7 Na verloop van tijd begon de vrouw van zijn meester verlangend naar Jozef te kijken en ze zei: ‘Kom bij me liggen.’ 8 Maar hij weigerde dat en zei tegen de vrouw van zijn meester: ‘Nu ik hier ben, maakt mijn meester zich geen zorgen meer over wat er in het huis gebeurt, en al zijn bezittingen heeft hij aan mij toevertrouwd. 9 Niemand in dit huis heeft een hogere positie dan ik, en hij heeft me helemaal niets onthouden behalve u, omdat u zijn vrouw bent. Hoe zou ik dan zoiets slechts kunnen doen en in feite zondigen tegen God?’+