Μια Πρόσκλησις για Αίνο του Ιεχωβά

Ποιο θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο προνόμιο από το να υπηρετή κανείς τον Ιεχωβά Θεό, τον Υπέρτατον Κυρίαρχον του σύμπαντος; Τίποτα δεν υπάρχει που θα μπορούσε να παραβληθή με αυτό. Σε όλους όσοι τον αγαπούν απευθύνεται η πρόσκλησις: «Ψάλλετε εις τον Ιεχωβά, πάσα η γη· κηρύττετε από ημέρας εις ημέραν την σωτηρίαν αυτού. Αναγγείλατε εις τα έθνη την δόξαν αυτού, εις πάντας τους λαούς τα θαυμάσια αυτού.» Έχετε σεις απαντήσει σ’ αυτή την πρόσκλησι να αινήτε τον Ιεχωβά;—1 Χρον. 16:23, 24, ΜΝΚ.

Ο Ιεχωβά είναι ο Πρωτουργός της προμηθείας για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους από την αμαρτία και τον θάνατο. «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Αυτός είναι, επίσης, Εκείνος που περιφρουρεί τους δούλους του, απωθώντας τον εχθρό από το να τους κατανικήση. Σ’ αυτόν, λοιπόν, ο δούλος του Δαβίδ έκραξε με εκτίμησι: «Συ έγεινες καταφυγή μου, πύργος ισχυρός έμπροσθεν του εχθρού.» Αυτός θα εξακολουθήση να είναι για τον λαό του ένα τέτοιο καταφύγιο και ισχυρός πύργος στη διάρκεια της καταστροφής στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, που τώρα πλησιάζει. Σε όλους όσοι θα ήθελαν να επωφεληθούν από τις προμήθειές του δίδεται η εντολή: «Κηρύττετε από ημέρας εις ημέραν την σωτηρίαν αυτού.»—Ιωάν. 3:16· Ψαλμ. 61:3.

Ζούμε στον καιρό που ο Θεός ενεργεί να τερματίση τον άνομο κόσμο, να υπερασπίση τ’ όνομά Του που έχει παρασταθή κακώς και να επιφέρη ατελεύτητες ευλογίες σ’ εκείνους που τον λατρεύουν. Αυτά τα πράγματα θα τα επιτελέση δια της βασιλείας του, η οποία είναι τώρα σε πλήρη ενέργεια στους ουρανούς κάτω από τη Βασιλική εξουσία του κεχρισμένου του Υιού Ιησού Χριστού. Οι πιστοί των ουρανίων αυλών, απαντώντας στη βαρυσήμαντη αυτή αγγελία της ιδρύσεως της Βασιλείας, προσεκύνησαν τον Θεό, λέγοντας: «Ευχαριστούμεν σοι, Ιεχωβά Θεέ Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος· διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην, και εβασίλευσας.» Αφού ακούσαμε τ’ αγαθά νέα ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνά, εμείς εδώ στη γη προσκυνούμε ομοίως τον Θεό, ενούμεθα στο να ευχαριστούμε αυτόν και αναλαμβάνομε τη χαρωπή διακήρυξι ότι «αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών, και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων»; Καλούμεθα να το πράξωμε, και τι προνόμιο είναι ν’ απαντήσωμε σ’ αυτή την πρόσκλησι τώρα!—Αποκάλ. 11:15-17, ΜΝΚ.

ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

Όταν μελετάτε τη Γραφή, είτε μόνοι σας είτε μαζί μ’ έναν από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, να έχετε στο νου σας τον λόγον της μελέτης αυτής. Έτσι θα μπορέσετε να «εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως δια να περιπατήσητε αξίως του Ιεχωβά ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν έργον αγαθόν.» Όταν γνωρίζωμε το θέλημά του, πρέπει να συμμορφωνώμεθα με αυτό. Αυτό πρέπει να επηρεάζη τη ζωή μας και να μας κάνη να επιφέρωμε τις μεταβολές που χρειάζονται για να περιπατώμεν αξίως του Ιεχωβά. «Δια τούτο απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας, δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον, τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.» Αν έχωμε έτσι απαντήσει στον λόγον του Θεού, αποβάλλοντας την ηθική κακία, και αν έχωμε δεχθή την εμφύτευσι του λόγου κι έχωμε πραγματικά πίστι στον Θεό και στις επαγγελίες του, τότε αποτελεί προνόμιο κι ευθύνη μας ν’ απαντήσωμε στη θεία πρόσκλησι του να είμεθα μάρτυρες υπέρ του Ιεχωβά και της βασιλείας του. Κάνοντας τούτο, ευαρεστούμε τον Θεό, διότι προσφέρομε σ’ αυτόν μια ευπρόσδεκτη «θυσίαν αινέσεως, τουτέστι, καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού.»—Κολ. 1:9, 10, ΜΝΚ· Ιάκ. 1:21· Εβρ. 13:15.

Ποτέ δεν πρέπει ν’ απομακρύνωμε από τη διάνοιά μας τη σοβαρότητα του πράγματος. Η ζωή μας και η ζωή εκείνων, στους οποίους αποστελλόμεθα, εξαρτώνται από την απάντησί μας. (Ιεζ. 3:17-21) Όχι μόνο μια φορά σε μια ομολογία πίστεως, αλλά κάθε μέρα, σε απόδειξι της πίστεώς μας, πρέπει να συνηγορούμε υπέρ της οδού του Θεού. «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.» (Ρωμ. 10:10) Ακριβώς όσο σπουδαία είναι η πίστις μας στον Θεό, στον Υιόν του και στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης, είναι και η πίστις μας στη σπουδαιότητα της ευθυγραμμίσεώς μας προς τις θείες απαιτήσεις για ν’ αποκτήσωμε τη Θεία εύνοια, σωτηρία από την αμαρτία και από τον θάνατο, και ζωή στον νέο κόσμο. Αν αφοσιώνεσθε τακτικά στο να πράττετε το θείον θέλημα, κάνοντας δημοσία ομολογία των πραγμάτων που έχετε μάθει από την Αγία Γραφή, ‘και τους εαυτούς σας θέλετε σώσει και τους ακούοντάς σας.’ (1 Τιμ. 4:16) Μόνον, αν οι άνθρωποι μάθουν τις δίκαιες απαιτήσεις του Θεού και συμμορφωθούν με αυτές, θα διαφυλαχθούν, όταν αυτός ο παλαιός κόσμος βυθισθή στην καταστροφή του Αρμαγεδδώνος.

ΠΩΣ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ

Ο Κύριος Ιησούς μάς έδωσε το πρότυπο στο να υπηρετούμε τον Θεό. Στην αρχή της επιγείου διακονίας του ανέφερε την αποστολή του, όπως αναγράφεται στο βιβλίον του προφήτου Ησαΐα. Αυτό λέγει, εν μέρει: «Πνεύμα του Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· δια τούτο με έχρισε με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, . . . δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά ενιαυτόν.» (Λουκ. 4:18, 19, ΜΝΚ) Εμελέτησε τον λόγον του Θεού, όπως αναγράφεται στις Γραφές, προσηύχετο στον Πατέρα του για το πνεύμα του, και ακολουθούσε την καθοδηγία Του. Μολονότι δεν εκράτησε τ’ αγαθά νέα μακριά απ’ εκείνους που είχαν πολλά από τ’ αγαθά του κόσμου αυτού, αλλ’ εκήρυξε σε ανθρώπους όπως ο πλούσιος Ζακχαίος και ο άρχων Νικόδημος, ωστόσο δεν ήταν όπως οι «Φαρισαίοι, φιλάργυροι όντες» και οι οποίοι μεταχειρίσθηκαν τους λοιπούς από το ανθρώπινο γένος σαν να μην ήσαν τίποτα. Εκείνος έστρεφε την προσοχή του στους ταπεινούς και πτωχούς. Ήλθε για να «ζητήση και να σώση το απολωλός»—τα «πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ.» «Εσπλαγχνίσθη δι’ αυτούς, διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.» Επήγαινε στα σπίτια του λαού για να τους διδάξη. Τους εξηγούσε υπομονητικά τις επαγγελίες του λόγου του Θεού. Ανεγνώριζε το επείγον της καταστάσεως, διότι επρόκειτο για έναν καιρό κρίσεως. Ήταν ένας ευπρόσδεκτος καιρός ν’ απαντήση κανείς στην προμήθεια του Ιεχωβά για απελευθέρωσι αναγνωρίζοντας και ακολουθώντας τον Μεσσία του. Πλήθη τον ακολουθούσαν για τον άρτον που τους έδινε, για τις θεραπείες που έκανε, ακόμη και για ν’ ακούσουν τα όσα εδίδασκε, αλλά μόνο λίγοι απήντησαν στην πρόσκλησί του: «Ακολούθει μοι.» Αλλ’ εκείνους που εξεδήλωσαν επιθυμία να υπηρετήσουν τον Θεό και να συμμερισθούν τ’ αγαθά νέα με τους άλλους τους παρελάμβανε μαζί του καθώς εκήρυττε, για να μπορέσουν ν’ αποκτήσουν πείρα στη διακονία. Σε όλ’ αυτά μας έδωσε το πρότυπο για να το ακολουθήσωμε.—Λουκ. 19:10· Ματθ. 10:6· 9:36· Ιωαν. 1:43.

Ο Ιησούς εδίδαξε στους μαθητάς του ότι επρόκειτο να είναι μάρτυρές του ως τα πέρατα της γης και τους έδωσε διαβεβαίωσι ότι θα ήταν μαζί τους. Σ’ απάντησι της εντολής του, υπάρχουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά σήμερα σε 175 χώρες, οι οποίοι εμελέτησαν τον λόγον του Θεού, όπως έκαμε και ο Ιησούς, και οι οποίοι προσεύχονται στον Πατέρα για το πνεύμα του, όπως κι ο Ιησούς, και οι οποίοι βαδίζουν στα ίχνη του υπηρετώντας τον Θεό ως μάρτυρες, όπως κι ο Ιησούς. Είναι μάρτυρες του Ιεχωβά. Πιστός στην υπόσχεσί του, ο Ιησούς υπήρξε μαζί τους. Έχουν τους λόγους του γραμμένους στην Αγία Γραφή και προσέχουν σε ό,τι είπε. Συναθροίζονται τακτικά στις Αίθουσες Βασιλείας των για να μελετήσουν την Αγία Γραφή και να καταρτισθούν ως κήρυκες και διδάσκαλοι του αγγέλματος της Βασιλείας και, όπως υπεσχέθη ο Ιησούς, όπου δύο ή τρεις είναι συνηγμένοι εν τω ονόματί του, αυτός είναι παρών δια του αγίου πνεύματος. (Πράξ. 1:8· Ματθ. 28:20· 18:20) Καταρτισμένοι έτσι, είναι εργάται ανεπαίσχυντοι, ορθοτομούντες τον λόγον της αληθείας. Όταν άτομα καλής θελήσεως εκφράζουν την επιθυμία των να μετάσχουν στη διδασκαλία του Θείου λόγου στους άλλους, είναι ευπρόσδεκτοι να επωφεληθούν από την ίδια δωρεάν εκπαίδευσι και να λάβουν ατομική διδασκαλία από έναν ικανό διάκονο στην πραγματική υπηρεσία του αγρού. Αυτό είναι το πρότυπο που ετέθη απ’ τον Ιησούν, και είναι εκείνο που ακολουθούν σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Κάθε μέρα πέρυσι 236 ακόμη άτομα, κατά μέσον όρον, σε όλα τα μέρη του κόσμου εξέφραζαν την επιθυμία να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά κι επωφελούντο απ’ αυτή την εκπαίδευσι για να γίνουν ικανοί διάκονοι. Μερικοί απ’ αυτούς κατώρθωναν να αφιερώσουν πολύν χρόνον στην υπηρεσία, ενώ οι περιστάσεις άλλων καθιστούν δυνατόν το να διαθέσουν μόνο λίγες ώρες τον μήνα πραγματικά στο να επισκέπτωνται άλλους με τ’ αγαθά νέα της Βασιλείας, αλλά το σπουδαίο είναι ότι αυτοί αποδεικνύουν την αγάπη τους για τον Θεό απαντώντας στην πρόσκλησί του να είναι μάρτυρές του.

Εν τούτοις, όσοι ακούουν το άγγελμα δεν ανταποκρίνονται στη θεία πρόσκλησι για υπηρεσία. Γιατί όχι; Ο προφήτης Ιεζεκιήλ τους περιγράφει ως εξής: «Κάθηται έμπροσθέν σου ο λαός μου, και ακούουσι τους λόγους σου, αλλά δεν κάμνουσιν αυτούς· διότι εν τω στόματι αυτών δεικνύουσι πολλήν αγάπην, η καρδία όμως αυτών υπάγει κατόπιν της αισχροκερδείας αυτών. Και ιδού, συ είσαι προς αυτούς ως ερωτικόν άσμα ανθρώπου ηδυφώνου, και παίζοντος όργανα καλώς διότι ακούουσι τους λόγους σου, αλλά δεν κάμνουσιν αυτούς.» (Ιεζ. 33:31, 32) Είναι σαν εκείνους οι οποίοι άκουαν τον Ιησούν αλλά δεν ανταπεκρίνοντο στην πρόσκλησί του, «Ακολούθει μοι.» Τι λάθος που κάνουν! Τι ανόητο πράγμα είναι ν’ ακούη κανείς τους λόγους που λαλούνται κατ’ εντολήν του Θεού και να μην τους εκτελή! Ο Ιεχωβά απαιτεί αγάπη, όχι απλώς εκπεφρασμένη με λόγια, αλλ’ αποδεδειγμένη με υπακοή στις εντολές του.

Τώρα είναι καιρός κατά τον οποίον, σύμφωνα με την προφητεία του Ιησού περί του εσχάτου καιρού, «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» κηρύττεται σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη προτού έλθη το τέλος. Επωφεληθήτε από τις μεγαλειώδεις ευκαιρίες που διανοίγει αυτό για σας. Τώρα, πριν έλθη το τέλος, αναγγείλατε τη σωτηρία που δίνει ο Θεός, για να είσθε ένας απ’ εκείνους που θα λάβουν τα ευεργετήματά της. Λάβετε μέρος στη διακήρυξι της εγκαθιδρύσεως της βασιλείας του Θεού, για να μπορέσετε να είσθε ένας από τους υπηκόους της και να λαμβάνετε τα οφέλη της για πάντα.—Ματθ. 24:14.