14 Nadat de dauw verdampt was, bleek de woestijn bedekt te zijn met een fijn, schilferachtig laagje,+ zo fijn als rijp op de grond.

35 De Israëlieten aten het manna 40 jaar lang,+ totdat ze bij een land kwamen dat bewoond was.+ Ze aten het manna totdat ze bij de grens van Kanaän kwamen.+

31 De Israëlieten noemden het brood ‘manna’.* Het was wit als korianderzaad en het smaakte als platte honingkoeken.+ 32 Mozes zei: ‘Dit heeft Jehovah geboden: “Neem er een gomer van en bewaar die voor alle generaties na jullie.+ Dan kunnen ze het brood zien dat ik jullie in de woestijn te eten heb gegeven toen ik jullie uit Egypte leidde.”’

7 Het manna+ leek trouwens op korianderzaad,+ en het zag eruit als bdelliumhars.

3 Hij leerde je dus nederigheid, liet je honger lijden+ en gaf je manna te eten,+ voedsel dat jij en je voorouders nog nooit hadden gezien. Zo maakte hij je duidelijk dat de mens niet alleen van brood leeft, maar van elke uitspraak die uit Jehovah’s mond komt.+

31 Onze voorouders hebben in de woestijn het manna gegeten,+ zoals geschreven staat: “Hij gaf ze brood uit de hemel te eten.”’+

2 Allemaal werden ze in Mozes gedoopt door de wolk en de zee. 3 Ze aten allemaal hetzelfde geestelijke voedsel+