“Doe voor me open, mijn zuster, mijn liefste,

mijn duifje, mijn volmaakte!

Want mijn hoofd is nat van de dauw,

mijn lokken zijn vochtig van de nacht.”+

28 Verlaat de steden en ga op de rotsen wonen, inwoners van Moab,

word als een duif die nestelt in de wanden van een ravijn.”’