Λόγοι που Σημαίνουν Ζωή
Ο ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ λόγος του Ιεχωβά Θεού έχει μεγαλύτερη δύναμι από εκείνην που είναι στη διάθεσι όλων των ατομικών επιστημόνων του κόσμου τούτου και πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από οτιδήποτε που ετοιμάζεται από τους θεραπευτάς μάγους της συγχρόνου ιατρικής. Ο Ιεχωβά μίλησε και έφερε σε ύπαρξι τα βάθη του ακαταμετρήτου σύμπαντος, διαμορφώνοντάς το σύμφωνα με το θέλημά του. Όταν αρχικά η γη μας ήταν σπαργανωμένη με σκότος «είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως· και έγεινε φως.»—Γένεσις 1:3.
Σκεφθήτε, επομένως, για τη δύναμι και την ισχύν που βρίσκεται πίσω από το άγγελμα που περιέχει η Γραφή, ο λόγος του Θεού. Μερικοί αλαζονικοί άνθρωποι προβάλλουν ως κριτικοί της Βίβλου, παραβλέποντας βιαστικά τη μακρά περίοδο θείας εμπνεύσεως, κατά την οποία το πνεύμα του Θεού έμενε επάνω στα πολλά και ποικίλα άτομα που προήρχοντο από διάφορα επίπεδα της ζωής, για να συνθέση ένα αρμονικό βιβλίο που να δείχνη έναν υπεράνω όλων σκοπό, την κυριαρχία του Θεού και τη διεκδίκησί της μέσω της βασιλείας του. Οι κριτικοί παραμέρισαν κάθε αναγνώρισι του αναντιρρήτου τρόπου με τον οποίον έχει εκπληρωθή η προφητεία της Γραφής. Αυτοί συμπεραίνουν ότι ο Θεός εδαπάνησε 1.600 χρόνια για ένα αριστούργημα, μόνο και μόνο για να περιμένη την κρίσι τους για το πού πρέπει αυτό να καταταχθή εν σχέσει με βιβλία που είναι απλής ανθρωπίνης προελεύσεως. Μπορούν αυτοί να καταστρέψουν τον λόγον που διεκήρυξε την αρχή της δημιουργίας;
Μήπως, λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που πιστεύουν στη Βίβλο λατρεύουν ένα βιβλίο; Όχι, αλλά σ’ αυτή την περίπτωσι της Βίβλου λατρεύουν Εκείνον που αποκαλύπτεται μέσα σ’ αυτήν. Πρόθυμα συμμορφώνονται με την οδηγία που φανερώνει η Βίβλος για να είναι ευάρεστοι στον Θεό. Κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή μέσα στη Γραφή—σ’ αυτήν και μόνο από όλα τα συγγράμματα του κόσμου—βρίσκεται η οδός της ζωής. Όταν προσηύχετο στον Πατέρα του, τον μέγαν Πρωτουργόν της Βίβλου, ο Ιησούς είχε το ορθό φρόνημα και δεν προσπαθούσε να εξυψώση τον εαυτό του στη θέσι ενός κριτικού του Θεού. (1 Τιμόθεον 6:19· Ιωάννης 17:3, 17) Η επίγεια ζωή του άφησε ένα λαμπρό παράδειγμα για την προάσπισι του λόγου του Θεού, υποκινώντας τον μέλλοντα απόστολό του Παύλο να γράψη:
«Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού· όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν . . . Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων· δια να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης· μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω, κρατούντες τον λόγον της ζωής, δια καύχημά μου εν τη ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα εις μάτην, ουδέ εις μάτην εκοπίασα.»—Φιλιππησίους 2:5-16.
«Κρατούντες τον λόγον της ζωής σήμερα» βέβαια σημαίνει εξύψωσι του πιο σπουδαίου ονόματος που βρίσκεται μέσα σ’ αυτόν τον λόγον, του ονόματος του συγγραφέως του, του Ιεχωβά. Στον κανόνα των Εβραϊκών Γραφών το όνομα Ιεχωβά απαντάται 6.823 φορές· και όμως μερικοί ζητούν να κρύψουν αυτό το όνομα! Αν ο Ιεχωβά είναι ο ζωοδότης μας, αν πρέπει να μάθωμε τους σκοπούς του για να συμμορφωθούμε μ’ αυτούς και να κερδίσωμε την εύνοιά του και να έχωμε ζωή, τότε δεν πρέπει τάχα αμέσως από την αρχή να μάθωμε το όνομά του, το όνομα που είναι ο «οχυρός πύργος» μας ή το καταφύγιό μας, το όνομα Εκείνου που είναι η «πηγή της ζωής», το όνομα εκείνου που είναι ο δικαιωματικός μέγας «Βασιλεύς εφ’ όλην την γην»;—Παροιμίαι 18:10· Ψαλμός 36:9· Ζαχαρίας 14:9, AS.
Στο 1950 η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά εξέδωσε τη Μετάφρασι του Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, μια κατά γράμμα μετάφρασι στη σύγχρονη Αγγλική γλώσσα, η οποία παρουσίασε εμπεριστατωμένη υποστήριξι της θέσεως που λαμβάνει αποδίδοντας με συνέπεια το θείον όνομα στις Ελληνικές Γραφές ή τη «Νέα Διαθήκη». Για τούτο και για τα πολλά λαμπρά χαρακτηριστικά του το έργον αυτό εκέρδισε το θαυμασμό των απροκαταλήπτων αυθεντιών σε πολλές χώρες.
Τι μεγάλο προνόμιο να είμεθα με το μέρος του λόγου του Θεού σήμερα, υποστηρικταί του και υπερασπισταί του, όχι αντίπαλοί του! Σκεφθήτε—να χρησιμοποιούμεθα ως αγγελιαφόροι καθώς ρέει ο λόγος της ζωής, γεμίζει τη γη, για να την σκεπάση τελικά καθώς τα ύδατα την θάλασσαν! (Αββακούμ 2:14) Βέβαια κανένα από τα άλλα στοιχεία της δημιουργίας του Θεού δεν αμφισβητεί τη σοφία του λόγου του. Τα άστρα δεν την αμφισβητούν. Ούτε οι πλανήται. Ούτε τα ζώα που ακολουθούν τους φυσικούς νόμους των. Ούτε η φυτική ζωή. Και με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά, ούτε κι εμείς θα την αμφισβητήσωμε. Δεν θα χλευάσωμε, όπως οι εμπαίκται, την επικαιρότητα του αγγέλματος του λόγου της ζωής, προσκολλώμενοι στην παλαιά ζωή αυτού του θνήσκοντος κόσμου, ως καλύτερη, εξυπνότερη ή πιο πρακτική. «“Πάσα σαρξ είναι ως χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου· εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσεν· ο λόγος όμως του Ιεχωβά μένει εις τον αιώνα.” Και ούτος είναι ο λόγος ο ευαγγελισθείς εις εσάς.»—1 Πέτρου 1:23-25, NW.
Αυτά τα αγαθά νέα εμείς, ως ζωντανοί δούλοι του Θεού σήμερα, τα προσφέρομε με υπακοή σε όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως προς τον Θεό. Είναι όλο εκείνο που μπορούμε να κάμωμε, και είναι το άριστον. Ο λόγος του Θεού διαμένει. Θέλετε κι εσείς να διαμένετε· δεν είναι έτσι; Τότε διαβάστε τον, μελετήστε τον, πιστέψτε τον, ακολουθήστε τον και ζήστε τον.