ΕΛΕΦΑΝΤΟΔΟΝΤΟ

Οι υποκίτρινοι ως λευκοί χαυλιόδοντες του ελέφαντα. (Χαυλιόδοντες παρόμοιου χρώματος έχουν και άλλα ζώα, όπως ο ιπποπόταμος και ο θαλάσσιος ίππος.) Μολονότι το ελεφαντόδοντο είναι σκληρό και έχει περίπου τρεισήμισι φορές μεγαλύτερη πυκνότητα από το έτοιμο προς κατεργασία ξύλο του κέδρου, είναι πολύ ελαστικό, καθώς επίσης ευσμίλευτο και ευκατέργαστο. Η λεία υφή του το κάνει ευχάριστο στην αφή και χαρίζει στο φινίρισμά του αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα. Οι διατεμνόμενες στοιβάδες οδοντίνης, με τις εναλλασσόμενες αποχρώσεις τους, το κάνουν όχι μόνο χρήσιμο, αλλά και μοναδικά όμορφο. Στην εβραϊκή το «ελεφαντόδοντο» προσδιορίζεται από τις λέξεις σεν (κατά κυριολεξία, «δόντι») και σενχαμπίμ (που αποδίδεται ὀδόντες ἐλεφάντινοι στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα). Η λέξη ἐλεφάντινος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνει «φτιαγμένος από ελεφαντόδοντο».

Το ελεφαντόδοντο έχει συσχετιστεί με τα πράγματα που προσδίδουν πολυτέλεια στη ζωή—τα κομψοτεχνήματα, τα καλαίσθητα έπιπλα, τους συσσωρευμένους θησαυρούς. Τα πλοία του Σολομώντα έφερναν κάθε τρία χρόνια μεγάλες ποσότητες ελεφαντόδοντου από μακρινά μέρη. (1Βα 10:22· 2Χρ 9:21) Όπως άρμοζε στη δόξα και στο μεγαλείο του, ο Σολομών «έφτιαξε έναν μεγάλο θρόνο από ελεφαντόδοντο και τον επικάλυψε με καθαρό χρυσάφι». (1Βα 10:18· 2Χρ 9:17) Οι Ψαλμοί αναφέρουν «το μεγαλοπρεπές ελεφάντινο ανάκτορο» σε συνδυασμό με έγχορδα μουσικά όργανα. (Ψλ 45:8) Στο υπέροχο Άσμα Ασμάτων, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το ελεφαντόδοντο ως μεταφορά και παρομοίωση για να υποδηλώσει ομορφιά: «Η κοιλιά του είναι πλάκα από ελεφαντόδοντο σκεπασμένη με ζαφείρια», «Ο λαιμός σου σαν πύργος από ελεφαντόδοντο». (Ασμ 5:14· 7:4) Και ο Βασιλιάς Αχαάβ έχτισε για τον εαυτό του ένα ανάκτορο χρησιμοποιώντας ακριβό ελεφαντόδοντο, ανάκτορο που χαρακτηρίζεται μάλιστα «κατοικία από ελεφαντόδοντο». (1Βα 22:39) Στις ημέρες του Αμώς κατασκεύαζαν με ελεφαντόδοντο κατοικίες και κλίνες. (Αμ 3:15· 6:4) Αρχαιολογικά ευρήματα πιστοποιούν την αρκετά εκτεταμένη χρήση ελεφαντόδοντου από το έθνος του Ισραήλ και τα γειτονικά έθνη.

Και στην Αίγυπτο χρησιμοποιούσαν αυτό το φυσικό «πλαστικό» για να κατασκευάζουν χτένες, λαβές για βεντάλιες, δίσκους, αρωματοδοχεία, καρεκλοπόδαρα, βάσεις επιτραπέζιων παιχνιδιών, αγαλματίδια και γλυπτά. Η πόλη της Τύρου, με το σπουδαίο θαλάσσιο εμπόριό της, διακοσμούσε την πλώρη των πλοίων της με ένθετο ελεφαντόδοντο. Το ελεφαντόδοντο συγκαταλέγεται επίσης στα ακριβά πράγματα των εμπόρων της αρχαίας Τύρου, καθώς και στο απόθεμα “των περιοδευόντων εμπόρων της γης” που κλαίνε για την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης.—Ιεζ 27:6, 15· Απ 18:11, 12.