7 Ορίστε! Οι ήρωές τους κραύγασαν στο δρόμο· οι αγγελιοφόροι της ειρήνης+ θα κλάψουν πικρά.

19 Τα σπλάχνα μου, τα σπλάχνα μου! Νιώθω δυνατούς πόνους στα τοιχώματα της καρδιάς μου.+ Η καρδιά μου θορυβεί μέσα μου.+ Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός, γιατί τον ήχο του κέρατος άκουσε η ψυχή μου, το συναγερμό του πολέμου.+

26 Κόρη του λαού μου, ζώσου σάκο+ και κυλίσου στις στάχτες.+ Κάνε το πένθος σου σαν πένθος για μοναχογιό, θρήνο πίκρας·+ επειδή ξαφνικά θα έρθει ο λεηλατητής εναντίον μας.+

9 Μακάρι να ήταν το κεφάλι μου νερά και τα μάτια μου πηγή δακρύων!+ Τότε θα μπορούσα να κλαίω ημέρα και νύχτα για τους σκοτωμένους της κόρης του λαού μου.+

8 Εξαιτίας αυτού θα θρηνήσω και θα κλάψω γοερά·+ θα περπατήσω ξυπόλητος και γυμνός.+ Θα κάνω θρήνο όπως τα τσακάλια και θα βγάλω πένθιμες κραυγές όπως οι στρουθοκάμηλοι.