Η Ανθρωπότητα Ποθεί ένα Νέο Κόσμο

Ο ΠΟΘΟΣ για ένα νέο κόσμο είναι τώρα μεγαλύτερος παρά ποτέ. Οι τελευταίες οχτώ δεκαετίες πολέμων, εξεγέρσεων, πείνας, επιδημιών, εγκλήματος και μόλυνσης υπήρξαν εφιαλτικές. Η ανθρωπότητα θέλει να ξυπνήσει σε ένα νέο κόσμο ειρήνης. Ανταποκρινόμενοι σε αυτή την επιθυμία, οι ηγέτες του κόσμου έχουν αρχίσει να μιλούν για τη δημιουργία ενός τέτοιου κόσμου.

Χωρίς αμφιβολία έχετε ακούσει ή διαβάσει ομιλίες διακεκριμένων ανθρώπων οι οποίοι διακηρύττουν ότι ένας νέος κόσμος διαφαίνεται στον ορίζοντα. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Τζορτζ Μπους είπε τα εξής σε μια ομιλία το Σεπτέμβριο του 1991: «Απόψε, καθώς βλέπω το δράμα της δημοκρατίας να εκτυλίσσεται σε όλη τη γη, ίσως—ίσως να βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ προηγουμένως σε αυτόν το νέο κόσμο».

Ως απόδειξη του ότι είναι κοντά ένας νέος κόσμος, οι ηγέτες του κόσμου επικαλούνται τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ των κρατών του Ανατολικού και του Δυτικού μπλοκ. Πράγματι, ο κόσμος αισθάνεται κάποια ανακούφιση καθώς τίθενται σε εφαρμογή προγράμματα αφοπλισμού. Η μείωση των πυρηνικών όπλων ενισχύει την ελπίδα πολλών ανθρώπων για ένα νέο κόσμο ειρήνης και ασφάλειας.

Τον Απρίλιο αυτού του έτους, ο Τζορτζ Μακ Γκι, που διατέλεσε υφυπουργός εξωτερικών στην κυβέρνηση του πρώην προέδρου των Η.Π.Α. Τζον Φ. Κένεντι, δήλωσε τα εξής: «Τώρα είναι ευκαιρία—στην πραγματικότητα, είναι ανάγκη—να χαράξουμε ένα σχέδιο για ένα νέο παγκόσμιο σύστημα βασισμένο σε νέες αντιλήψεις περί ασφάλειας». Ο ίδιος πρόσθεσε: «Η πιο ενθαρρυντική ελπίδα για ένα πετυχημένο νέο παγκόσμιο σύστημα βρίσκεται, πιστεύω, στην ισχυροποίηση των δεσμών της διεθνούς κοινότητας».

Ο Μακ Γκι είπε ότι η διακοπή των πυρηνικών δοκιμών από μέρους της Γαλλίας μέχρι το τέλος του 1992 ήταν «μια απόπειρα να πειστούν οι άλλες πυρηνικές δυνάμεις να την ακολουθήσουν». Επίσης αναφέρθηκε στις ρωσικές «πρωτοβουλίες για να μειωθούν τα πυρηνικά οπλοστάσια και να σταματήσει ο κόσμος να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, δηλαδή την επιχειρησιακή ετοιμότητα των στρατηγικών πυρηνικών τους δυνάμεων».

Επιπλέον, σε μια συνάντηση των ηγετών του κόσμου στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 1991, εφτά από αυτούς διακήρυξαν ότι ο συνασπισμός στον πόλεμο του Περσικού Κόλπου «επιβεβαίωσε την ικανότητα της διεθνούς κοινότητας να δρα από κοινού ‘για την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και για τον τερματισμό συγκρούσεων’».

Τι Είδους Νέος Κόσμος;

Όλα αυτά ακούγονται ενθαρρυντικά. Αλλά αναρωτηθείτε: Τι είδους νέο κόσμο ελπίζουν να δημιουργήσουν τα έθνη; Πρόκειται για έναν κόσμο απαλλαγμένο από όπλα και πολέμους;

Ο Μακ Γκι απαντά: «Η Αμερική πρέπει να διατηρήσει αρκετή στρατιωτική δύναμη για να μπορεί να συμβάλει σε κάποια ενωμένη στρατιωτική επιχείρηση στο μέλλον ή να υπερισχύσει, στην περίπτωση που ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος». Έτσι, οι ηγέτες του κόσμου δεν υποστηρίζουν τον πλήρη αφοπλισμό ούτε αποκλείουν το ενδεχόμενο στρατιωτικής επιχείρησης στην περίπτωση που, όπως είπε ο Μακ Γκι, «ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος». Οι κυβερνήσεις απλώς δεν μπορούν να υποσχεθούν ένα νέο κόσμο απαλλαγμένο από πολέμους. Γνωρίζουν, ρεαλιστικά, ότι δεν μπορούν να δημιουργήσουν έναν τέτοιο κόσμο.

Για παράδειγμα, εξετάστε τι έχει ήδη συμβεί. Με τον τίτλο «Η Νέα Παγκόσμια Τάξη», ο αρθρογράφος Άντονι Λιούις έγραψε τα εξής στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times) της 17ης Μαΐου 1992: «Καθώς παρακολουθούσα από την τηλεόραση τις οβίδες να πέφτουν [στο Σεράγεβο, στη Βοσνία και στην Ερζεγοβίνη] και τους αμάχους να κουλουριάζονται φοβισμένοι, σκέφτηκα ότι ο πολιτισμός δεν είχε σημειώσει πρόοδο από τότε που οι βόμβες των Ναζί έπεφταν στο Ρότερνταμ. Σπουδαία ‘νέα παγκόσμια τάξη’».

Ωστόσο, εκτός από την εξάλειψη του πολέμου, υπάρχουν πολλά άλλα προβλήματα που πρέπει να λυθούν ώστε να δημιουργηθεί ένας ικανοποιητικός νέος κόσμος. Σκεφτείτε την ύπουλη μόλυνση που αργά-αργά καταστρέφει τον αέρα, τη γη και τις θάλασσές μας· τα ισχυρά συνδικάτα του εγκλήματος και τα δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών που στερούν από εκατομμύρια ανθρώπους τα αποκτήματα και την υγεία τους· την αλόγιστη καταστροφή των βροχερών δασών η οποία συμβάλλει στη διάβρωση του εδάφους και τελικά οδηγεί σε πλημμύρες που καταστρέφουν τις σοδειές.

Επιπλέον, ακόμη δεν έχει βρεθεί θεραπεία για τρομερές σωματικές ασθένειες, στις οποίες συγκαταλέγονται οι καρδιακές διαταραχές, ο καρκίνος, το AIDS, η λευχαιμία και ο διαβήτης. Και τι θα πούμε για τα προβλήματα της φτώχειας, της έλλειψης στέγης, τροφής και νερού, του υποσιτισμού, του αναλφαβητισμού και της μείωσης του στρώματος του όζοντος; Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς. Αυτά τα κρίσιμα προβλήματα μοιάζουν με ένα σωρό ενεργοποιημένες ωρολογιακές βόμβες. Ο άνθρωπος πρέπει να τις εξουδετερώσει τώρα πριν πυροδοτήσουν μια αλυσιδωτή αντίδραση καταστροφών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εξαφάνισή του. Μπορεί να ιδρύσει έγκαιρα ένα νέο κόσμο ώστε να τις εξουδετερώσει;

Χρόνια ολόκληρα οργανώσεις και συνέδρια εργάζονται σκληρά για να λύσουν τα προβλήματα της γης. Όμως, δεν έχουν απλώς κλιμακωθεί τα προβλήματα, αλλά έχουν ανακύψει καινούρια και περιπλοκότερα. Μήπως η ανικανότητα του ανθρώπου να τα λύσει σημαίνει ότι ο πόθος της ανθρωπότητας για έναν ειρηνικό, ασφαλή νέο κόσμο είναι μάταιος; Με σιγουριά μπορούμε να απαντήσουμε όχι! Σας παρακαλούμε να εξετάσετε γιατί το λέμε αυτό.