LAMOK

[Heb., qeʹrets].

Usa sa daghang matang sa duhay-pako nga mga insekto nga linginon ug ulo ug adunay mga tiil nga tag-as ug yagpis nga may lima ka lutaluta. Ang bayeng mga lamok adunay lig-ong sungo nga gamiton sa pagtusok sa panit sa tawo ug sa mga hayop aron sa pagsupsop sa ilang dugo. Ang Hebreohanong pulong nga gihubad nga “lamok” (NW) makita sa pormang nombre diha lamang sa Jeremias 46:​20, diin kini gigamit sa paghawas sa mga Babilonyanhon ilalom sa pagmando ni Nabucodonosor, ang kaaway dapit sa amihanan nga mosulong batok sa Ehipto, ang ‘maanyag nga nating baka.’