BELIAL

[gikan sa Heb., nga nagkahulogang “Walay-Silbi” o “Walay-Pulos”; linangkob nga pulong sa beliʹ, “dili, wala,” ug ya·ʽalʹ, “magpulos; magmapuslanon”].

Ang hiyas o kahimtang sa pagkawalay-silbi, pagkangil-ad, pagkawalay-hinungdan, pagkawalay-pulos. Ang Hebreohanong termino nga beli·yaʹʽal gigamit sa pagtumong sa mga ideya, mga pulong, ug tambag (Deu 15:9; Sal 101:3; Nah 1:11), sa makatalagmanong mga kahimtang (Sal 41:8), ug mas subsob, sa hilabihan ka walay pulos nga mga tawo​—pananglitan, sa mga tawong nag-aghat sa pagsimba sa ubang mga diyos (Deu 13:13); sa mga tawo sa Benjamin nga nakahimog seksuwal nga krimen didto sa Gibea (Huk 19:22-27; 20:13); sa daotang mga anak nga lalaki ni Eli (1Sa 2:12); sa bagis nga si Nabal (1Sa 25:​17, 25); sa mga magsusupak sa dinihogan sa Diyos nga si David (2Sa 20:1; 22:5; 23:6; Sal 18:4); sa walay silbing mga kaubanan ni Jeroboam (2Cr 13:7); sa mga kakunsabo ni Jezebel batok kang Nabot (1Ha 21:​10, 13); ug sa mga tawo sa katibuk-an nga nagpahinabog panaglalis (Pr 6:12-14; 16:27; 19:28). Sa pagpakita nga ang gahom sa kaaway dili na makababag sa pagpatuman sa matuod nga pagsimba sa iyang katawhan diha sa ilang yuta, si Jehova mipahayag pinaagi sa iyang manalagna: “Wala nay tawong walay-silbi nga molatas kanimo pag-usab. Siya pagalaglagon gayod sa bug-os.”​—Nah 1:15; tan-awa usab ang 1Sa 1:16; 10:27; 30:22; Job 34:18.

Sa panahon nga gipadayon ang pagsulat sa Bibliya sa unang siglo, ang “Belial” gigamit ingong usa ka ngalan alang kang Satanas. Busa sa dihang si Pablo misulat sa 2 Corinto 6:15 diha sa iyang sunodsunod nga mga pagtandi, “Aduna bay panag-uyon tali kang Kristo ug Belial?” ang kasagarang konklusyon mao nga si “Belial” mao si Satanas. Ang Syriac nga Peshitta dinhi mabasa nga “Satanas.”