21, 22. (a) Unsay gidala ug gipas-an sa Mesiyas alang sa uban? (b) Unsay pag-isip sa daghan bahin sa Mesiyas, ug misangko sa unsa ang iyang pag-antos?

²¹ Nganong ang Mesiyas kinahanglang mag-antos ug mamatay? Si Isaias nagsaysay: “Sa pagkatinuod ang atong mga sakit mao ang iyang gidala; ug kon bahin sa atong mga kasakit, iyang gipas-an kini sila. Apan kita nag-isip kaniya ingong hinampak, binunalan sa Diyos ug sinakit. Apan siya gidughang tungod sa atong kalapasan; siya gidugmok tungod sa atong mga kasaypanan. Ang pagkastigo nga alang sa atong kalinaw diha ibabaw niya, ug tungod sa iyang mga samad dihay pagpang-ayo alang kanato. Sama sa mga karnero kitang tanan nahisalaag; ang tagsatagsa kanato miliso sa iyang kaugalingong dalan; ug gipahinabo ni Jehova nga ang sala natong tanan mahinagbo niya.”—Isaias 53:4-6.

²² Ang Mesiyas nagdala sa mga sakit sa uban ug nagpas-an sa ilang mga kasakit. Iyang gialsa ang ilang mga palas-anon, ingnon ta, gibutang kana sa iyang mga abaga mismo, ug gidala kana. Ug sanglit ang sakit ug kasakit maoy mga sangpotanan sa makasasalang kahimtang sa katawhan, ang Mesiyas nagdala sa mga sala sa uban. Daghan ang wala makasabot sa katarongan sa iyang pag-antos ug nagtuo nga siya gisilotan sa Diyos, nga naghampak kaniya sa usa ka dulumtanang sakit.c Ang pag-antos sa Mesiyas misangko nga siya gidughang, nadugmok, ug nasamdan—puwersadong mga pulong nga magpasabot sa mapintas ug masakit nga kamatayon. Apan ang iyang kamatayon adunay gahom sa pagtabon sa sala; kana motagana sa pasikaranan aron makaplagan kadtong mahisalaag sa kasaypanan ug kasal-anan, nga tabangan sila sa pagkaplag sa pakigdait uban sa Diyos.

24. (a) Nganong mipatim-aw alang sa daghan nga si Jesus daw ‘gihampak’ sa Diyos? (b) Nganong si Jesus nag-antos ug namatay?

²⁴ Bisan pa niana, alang sa daghan si Jesus daw ‘gihampak’ sa Diyos. Ngani, siya nag-antos sa pagsiba sa tinahod nga relihiyosong mga pangulo. Apan, hinumdomi nga siya wala mag-antos tungod sa iyang kaugalingong mga sala. “Si Kristo nag-antos alang kaninyo,” matod ni Pedro, “nga nagbilin kaninyog sulondan aron kamo managsunod pag-ayo sa iyang mga tunob. Siya walay nahimong sala, ni may nakaplagan nga limbong diha sa iyang baba. Siya nagpas-an sa atong mga sala diha sa iyang kaugalingong lawas sa estaka, aron kita mamatay ngadto sa kasal-anan ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Ug ‘pinaagi sa iyang mga labod kamo nangaayo.’” (1 Pedro 2:21, 22, 24) Kitang tanan sa usa ka panahon nadaot sa sala, ‘sama sa mga karnero nga nahisalaag.’ (1 Pedro 2:25) Apan, pinaagi ni Jesus, si Jehova nagtaganag pagtubos gikan sa atong makasasalang kahimtang. Gipahinabo niya nga ang atong kasaypanan “motagbo” kang Jesus, nga mopahiluna diha kaniya. Ang walay-sala nga si Jesus kinabubut-ong nag-antos sa silot alang sa atong mga sala. Pinaagi sa dili-angay nga pag-antos sa makauulawng kamatayon diha sa usa ka estaka, iyang gipahinabo nga kita mapasig-uli ngadto sa Diyos.