Panahon ni David

SI David nga anak nga lalaki ni Jese maoy usa ka talagsaong maghohoni, magbabalak, manggugubat, ug estadista. Apan ang pagkaprominente ni David diha sa Kasulatan maoy tungod gayod sa iyang relasyon sa Diyos. Si Jehova nagtawag kaniya nga “usa ka tawo nga gikahimut-an sa akong kasingkasing.”​—Buh 13:22; 1Sa 13:14.

Gipili sa Diyos si David ingong umalabot nga hari sa Israel sa dihang siya usa pa lamang ka batan-ong magbalantay. Wala madugay human niadto, uban sa bug-os nga pagsalig kang Jehova, si David maisogong miatubang ug mipatay sa Filistehanong higante nga si Goliat, ingon sa gilarawan dinhi. Hinunoa, si Haring Saul nasina sa nagkadakong kabantog ni David, ug si David napugos sa pagkinabuhi ingong kagiw. Sulod niining masulayong panahon si David nagtagik sa daghang kinasingkasing nga mga salmo, nga naghatag ug kahupayan sa mga magbabasa sa Bibliya bisan hangtod karong adlawa.

Sa dihang nahimo na siyang hari, si David nakigbahin sa makasaysayanhong mga panghitabo sa nasod: ang mga utlanan sa Israel gipasangko hangtod sa ilang gisaad nga mga kinutoban. Ang arka sa pakigsaad gidala sa Jerusalem. Gilatid ang mga plano alang sa usa ka mahimayaong templo ni Jehova. Labi pang hinungdanon mao ang pakigsaad sa Diyos kang David sa pagbangon ug usa ka permanenteng magmamando diha sa iyang harianong linya. (2Sa 7:12-16) Kini nga pakigsaad nagpunting sa tibuok-yuta nga pagmando ni Jesu-Kristo.​—Rom 1:3; Luc 1:32.