3 Vervolgens zegende God de zevende dag en verklaarde die heilig, want op die dag is God gaan rusten van al zijn scheppingswerk, alles wat hij besloten had te maken.

22 Maar van de mannen die getuige zijn geweest van mijn glorie en van de wonderen*+ die ik in Egypte en in de woestijn heb gedaan en die mij toch al tien keer op de proef hebben gesteld+ en mij niet hebben gehoorzaamd,+ zal niet één 23 ooit het land zien dat ik hun voorvaders met een eed beloofd heb. Nee, niet één van degenen die mij zonder respect behandelen, zal het te zien krijgen.+

3 Wij die geloven, gaan wél binnen in die rust, waarvan hij heeft gezegd: ‘En in mijn woede heb ik gezworen: “Zij zullen mijn rust niet binnengaan”’+ — en dat terwijl zijn werk al klaar was sinds de grondlegging* van de wereld.+