Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

◼ Unsay gihimo ni Jesus aron sa “pag-andam ug usa ka dapit” sa langit alang sa iyang mga sumusunod?

Sa wala pa sugdi ang Panihapon sa Ginoo, gisultihan ni Jesus ang iyang matinumanong mga apostol nga siya molakaw. Siyempre, ang iyang gipasabot nga inigkamatay niya ulahi niadtong adlawa siya moadto sa langit. Mireaksiyon si Pedro pinaagi sa paghangyo nga tugotan siya nga mosunod kaniya. Niana si Jesus miingon: “Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing. Tumuo kamo sa Diyos, ug tumuo kamo kanako. Sa balay sa akong Amahan adunay daghang mga puy-anan. Kon dili pa, moingon unta ako kaninyo nga moadto ako aron sa pag-andam ug luna alang kaninyo. Ug sa mahiadto na ako ug makaandam na akog luna alang kaninyo, moanhi ako pag-usab ug pagadawaton ko kamo mismo, aron nga kon diin gani ako atua usab kamo.”—Juan 14:1-3.

Unsang ubang “mga puy-anan” ang kinahanglang andamon alang sa mga apostol? Ang ubang mga maghuhubad sa Bibliya naghubad sa Juan 14:2 sa usa ka paagi nga nagsugyot nga naghisgot si Jesus bahin sa panginahanglan sa mga apostoles ug “mga dapit nga kapahulayan” sa ilang pagpaingon sa langit o sa ilang pagpangitag lainlaing mga lawak sa langit. Apan, si W.E. Vine nag-ingon bahin sa nalangkit nga Gregong pulong: “Walay nagpakita diha sa pulong nga nagpaila ug separadong mga lawak diha sa Langit; ni nagsugyot kini ug temporaryong mga pahulayanan sa pagpaingon ngadto.” Ang pulong yanong nagpasabot ug usa ka dapit nga kapuy-an. Busa nagsaad si Jesus ug mga dapit nga kapuy-an sa espirituwal nga langit diin siya magauban sa iyang Amahan.—Efeso 1:20; 1 Pedro 1:4; 3:21, 22.

Apan sa unsang paagi nagaandam si Jesus niining mga puy-anan alang sa iyang maunongong mga sumusunod? Sanglit namatay sa sinakripisyong kamatayon, si Jesus misaka sa langit sa pagpresentar atubangan sa Diyos sa bili sa iyang kinabuhi nga dugo. Kini makabenipisyo una niadtong pagatawgon nga mahimong kaubang mga manununod sa langitnong kinabuhi. Si apostol Pablo misulat: “Si Kristo, misulod dili sa balaang dapit nga hinimog mga kamot, nga hulad lamang sa tinuod, kondili ngadto sa langit mismo, sa pagpangatubang karon alang kanato sa atubangan sa Diyos.” (Hebreohanon 9:12, 24-28; Roma 6:5; 8:17) Busa sa dihang gisultihan ni Jesus ang mga apostoles nga siya moadto aron sa “pag-andam ug usa ka dapit alang” kanila, ang anaa sa iyang hunahuna mao ang iyang ‘pagpangatubang karon sa atubangan sa Diyos alang’ kanila. Human nga iyang mahimo kana nga sila makahimo o ubang mga tawo sa pagsunod kaniya sa langit.—Filipos 3:20, 21.

Kinahanglan pa bang mobuhat si Jesus sa ubang mga butang aron sa pagpangandam ug dapit alang kanila? Sa dili madugay, sugdan na niya ang harianong gahom ug makiggubat batok kang Satanas, itambog siya ug ang iyang mga demonyo gikan sa langit. (Pinadayag 12:7-9) Mahitabo kini sa dili pa sugdan ang langitnong pagpamanhaw sa mga apostoles ug sa ubang mga dinihogan nga natulog diha sa kamatayon. (1 Tesalonica 4:14-17) Kon ang paghisgot ni Jesus bahin sa ‘pagpangandam ug puy-anan’ alang sa iyang mga sumusunod naglakip sa iyang pagtambog kang Satanas gikan sa langit, kita dili makatino.

Dugang pa, wala kita mahibalo kon si Jesus adunay ubang mga tinudlong-buluhaton may kalabotan sa pag-andam ug usa ka dapit sa langit alang sa dinihogang mga Kristohanon. Apan, labing menos makatino kita nga nangandam si Jesus alang sa iyang dinihogang mga sumusunod pinaagi sa pagpresentar ngadto sa Diyos sa bili sa iyang “bililhong dugo.” (1 Pedro 1:19) Pinaagi sa iyang dugo, ang bag-ong pakigtugon natukod tali kang Jehova nga Diyos ug sa dinihogan sa espiritu nga mga Kristohanon.