Kinsay Giuyonan sa Diyos?
TANAN kita nagtinguhang magustohan sa atong mga kaubanan. Alang sa usa ka Kristohanon ang mas tilinguhaon nga mabatonan mao ang pag-uyon sa Diyos. Mahitungod kang Jehova nga Diyos, gipahayag kini sa Salmo 84:11: “Pag-uyon ug himaya maoy iyang ihatag. Si Jehova mismo dili maghikaw sa bisan unsang butang maayo kanilang nanaglakaw sa pagkamatarong.” Sa pagkatawo ni Jesus, ang malipayong singgit sa langitnong mga manulonda nagsaad sa “kalinaw sa yuta alang sa mga tawo nga iyang inuyonan!”—Lucas 2:14, Moffatt.
Apan kinsa ang inuyonan sa Diyos? Ang mga sukdanan ba sa Diyos pareho sa iyaha sa tawo? Tin-aw nga, sila dili, sumala sa gipaila sa nahisgotan sa miaging artikulo. Sa pagkamatuod, sanglit ang mga Kristohanon gitambagan nga “magmaawaton sa Diyos,” ang kada usa kanato mahimong makapangutana, Ako ba nagpakitag pag-uyon sa mga tawo nga inuyonan sa Diyos, o ako ba nakiling sa pagsunod sa kalibotanong mga sukdanan sa akong mga paghukom sa mga tawo? (Efeso 5:1) Aron mabatonan ang pag-uyon ug pagtangdo ni Jehova, kinahanglang mag-amping kita sa pagtan-aw sa mga butang gikan sa iyang panglantaw.
Ang Labawng mga Sukdanan sa Diyos
“Ang Diyos walay pinalabi,” matud ni apostol Pedro, “apan sa matag nasod ang tawo nga nahadlok kaniya ug nagbuhat ug matarong maoy dalawaton kaniya.” Dugang pa, si apostol Pablo nagpamatuod nga ang Diyos “nagbuhat sa tanang nasod sa katawhan gikan sa usa ka tawo.” (Buhat 10:34, 35; 17:26) Busa, makataronganon lamang sa paghinapos nga ang tanang mga tawo managsama sa panan-aw sa Diyos bisag unsa ang ilang pisikal nga mga kinaiyahan. Kay ingon niana, dili angay sa usa ka Kristohanon nga uyonan ang usa sa dili-hustong paagi tungod lamang kay kanang usa naggikan sa usa ka partikular nga rehiyon o sa usa ka pamanit o sa laing rasa. Inay, maayong iyang sundon ang iyang Hularan, si Jesu-Kristo, nga mahitungod kaniya bisan ang mga kaaway midawat nga siya wala magpakita nga may pinalabi.—Mateo 22:16.
Ang ekspresyon nga “kutob-sa-panit” usahay gigamit sa paghulad sa usa ka butang nga mabaw o dili hinungdanon. Ang pamanit sama lang niana; kana kutob lamang sa panit. Ang pamanit sa usa ka tawo dili gayod magbanaag sa iyang personalidad o mga kinaiya sa kahiladman. Sa dihang mopilig mga tawo nga ikauban, ikasalo, o ikalamano, kita sa tino dili partikular nga motan-aw sa pamanit. Timan-i, ang dalaga nga nagdasig sa pila ka labing nindot ug romantikong balak nga nasulat masukad miingon mahitungod sa iyang kaugalingon: “Maitom ako nga babaye, apan matahom, . . . kay ako maitom man, tungod kay ang adlaw nagpaig kanako.” (Awit ni Solomon 1:5, 6) Dili rasa ni pamanit ang hularan sa usa ka tukmang pasikaranan alang sa pagpakitag pag-uyon. Ang labing hinungdanon maoy kon kaha ang usa ka tawo may kahadlok sa Diyos ug nagabuhat sa pagkamatarong.
Unsay gibati sa Diyos mahitungod sa pagpanag-iya sa materyal nga bahandi? Sa tanang mga persona nga gihigugma ug giuyonan sa Diyos, ang iyang Anak, si Jesu-Kristo, maoy kinalabwan. Bisan pa, sa dinhi pa sa yuta, si Jesus “walay dapit nga kapahulayan sa iyang ulo.” (Mateo 8:20) Wala siyay yuta, mga balay, mga umahan, mga bungahoy, ni kahayopan. Sa gihapon, si Jehova nagpasidungog kaniya ug nagbayaw kaniya ngadto sa usa ka posisyon nga maoy labaw sa tanan diha sa uniberso gawas sa Diyos mismo.—Filipos 2:9.
Si Jesu-Kristo giuyonan sa Diyos tungod kay siya adunahan dili sa materyal nga mga butang kondili diha sa maayong mga buhat. (Itandi ang 1 Timoteo 6:17, 18.) Iyang gitambagan ang iyang mga sumusunod: “Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta, diin ang tangkob ug ang taya nagakutkot, ug diin ang mga kawatan nagapangawat. Hinunoa, pagtigom kamog mga bahandi alang kaninyo didto sa langit, diin walay tangkob ni taya nga magakutkot, ug diin walay mga kawatan nga magapanakasaka ug magapangawat.” (Mateo 6:19, 20) Mao nga, inay nga uyonan lamang kadtong mga adunahan sa mga butang niining kalibotana, ang mga Kristohanon dili magpalabilabi pinasikad sa kalibotanong mga kabtangan. Ilang pangitaon kadtong mga adunahan ngadto sa Diyos walay sapayan kon kaha sila dato o kabos sa materyal nga paagi. Ayawg kalimti nga ang “Diyos nagpili kanilang mga kabos may kalabotan sa kalibotan aron madato diha sa pagtuo ug mga manununod sa Gingharian.” (Santiago 2:5) Kon imong mintinahon ang panglantaw sa Diyos, dili ka gayod mahulog sa naandang batasan sa pagpaduol sa adunahan sa materyal.
Kon bahin sa edukasyon, ang Bibliya tin-aw nga nagpakita nga ang Diyos nag-aghat kanato sa pagpangita sa kahibalo ug kaalam ug nga si Jesu-Kristo mao ang bantogang magtutudlo nga masukad naglakaw sa yuta. (Proverbio 4:7; Mateo 7:29; Juan 7:46) Apan dili ang kalibotanong kaalam o edukasyon ang giuyonan sa Diyos. Sa kasukwahi, si Pablo nagtug-an kanato nga “dili daghang maalamon sa unodnong paagi ang gitawag, . . . apan ang Diyos nagpili sa binuang nga mga butang sa kalibotan, aron sa pagpakaulaw sa mga manggialamong tawo.”—1 Corinto 1:26, 27.
Ang Diyos nagauyon niadtong naedukar ug maayo, dili diha sa sekular nga mga tun-anan nga gitudlo sa mga tunghaan sa hataas nga kahibalo, apan diha sa “putling pinulongan” sa kamatuoran ingong makita diha sa iyang Pulong, ang Bibliya. (Sofonias 3:9) Sa pagkamatuod, si Jehova mismo ang nagatudlo sa iyang katawhan karong adlawa pinaagi sa usa ka edukasyonal nga programa nga nakaabot sa kinasuokang dapit sa yuta. Ingon sa gitagna ni propetang Isaias, ang katawhan sa mga nasod nagasanong pinaagi sa pag-ingon: “Manungas kita sa bukid ni Jehova, ngadto sa balay sa Diyos ni Jacob; ug siya magatudlo kanato mahitungod sa iyang mga dalan, ug kita magalakaw sa iyang mga agianan.” Busa, inay sa paghimaya sa sekular nga edukasyon, pangitaon sa mga Kristohanon kadtong pinaagi sa ilang mga pulong ug mga buhat nakapamatuod nga sila sa tinuod “mga tawo nga natudloan ni Jehova.” Sa pagbuhat sa ingon, sila magatagamtam sa ‘kadagaya sa pakigdait’ nga ihatag sa Diyos.—Isaias 2:3; 54:13.
Mabatonan Nato ang Pag-uyon sa Diyos
Oo, ang mga sukdanan sa Diyos alang sa paghatag ug pag-uyon sa uban lahi kaayo gikan sa iyaha sa tawo. Bisan pa niana, kinahanglan kitang maningkamot nga magiyahan pinaagi sa iyang mga paagi kon gusto natong makabaton ug pag-uyon sa iyang panan-aw. Kana magkahulogan nga kinahanglan natong tun-an ang pagtan-aw sa uban sumala sa panglantaw sa Diyos ug dili pinaagi sa tawhanong mga sukdanan, kay sila basin naimpluwensiyahan sa kahakog ug kamapihigon. Sa unsang paagi nato kana mahimo?
Si Jehova nga Diyos nagasusi sa kasingkasing sa usa ka tawo ug nagauyon kanilang nagapasundayag sa samang mga hiyas sama sa gugma, pagkamaayo, kalulot, ug pagkamainantuson. Kita kinahanglang mohimo sa ingon. (1 Samuel 16:7; Galacia 5:22, 23) Kinahanglan natong tugkaron ang dulot nga pagkatawo sa usa ka tawo, kutob sa atong mahimo ingong mga tawo, ug dili pinaagi sa iyang pamanit o etnikong kagikan. Inay kay pangitaon kadtong mga adunahan sa materyal nga mga butang, makaayong atong hinumdoman ang panglantaw sa Diyos mahitungod sa mga bahandi ug maningkamot nga “madato diha sa maayong mga buhat, sa pagkamahinatagon, nga mapaambiton.” (1 Timoteo 6:18) Aron mabatonan ang pag-uyon sa Diyos, kita kinahanglang magpadayon sa pagpangita sa tukmang kahibalo sa Diyos ug sa iyang Anak, si Jesu-Kristo, nga mahimong maedukar ug maayo diha sa putling pinulongan sa kamatuoran. (Juan 17:3, 17) Sa paghimo sa ingon, kita usab maapil taliwala niadtong kinsa inuyonan sa Diyos.