Kinabuhi nga Wala Gayod Nako Basoli
SUMALA SA GIASOY NI PAUL OBRIST
Niadtong 1912, sa dihang ako nag-edad ug sayis, si Mama namatay samtang nanganak sa iyang ikalimang anak. Mga duha ka tuig sa ulahi, usa ka batan-ong tig-atiman sa balay, si Berta Weibel, misugod sa pag-atiman sa among pamilya. Sa dihang gipakaslan siya ni Papa sa misunod nga tuig, kaming mga anak nalipay nga makabaton pag-usab ug inahan.
NAGPUYO kami sa Brugg, usa ka gamayng lungsod sa nagsultig-Aleman nga bahin sa Switzerland. Si Berta maoy tinuod nga Kristohanong babaye, ug nagustohan ko siya pag-ayo. Nagsugod siya sa pagtuon sa mga publikasyon sa mga Estudyante sa Bibliya (mga Saksi ni Jehova) niadtong 1908, ug iyang ipaambit sa uban ang iyang nakat-onan.
Niadtong 1915, wala madugay human si Berta ug Papa naminyo, mikuyog ako kaniya sa usa ka salida sa “Photo-Drama of Creation.” Kining presentasyon sa eslayd ug pelikula sa International Association of Earnest Bible Students natisok pag-ayo sa akong hunahuna ug kasingkasing. Ang uban nakadayeg usab. Ang lawak sa Brugg napuno pag-ayo nga ang polis nagsira sa mga pultahan ug nagbalibad sa dugang nangabot. Daghan niadtong tungora ang misulay sa pagsulod agi sa bukas nga bentana pinaagi sa usa ka hagdanan, ug ang pipila milampos.
Ang Maayong Panig-ingnan ni Mama
Ang Gubat sa Kalibotan I nagpadayon sa Uropa niadtong panahona, ug ang mga tawo mahadlokon bahin sa umaabot. Busa, ang pagduaw sa kabalayan dala ang makapahupayng mensahe sa Gingharian sa Diyos, sama sa gibuhat ni Mama, maoy hamiling buluhaton. Usahay paubanon ko niya, ug nalingaw kaayo ako niadto. Niadtong 1918, si Mama sa kataposan nagpasimbolo sa iyang dedikasyon ngadto kang Jehova nga Diyos pinaagi sa bawtismo sa tubig.
Si Papa wala manghilabot sa pagsimba ni Mama hangtod sa iyang bawtismo, apan unya siya misugod sa pagsupak kaniya. Usa ka adlaw iyang giilog ang iyang literatura sa Bibliya ug gilabay kana sa pugon. Si Mama nakahimo lamang sa pagsakmit sa iyang Bibliya gikan sa kalayo. Apan ang sunod niyang gibuhat maoy makapahingangha. Giduol niya si Papa ug gigakos. Wala siya maghambin ug kayugot ngadto kaniya.
Nga natingala pag-ayo, si Papa mikalma. Apan, matag karon ug unya, ang iyang pagsupak mosilaob, ug kinahanglang antoson namo ang iyang pagsilaob sa kasuko.
Pagpanarbaho ug Espirituwal nga Pag-uswag
Niadtong 1924, human matapos ang tulo-ka-tuig nga pag-aprentis ingong tiggalam sa buhok, mibiya ako sa balay ug nakatrabaho sa nagsultig-Pranses nga bahin sa Switzerland. Naghatag kini ug kahigayonan sa pagpauswag sa akong kahibalo sa Pranses nga pinulongan. Bisan tuod ang pagbalhin nakababag ug diyutay sa akong espirituwal nga pag-uswag, wala gayod ako mawad-i sa akong gugma sa kamatuoran sa Bibliya. Busa sa dihang mipauli ako unom ka tuig sa ulahi, misugod ako sa pagtambong sa mga tigom sa Kristohanong kongregasyon sa Brugg.
Wala madugay human niadto mibalhin ako sa Rheinfelden, usa ka gamayng lungsod nga mga 40 kilometros ang gilay-on. Nagtrabaho ako didto sa hairdresser shop sa akong igsoong babaye ug nagpadayon sa akong pag-uswag sa espirituwal pinaagi sa pagpakigtigom uban sa usa ka gamayng grupo sa mga Estudyante sa Bibliya. Sa dihang gitapos ang among tungatunga sa semana nga pagtuon sa Bibliya usa niana ka adlaw, si Brader Soder, ang ansiyano nga nagdumala, nangutana: “Kinsay nagplano nga makig-ambit sa ministeryo sa kanataran sa Dominggo?” Ako miboluntaryo, nga naghunahuna nga ako may kauban ug pakit-on kon sa unsang paagi buhaton ang pagsangyaw.
Sa dihang Dominggo na ug nakaabot na kami sa among teritoryo, si Brader Soder miingon, “Si G. Obrist magsangyaw didto.” Bisan tuod wala pa gayod ako kulbai ug ingon sukad masukad, misugod ako sa pagduaw sa mga tawo diha sa ilang mga balay ug sa pagpakigsulti kanila mahitungod sa Gingharian sa Diyos. (Buhat 20:20) Sukad niadtong panahona, wala na ako maluya sa pagpadayon sa buluhatong pagsangyaw nga giingon ni Jesus nga kinahanglang matuman una pa moabot ang kataposan niining sistema sa mga butang. (Mateo 24:14) Niadtong Marso 4, 1934, sa dihang ako 28 anyos, akong gipasimbolohan ang akong dedikasyon ngadto kang Jehova nga Diyos pinaagi sa bawtismo sa tubig.
Duha ka tuig sa ulahi nakatrabaho ako ingong tiggalam sa buhok sa Lugano, usa ka siyudad sa nagsultig-Italyano nga bahin sa Switzerland. Misugod dayon ako sa pagsangyaw sa maayong balita didto, bisan tuod diyutay lang ang akong nahibaloan sa Italyano. Sa gihapon, panahon sa akong unang Dominggo sa ministeryo, napahimutang nako ang 20 ka pulyeto nga akong gidala. Ngadtongadto, nakatigom ako ug pipila ka interesadong mga tawo aron maporma ang usa ka pagtuon sa Ang Bantayanang Torre. Sa ngadtongadto ubay-ubay kanila ang nabawtismohan, ug niadtong Pebrero 1937 nagporma kami ug kongregasyon sa mga Saksi ni Jehova sa Lugano.
Duha ka bulan sa ulahi, niadtong Abril 1937, nakadawat ako ug sulat nga nag-usab pag-ayo sa akong kinabuhi. Usa kadto ka imbitasyon sa pag-alagad sa Bethel, ingon sa pagtawag sa mga pasilidad sa sangang buhatan sa mga Saksi ni Jehova sa usa ka nasod. Gidawat dayon nako ang pagdapit—usa ka desisyon nga wala gayod nako basoli. Sa ingon gisugdan nako ang nahimong 60-anyos nga karera sa bug-os-panahong ministeryo.
Pag-alagad sa Bethel sa Gubot nga Panahon
Niadtong panahona ang Bethel sa Switzerland nahimutang sa siyudad sa Bern, ang kabisera sa Switzerland. Didto nag-imprenta kami ug mga libro, mga pulyeto, ug mga magasin diha sa 14 ka pinulongan, ug kini gipadala sa tibuok Uropa. Usahay, akong dad-on ang inimprentang literatura ngadto sa estasyonan sa tren pinaagig kariton, sanglit niadtong adlawa wala kamiy magamit kanunay nga van. Ang akong unang asaynment sa Bethel maoy sa Composition Department, diin kami nag-asembol sa tingga nga tipo nga gikan niana himoon ang pag-imprenta. Sa wala madugay nagsugod ako sa pagtrabaho sa reception desk, ug, siyempre, nag-alagad usab ako ingong barbero sa pamilyang Bethel.
Niadtong Septiyembre 1939, ang Gubat sa Kalibotan II mibuto, ug ang pag-atake sa Nazi nagpakaylap ug kalisang sa tibuok Uropa. Ang Switzerland maoy usa ka neyutral nga nasod sa sentro sa nanaggubatay nga mga nasod. Sa sinugdan, nagpadayon kami sa among Kristohanong kalihokan nga walay pagbalda. Unya, sa Hulyo 5, 1940, sa alas dos sa hapon, samtang diha ako sa akong lamesa sa lawak-hulatanan, usa ka sibilyan ang mitungha, nga inubanan sa usa ka sundalo nga nagdala ug riple nga gitaoran ug bayoneta.
“Hain si Zürcher?” ang sibilyan misinggit. Si Franz Zürcher niadtong panahona mao ang magtatan-aw sa sanga sa among buluhatong pagsangyaw sa Switzerland.
“Mahimo ba nako siyang sultihan kon kinsay nangita?” ako nangutana. Dihadiha gibira nila ako ug giguyod ako pasaka sa hagdanan, nga nagmando nga dad-on nako sila sa opisina ni Zürcher.
Ang tibuok pamilyang Bethel—mga 40 kami niadto—gimandoan nga magtigom sa kan-anan. Upat ka masinggan ang gimontar sa gawas sa tinukod aron maluya ang bisan kinsa nga maningkamot sa pag-ikyas. Sa sulod, mga 50 ka sundalo ang nagsugod sa pagsusi sa tinukod. Kasukwahi sa mga pagdahom, walay ebidensiya nga makaplagan nga ang mga Saksi ni Jehova nalangkit sa pagpasiugda ug pagsukol sa serbisyo militar. Sa gihapon, daghang literatura ang gisakmit ug gidala sa lima ka trak sa sundalo.
Sa dihang midumili kami sa pagtugot nga Ang Bantayanang Torre sensoron sa mga awtoridad sa gobyerno, ang pagpatik niini gihunong sa Switzerland. Kini nagkahulogan nga diyutay lang nga tawo ang gikinahanglan sa buluhaton sa Bethel, ug ang batabata nga mga membro sa pamilya gidasig nga mobiya ug magpayunir, ingon sa pagtawag sa mga Saksi ni Jehova nga nakig-ambit sa bug-os-panahong buluhatong pagsangyaw.
Pagpayunir sa Panahon sa Gubat
Niadtong Hulyo 1940, mibalik ako ngadto sa nagsultig-Italyano nga dapit sa Switzerland duol sa Lugano, diin ako nagpuyo sa wala pa moadto sa Bethel. Kining sirado Katolikong teritoryo, nga niadtong panahona nailalom usab sa lig-ong impluwensiya sa Pasismo, nahimo nga akong asaynment sa pagpayunir.
Panagsa ra nga molabay ang adlaw nga dili ako hunongon sa polis nga momando nga akong hunongon ang akong kalihokang pagsangyaw. Usa ka adlaw samtang ako nakigsulti sa usa ka babaye sa ganghaan sa tanaman, usa ka tawo nga nagsibilyan nagbitad kanako gikan sa likod, gidala ako ngadto sa usa ka sakyanan sa nagpatrolya, ug gidrayb ako ngadto sa Lugano. Didto gitugyan niya ako sa kapolisan. Sa dihang gisukitsukit ako, akong gisaysay nga si Jehova nga Diyos nagsugo kanamo sa pagsangyaw.
“Dinhi sa yuta, kami mao ang nagasugo,” mitubag ang polis nga mapangahason. “Ang Diyos mahimong magsugo didto sa langit!”
Panahon sa gubat, ilabinang kinahanglanon nga among sundon ang tambag ni Jesus nga mahimong “mabinantayon ingon sa mga halas apan inosente ingon sa mga salampati.” (Mateo 10:16) Busa, akong gitagoan ang kadaghanan sa akong literatura sa sulod nga mga bulsa sa akong kamisadentro. Ug aron maseguro nga dili ako mawad-an, magsul-ob ko ug knickerbockers nga gihigot pag-ayo sa akong mga tuhod.
Ngadtongadto, nakadawat ako ug mga instruksiyon nga mobalhin ngadto sa walog sa Engadine, diin ang paglikaylikay sa polis nagpadayon. Matahom kini nga walog sa sidlakang Swiss Alps, nga sa tingtugnaw malubong sa bagang niyebe, busa gipapadala nako ang akong mga eski aron motabang kanako sa paglibot sa akong teritoryo.
Ang mainit nga mga guwantes hinungdanon samtang nagabiyahe pinaagig eski panahon sa tingtugnaw. Tungod sa kanunayng paggamit, ang akong guwantes sa wala madugay nagasgas na. Pagkamapasalamaton nako usa niana ka adlaw nga nakadawat ug wala gayod damhang pakete pinaagi sa koreyo nga may gikinamot-paghimong suwiter maingon man ang mainit nga mga guwantes! Usa ka Kristohanong igsoong babaye sa akong kanhing kongregasyon sa Bern ang naghimo niadto alang kanako. Bisan karon sa dihang maghunahuna ako niana, mapasalamaton ako.
Daghang Makalipayng mga Pribilehiyo
Niadtong 1943, ang mga kahimtang sa Switzerland misugod sa pag-arang-arang, ug gitawag na usab ako sa pag-alagad sa Bethel. Tungod sa pipila ka suliran sa nagsultig-Pranses nga kongregasyon sa Lausanne, mga 100 kilometros ang gilay-on, giasayn ako nga moduaw sa maong siyudad nga regular aron tabangan ang mga magmamantala nga makabaton ug tukmang panglantaw sa organisasyon sa Diyos.
Sa ulahi nag-alagad ako sulod sa usa ka yugto ingong magtatan-aw sa sirkito sa tanang Pranses nga mga kongregasyon sa Switzerland. Sayo sa semana, nagtrabaho ako sa Bethel, apan akong gigugol ang Biyernes, Sabado, ug Dominggo sa pagduaw sa lainlaing kongregasyon matag semana sa paningkamot nga makatabang sa espirituwal nga paagi. Dugang pa, sa dihang ang nagsultig-Pranses nga kongregasyon naporma sa Bern niadtong 1960, nahimo akong nagadumalang magtatan-aw niini. Nag-alagad ako niining maong kapasidad hangtod sa 1970, sa dihang ang Bethel gibalhin gikan sa Bern ngadto sa presenteng matahom nga nahimutangan niini sa lungsod sa Thun.
Nalipay ako nga nakaplagan ang usa ka gamayng grupo sa nagsultig-Italyano nga mga Saksi sa Thun, ug nagsugod ako sa pagsangyaw uban kanila. Ngadtongadto naporma ang usa ka kongregasyon, ug ako nag-alagad ingong nagadumalang magtatan-aw niini sulod sa ubay-ubayng katuigan hangtod ang batabatang mga igsoong lalaki nahimong kuwalipikado sa pag-abaga sa maong responsabilidad.
Ang akong gikonsiderar nga ilabinang makalipayng pribilehiyo mao ang pagtambong ug internasyonal nga mga kombensiyon sa katawhan ni Jehova. Pananglitan, niadtong 1950 dihay halandomong Pag-uswag sa Teokrasiya nga Asembliya sa Yankee Stadium, New York. Ang pagduaw sa tibuok-kalibotang hedkuwarter sa mga Saksi ni Jehova sa Brooklyn, New York, may dumalayong impresyon kanako. Dili usab nako makalimtan ang pakigpulong ni Brader Milton G. Henschel sa misunod nga tuig sa Putling Pagsimba nga Asembliya sa London, Inglaterra, nga nagpasiugda sa mga pulong ni Jesus, “Ako magasulti kaninyo, Kon kini sila pabiling maghilom, ang mga bato managpaninggit.” (Lucas 19:40) Si Brader Henschel nangutana, “Gihunahuna ba ninyo nga kinahanglang mosinggit ang mga bato?” Madungog pa gihapon nako ang singgit nga, “Dili!” nga naggikan sa tinagpulo ka libong mga tingog.
Sa dihang miadto ako sa Bethel niadtong 1937, ang akong amahan, nga nahibalo nga nagdawat kami ug gamay lamang nga alawans, mabalak-ong nangutana, “Anak, unsaon nimo paglahutay kon matigulang ka na?” Ako mitubag pinaagi sa pagkutlo sa mga pulong sa salmistang David: “Wala akoy nakita nga bisan kinsang matarong nga gibiyaan sa bug-os, ni ang iyang mga anak nga nangita ug tinapay.” (Salmo 37:25) Kining mga pulonga tinong natuman sa akong kaso.
Pagkamalipayon nako nga kapin sa 80 ka tuig kanhi, si Berta Weibel naminyo kang Papa ug nga pinaagi sa iyang panig-ingnan ug giya nakaila ako kang Jehova ug sa iyang mga hiyas! Bisan tuod ang ubang mga membro sa pamilya nagbiaybiay kaniya, siya matinumanong nag-alagad kang Jehova hangtod sa iyang kamatayon niadtong 1983. Wala gayod siya magbasol nga nag-alagad sa iyang Diyos, si Jehova; ni nagbasol ako nga nagpabiling tagsaanon ug naggugol sa akong kinabuhi diha lamang sa pag-alagad kang Jehova.
[Hulagway sa panid 25]
Nagtrabaho sa Bethel