2 Izebel stuurde daarop een boodschapper naar Eli̱a en liet zeggen: ‘De goden mogen me zwaar straffen als je morgen om deze tijd niet net zo dood bent als zij!’*

4 Hij trok een dagreis ver de woestijn in, ging daar onder een bremstruik zitten en vroeg of hij* mocht sterven. Hij zei: ‘Het is genoeg geweest! O Jehovah, neem mijn leven* weg,+ want ik ben niet beter dan mijn voorouders.’