Η Μέρα που η «Δασόφυτη Πρωτεύουσα» Κάηκε
ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΣΤΙΣ 18 Ιανουαρίου 2003, οι κάτοικοι της πρωτεύουσας της Αυστραλίας, της Καμπέρα, ξύπνησαν από μια τρομακτική λάμψη. Ένα παχύ στρώμα καπνού έκανε τον πρωινό ήλιο να μοιάζει με κατακόκκινη σφαίρα. Ο αέρας ήταν ζεστός, ξηρός και αποπνικτικός. Η Αυστραλία μαστιζόταν από ξηρασία, η οποία έκανε τα δέντρα, τα φύλλα και τα χόρτα κατάξερα. Επί εβδομάδες η φωτιά κατέστρεφε τα αχανή δάση ευκαλύπτων που περιέβαλλαν τη Δασόφυτη Πρωτεύουσα, όπως αποκαλείται η πόλη.
Εκείνο το απόγευμα, εξαιτίας των θυελλωδών, καυτών ανέμων, συνέβη το αδιανόητο. Οι φλόγες διαπέρασαν τις αντιπυρικές ζώνες και μεταπήδησαν στα πευκοδάση που υπάρχουν εντός και πέριξ του νοτιοδυτικού τμήματος της Καμπέρα.
Το Δάσος Τυλίγεται στις Φλόγες
Ο Έλιοτ, εθελοντής πυροσβέστης, λέει: «Στις 3:00 μ.μ. τα πευκοδάση τυλίχτηκαν στις φλόγες με τόση σφοδρότητα ώστε στην περιοχή μας και στα γειτονικά προάστια έπεσε βροχή από πυρωμένα κομματάκια ξύλου. Τρομάξαμε πολύ βλέποντας έναν τοίχο από φλόγες ύψους 40 μέτρων να κατευθύνεται ορμητικά κατά πάνω μας». Η υπερβολική ζέστη και οι θυελλώδεις άνεμοι ευνόησαν τη δημιουργία μιας πύρινης λαίλαπας η οποία σάρωσε με τρομακτική ταχύτητα το προάστιο Τσάπμαν, ξεριζώνοντας δέντρα και καταστρέφοντας σπίτια. Πολλοί ηλεκτρικοί στύλοι κάηκαν και έσπασαν, σωριάζοντας στο έδαφος ηλεκτροφόρα καλώδια. Μέσα σε μία ώρα μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς καταστράφηκαν 230 σπίτια.
Τα συνεργεία δασοπυρόσβεσης αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τη μανία του φαινομένου. Ο Έλιοτ λέει: «Ήταν αποκαρδιωτικό να βλέπουμε να καίγονται σπίτια, εφόσον έπρεπε να επιλέξουμε ποια θα προσπαθήσουμε να σώσουμε και ποια θα εγκαταλείψουμε στις φλόγες. Ακόμη χειρότερο ήταν να βλέπουμε απελπισμένους ανθρώπους να κλαίνε καθώς επέστρεφαν εκεί που κάποτε ήταν το σπίτι τους».
Ο Θλιβερός Απολογισμός
Τέσσερις άνθρωποι κάηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Μια 36χρονη γυναίκα, θύμα της φωτιάς, έτρεξε πίσω στο σπίτι της για να σώσει κάποιες φωτογραφίες. Η οροφή κατέρρευσε, παγιδεύοντάς την μέσα στο σπίτι. Τα συνεργεία δεν μπόρεσαν να τη σώσουν.
Όταν οι άνεμοι και οι φλόγες καταλάγιασαν, 530 σπίτια είχαν καταστραφεί αφήνοντας 2.500 ανθρώπους άστεγους. Τα δίκτυα ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου και αποχέτευσης υπέστησαν σοβαρές βλάβες, δημιουργώντας ανησυχίες για την υγεία. Άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα κατέκλυσαν τη μονάδα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου της Καμπέρα. Δυστυχώς, ενώ τα κέντρα που φρόντιζαν για την απομάκρυνση του πληθυσμού γέμιζαν κόσμο, ασυνείδητοι εγκληματίες άρχισαν να λεηλατούν εγκαταλειμμένα σπίτια. Αλλά υπήρξαν και πολλές αναφορές για πράξεις ηρωισμού και ανθρωπιάς. Γείτονες βοήθησαν ο ένας τον άλλον, άγνωστοι διέσωσαν ζώα, σχολεία άνοιξαν τις πόρτες τους στους άστεγους και εθελοντές πυροσβέστες προστάτεψαν τα κτίρια άλλων, αν και έχασαν τα δικά τους σπίτια.
Μολονότι τα δέντρα τελικά θα ξαναφυτρώσουν και τα σπίτια θα ξαναχτιστούν, ο Πρωθυπουργός Τζον Χάουαρντ είπε ότι ο αντίκτυπος της καταστροφής «είναι κάτι που δεν θα σβηστεί . . . από την ψυχή της Καμπέρα».
[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 25]
Φωτογραφία AP/Fairfax, Pat Scala