Ο Βέβαιος Λόγος του Θεού
Είναι η Βίβλος αξιόπιστη; Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;
Σ’ ΑΥΤΟΥΣ τους ταραχώδεις καιρούς που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο γένος πόσο καθησυχαστικό είναι να έχωμε τον παρηγορητικό Λόγο του Θεού! Παρά τη σκοτεινή πρόρρησι του ανθρώπου ότι τα πυρηνικά όπλα θα εκμηδενίσουν σε λίγο την ανθρώπινη φυλή, ο Θεός υπόσχεται ότι Αυτός θα ‘καταπαύση τους πολέμους έως των περάτων της γης.’ Σύμφωνα με το λόγο του, η γη τότε θα απολαμβάνη ‘αφθονίαν ειρήνης εωσού μη υπάρξη η σελήνη.’—Ψαλμ. 46:9· 72:7.
Αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το Λόγο του Θεού; Μπορούμε να βασισθούμε στις υποσχέσεις του; Θα καταπαύση πράγματι ο Θεός τους πολέμους και θα εισαγάγη μόνιμη ειρήνη σε όλη τη γη; Ο Ιησούς Χριστός, ο πιο σοφός άνθρωπος που περιεπάτησε στη γη, δεν βρήκε καμμιά αιτία για ν’ αμφισβητήση την αξιοπιστία του γραπτού Λόγου του Θεού. Επίστευε ό,τι έλεγε η Γραφή. Πραγματικά, κατ’ επανάληψιν παρέθετε από το Λόγο του Θεού ως αυθεντία, και, σε μια γεμάτη εκτίμησι προσευχή προς τον Πατέρα του, ωμολόγησε: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.»—Ιωάν. 17:17.
Πολύ πριν από την εποχή του Ιησού άλλοι εξέχοντες ηγέτες εξέφρασαν όμοια εμπιστοσύνη στο Λόγο του Θεού. Αξιοσημείωτοι είναι οι λόγοι του ηλικιωμένου Ιησού του Ναυή, του στρατιωτικού ηγέτου, που χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό για να φέρη τους Ισραηλίτες μέσα στη Γη της Επαγγελίας. Λίγο πριν από το θάνατό του στην προχωρημένη ηλικία των 110 ετών, είπε: «Και ιδού, σήμερον εγώ πορεύομαι την οδόν πάσης της γης, και σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ είς εξ αυτών διέπεσε.»—Ιησ. Ναυή 23:14, ΜΝΚ.
Ο Ιησούς του Ναυή και οι σύντροφοί του Ισραηλίτες υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της εκπληρώσεως πολλών υποσχέσεων, που περιέχονται στο Λόγο του Θεού. Αυτά τα πράγματα, που είχε προείπει ο Θεός, εκπληρώθηκαν μπροστά στα μάτια τους! Ήταν κάτι θαυματουργικό! Τι διαβεβαίωσις ήταν σ’ αυτούς το ότι ο Λόγος του Θεού μπορούσε να τυγχάνη εμπιστοσύνης και μπορούσαν να βασίζωνται σ’ αυτόν! Μια εξέτασις εκείνων των λόγων του Θεού, που εκπληρώθηκαν όλοι στην εποχή του Ιησού του Ναυή, θα ενισχύση την εμπιστοσύνη μας στο Λόγο του Θεού σήμερα.
ΑΡΧΑΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΒΕΒΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ
Στον καιρό του αποχαιρετιστήριου λόγου του Ιησού του Ναυή στον λαό του ο γραπτός λόγος του Θεού περιελάμβανε τα πρώτα πέντε βιβλία της Γραφής, που είναι γνωστά ως Πεντάτευχος. Ο Μωυσής είχε τελειώσει τη συγγραφή των βιβλίων αυτών πριν από σαράντα περίπου χρόνια, λίγο προτού πεθάνη.
Στο πρώτο από τα πέντε αυτά βιβλία διαβάζομε για την κατάρα του Θεού εναντίον του εγγονού του Νώε, του Χαναάν, που εκφράσθηκε προφανώς από τον Νώε λόγω μιας ανήθικης πράξεως από μέρους του Χαναάν. Στα εδάφια Γένεσις 9:25 και 26 (ΜΝΚ) αναγράφεται: «Επικατάρατος ο Χαναάν· δούλος των δούλων θέλει είσθαι εις τους αδελφούς αυτού. . . . Ευλογητός ο Ιεχωβά, ο Θεός του Σημ· και ο Χαναάν θέλει είσθαι δούλος εις αυτόν.»
Ο Ιησούς του Ναυή και οι Ισραηλίτες, που ήσαν απόγονοι του Σημ μέσω του Αβραάμ, γνώριζαν καλά τη θεόπνευστη αυτή κατάρα, που ελέχθη πριν από πολλά χρόνια. Θα εκπληρωνόταν; Ο Ιησούς του Ναυή και ο λαός του, υπακούοντας στις θείες οδηγίες, διέσχισαν τον Ιορδάνη Ποταμό για να κυριεύσουν τη χώρα στην οποία κατοικούσαν οι απόγονοι του καταραμένου Χαναάν. Αφού οι Ισραηλίτες νίκησαν τις πόλεις Ιεριχώ και Γαι, οι Χαναναίοι από την πόλι Γαβαών ήλθαν για να ζητήσουν ειρήνη. «Δούλοι σας είμεθα· τώρα λοιπόν κάμετε συνθήκην προς ημάς,» είπαν στον Ιησού του Ναυή.—Ιησ. Ναυή 9:11.
Σύμφωνα με το αίτημά τους, ο Ιησούς του Ναυή έκανε συνθήκη μαζί τους και είπε: «Τώρα λοιπόν επικατάρατοι είσθε, και δεν θέλει λείψει από σας δούλος και ξυλοκόπος και υδροφόρος εις τον οίκον του Θεού μου.» Τι καταφανής εκπλήρωσις του λόγου του Θεού! «Και ότι κατεστάθη ο Ισραήλ δυνατός, υπέβαλε τους Χαναναίους εις φόρον και δεν εξεδίωξεν αυτούς ολοκλήρως.» Επί εκατοντάδες χρόνια οι Χαναναίοι υπηρετούσαν τους Ισραηλίτες αποδεικνύοντας αληθινό το Λόγο του Θεού.—Ιησ. Ναυή 9:23· Κριτ. 1:28· 1 Βασ. 9:20, 21.
ΕΠΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ
Αλλά γιατί ο Ιεχωβά ωδήγησε τους Ισραηλίτες να καταλάβουν τη χώρα των δαιμονολατρών Χαναναίων; Θα μπορούσε να ρωτήση κανείς. Αυτό έγινε λόγω μιας επαγγελίας που είχε δοθή πριν από 400 και πλέον χρόνια στον πιστό Αβραάμ. Όταν ο Αβραάμ υπάκουσε στις οδηγίες του Θεού να εγκαταλείψη τον οίκον του στην Ουρ των Χαλδαίων και να μεταβή στη γη Χαναάν, ο Ιεχωβά του είπε: «Ύψωσον τώρα τους οφθαλμούς σου, και ιδέ από του τόπου όπου είσαι, προς άρκτον και μεσηβρίαν και ανατολήν και δύσιν· διότι πάσαν την γην την οποίαν βλέπεις, εις σε θέλω δώσει αυτήν και εις το σπέρμα σου έως αιώνος· και θέλω καταστήσει το σπέρμα σου ως την άμμον της γης ώστε εάν δύναταί τις να εξαριθμήση την άμμον της γης, θέλει αριθμηθή και το σπέρμα σου.»—Γέν. 13:14-16.
Τι καταπληκτική επαγγελία που έγινε σ’ έναν άτεκνο άνθρωπο! Ακόμα κι όταν ο Αβραάμ έφθασε στα ογδόντα πέντε του χρόνια και η αγαπητή του σύζυγος Σάρρα στα εβδομήντα πέντε, ήσαν άτεκνοι. Τότε αποφασίσθηκε να λάβη ο Αβραάμ τη δούλη της Σάρρας την Άγαρ για να δημιουργήση κληρονόμο. Στον ωρισμένο καιρό, γεννήθηκε ο Ισμαήλ, αλλ’ όταν έφθασε σε ηλικία δεκατριών ετών, ο Θεός είπε στον Αβραάμ ότι αυτός δεν επρόκειτο να είναι ο κληρονόμος, στον οποίο θα εδίδετο η γη. Ο Ιεχωβά είπε: Ο Ισμαήλ «δώδεκα άρχοντες θέλει γεννήσει, και θέλω κάμει αυτόν έθνος μέγα· αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ τούτω καιρώ.»—Γέν. 17:20, 21.
Μολονότι ο Ιησούς του Ναυή και οι Ισραηλίτες δεν είδαν προσωπικά τη γέννησι του Ισαάκ, η πραγματοποίησίς της ήταν βέβαια μια απόδειξις σ’ αυτούς για την αξιοπιστία του Θείου Λόγου. Αλλά τι θα λεχθή για την επαγγελία, ότι ο Ισμαήλ θα παρήγε δώδεκα άρχοντες; Το θεόπνευστο υπόμνημα λέει: «Και ταύτα είναι τα ονόματα των υιών του Ισμαήλ, κατά τα ονόματα αυτών, εις τας γενεάς αυτών· πρωτότοκος του Ισμαήλ Ναβαώθ, έπειτα Κηδάρ και Αβδεήλ και Μιβσάμ, και Μισμά και Δουμά και Μασσά Χαδδάρ, και Θαιμά, Ιετούρ, Ναφίς και Κεδμά.» Ναι, ο Ισμαήλ απέκτησε δώδεκα γιους σύμφωνα με την επαγγελία του Θεού!—Γέν. 25:13-15.
Ο Ιησούς του Ναυή είχε απόδειξι από πρώτο χέρι ότι ο λόγος του Θεού δεν απέτυχε, διότι υπήρχαν στην εποχή του λαοί που έφεραν τα ονόματα των γιων του Ισμαήλ. Για παράδειγμα, στο βιβλίο του Ιώβ, γραμμένο προφανώς στην εποχή του Ιησού του Ναυή από τον Μωυσή, γίνεται λόγος για «τα πλήθη της Θαιμά», και ο προφήτης Ησαΐας έγραψε σχετικά με τη ‘γη Θαιμάν.’ Ο Κηδάρ αναφέρεται κατ’ επανάληψιν στη Γραφή, και, σε μια περίπτωσι, οι Ισραηλίτες πολέμησαν εναντίον των Ιετουραίων και Ναφισαίων. Ο Ισμαήλ πραγματικά ‘έγινεν έθνος μέγα’, ακριβώς όπως είπε ο Ιεχωβά.—Ιώβ 6:19· Ησ. 21:14, 16, 17· Ιερ. 49:28· 1 Χρον. 5:19.
ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ
Ο γιος του Αβραάμ, ο Ισαάκ, είχε δυο γιους, τους δίδυμους Ιακώβ και Ησαύ. Ο Ισαάκ, σε μια προφητεία για το γιο του Ησαύ, είπε κάτω από θεία έμπνευσι: «Ιδού, η κατοίκησίς σου θέλει είσθαι εις το πάχος της γης [μακράν από το πάχος της γης, ΜΝΚ] και εις την δρόσον [και μακράν από της δρόσου, ΜΝΚ] του ουρανού άνωθεν· και με την μάχαιράν σου θέλεις ζη, και εις τον αδελφόν σου θέλεις δουλεύσει· όταν δε υπερισχύσης θέλεις συντρίψει τον ζυγόν αυτού από του τραχήλου σου.»—Γέν. 27:39, 40.
Ο Ιησούς του Ναυή και οι Ισραηλίτες υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της αληθινότητας αυτού του λόγου του Θεού. Μπορούσαν να δουν ότι «κατώκησε . . . ο Ησαύ που λεγόταν και Εδώμ εν τω όρει Σηείρ,» μακριά από τα γόνιμα εδάφη της γης. Εν καιρώ είχε την εκπλήρωσί του και το υπόλοιπο επίσης αυτής της προφητείας. Μια παλιά εμπορική οδός μεταξύ της Παλαιστίνης και της Αραβίας διέσχιζε το έδαφός τους και οι Εδωμίτες ζούσαν από τις ληστείες και τις λεηλασίες στα καραβάνια. Ζούσαν με την μάχαιραν.—Γέν. 36:8.
Αργότερα, σ’ εκπλήρωσι της προρρήσεως ότι θα δούλευαν στους Ισραηλίτες αδελφούς τους, «πάντες οι Ιδουμαίοι έγειναν δούλοι του Δαβίδ.» Εν τούτοις, σύμφωνα με το τελευταίο μέρος της προφητείας, στις ημέρες του Βασιλιά Ιωράμ του Ιούδα «απεστάτησεν ο Εδώμ από της υποταγής του Ιούδα.» Αληθινά, δεν έμεινε ανεκπλήρωτος ούτε ένας λόγος τον οποίον ελάλησε ο Θεός!—2 Σαμ. 8:14· 2 Βασ. 8:20-22.
Με την κατεύθυνσι του πνεύματος του Θεού, ο γιος του Ισαάκ, ο Ιακώβ, ευλόγησε τους δώδεκα γιους του και τους εγγονούς του Εφραΐμ και Μανασσή. Τότε ο Ιακώβ και η μεγάλη του οικογένεια είχαν μετοικήσει στην Αίγυπτο, κι εκεί ήταν που είπε ο Ιακώβ την επιθανάτια ευλογία του. «Δεν θέλει εκλείψει το σκήπτρον [σύμβολον βασιλικότητας] εκ του Ιούδα ουδέ νομοθέτης εκ μέσου των ποδών αυτού,» προείπε ο Ιακώβ. Και, σύμφωνα με τον λόγο αυτό, όταν η διακυβέρνησις περιήλθε στη γραμμή του Ιούδα με τη στέψι του Δαβίδ, δεν απομακρύνθηκε από τη φυλή του Ιούδα.—Γέν. 49:8-10.
Μολονότι ο Ιησούς του Ναυή δεν έζησε για να δη την εκπλήρωσι αυτής της προφητείας, είδε να εκπληρώνεται μπροστά στα μάτια του η πρόρρησις για τον Μανασσή και τον Εφραΐμ. Ο Ιακώβ είχε προείπει: Ο Εφραΐμ «θέλει είσθαι μεγαλήτερος αυτού [του Μανασσή], και το σπέρμα αυτού θέλει γείνει πλήθος εθνών.» Όταν οι Ισραηλίτες έφυγαν από την Αίγυπτο ύστερα από διακόσια χρόνια περίπου, η απογραφή έδειχνε ότι η φυλή του Εφραΐμ ξεπερνούσε σε αριθμό τη φυλή του Μανασσή κατά μερικές χιλιάδες, και προς το τέλος της πορείας μέσα από την έρημο, ο Μωυσής μιλούσε για τις «μυριάδες του Εφραΐμ,» αλλά μόνο για τις «χιλιάδες του Μανασσή.»—Γέν. 48:19· Αριθ. 1:33-35· Δευτ. 33:17.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ
Ο Ιησούς του Ναυή και οι σύντροφοί του Ισραηλίτες είδαν πολύ περισσότερες θαυμαστές εκπληρώσεις του Θείου Λόγου καθώς βγήκαν από την Αίγυπτο και κατευθύνονταν στη Γη της Επαγγελίας. Ο Ιεχωβά είχε πει στον Αβραάμ: «Το σπέρμα σου θέλει παροικήσει εν γη ουχί εαυτών,» αλλά «θέλουσιν εξέλθει με μεγάλα υπάρχοντα.» Αργότερα, ενώ οι Ισραηλίτες ήσαν ακόμη αιχμάλωτοι σ’ εκείνη τη ‘γη ουχί εαυτών,’ ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Κατέβην δια να ελευθερώσω αυτούς εκ της χειρός των Αιγυπτίων και να αναβιβάσω αυτούς εκ της γης εκείνης . . . Και θέλω δώσει χάριν εις τον λαόν τούτον έμπροσθεν των Αιγυπτίων· και όταν αναχωρήτε, δεν θέλετε αναχωρήσει κενοί.»—Γέν. 15:13, 14· Έξοδ. 3:8, 21, 22.
Πόσο συγκινητικά ήσαν τα όσα επακολούθησαν! Όταν ο Φαραώ αρνήθηκε ν’ αφήση τον Ισραήλ να φύγη από την Αίγυπτο, ο Ιεχωβά έστειλε τον αγγελιοφόρο του Μωυσή να τον προειδοποιήση ότι ο Ιεχωβά θα μετέβαλλε τον Ποταμό Νείλο σε αίμα. Σε επαλήθευσι του λόγου του Θεού ο Νείλος Ποταμός έγινε σαν αίμα, θανατώνοντας τα ψάρια και κάνοντας το νερό του μη πόσιμο. Επανειλημμένα ο Θεός προειδοποίησε τον Φαραώ για επερχόμενες πληγές, και όταν, κάθε φορά, ο Φαραώ έδειχνε ισχυρογνωμοσύνη, ο Ιεχωβά έφερνε πληγή σύμφωνα με το λόγο του. Ούτε μια φορά δεν αστόχησε ο λόγος του!—Έξοδος κεφάλαια 7 ως 12.
Ύστερα από τη δέκατη πληγή, που θανάτωσε όλα τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, ο Φαραώ πίεσε τους Ισραηλίτες να φύγουν. Βγήκαν «με μεγάλα υπάρχοντα» όπως είχε προείπει ο Θεός πριν από εκατοντάδες χρόνια; Βεβαίως! «Και ο Ιεχωβά έδωκεν εις τον λαόν χάριν ενώπιον των Αιγυπτίων, και εδάνεισαν εις αυτούς όσα εζήτησαν και εγύμνωσαν τους Αιγυπτίους.» Πόση εντύπωσι έκαμε στον νεαρό Ιησού του Ναυή το να βλέπη το λόγο του Ιεχωβά να βγαίνη επανειλημμένα αληθινός!—Έξοδ. 12:35, 36, ΜΝΚ.
Στην έρημο ο λόγος του Ιεχωβά εξακολούθησε ν’ αποδεικνύεται αξιόπιστος. Ο Θεός, ένα μήνα μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο, τους υποσχέθηκε: «Ιδού, θέλω βρέξει εις εσάς άρτον εξ ουρανού· και θέλει εξέρχεσθαι ο λαός και συνάγει καθ’ ημέραν το αρκούν της ημέρας.» Και, βεβαίως, ο Θεός προμήθευσε εκείνον τον ‘άρτον εξ ουρανού.’ «Και ότε είδον οι υιοί Ισραήλ, είπον προς αλλήλους, Τι είναι τούτο;» Ήταν ο άρτος που είχε υποσχεθή ο Ιεχωβά, τον οποίον οι Ισραηλίτες ωνόμαζαν «μάννα.»—Έξοδ. 16:2-36.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα οι Ισραηλίτες παραπονούντο διότι το μόνο που είχαν να φάνε ήταν το μάννα. Ήθελαν κρέας. Ο Ιεχωβά λοιπόν υποσχέθηκε: «Αγιάσατε εαυτούς δια την αύριον, και θέλετε φάγει κρέας.» Μολονότι φαινόταν αδύνατο να γίνη προμήθεια για ένα τόσο πλήθος σ’ εκείνη την έρημο, ο Ιεχωβά ετήρησε το λόγο του. Ήγειρε έναν άνεμο, ο οποίος «έφερεν ορτύκια από της θαλάσσης και έρριψεν αυτά επί το στρατόπεδον.» Ο αριθμός των πτηνών ήταν καταπληκτικός!—Αριθ. 11:4-33.
Τελικά οι Ισραηλίτες έφθασαν στα σύνορα της Γης της Επαγγελίας. λόγω της παρακοής των περιπλανώντο σαράντα χρόνια στην έρημο. Θα τους έδινε τώρα ο Θεός αυτή τη γη, σύμφωνα με την επαγγελία του στον Αβραάμ; Μολονότι οι Χαναναίοι κάτοικοι αποτελούσαν έναν ισχυρό εχθρό, ο Ιεχωβά ενεθάρρυνε: «Θέλετε κυριεύσει την γην και κατοικήσει εν αυτή· διότι εις εσάς έδωκα την γην ταύτην εις κληρονομίαν.» Πόσο καθησυχαστικός ήταν αυτός ο βέβαιος λόγος του Θεού για τον Ιησού του Ναυή!—Αριθ. 33:50-53.
Ύστερα από χρόνια, αφού κατακτήθηκε η γη των Χαναναίων, ο ηλικιωμένος Ιησούς του Ναυή υπενθύμισε στο λαό του: «Και θέλετε κυριεύσει την γην αυτών, καθώς Ιεχωβά ο Θεός σας υπεσχέθη προς εσάς.» Αυτό ήταν το σημείο που ήθελε ο Ιησούς του Ναυή να εντυπώση στις διάνοιές τους: Εμπιστευθήτε στο λόγο του Ιεχωβά, διότι πάντοτε πραγματοποιείται. «Και σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών,» τόνισε ο Ιησούς του Ναυή, «ότι δεν διέπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ είς εξ αυτών διέπεσεν.»—Ιησ. Ναυή 23:1-14, ΜΝΚ.
Μήπως αμφιβάλλετε για το Λόγο του Θεού; Μπορείτε να υποδείξετε κάποια επαγγελία Του, που επρόκειτο να εκπληρωθή και δεν εκπληρώθηκε στον ωρισμένο καιρό του Θεού; Είναι αδύνατο αυτό, διότι «ετελέσθησαν. » Έχετε λοιπόν κάθε λόγο να εμπιστεύεσθε το βέβαιο Λόγο του Θεού. Πιστεύετέ τον. Ζήτε σύμφωνα με τις δίκαιες αρχές του, και απολαύστε ζωή αιώνια στο ειρηνικό νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού.