Sa Dihang Magkatagbo ang Sidlakan ug Kasadpan
“OH, ANG Sidlakan maoy Sidlakan, ug ang Kasadpan maoy Kasadpan, ug ang duruha dili gayod magkatagbo.” Kining mga pulonga sa Britanikong magbabalak nga si Rudyard Kipling magpahinumdom kanato sa dagkong mga kalainan sa kultura nga nagbahin sa katawhan, nga nakaamot sa tribonhon, rasanhon, ug nasyonalistikanhong mga dinumtanay nga nagaulbo sa tibuok natong palibot karong adlawa. Daghan ang mangutana, Wala bay mahimo ang Diyos bahin niining kahimtanga? Oo, siya may mahimo! Ug bisan karon siya may ginahimo! Ang sunod linya sa balak ni Kipling nagtumong niini. Hangtod kanus-a mabahin ang Sidlakan ug Kasadpan? Matud sa magbabalak: “Hangtod ang Yuta ug Langit mobarog sa dili madugay sa dakong Lingkoranan sa Paghukom sa Diyos.”
Ang Diyos nagtugyan sa responsabilidad sa paghukom ngadto sa iyang Anak, si Jesu-Kristo. (Juan 5:22-24, 30) Apan kanus-a ba magsugod kanang panahona sa paghukom? Kinsay pagahukman, ug unsay sangpotanan? Si Jesus mao ang nagbatbat diha sa tagna sa mga gubat sa kalibotan ug sa duyog nga mga kasakitan nga misugod pagsakit sa katawhan sa tuig 1914. Siya mipahayag nga kini magtimaan sa “ang ilhanan” sa iyang dili-makitang “presensiya ug sa konklusyon sa sistema sa mga butang.”—Mateo 24:3-8.
Sa kinapungkayan niining dakong tagna, si Jesus nagpaila nga ang atong panahon karon maoy panahon sa paghukom, nga miingon bahin sa iyang kaugalingon: “Sa dihang ang Anak sa tawo moabot diha sa iyang kahimayaan, ug ang tanang manulonda magauban kaniya, unya siya molingkod sa iyang mahimayaong trono. Ug ang tanang nasod pagatigomon sa iyang atubangan, ug iyang pagalainon ang mga tawo gikan sa usag usa, sama sa paglain sa usa ka magbalantay sa mga karnero gikan sa mga kanding. Ug ang mga karnero iyang igabutang sa iyang tuong kamot, apan ang mga kanding sa iyang wala.” Sa masambingayong paagi, ang tanang katawhan sa yuta karon gitigom atubangan sa Maghuhukom ug manubag sa paagi sa pagsanong nila ngadto sa iyang mensahe sa kaluwasan. Sa dihang ang paghukom ipatuman na sa dili madugay sa dakong kasakitan, ang masukihon samag-kanding nga katawhan “moadto sa walay-kataposang pagputol, apan ang mga matarong [ang masinugtanon samag-karnerong mga tawo] ngadto sa kinabuhing walay kataposan.”—Mateo 25:31-33, 46; Pinadayag 16:14-16.
‘Gikan sa Silangan ug Gikan sa Kasadpan’
Ang paghukom niining kalibotana sa aktuwal nagsugod panahon sa masamokong katuigan sa Gubat sa Kalibotan I. Niadtong panahona, ang klero sa Kakristiyanohan mihatag ug tibuok-kasingkasing nga pagpaluyo sa nagbugnoayng mga pundok. Kadto nagpaila nga sila bahin sa usa ka dunot nga kalibotan nga takos sa “kapungot sa Diyos.” (Juan 3:36) Apan komosta ang mahigugmaon-ug-kalinaw nga mga Kristohanon nga nagbutang ug pagtuo sa Diyos? Sugod sa tuig 1919, sila nagsugod pagkatigom sa kiliran sa Hari, si Kristo Jesus.
Gikan sa tanang bahin sa yuta sila nangabot, nahauna ang mga nahibilin sa 144,000 nga mga dinihogan, nga gipili sa tanang kasiglohan sa Kristohanong panahon. Kini sila mahimong “kaubang mga manununod ni Kristo” diha sa iyang langitnong Gingharian. (Roma 8:17) Kanila ang propeta sa Diyos nag-ingon: “Ayaw kamo kahadlok, kay ako magauban kaninyo. Gikan sa silangan akong pagadad-on ang inyong binhi, ug gikan sa kasadpan ako kamong pagatigomon. Ako magaingon ngadto sa amihanan, ‘Ihatag!’ ug ngadto sa habagatan, ‘Ayaw paghawid. Dad-a ang akong mga anak lalaki gikan sa halayo, ug ang akong mga anak babaye gikan sa kinatumyan sa yuta, ang tanan nga gitawag sa akong ngalan ug nga akong nalalang alang sa akong kaugalingong himaya, nga akong naumol, oo, nga akong nabuhat.’”—Isaias 43:5-7.
Apan dili lang mao kana! Ilabina sukad sa katuigang 1930, ang usa ka dakong panon, nga karon mokabat ug milyonmilyon, nagsugod pagkatigom. Kini sila mao “ang mga karnero” nga gitumong ni Jesus sa Mateo 25:31-46. Sama sa dinihogang nahibilin nga nag-una kanila, sila “nagbaton ug pagtuo” sa Usa nga nagpahayag: ‘Kamo ang akong mga saksi, ug ako mao ang Diyos.’ (Isaias 43:10-12) Ang pagtigom niining dakong panon nagapadayon usab ‘gikan sa silangan ug kasadpan, gikan sa amihanan ug habagatan, ug gikan sa mga kinatumyan sa yuta.’
Kining mahigugmaon-ug-kalinaw nga mga karnero ginahugpong ngadto sa usa ka internasyonal nga panag-igsoonay. Nagsulti silag daghang lainlaing mga pinulongan sa 231 ka nasod nga ilang ginapuy-an. Bisan pa niana sila nahiusa sa espirituwal sa pagkat-on sa “maputling pinulongan” sa mensahe sa Bibliya bahin sa Gingharian, “aron silang tanan magatawag sa ngalan ni Jehova, aron sa pag-alagad kaniya abaga sa abaga.” (Sofonias 3:9) Ang ilang panaghiusa sa tinuohan, katuyoan, ug lihok nagtaganag kahibulongang pamatuod nga nagkatagbo na gayod ang Sidlakan ug Kasadpan, ug ang mga katawhan gikan sa tanang direksiyon, alang sa pag-alagad ug pagdayeg sa Soberano Ginoong Jehova.
Sa pila ka nasod kining pagtigom nagakahitabo ubos sa labing talagsaong mga kahimtang, sumala sa ipakita sa mosunod nga mga taho.