Kon sa Unsang Paagi ang Tulo ka Kombensiyon Nagbag-o sa Akong Kinabuhi

Sumala sa giasoy ni George Warienchuck

DIHA ka bay nadunggan sa usa sa atong mga kombensiyon nga nagtukmod kanimo sa paghimog dagkong mga kausaban sa imong kinabuhi? Nahitabo kana kanako. Sa paghinumdom, akong naamgohan nga dihay tulo ka kombensiyon nga nagbag-o sa akong kinabuhi. Ang una nakatabang kanako nga mahimong dili na kaayo maulawon; ang ikaduha, nga mahimong mas kontento; ang ikatulo, nga mohimog labaw pa. Apan, una pa nako hisgotan ang maong mga kausaban, ako unang iasoy ang pipila ka butang nga nahitabo sa wala pa ang maong mga kombensiyon—mga panghitabo sa bata pa ako.

Ako natawo niadtong 1928, ang kinamanghoran sa tulo ka anak. Kami sa akong mga igsoon nga si Margie ug Olga nagdako sa South Bound Brook, New Jersey, U.S.A., usa ka lungsod nga 2,000 lang ang molupyo niadtong panahona. Bisag kabos kami, si Mama manggihatagon. Kon may ikaarang siya sa pag-andam ug lamiang pagkaon, manghatag siya sa iyang mga silingan. Sa dihang nag-edad kog nuybe anyos, si Mama giduaw sa usa ka Saksi nga nagsultig Hungarian, ang lumad nga pinulongan ni Mama, mao nga namati siya sa mensahe sa Bibliya. Sa ulahi, si Bertha, usa ka sister nga nag-edad ug kapin sa 20 anyos, maoy nagpadayon sa pagtuon kang Mama sa Bibliya ug nagtabang kaniya nga mahimong alagad ni Jehova.

Dili sama ni Mama, ako maulawon, nga walay kompiyansa sa kaugalingon. Ang nakapait pa, sawayon ko ni Mama. Sa dihang maghilak kong mangutana niya, “Nganong pirme man lang ko nimong sawayon?” siya moingon nga iya kong gimahal apan dili niya gustong modako ang akong ulo. Maayo man ang tuyo ni Mama, apan kay di man ko niya dayegon, nawad-an kog pagsalig sa kaugalingon.

Usa ka adlaw niana, ang among silingan nga maayo kaayo nako mihangyo nga ubanan nako ang iyang mga anak sa ilang Sunday school. Nahibalo ko nga dili malipay si Jehova kon moadto ko, apan nahadlok ko nga mahiubos ang among buotang silingan. Busa sulod sa pipila ka bulan, moadto ko sa simbahan apan maulaw ko sa akong kaugalingon. Sa eskuylahan, mobuhat sab kog supak sa akong konsensiya tungod sa akong kahadlok sa tawo. Ang among prinsipal isog kaayo, ug giingnan niya ang mga magtutudlo nga ang tanang bata kinahanglang mosaludar sa bandera. Mosaludar sad ko. Nagpadayon kinig halos usa ka tuig, ug dayon dihay kausaban.

Nakakat-on Ko nga Magmaisogon

Pagka 1939, usa ka grupo sa pagtuon sa libro ang gipahigayon sa among balay. Si Ben Mieszkalski, usa ka batan-ong payunir, maoy nagdumala. Amo siyang tawgog Big Ben—nga haom kaayo niya. Para nako, parehas siya kataas ug kalapad sa among pultahan. Bisan pag hadlok siyang tan-awon, siya buotan kaayo ug mapahiyomon. Busa sa dihang gidapit ko ni Ben nga mouban niya sa pagsangyaw, misugot dayon ko. Nahimo ming suod nga managhigala. Kon ako maguol, sama siyag usa ka mahingawaong magulang nga makig-estorya nako. Gipabilhan ko gayod kadto, ug tungod niana gimahal ko siya pag-ayo.

Pagka 1941, gidapit ni Ben ang among pamilya nga motambong sa kombensiyon sa St. Louis, Missouri sakay sa iyang awto. Pwerte nakong lipaya! Wala pa ko sukad makabiyahe ug lapas sa 80 kilometros, ug karon mobiyahe kog kapin sa 1,500 kilometros! Apan, dihay problema sa St. Louis. Gimandoan sa mga pari ang ilang mga parokyano nga kanselahon ang nahimong kasabotan nga magpasaka ug mga Saksi sa ilang mga balay. Daghan ang mituo sa pari. Ang pamilya nga magpasaka namo gihulga usab. Bisan pa niana, ila ming gidawat. Ang tagbalay miingon nga ila gyong tumanon ang ilang saad nga pasak-on mi sa ilang balay. Nakadayeg ko sa ilang kaisog.

Ang akong mga igsoon nabawtismohan sa maong kombensiyon. Niana gihapong adlawa, si Brader Rutherford, nga gikan sa Brooklyn Bethel, mihatag ug makapadasig nga pakigpulong diin iyang gihangyo sa pagtindog ang tanang bata nga gustong mobuhat sa kabubut-on sa Diyos. Mga 15,000 ang nanindog. Mitindog sab ko. Dayon iyang gihangyo ang tanan nga buot mobuhat sa ilang maarangan diha sa buluhatong pagsangyaw sa pagtubag ug, “Oo.” Duyog sa ubang mga bata, ako miingon, “Oo!” Milanog ang masipang palakpak. Ako nadasig pag-ayo.

Human sa kombensiyon, among giduaw ang usa ka brader sa West Virginia. Ang brader nag-asoy nga kas-a samtang siya nagsangyaw, siya gikulata ug gibulitag alkitran ug balhibo sa suko kaayo nga grupo sa mga tawo. Mahinamon kong namati sa iyang estorya. “Apan di gyod ko mohunong sa pagsangyaw,” miingon ang brader. Pagbiya namo, mibati kog sama kang David. Andam na kong moatubang kang Goliat—ang among prinsipal.

Pagbalik nako sa eskuylahan, akong giduol ang prinsipal. Iya kong gisigaag mata. Hilom kong nag-ampo alang sa tabang ni Jehova. Dayon miingon ko: “Mitambong kog kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova. Dili na ko mosaludar sa bandera!” Dihay taudtaod nga kahilom. Ang prinsipal hinayhinayng mitindog ug miduol nako. Namula ang iyang nawong sa kasuko. Siya misinggit: “Kon dili ka mosaludar sa bandera, mapalagpot ka!” Niining tungora, wala na ko mokompromiso, ug gibati nako ang kalipay nga wala pa nako sukad masinati.

Naghinamhinam ko pagsulti kang Ben sa nahitabo. Pagkakita nako niya sa Kingdom Hall, miingon ko: “Napalagpot ko sa eskuylahan! Wala ko mosaludar sa bandera!” Gigakos ko ni Ben ug mapahiyomon siyang miingon: “Seguradong gimahal ka ni Jehova.” (Deut. 31:6) Nadasig gayod ako sa iyang gisulti! Pagka Hunyo 15, 1942, ako nabawtismohan.

Nakakat-on nga Magmakontento

Human sa Gubat sa Kalibotan II, kalit lang miarang-arang ang ekonomiya sa nasod, ug mikaylap ang materyalismo. Maayo ang akong trabaho ug makapalit na ko sa mga butang nga dili nako maarangan kaniadto. Ang pipila nako ka higala namalit ug motorsiklo; ang uban nagpaayo sa ilang balay. Samtang ako mipalit ug bag-ong awto. Sa wala madugay, ang akong tinguha nga makabaton ug dugang materyal nga mga butang mao nay akong giuna imbes ang intereses sa Gingharian. Nasayod ko nga sayop kadto. Maayo na lang kay ang kombensiyon sa New York City niadtong 1950 nakatabang kanako sa pagbag-o sa akong tinamdan.

Sa maong kombensiyon, gidasig sa mga mamumulong ang nanambong sa pagpadayon diha sa buluhatong pagsangyaw. “Himoang simple ang inyong kinabuhi, dagana ang lumba,” matod pa sa usa ka mamumulong. Naigo ko sa iyang giingon. Ako nakatambong usab sa graduwasyon sa usa ka klase sa Gilead, nga nakapahunahuna nako, ‘Kon kining mga Saksi nga parehas nakog edad makabiya sa ilang haruhay nga kahimtang aron mag-alagad sa laing nasod, kinahanglang andam sab kong mohimo niana bisan sa among dapit.’ Pagkahuman sa kombensiyon, nakadesisyon ko nga magpayunir.

Sa kasamtangan, nangulitawo ko kang Evelyn Mondak, usa ka masibotong sister sa among kongregasyon. Ang inahan ni Evelyn, nga nagmatuto ug unom ka anak, maoy maisogon nga babaye. Ganahan siyang mosangyaw diha sa dalan atubangan sa dakong simbahan sa Katoliko. Bisan pag kanunay siyang abogon sa suko nga pari, dili gyod siya mopahawa. Sama sa iyang inahan, si Evelyn walay kahadlok sa tawo.—Prov. 29:25.

Pagka 1951, kami ni Evelyn nagpakasal, miundang sa among trabaho, ug nagpayunir. Usa ka magtatan-aw sa sirkito ang nagdasig namo nga mobalhin sa Amagansett, usa ka balangay ubay sa dagat Atlantiko nga mga 160 kilometros gikan sa New York City. Sa dihang gipahibalo kami sa kongregasyon nga wala mi masak-an didto, nangita mig treyler apan wala mi kapalit kay mahal kaayo. Dayon nakakita mig gubaon nga treyler. Gibaligya ni sa tag-iya ug 900 dolyares nga mao pod ang kantidad sa kuwarta nga giregalo kanamo sa among kasal. Amo kadtong gipalit, giayo, ug gidala sa among bag-ong teritoryo. Apan, wala na mi kuwarta pag-abot didto, ug naghunahuna mi kon unsaon namo paglahutay ingong payunir.

Si Evelyn manglimpiyog balay, ug ako manghinlo sa usa ka Italyanong restawran inigkagabii na kaayo. Ang tag-iya miingon: “Kon dunay sobra nga pagkaon, dad-a kana sa imong asawa.” Busa inig-uli nako sa balay sa alas dos sa kadlawon, humot nga pizza ug pasta ang among treyler. Ganahan kaayo mi niadtong ininit nga mga pagkaon, ilabina sa tingtugnaw sa dihang mangurog mi sa kabugnaw sa among treyler. Dugang pa, ang mga igsoon sa kongregasyon magbilin usahay ug dako nga isda diha sa bakanan sa among treyler. Sa katuigan nga kami nag-alagad uban niadtong minahal nga mga igsoon sa Amagansett, among nakat-onan nga ang pagkakontento sa pangunang mga panginahanglan moresulta sa makapatagbawng kinabuhi. Kadto maoy malipayong katuigan.

Natukmod sa Paghimog Labaw Pa

Niadtong Hulyo 1953, among giabiabi ang gatosan ka misyonaryo nga nanguli aron motambong sa internasyonal nga kombensiyon sa New York City. Sila nag-asoy ug makaiikag nga mga eksperyensiya. Makatakod ang ilang kalipay. Dugang pa, sa dihang gipasiugda sa usa ka mamumulong nga daghang kayutaan ang wala pa maabti sa mensahe sa Gingharian, nahibalo mi kon unsay angay namong buhaton—mohimog labaw pa aron mapauswag ang among ministeryo. Sa maong kombensiyon, kami miaplay sa pagkamisyonaryo. Niana gihapong tuiga, kami gidapit nga motambong sa ika-23 nga klase sa Gilead School, nga nagsugod sa Pebrero 1954. Pagkadakong pribilehiyo kadto!

Nalipay mi sa dihang among nasayran nga maasayn mi sa Brazil. Sa wala pa kami mosugod sa among 14 ka adlaw nga biyahe sa barko, giingnan ko sa usa ka responsableng brader sa Bethel: “Siyam ka dalagang misyonarya ang inyong makauban paingon sa Brazil. Ikaw nay bahalang mobantay nila!” Tingali inyong mahanduraw ang kahimuot sa mga tripulante nga nagtan-aw nako nga may kaubang napulo ka batan-ong babaye. Apan, ang mga sister wala ra maglisod sa pag-atubang sa maong kahimtang. Bisan pa niana, nakaginhawa kog luag sa dihang luwas ming nakaabot sa Brazil.

Sa dihang makasulti na kog Portuges, naasayn ko ingong magtatan-aw sa sirkito sa Rio Grande do Sul, usa ka estado sa habagatang Brazil. Ang magtatan-aw sa sirkito nga akong gipulihan, nga usa ka ulitawo, miingon kanamo: “Wala ko magtuo nga magtiayon ang ipadala dinhi. Lisod kaayo ning dapita.” Katag-katag ang kongregasyon diha sa halapad nga banika, ug ang pipila niana maadtoan lang kon mosakayg trak. Ang drayber magpasakay kon pakan-on. Samag nagsakay ug kabayo, kami manglingkod ibabaw sa kargamento ug manghawid pag-ayo sa higot sa karga. Kon mokalit ug liko ang trak, mangupot mi pag-ayo aron dili mahulog sa pangpang. Apan, sa dihang makita namo ang kalipay sa mga igsoon nga nagpaabot kanamo, morag balewala na lang ang kakapoy sa among tibuok-adlaw nga biyahe.

Nagsaka mi sa balay sa mga igsoon. Kabos kaayo sila, apan sila manggihatagon. Sa usa ka hilit nga dapit, ang tanang igsoon nagtrabaho sa kompaniya nga nagproseso ug karne. Kay gamay ra man kaayo ang ilang suweldo, kas-a lang sila makakaon sa usa ka adlaw. Kon dili sila motrabaho, wala silay madawat. Bisan pa niana, panahon sa among duaw, dili sila mosulod ug duha ka adlaw aron makasuportar sa kahikayan sa kongregasyon. Misalig sila kang Jehova. Dili gayod namo makalimtan ang leksiyon nga among nakat-onan gikan niadtong mapainubsanong mga igsoon bahin sa pagsakripisyo alang sa Gingharian sa Diyos. Sa among pagpakig-uban kanila, kami nakakat-on ug mga butang nga dili ikatudlo sa bisan unsang tunghaan. Makahilak ko sa kalipay kon akong mahinumdoman kadtong mga igsoona.

Pagka 1976, namalik mi sa United States aron sa pag-atiman sa akong masakitong inahan. Lisod ang pagbiya sa Brazil, apan mapasalamaton kami nga among nasaksihan ang talagsaong pag-uswag sa intereses sa Gingharian sa maong nasod. Sa dihang makadawat mig mga sulat gikan sa Brazil, among mahinumdoman ang malipayong mga tuig sa among kinabuhi.

Makapalipayng Panagkita Pag-usab

Samtang nag-atiman kang Mama, kami nagpayunir ug nagtrabaho ingong mga tiglimpiyo. Niadtong 1980, si Mama namatay nga matinumanon kang Jehova. Human niana, ako gidapit sa pag-alagad ingong magtatan-aw sa sirkito sa United States. Pagka 1990, kami sa akong asawa miduaw sa usa ka kongregasyon sa Connecticut, ug didto nakahibalag kami ug espesyal nga higala. Ang usa sa mga ansiyano mao si Ben—oo, ang Ben nga mitabang kanako sa pagbarog dapig kang Jehova mga 50 ka tuig na ang milabay. Mahanduraw ba nimo ang among kalipay samtang kami naggaksanay?

Sukad niadtong 1996, kami ni Evelyn nag-alagad ingong infirm special pioneer sa nagsultig Portuges nga kongregasyon sa Elizabeth, New Jersey. Aduna koy mga problema sa panglawas, apan uban sa tabang sa akong minahal nga asawa, ako makig-ambit sa pagsangyaw kutob sa akong mahimo. Si Evelyn nagtabang usab sa usa ka maluya, ug edarang silingan. Ang iyang ngalan? Si Bertha—oo, ang Bertha nga nagtabang sa akong inahan nga mahimong alagad ni Jehova kapin sa 70 ka tuig na kanhi! Kami nalipay nga makahigayon sa pagpakita sa among pagpasalamat kaniya sa tanan niyang nahimo sa pagtabang sa among pamilya nga makakat-on sa kamatuoran.

Mapasalamaton ako niadtong mga kombensiyon nga nagpalihok kanako sa pagbarog dapig sa matuod nga pagsimba, sa paghimo sa akong kinabuhi nga simple, ug sa pagpauswag sa akong ministeryo. Oo, ang maong mga kombensiyon nagbag-o sa akong kinabuhi.

[Hulagway sa panid 23]

Inahan ni Evelyn (wala) ug akong inahan

[Hulagway sa panid 23]

Akong higala nga si Ben

[Hulagway sa panid 24]

Sa Brazil

[Hulagway sa panid 25]

Kauban ni Evelyn karon