TIQUICO

[gikan sa lintunganayng pulong nga nagkahulogang “kabulahanan; kalamposan”].

Usa sa mga katabang ni Pablo nga “hinigugmang igsoon ug matinumanong ministro ug isigkaulipon diha sa Ginoo” gikan sa Distrito sa Asia. (Col 4:7) Si Tiquico kauban sa grupo ni Pablo nga mibalik gikan sa Gresya agi sa Macedonia paingon sa Asia Minor; apan wala hisgoti kon si Tiquico mikuyog ba o wala hangtod sa Jerusalem. (Buh 20:2-4) Si Tiquico maoy usa sa mga tawo nga gituohang mao “ang igsoong lalaki” kinsa, samtang didto sa Gresya, mitabang kang Tito sa paghikay sa pagpangolekta alang sa mga igsoon sa Judea. (2Co 8:​18, 19; 12:18) Gikan sa iyang bilanggoan sa Roma, gipaadto ni Pablo si Tiquico dala ang mga sulat ngadto sa Efeso ug Colosas, nga nagsaad nga si Tiquico mosugilon kanila ug dugang pa mahitungod sa iyang mga kalihokan ug maghupay kanila; si Onesimo gihisgotan diha sa sulat ngadto sa mga taga-Colosas nga miuban kaniya. (Efe 6:​21, 22; Col 4:7-9) Human makagula si Pablo gikan sa bilanggoan, siya nagplano sa pagpadala kang Artemas o kang Tiquico ngadto sa Creta. (Tit 3:12) Sa dihang ang apostol nabilanggo pag-usab sa Roma sa ikaduhang higayon, iyang gipaadto si Tiquico ngadto sa Efeso.​—2Ti 4:12.