Gitulon Ko ang Akong Garbo ug Nakaplagan ang Kalipay
NIADTONG 1970, ako 23 anyos ug ambisyosa. Sa akong dapit gitrabahoan sa usa ka klab sa awto sa Ivrea, Italya, ako nahimong hepe eskribiyente. Determinado ako nga mainila. Ug bisan pa niana masulob-on kaayo ako ug mamingawon. Ngano?
Ang akong bana magpalabay sa kadaghanan sa iyang panahon diha sa mga bar nga magbaraha kauban sa iyang mga higala, ug pasagdan niya ako nga maoy mag-abaga sa kadaghanan sa mga responsabilidad sa balay. Nagsugod sa pagkadaot ang relasyon namo. Mag-away kami bahin sa labing gagmay nga mga butang. Ingon nga sangpotanan, puno ug negatibong mga hunahuna ang akong kaisipan.
‘Walay usa ang tinuod interesado kanimo,’ moingon ako. ‘Buot lamang nila nga pahimudsan ang imong posisyon.’ Moingon ako sa akong kaugalingon: ‘Walay Diyos kay kon anaa pa siya, dili siya motugot sa labihang pag-antos ug pagkadaotan. Ang kinabuhi lumba lamang padulong sa kamatayon.’ Wala ako makasabot kon nganong kana naingon.
Sinugdanan sa Kausaban
Usa ka adlaw sa 1977, duha sa mga Saksi ni Jehova nanuktok sa among pultahan. Ang akong bana, si Giancarlo, nagpasulod nila, ug nangadto sila sa salas aron mag-estorya. Ang tuyo niya mao nga sila himoon nga mga ebolusyonista sama kaniya, apan sila ang nag-usob sa iyang panghunahuna!
Sa wala madugay si Giancarlo usab nagsugod sa paghimog mga kausaban sa iyang kinabuhi. Siya nahimong mas mapailobon, nga mihatag ug dugang panahon ug pagtagad kanako ug sa among anak babaye. Mosulay siya sa pagpakigsulti kanako sa mga butang iyang nakat-onan, apan sirhan ko ang estoryahay pinaagi sa masakit nga komento.
Unya, usa ka adlaw sa dihang miduaw ang mga Saksi, ako milingkod ug namati gayod. Gihisgotan nila ang bahin sa kataposan niining sistema sa mga butang ug ang Gingharian sa Diyos, ang Paraisong yuta, ug ang pagkabanhaw sa mga patay. Ako nakuratan! Wala ako makatulog sa sunod tulo ka adlaw! Buot kong mahibalo ug dugang, apan ang garbo mipugong nako sa pagsuknag mga pangutana sa akong bana. Unya, sa usa ka adlaw enistrikto niya akong giingnan: “Karong adlawa, kinahanglan nga mamati ka. Ako adunay mga tubag sa imong tanang mga pangutana.” Dayon gipahayag niya ang mga kamatuoran kanako.
Gisuginlan ako ni Giancarlo nga Jehova mao ang ngalan sa Maglalalang, nga ang Iyang pangunang hiyas mao ang gugma, nga Iyang gipadala ang Iyang Anak ingon nga lukat aron makabaton kitag kinabuhing walay kataposan, ug human sa paglaglag sa mga daotan sa Armageddon, si Jesu-Kristo magbanhaw sa mga patay sulod sa iyang Usa ka Libo ka Tuig nga Paghari. Siya miingon nga ang mga binanhaw mouswag ngadto sa kahingpitan sa kaisipan ug lawas ug sila makabatog kahigayonan sa pagkabuhing walay kataposan sa Paraiso sa yuta.
Sa pagkasunod adlaw, mikuyog ako sa akong bana ngadto sa Kingdom Hall sa unang panahon. Human niadto miingon ako kaniya: “Kining mga tawhana naghigugmaay sa usag usa. Buot ko nga magpadayon sa pag-anhi tungod kay sila malipayon kaayo.” Misugod ako sa pagtambong sa mga tigom nga regular, ug ang pagtuon sa Bibliya gidumala uban kanako. Gipalandong ko kanunay ang akong nakat-onan ug sa wala madugay nakombinsir nga akong nakaplagan ang tinuod nga katawhan sa Diyos. Niadtong 1979 ang akong bana ug ako nagpasimbolo sa among pahinungod kang Jehova pinaagi sa pagpabawtismo.
Ang Bug-os-Panahong Ministeryo
Sa usa ka sirkitong asembliya sa hinapos nianang tuiga, ang usa ka diskurso gihatag nga nagdasig sa bug-os-panahong buluhaton sa pagsangyaw. Nadasig ako sa pagsulod nianang pag-alagara, ug ako kanang giampo kang Jehova. Apan unya namabdos ako, ug nabalda ang akong mga plano. Latas sa sunod upat ka tuig, nakabaton kamig tulo ka anak. Duha kanila, sa lainlaing okasyon, nakaagom ug mga depekto sa lawas nga nakapameligro sa kinabuhi. Salamat lang, sa matag kaso, sila sa bug-os naulian ra.
Sa maong panahon gibati ko nga dili ko na ikaoktaba ang akong mga plano sa bug-os-panahong ministeryo. Miundang ako sa akong sekular nga trabaho aron sa paghatag ug labawng pagtagad sa akong mga responsabilidad ingong asawa ug inahan. Ang akong bana ug ako nagplano sa pagkinabuhi sa usa ra ka kinitaan, nga nagkahulogan sa pagbiya sa tanang di-kinahanglanon. Bisan pa niana, sa tugob kami gipanalanginan ni Jehova, kay wala gayod magtugyan kanamo sa kakabos o kawalad-on.
Niadtong 1984 ang akong anak babaye, nga 15 anyos na niadto ug bag-o pang nabawtismohan, misugod sa bug-os-panahong ministeryo ingong payunir. Sa samang panahon, ang akong bana natudlong ansiano. Ug ako? Kay mibating dili pa makapayunir, gibutang ko ang tumong nga 30 ka oras sa usa ka bulan diha sa buluhatong pagsangyaw. Nakab-ot ko kana ug giingnan ko ang akong kaugalingon: ‘Maayo! Daghan ang imong ginabuhat.’
Hinuon, sa makausa pa, ang garbo nahimong akong suliran. (Proverbio 16:18) Ako kanunay naghunahuna nga maayo ang akong kahimtang ug dili kinahanglan nga ako mouswag sa espirituwal. Misugod pag-us-os ang akong espirituwalidad, ug nagsugod gani nga nawad-an ako sa maayong mga hiyas nga akong naangkon. Unya nadawat ko ang disiplinang akong gikinahanglan.
Niadtong 1985 duha ka nagapanawng magtatan-aw ug ilang mga asawa maoy mga bisita sa among balay samtang sila naghimo sa pinanahong pagduaw sa among kongregasyon. Ang pagpaniid sa maong mapaubsanon, nagsakripisyo-sa-kaugalingon nga mga Kristohanon nakapahinabo nga gipalandong ko ang mga butang. Gihimo ko ang panukiduki bahin sa ulohang pagpaubos, nga gigamit ang mga basahon sa Watch Tower Society. Gipalandong ko ang dakong pagpaubos nga gipakita ni Jehova sa iyang mga pakiglabot kanatong mga tawo nga makasasala. (Salmo 18:35) Ako nakaamgo nga kinahanglan nga usbon ko ang akong panghunahuna.
Gihangyo ko si Jehova sa pagtabang kanako sa pag-ugmad sa pagpaubos aron sa pag-alagad kaniya sa paagi nga gusto niya ug pagtultol kanako sa paggamit sa mga gasa nga akong nabatonan alang sa iyang himaya. Mipel-ap ako ug aplikasyon sa payunir nga pag-alagad, ug misugod ako sa pag-alagad kaniya sa bug-os-panahong ministeryo niadtong Marso 1989.
Ako karon makaingon nga ako tinuod nga malipayon ug ang pagtulon sa akong garbo mao ang nakaamot sa akong kalipay. Nakaplagan ko ang tinuod nga katarongan sa kinabuhi—ang pagtabang sa mga nanginahanglan nga makadangat sa pagkahibalo nga si Jehova, ang matuod nga Diyos, dili halayo kanila nga nagapangita kaniya.—Sumala sa giasoy ni Vera Brandolini.