17 Voor de Israëlieten die toekeken, zag Jehovah’s glorie eruit als een verterend vuur op de top van de berg.

11 Jullie kwamen dus dichterbij en gingen aan de voet van de berg staan. De berg brandde en het vuur kwam helemaal tot aan de hemel,* te midden van duisternis en dikke, donkere wolken.+ 12 Toen sprak Jehovah tot jullie vanuit het vuur.+ Jullie hoorden het geluid van woorden maar zagen geen gedaante+ — er was alleen een stem.+

7 Zodra Salomo klaar was met bidden,+ kwam er vuur uit de hemel+ dat het brandoffer en de slachtoffers verteerde. Jehovah’s glorie vulde het huis.+ 2 De priesters konden het huis van Jehovah niet binnengaan omdat Jehovah’s glorie het huis van Jehovah had gevuld.+ 3 Alle Israëlieten zagen het vuur dat neerdaalde en de glorie van Jehovah boven het huis. Ze lieten zich op de stenen vloer op hun knieën vallen, bogen diep en dankten Jehovah, ‘want hij is goed, eeuwig duurt zijn loyale liefde’.