14 Want de vesting is verlaten,

de rumoerige stad is uitgestorven.+

O̱fel+ en de wachttoren zijn voor altijd een woestenij geworden,

een paradijs voor wilde ezels,

een weide voor de kudden,+

15 totdat de geest van boven over ons wordt uitgestort+

en de woestijn een boomgaard wordt

en de boomgaard op een woud gaat lijken.+

21 En je hele volk zal rechtvaardig zijn,

ze zullen het land voor eeuwig bezitten.

Ze zijn de spruit* die ik heb geplant,

het werk van mijn handen,+ zodat ik eer krijg.+