APOHAN

Ginikanan sa amahan ug/o inahan sa usa ka tawo. Ang terminong “apohan,” maingon man ang “apohan [nga lalaki]” ug “apohang babaye,” talagsa rang makita diha sa mga hubad sa Bibliya. Ang “apohang babaye” sa 1 Hari 15:​10, 13 gihubad gikan sa samang pulong nga “inahan” ug kini haom nga pagkahubad tungod kay si Maaca mao ang apohang babaye ni Asa, dili ang iyang inahan. (1Ha 15:​1, 2, 8) Mopatim-aw nga si Maaca nagpadayon ingong inahan nga rayna sulod sa paghari ni Asa hangtod nga siya gitangtang sa katungdanan tungod sa iyang idolatriya. (1Ha 15:13) Sa susama, ang “amahan” usahay nagtumong sa usa ka apohang lalaki o katigulangan. (Gen 28:13; 2Sa 9:7) Ang mga apohan gitawag usab sa mga ekspresyon nga “amahan sa imong inahan” ug ‘amahan sa inahan.’​—Gen 28:2; Huk 9:1.

Ang “mga anak o mga apo,” miingon ang apostol, angayng “magpadayon sa paghatag sa angayng balos ngadto sa ilang mga ginikanan ug mga apohan [Gr., pro·goʹnois].” (1Ti 5:4) Ang laing porma sa samang pulong (pro·goʹnon) gihubad nga “mga katigulangan” diha sa 2 Timoteo 1:3. Ang apohang babaye (Gr., mamʹme) ni Timoteo nga si Loida gidayeg tungod sa pagbaton ug “pagtuo nga walay pagkasalingkapaw,” ug dayag nga siya mitabang sa pagpauswag sa pagtuo ug sa espirituwal nga pagtubo ni Timoteo.​—2Ti 1:5; 3:​14, 15.