Πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στους Συγχρόνους Καιρούς στη Γερμανία

(Από το Βιβλίον του Έτους 1974—συνέχεια)

Η ΚΑΤΑΔΙΩΞΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΜΕΤΑ την καταδίκη των 15 αδελφών σε φυλάκισι 7 ετών κατά μέσον όρον, η Ανατολική Γερμανία μετεχειρίζετο τους αδελφούς σαν εγκληματίας. Η μυστική αστυνομία τους κατεδίωκε γιατί εκήρυτταν τα αγαθά νέα και συναθροίζονταν να λατρεύσουν τον Ιεχωβά σε μικρούς ομίλους. Τους υπεσχέθησαν ότι αν έκαμναν μια αναφορά της δραστηριότητός των και υπέβαλαν τα ονόματα εκείνων που συμμετέσχον στην υπηρεσία θα μπορούσαν να συνεχίσουν να συναθροίζονται σε μικρούς ομίλους, να έχουν την έντυπο Γραφική των ύλη και να είναι σ’ επαφή με τους αδελφούς των σ’ άλλες χώρες. Αλλ’ οι αδελφοί απέρριψαν την ανειλικρινή προσφορά των εξουσιών.

Κατά τη διάρκεια του 1969, ύστερ’ από τέσσερα περίπου έτη φυλακίσεως, 14 από τους 15 αδελφούς που συνελήφθησαν το 1965 αίφνης αφέθησαν ελεύθεροι. Οι περισσότεροι εστάλησαν στη Δυτική Γερμανία. Ο τελευταίος του ομίλου κρατήθηκε αυθαίρετα στη φυλακή επί ένα ακόμη έτος.

Έκτοτε η μυστική αστυνομία άλλαξε τακτική, και τώρα χρησιμοποιούν τις τακτικές αστυνομικές δυνάμεις και άλλους κρατικούς οργανισμούς να ενοχλούν τους αδελφούς. Σε μερικές περιφέρειες η αστυνομία επέβαλε μεγάλα πρόστιμα γιατί, ως έλεγαν, διετάρασσαν την ειρήνη όταν εκήρυτταν ή όταν συναθροίζονταν.

Σε άλλα μέρη οι εξουσίες προσπάθησαν να εξώσουν τους αδελφούς από τα σπίτια των και να τους αναγκάσουν να κατοικήσουν σε φθηνότερα σπίτια με το να τους πληρώνουν χαμηλότερο μισθό. Στους νέους αδελφούς αρνήθηκαν να δίνουν ειδική μόρφωσι για διάφορες εργασίες.

Από τότε που το έργο εσταμάτησε στην Ανατολική Γερμανία όταν οικοδομήθηκε το «Τείχος του Βερολίνου» το 1961, πολλές χιλιάδες άκουσαν τα αγαθά νέα, έμαθαν την αλήθεια, καθιερώθησαν και εβαπτίσθησαν. Αυτή είναι μια ζώσα απόδειξις του γεγονότος ότι το πνεύμα του Ιεχωβά δεν μπορεί να εμποδισθή, ακόμη και από ανθρωποποίητα τείχη και οχυρώματα. Έτσι οι μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ανατολική Γερμανία που εργάζονταν και ζούσαν υπό απαγόρευσιν και μεγάλες δυσκολίες επί 23 και πλέον έτη τώρα μπορούν να πουν μαζί με τον Βασιλέα Δαβίδ: «Και δια του Θεού μου θέλω υπερπηδήσει τείχος.»—Ψαλμ. 18:29.

Μια ειδική εκστρατεία για να φερθή το άγγελμα της Βασιλείας σε όλους τους ανεπεξέργαστους τομείς σχεδιάσθηκε τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1956. Οι αδελφοί εργάσθησαν με πρωτοφανή ενθουσιασμό, καλύψαντες τουλάχιστον τα 80 τοις εκατό του ανεπεξέργαστου τομέως. Πολλοί λίγοι άνθρωποι στη Δυτική Γερμανία ήσαν εκείνοι που δεν τους επισκέφθησαν το έτος εκείνο οι μάρτυρες του Ιεχωβά με τα αγαθά νέα. Συχνά όμως συναντούσαν εναντίωσι, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιφέρειες, καθώς μπορεί να δη κανείς από την εξής έκθεσι: «Ολόκληρο το χωριό είχε αναστατωθή. Νεαροί μας ακολουθούσαν από σπίτι σε σπίτι και μας εισήγαγαν με τέτοιο τρόπο ώστε να κάμουν τους ανθρώπους να μας διώξουν αμέσως. Ήταν αδύνατο να διαθέσωμε ακόμη και ένα βιβλίο σ’ ολόκληρο το χωριό.»

Ύστερ’ από μια εβδομάδα η ίδια εκκλησία εργάσθηκε ένα άλλο χωριό στον ίδιο τομέα. Οι μάρτυρες συναθροίσθηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό, εσχολίασαν το ημερήσιο εδάφιο και κατόπιν συνεζήτησαν το πώς ν’ αρχίζουν τη μαρτυρία των. Ένας άνθρωπος ενώθηκε με τους διαγγελείς και έδωσε προσοχή. Του δόθηκε μαρτυρία όπως θα έκαμνε ένας μάρτυς του Ιεχωβά πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι. Όταν ο αδελφός τελείωσε, ο ξένος έβγαλε το πορτοφόλι του και είπε: «Θα ήθελα να έχω αυτά τα βιβλία.» Καθώς αποδείχθηκε, ο άνθρωπος αυτός κατοικούσε στο χωριό στο οποίο πριν από μια εβδομάδα δεν διαθέσαμε ούτε ένα βιβλίο.

Καθώς ο αριθμός των εθελοντών εργατών εξακολουθούσε να έρχεται στην οργάνωσι ο Ιεχωβά έκαμνε προμήθεια μέσω της τάξεως του ‘πιστού δούλου’ να δίνη σ’ όλους, νέους και ηλικιωμένους, τη μόρφωσι που εχρειάζοντο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στους δούλους του δόθηκε «γλώσσα πεπαιδευμένων.» (Ησ. 50:4.) Αυτό συνέβαλε στην αύξησι. Ο κόσμος επίσης είδε το αποτέλεσμα της μορφώσεως αυτής των Μαρτύρων. Μια εφημερίδα ανέφερε ότι ο ενδεκαετής Ίνγκο Ρούκερ κέρδισε στον διαγωνισμό αναγνώσεως. «Μόνο οι έξωθεν θα εκπλήττονταν, γιατί βασικά δεν υπήρχε τρόπος να σταματήση κανείς τη νίκη του. Ο ενδεκαετής Ρούκερ ήταν εγγεγραμμένος στη θεοκρατική σχολή. Ήταν ο καλύτερος αναγνώστης στο Σχολείο Τζόζεφ, αυτός και ύστερ’ απ’ αυτόν, ένα νεαρό κορίτσι που είναι κι αυτό γραμμένο στη θεοκρατική σχολή.» Ένας επίσκοπος περιοχής έγραψε αφού επισκέφθηκε την εκκλησία της Λόραχ: «Κάτι το ειδικό έλαβε χώρα την Τρίτη. Καθώς οι αδελφές έδιναν τις ομιλίες των μια ηλικιωμένη αδελφή αίφνης ανέβηκε στην εξέδρα. Αυτή όχι μόνο έδωσε μια ευφράδη ομιλία, χωρίς σημειώσεις και με τη Γραφή μόνο στο χέρι της, αλλ’ ετήρησε επίσης όλους τους κανόνας της ομιλίας. Όταν την ρωτήσαμε πόσων ετών ήταν, μας είπε ότι μπήκε στα 90 προ ολίγες εβδομάδες.»

Σχετικά με το βιβλίο Αλήθεια μια αδελφή αφηγήθηκε τα εξής στη συνέλευσι: «Όταν πήραμε τα βιβλία μας Αλήθεια, πολύ λίγο υποπτευόμεθα τι πολύτιμο Βιβλικό βοήθημα ετέθη στα χέρια μας. Εγώ αμέσως άρχισα να ρωτώ τους ανθρώπους στο χωριό μας όταν πήγαινα από σπίτι σε σπίτι αν θα ενδιαφέρονταν να μάθουν σύντομα τις αρχές της Γραφής με τη βοήθεια του βιβλίου αυτού. Πόσο εξεπλάγην όταν μια πολύ θρησκευτική κυρία, για την οποία εγνώριζα ότι αυτή και η αδελφή της διηύθυναν την χορωδία της εκκλησίας, είπε: ‘Ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να το πράξω αυτό και είμαι ευτυχής που είσαι πρόθυμη να με βοηθήσης.’ Μου φάνηκε σαν απίστευτο. Τώρα αυτή μελετά επί δυο μήνες τακτικά και προοδεύει θαυμάσια . . . Μια αρκετά εξέχουσα και πλούσια κυρία επίσης προθυμοποιήθηκε να μελετήση μαζί μου τη Γραφή. Την περασμένη εβδομάδα μου είπε: ‘Αυτό το βιβλίο πραγματικά λέγει την αλήθεια. Ποτέ μου δεν διάβασα τέτοιο ευκολοκατανόητο βιβλίο.’ Τώρα γεμάτη από ζήλο πήγα επίσης στη γειτόνισσά μου να την βοηθήσω. Μια γυναίκα άρχισε να συμμελετά τον μήνα αυτό και τέσσερα άτομα περιμένουν ως ότου φθάσουν τα βιβλία εδώ για να αρχίσουν μια συμμελέτη. Σχεδόν όλο το χωριό μιλεί για μελέτη της Γραφής με τους μάρτυρας του Ιεχωβά.

Είναι ευκολώτερο ν’ αρχίση κανείς συμμελέτες με το νέο αυτό βιβλίο, καθώς φαίνεται από το γεγονός ότι το 1969 ο αριθμός των συμμελετών αύξησε σε 47.691. Το έτος αυτό 6.678 άτομα εβαπτίσθησαν, ο καλύτερος αριθμός από το 1955. Τον Μάιο του 1970 εφθάσαμε τους 86.222 διαγγελείς. Τον Οκτώβριο του έτους αυτού εφθάσαμε ένα άλλο ανώτατο όριο, την φορά αυτή 86.489. Αυτό εσήμαινε μια αύξησι 7.718 διαγγελείς σε σύγκρισι με τον αριθμό των διαγγελέων του 1968. Η ταχεία αυτή αύξησις ήταν το αποτέλεσμα της ευλογίας του Ιεχωβά επί των επιγείων δούλων του. Αληθινά το βιβλίο Αλήθεια έπαιξε μεγάλο μέρος στην επίτευξι της αυξήσεως αυτής.