Pagkalipay sa Pag-ani sa India

Sumala sa gisugid ni F. E. Skinner

KADTO morag dili katuohan alang kanako—21 ka kombensiyon diha sa napulo ka pinulongan, kapig 15,000 nga tumatambong aron masayran ang kahulogan sa balaang hustisya, ug 545 nga nabawtismohan sa pagpasimbolo sa ilang gugma alang sa dakong Diyos sa hustisya, si Jehova! Alang sa 9,000 ka Saksi ni Jehova sa India, kadto usa ka haylait sa 1989. Apan alang kanako kadto usa gayod ka hinungdan sa paglipay. Ngano? Kay dili nako mahanduraw kanang dagkong mga hitabo sa dihang ako unang mitunob sa Indian nga yuta niadtong Hulyo 1926. Niadtong panahon may menos lamang sa 70 ka magmamantala sa mensahe sa Gingharian sa tibuok nga nasod. Pagkatalagsaon ang asaynment nga nadawat sa akong kauban ug nako kapin sa 63 ka tuig kanhi!

Kon sa Unsang Paagi Ako Nakaabot sa India

Niadtong Mayo 1926 ako mitambong sa usa ka dakong kombensiyon sa London, Inglaterra, ug human niadto ako mipauli dayon sa akong pinuy-anan sa Sheffield. Duha ka adlaw sa ulahi, tapos mahiuli gikan sa pagsangyaw sa kanataran, nakaplagan nako ang usa ka telegrama nga naghulat. Kadto mabasa: “Si Huwes Rutherford gustong makigkita kanimo.”

Si Brader Rutherford, ang ikaduhang presidente sa Watch Tower Society, miabot gikan sa New York alang sa bag-o pang kombensiyon, ug siya didto pa sa London. Sa pagkabuntag nga nagsakay sa tren balik sa London, ako nahibulong, ‘Unsay kahulogan niini?’ Sa sangang-buhatan, ako gidala ngadto kang Brader Rutherford, ug siya nangutana kanako: “May gihunahuna ka ba kon unsang bahina sa kalibotan ang imong alagaran?”

“Wala,” mitubag ako.

“Gusto ba nimong moadto sa India?”

“Kanus-a nimo gusto nga moadto ko?” mitubag akong walay pagpanuko. Busa, tulo ka semana sa ulahi, si George Wright ug ako nagsakay na sa barko padulong sa India. Ako niadto 31 anyos, ug walay duhaduha sa akong hunahuna ug kasingkasing kon unsay akong buhaton sa akong kinabuhi.

Paghukom Bahin sa Dalan sa Kinabuhi

Sa pagka 1918 ang unang gubat sa kalibotan natapos na, ug ako bag-o pang nakakompletog upat ka tuig sa Britanikong kasundalohan. Ako interesado sa pangletrato ug radio transmission, ug gibuksan kanako ang maayong kahigayonan sa negosyo. Gawas pa, ako naghunahunang magminyo. Apan, sa samang panahon, ako nagpadulong sa pagkasabot sa mga butang nga nag-usob sa tibuok nga tumong sa akong kinabuhi.

Nakadawat ang akong amahan sa hugpong sa Studies in the Scriptures, ug ang usa ka colporteur, sumala sa pagtawag niadto sa mga payunir, misugod sa pagtuon sa Bibliya uban sa among pamilya. Ang babaye niadto usa ka maestra. Sa wala madugay, ang usa ka grupo sa mga ulitawo tig-adtoan sa iyang balay kada Sabado alang sa usa ka tasang tsa ug sa pagtuon sa Bibliya. Gibalikbalik niya ang pag-ingon kanamo nga mahimong andam alang kang Jehova, nga miingon: “Ayaw gayod ninyo dumilii ang usa ka asaynment.” Gidasig usab niya kami nga magpabiling tagsaanon.

Sulod sa usa ka panahon ako nakigbisog bahin sa kon unsay akong buhaton. Ang mga pulong ni Jesus ngadto sa datong batan-ong magmamando sa Mateo 19:21 nakatabang nako: “Kon buot mong magmahingpit, lakaw ug ibaligya ang imong mga katigayonan ug ipanghatag kana sa mga kabos ug ikaw makabatog bahandi sa langit, ug mahimong akong sumusunod.” Gihatag ko ang akong pagluwat sa kompaniyang akong gitrabahoan, ug sa tulo ka bulan ako usa na ka colporteur. Kini, ingon man ang desisyon nga magpabiling tagsaanon, nagpatakos nako sa pagdawat niadtong bililhong asaynment ngadto sa India upat ka tuig sa ulahi.

Usa ka Dako Kaayong Bag-ong Asaynment

Si George Wright ug ako giasayn sa pagdumala sa pagwali dili lamang sa India apan sa Burma usab (karon Myanmar) ug sa Ceylon (karon Sri Lanka). Sa ulahi, ang Persia (karon Iran) ug Afghanistan gidugang. Ang yuta sa India gamaygamay kay sa iya sa Tinipong Bansa, apan ang populasyon pinilo nga mas daghan. Kini usa ka yuta uban sa laing mga pagkaon, mga kustombre, ug mga pinulongan, uban sa katawhan nga nagkadaiyag relihiyosong mga pagtuo—mga Hindu, Muslim, Parsis, Jain, Sikh, ug Buddhista, ingon man mga Katoliko ug mga Protestante.

Ang buluhatong pagwali nagsugod sa India niadtong 1905, ug kadto nakadawat ug pagdasig sa dihang si Charles T. Russell, ang unang presidente sa Watch Tower Society, miduaw sa 1912. Ang pag-interbiyo ni Russell kang A. J. Joseph, usa ka masibotong batan-ong estudyante sa Bibliya, mitultol sa permanenteng kahikayan alang sa padayong buluhaton sa pagwali. Gihubad ni Joseph ang mga basahon sa Bibliya ngadto sa iyang lumad nga pinulongang Malayalam ug mibiyahe ug mipakigpulong sa daghang dapit, ilabina sa habagatang India. Karong adlawa, mga katunga sa mga magmamantala sa India nagapuyo niining dapita diin ang Malayalam maoy gigamit, bisan pag mga 3 porsiento lamang sa populasyon sa India ang nagapuyo didto. Kining dapita, nga kaniadto Travancore ug Cochin, nahimong Kerala State niadtong 1956.

Si George Wright ug ako nagpulipuli sa pag-atiman sa opisina sa Bombay ug paggawas alang sa tagdugayng mga paglibot aron sa pagwali. Bug-os namong gigamit ang mga tren, mga kabayo, ug mga karromata sa torong baka sa India. Sa ulahi migamit kamig kotse. Ang ideya niadto mao lamang ang pagbilin sa mga basahon ug pagdapit sa mga tawo nga moadto sa usa ka dapit nga tigomanan alang sa ginuropong pagtuon. Gihatag namo ang bug-os nga pagtagad sa nagsultig-Ingles nga mga Kristohanon sa ngalan.

Sa sinugdan, gihatagan ako sa mga ngalan ug mga adres sa tanang suskritor sa Bantayanang Torre. Sila kasagarang mga tawo sa ferrocaril o sa telegrama. Gibisitahan nako ang matag usa kanila sa pagpangitag tinuod nga interes. Sa daghang katuigan ako moadto sa Punjab sa amihanang India sa Enero ug molibot gikan sa Lahore paingon sa Karachi. Sanglit ang mga masa dili moangay sa Bibliya, ang mga balangay diin may mga Kristohanon sa ngalan diyutay ra ug taglayo.

Ang usa ka igsoong lalaki kauban nako sa biyahe ingong maghuhubad, ug kami nagpuyo ug nagkaon kauban sa mga tawo. Ang mga tagabalangay nagpuyo sa mga balay nga binuhat sa lapok nga gipauga sa adlaw, uban sa mga atop nga kogon o kahoy. Sila nangatulog ibabaw sa charpoys, upat-tiil nga mga katre nga kahoy ang bayanan uban sa pisi. Kasagaran ang mga mag-uuma manglingkod sa ilang charpoys nga magkupot sa Bibliya, nga magtabako sa gipabugnaw-sa-tubig nga kuwako nga may puloan nga 0.5 ngadto 1 metros sa gitas-on, nga magpakli sa kasulatan ngadto kasulatan samtang among ipatin-aw ang mga kamatuoran sa Bibliya ngadto kanila. Ang mga tigom sa gawas napamatud-ang labing maayo, kay sa kinadak-ang bahin sa tuig wala may ulan. Bisan tuod ang kadaghanang taga-Uropa garboso kaayo nga dili motambong sa maong mga tigom, ang mga Indian magtigom sa bisan diin.

Gisulayan namo ang pagpatik sa mga basahon diha sa labing daghang pinulongan nga maarangan. Ang pulyetong World Distress diha sa Kanarese nga pinulongan ang nakabatog linaing kalamposan. Kadto mitukmod sa editor sa usa ka Kanarese relihiyosong magasin sa pagdapit namo sa pagtaganag mga artikulo alang sa iyang mantalaan, ug sa taastaas nga panahon, among gipatik ang librong Deliverance ingong serye matag duha ka semana.

Sa katuigang gikan sa 1926 ngadto 1938 nahimo ang dako kaayong pagwali sa madasigong mga payunir. Mibiyahe kamig linibong milya, ug gipanagtag ang daghan kaayong basahon, apan ang pag-uswag gamay ra. Sa pagka 1938 dihay 18 lamang ka payunir ug 273 ka magmamantala sa 24 ka kongregasyon nga nakatag sa tibuok nga India.

Sulod sa Gubat sa Kalibotan II

Ang Gubat sa Kalibotan II miulbo sa 1939, apan mipadayon kami sa among pagwali. Sa pagkamatuod, sa sinugdan sa 1940 ang buluhatong pagsangyaw sa kadalanan gipailaila. Bisan ang among Indian nga mga igsoong babaye miapil, nga maoy talagsaon tungod sa lokal nga mga kustombre. Katuigan sa ulahi ang usa ka estudyante sa Bibliya misulti sa usa ka Saksi nga mihangyo niya nga moapil sa maong buluhaton: “Ako usa ka babayeng Indian, ug dili mahimong ako makitang makigsulti sa usa ka lalaki sa dalan sanglit ako maulawan sa tibuok nga silinganan. Dili ako makasulti sa usa ka lalaki sa dalan bisan pag siya paryente.” Bisan pa niana, ang among Kristohanong mga igsoong babaye sa India nahimong madasigong mga publikong ministro.

Niadtong unang katuigan, gihikay usab ang mga kombensiyon. Ang mga buntag gigahin sa pagsangyaw sa kanataran, nga nalangkoban ilabina sa pagbaktas ug daghang milya nga magasulti sa mga molupyo ug lumalabay mahitungod sa publikong mga tigom. Kapin sa 300 mitambong sa usa niini, nga ang mga sesyon gihimo sa landong sa usa ka gambalay nga kawayan ug salirap. Apan dili maayo nga ihatag ang tinong oras sa pagsugod, sanglit diyutay rang mga tawo ang may relo. Sila moadto lamang kon gusto nilang moadto, ug ang mga tigom magsugod sa dihang magtigom na ang igong mamiminaw. Ang mga ulahi padayon nga mangabot samtang magpadayon ang tigom.

Ang programa kasagarang magpadayon hangtod sa alas diyes sa gabii, ug unya daghan ang mobaktas sa mga milya aron mopauli. Kon hayag ang bulan, labing maayo; kana bugnaw ug kahimut-anan. Kon walay bulan, ang mga tawo mopunit ug lukay ug lubagon kana nga mahimong sulo. Dihang madagkotan na, ang sulo mopadan-ag sa ngiobon nga kapula. Kon kinahanglang ang dugang kahayag, ang sulo ilabyog sa kahanginan hangtod nga kana mosiga. Kini mohatag ug igong kahayag aron matultolan ang dalan sa lisod nga dapit.

Sa maomaong panahon ang usa ka pagdili sa kagamhanan gipahamtang sa pag-importar sa mga basahon sa Sosyedad ngadto sa India ug Ceylon. Ang among gamayng imprentahan sa Travancore giilog, ug ang sentral nga kagamhanan miluwat sa usa ka mando nga nagdili sa pag-imprenta sa among mga basahon. Sa ulahi, sa 1944, usa sa among mga igsoon nga nagpraktis ug physiotherapy nagtambal kang Sir Srivastava, usa ka ministro sa Gabinete sa Viceroy, ug ang bahin sa pagdili gihisgotan uban niya.

“Aw, ayaw kabalaka,” giingnan ang atong igsoon. Si Sir Srivastava misaysay kaniya nga si Mr. Jenkins (usa ka ministro nga dili moangay sa atong buluhaton) hapit nang moretiro ug pulihan siya sa usa ka suod nga higala ni Sir Srivastava. “Paanhia si Mr. Skinner,” midasig si Sir Srivastava, “ug ipailaila ko siya kang Sir Francis Mudie,” ang kapuli ni Jenkins. Sa kadugayan, ako gipatawag; ako nakigsulti kang Mr. Mudie, ug ang pagdili sa opisyal gikuha sa Disyembre 9, 1944.

Mga Hinungdan sa Pagkalipay

Ang usa ka dakong hinungdan sa pagkalipay miabot niadtong 1947 sa dihang miabot ang unang-nabansay-sa-Gilead nga mga misyonaryo. Ang ilang pag-abot naatol sa usa ka bililhong panahon sa kasaysayan sa India, kay niadtong tuiga mismo, sa Agosto 15, ang independensiya nabatonan gikan sa Britanikong pagmando. Sa dihang ang nasod nabahin ngadto sa Hindu nga India ug Muslim nga Pakistan, nahitabo ang dugoong mga pagpamatay. Bisan pa niadto, duha ka graduwado sa Gilead gipadala ngadto sa Pakistan, nga nahimong independenteng nasod sa Agosto 14. Sa wala madugay napulo pa ka misyonaryo nagsangyaw sa India mismo, ug daghan pa ang nangabot sa pagtabang sa misunod nga katuigan.

Nadugangan ang kalipay sa akong kasingkasing samtang gisugdan ang organisasyonal nga mga paagi. Ang buluhaton sa sirkito misugod sa 1955 sa dihang si igsoong Dick Cotterill, usa ka graduwado sa Gilead, gitudlong unang magtatan-aw sa sirkito. Siya matinumanong nag-alagad hangtod sa iyang kamatayon sa 1988. Dayon, sa 1960, nabatonan namo ang among unang distritong magtatan-aw nga kahikayan, nga nakatabang ug dako sa mga sirkito. Tapos sa 1966 wala nay langyawng mga misyonaryo ang gitugotang mosulod sa nasod. Apan sa wala madugay ang buluhaton sa espesyal nga payunir gibuksan, ug ang may-katakos Indian nga mga payunir gipadala ngadto sa daghang bahin sa India. Karong adlawa, adunay mga 300 sa maong buluhaton.

Niadto lamang 1958 nga sa kataposan nakab-ot namo ang 1,000 ka magmamantala sa Gingharian. Apan unya mikusog ang kalihokan, ug karon kami may kapin sa 9,000. Dugang pa, ang among tumatambong sa 1989 nga Memorial nga 24,144 nagapakita nga daghan pang interesado ang nagapangita sa tabang. Ang Sri Lanka karon maoy bulag nga sanga. Pagkamakalipay ang pagkakita nga sila miuswag gikan sa duha ra ka magmamantala sa 1944 ngadto sa kapig 1,000 karong adlawa, bisan pa sa nagapadayong away diha sa ilang nasod.

Ang pag-uswag sa mga magmamantala nagkahulogan sa pag-uswag sa among sanga usab. Tapos sa 52 ka tuig diha sa makisaw nga Bombay, ang among hedkuwarter gibalhin sa 1978 ngadto sa duol nga lungsod sa Lonavla. Wala gayod nako palandonga nga kami makabaton sa komplikadong kasangkapan sama sa MEPS nga mga kompiyutir ug sa usa ka dakong duhag-kolor nga imprentahan aron mapatik ang mga basahon diha sa daghang Indian nga pinulongan. Karong adlawa, kami nagagama sa Bantayanang Torre sa 9 ka pinulongan ug sa ubang basahon diha sa 20 ka laing pinulongan.

Di na mistil isulti, ang mga adlaw sa among duhag-tawong sangang-buhatan dugay nang nahanaw. Karon kami may pamilyang Bethel nga may kapin sa 60 ka membro! Sa edad 95, ako malipayon gihapon nga anaa sa bug-os-panahong pag-alagad sa sangang-buhatan ug sa pag-alagad nga membro sa Komite sa Sanga sa India. Ug ako malipay ilabina sa pagsaksi sa buluhatong pag-ani niining kataposang mga adlaw. Tinuod, kini usa ka butang nga ikalipay.