Ιερεμίας

2 Και ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε κατόπιν σε εμένα,+ λέγοντας: 2 «Πήγαινε και φώναξε ώστε να ακούσει η Ιερουσαλήμ, και πες: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά:+ «Θυμάμαι καλά σχετικά με εσένα τη στοργική καλοσύνη της νεότητάς σου,+ την αγάπη σου τότε που ήσουν αρραβωνιασμένη,+ πώς πορευόσουν ακολουθώντας με στην έρημο, σε μια γη άσπαρτη.+ 3 Ο Ισραήλ ήταν κάτι άγιο για τον Ιεχωβά,+ η πρώτη σοδειά για Αυτόν»”.+ “Όποιοι τον καταβρόχθιζαν καθιστούσαν τον εαυτό τους ένοχο.+ Συμφορά ερχόταν πάνω τους”, είπε ο Ιεχωβά».+

4 Άκουσε το λόγο του Ιεχωβά, οίκε του Ιακώβ,+ και όλες εσείς οι οικογένειες του οίκου του Ισραήλ.+ 5 Αυτό είπε ο Ιεχωβά: «Τι το άδικο βρήκαν σε εμένα οι πατέρες σας,+ ώστε έφυγαν μακριά από εμένα,+ και βάδιζαν ακολουθώντας το μάταιο είδωλο+ και γίνονταν μάταιοι και οι ίδιοι;+ 6 Και δεν είπαν: “Πού είναι ο Ιεχωβά, Αυτός που μας ανέβασε από τη γη της Αιγύπτου,+ Αυτός που μας έκανε να πορευτούμε μέσα από την έρημο, μέσα από γη έρημων πεδιάδων+ και λάκκων, μέσα από γη ανυδρίας+ και βαθιάς σκιάς,+ μέσα από γη την οποία δεν διάβαινε άνθρωπος και στην οποία δεν κατοικούσε χωματένιος άνθρωπος;”

7 »Και τελικά σας έφερα σε μια γη με δεντρόκηπους, για να τρώτε τους καρπούς της και τα αγαθά της.+ Αλλά εσείς μπήκατε και μολύνατε τη γη μου· και την κληρονομιά μου την κάνατε κάτι απεχθές.+ 8 Οι ιερείς δεν είπαν: “Πού είναι ο Ιεχωβά;”+ Και εκείνοι που χειρίζονται το νόμο δεν με γνώρισαν·+ και οι ποιμένες έγιναν παραβάτες εναντίον μου,+ μάλιστα και οι προφήτες προφήτευσαν στο όνομα του Βάαλ+ και βάδισαν ακολουθώντας αυτά που δεν μπορούσαν να φέρουν κανένα όφελος.+

9 »“Γι’ αυτό λοιπόν, θα έρθω και πάλι σε διαμάχη με εσάς”,+ λέει ο Ιεχωβά, “και με τους γιους των γιων σας θα έρθω σε διαμάχη”.+

10 »“Περάστε, όμως, απέναντι στις παράκτιες περιοχές των Κιττίμ+ και δείτε. Ναι, στείλτε στην Κηδάρ+ και δώστε ιδιαίτερη προσοχή, και δείτε αν συνέβη κάτι τέτοιο.+ 11 Μήπως κάποιο έθνος αντάλλαξε θεούς,+ για να πάρει μάλιστα εκείνους που δεν είναι καν θεοί;+ Ο δικός μου λαός, όμως, αντάλλαξε τη δόξα μου με αυτό που δεν μπορεί να φέρει κανένα όφελος.+ 12 Κοιτάξτε το αυτό με κατάπληξη, ουρανοί· και φρίξτε με μεγάλη φρίκη”, λέει ο Ιεχωβά,+ 13 “επειδή δύο κακά διέπραξε ο λαός μου: Εγκατέλειψαν εμένα,+ την πηγή του ζωντανού νερού,+ για να λαξεύσουν για τον εαυτό τους στέρνες, σπασμένες στέρνες, που δεν μπορούν να κρατήσουν νερό”.

14 »“Μήπως ο Ισραήλ είναι υπηρέτης,+ ή δούλος γεννημένος στο σπιτικό; Γιατί κατάντησε να είναι για λεηλασία; 15 Εναντίον του βρυχιούνται χαιτοφόρα νεαρά λιοντάρια·+ έχουν υψώσει τη φωνή τους.+ Και έκαναν τη γη του αντικείμενο κατάπληξης. Οι πόλεις του πήραν φωτιά, ώστε δεν υπάρχει κάτοικος.+ 16 Ακόμη και οι γιοι της Νοφ+ και της Τάχπανες+ σε κατέτρωγαν στην κορυφή του κεφαλιού σου.+ 17 Αυτό δεν έκανες εσύ στον εαυτό σου με το να εγκαταλείψεις τον Ιεχωβά τον Θεό+ σου ενόσω αυτός σε έκανε να πορεύεσαι στην οδό;+ 18 Τώρα λοιπόν, γιατί να ενδιαφέρεσαι για την οδό της Αιγύπτου+ προκειμένου να πιεις τα νερά του Σιχώρ;+ Και γιατί να ενδιαφέρεσαι για την οδό της Ασσυρίας+ προκειμένου να πιεις τα νερά του Ποταμού; 19 Η κακία σου πρέπει να σε διορθώσει+ και οι ίδιες σου οι απιστίες πρέπει να σε ελέγξουν.+ Γνώρισε, λοιπόν, και δες πως το ότι εγκατέλειψες τον Ιεχωβά τον Θεό σου είναι κάτι κακό και πικρό,+ και δεν αναπτύχθηκε μέσα σου τρόμος για εμένα”,+ λέει ο Υπέρτατος+ Κύριος, ο Ιεχωβά των στρατευμάτων.

20 »“Διότι πριν από πολύ καιρό συνέτριψα το ζυγό σου·+ έκοψα τα δεσμά σου. Εσύ, όμως, είπες: «Δεν πρόκειται να υπηρετήσω», γιατί πάνω σε κάθε ψηλό λόφο και κάτω από κάθε θαλερό δέντρο+ ξάπλωνες+ και εκπορνευόσουν.+ 21 Και εγώ σε είχα φυτέψει ως εκλεκτό κόκκινο κλήμα,+ σπέρμα ολότελα αληθινό. Πώς, λοιπόν, μεταβλήθηκες απέναντί μου σε εκφυλισμένα κλωνάρια ξένου κλήματος;”+

22 »“Αλλά ακόμη και αν πλενόσουν με άλκαλι και έπαιρνες για τον εαυτό σου μεγάλες ποσότητες αλισίβας,+ το σφάλμα σου θα ήταν κηλίδα ενώπιόν μου”,+ λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά. 23 Πώς μπορείς να λες: “Δεν μόλυνα τον εαυτό μου.+ Δεν βάδισα ακολουθώντας τους Βάαλ”;+ Δες την οδό σου στην κοιλάδα.+ Παρατήρησε τι έχεις κάνει. Μια γοργοπόδαρη νεαρή καμήλα που τρέχει πέρα δώθε στις οδούς της άσκοπα· 24 μια ζέβρα+ μαθημένη στην έρημο, κατά τον πόθο της ψυχής της, που ρουφάει τον άνεμο·+ τον καιρό που ζευγαρώνει, ποιος μπορεί να τη γυρίσει πίσω; Όλοι όσοι την αναζητούν δεν θα χρειαστεί να αποκάμουν. Στο μήνα της θα τη βρουν. 25 Φύλαξε το πόδι σου από το να μείνει ξυπόλητο, και το λάρυγγά σου από τη δίψα.+ Εσύ, όμως, είπες: “Είναι ανώφελο!+ Όχι! Εγώ αγάπησα ξένους,+ και πίσω από αυτούς πρόκειται να περπατήσω”.+

26 »Όπως ντροπιάζεται ο κλέφτης όταν τον ανακαλύπτουν, έτσι αισθάνθηκαν ντροπή όσοι είναι από τον οίκο του Ισραήλ,+ αυτοί, οι βασιλιάδες τους, οι άρχοντές τους και οι ιερείς τους και οι προφήτες τους.+ 27 Λένε στο δέντρο: “Είσαι ο πατέρας μου”,+ και στην πέτρα: “Εσύ με γέννησες”. Προς εμένα, όμως, γύρισαν τον αυχένα και όχι το πρόσωπο.+ Και στον καιρό της συμφοράς τους θα πουν: “Ας εγερθείς να μας σώσεις!”+

28 »Αλλά πού είναι οι θεοί σου τους οποίους έκανες για τον εαυτό σου;+ Ας εγερθούν, αν μπορούν να σε σώσουν στον καιρό της συμφοράς σου.+ Διότι όσος είναι ο αριθμός των πόλεών σου έχουν γίνει οι θεοί σου, Ιούδα.+

29 »“Γιατί εξακολουθείτε να διαμάχεστε με εμένα;+ Γιατί γίνατε παραβάτες, όλοι σας, εναντίον μου;”+ λέει ο Ιεχωβά. 30 Μάταια χτύπησα τους γιους σας.+ Δεν δέχτηκαν διαπαιδαγώγηση.+ Το σπαθί σας κατέφαγε τους προφήτες σας, σαν λιοντάρι που προκαλεί καταστροφή.+ 31 Ω! γενιά, δείτε το λόγο του Ιεχωβά.+

»Μήπως έγινα έρημος για τον Ισραήλ,+ ή γη ζοφερού σκοταδιού; Για ποιο λόγο αυτοί, ο λαός μου, είπαν: “Εμείς περιφερόμαστε. Δεν θα έρθουμε πια σε εσένα”;+ 32 Μπορεί η παρθένα να ξεχάσει τα στολίδια της, η νύφη τα περιζώματα του στήθους της; Και όμως, ο δικός μου λαός—με ξέχασαν ημέρες αναρίθμητες.+

33 »Γιατί, γυναίκα, καλλωπίζεις την οδό σου προκειμένου να αναζητήσεις έρωτα; Τις οδούς σου, λοιπόν, τις δίδαξες κακά πράγματα.+ 34 Επίσης, στην άκρη της φορεσιάς σου βρέθηκαν τα σημάδια από το αίμα των ψυχών+ των αθώων φτωχών ανθρώπων.+ Βρήκα ότι δεν έγιναν στη διάρκεια κάποιας διάρρηξης, αλλά υπάρχουν παντού σε αυτήν.+

35 »Εσύ, όμως, λες: “Παρέμεινα αθώα. Ασφαλώς ο θυμός του έχει απομακρυνθεί από εμένα”.+

»Δες! Εγώ έρχομαι σε διαμάχη με εσένα επειδή είπες: “Δεν αμάρτησα”.+ 36 Γιατί θεωρείς τόσο ασήμαντο το ότι άλλαξες την οδό σου;+ Και για την Αίγυπτο, επίσης, θα ντραπείς,+ ακριβώς όπως ντράπηκες για την Ασσυρία.+ 37 Γι’ αυτό και θα βγεις με τα χέρια σου πάνω στο κεφάλι σου,+ επειδή ο Ιεχωβά απέρριψε αυτούς στους οποίους έχεις εναποθέσει την πεποίθησή σου, και δεν θα πετύχεις τίποτα με αυτούς».