‘Μεγάλη Αύξηση’ στα Νησιά της Ζούγκλας

Αν και οι νέες εγκαταστάσεις του τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα Νησιά του Σολομώντος είναι εντυπωσιακές, τα επεισόδια που οδήγησαν στην κατασκευή τους είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά.

ΠΡΙΝ από 30 χρόνια, εκεί που σήμερα βρίσκεται το υπόλευκο διώροφο κτίριο ήταν μια πυκνή ζούγκλα. Στη φυλακή της γειτονικής πόλεως ένας νεαρός, φυλακισμένος για παράνομες δραστηριότητες, διάβαζε τότε αχόρταγα το βιβλίο «Έστω ο Θεός Αληθής», που του το είχε δανείσει ένας άλλος φυλακισμένος. Με τη βοήθεια του Βιβλικού αυτού βοηθήματος, εκδόσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά, άρχισε να μεγαλώνει μέσα στην καρδιά του Κλεμ Φααμπασούα η εκτίμηση για τα πνευματικά πράγματα. Ήθελε να μάθει περισσότερα. Αλλά δεν υπήρχε κανένας άλλος Μάρτυρας σε όλα τα Νησιά του Σολομώντος.

Ο Κλεμ έγραψε ζητώντας περισσότερα έντυπα και γρήγορα άρχισε μια μελέτη από τη Γραφή μέσω του ταχυδρομείου μ’ ένα Μάρτυρα στην Αυστραλία. Οπουδήποτε πήγαινε ο Κλεμ, μιλούσε γι’ αυτά που μάθαινε. Οι προσπάθειές του ήταν η μόνη αναλαμπή πνευματικού φωτός σ’ αυτά τα νησιά της ζούγκλας στο Νότιο Ειρηνικό 1.600 χιλιόμετρα (1.000 μίλια) βορειοανατολικά της Αυστραλίας.

Στα πιο παράξενα όνειρά του, ο Κλεμ ποτέ δεν φαντάστηκε ότι μέσα σε τρεις δεκαετίες η μοναχική φωνή του θα ενωνόταν με πάνω από 500 άλλες, κι ότι στον ετήσιο εορτασμό της Αναμνήσεως το 1981, 2.624 άτομα θα συγκεντρώνονταν σε 31 εκκλησίες στα νησιά του Σολομώντος! Ούτε πίστευε ο Κλεμ ότι 30 χρόνια μετά τη φυλάκισή του θα καθόταν σ’ ένα νεοκτισμένο γραφείο τμήματος, περιμένοντας ν’ αρχίσει το πρόγραμμα της αφιερώσεως.

Η κατάσταση στα Νησιά του Σολομώντος μπορεί να συγκριθεί μ’ εκείνη στη Μικρά Ασία στη διάρκεια του πρώτου αιώνα, όταν η Χριστιανοσύνη σημείωσε ραγδαία πρόοδο. Το Βιβλικό υπόμνημα λέει: «Ούτω κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Κυρίου.» (Πράξεις 19:20) Η μεγάλη επέκταση του Λόγου του Θεού στα νησιά φαινόταν από τα περιστατικά που πλαισίωναν το πρόγραμμα της αφιερώσεως—20, 21 Ιουνίου 1981.

Ποιος ήρθε στην Αφιέρωση;

Πολλοί Μάρτυρες είχαν εξοικονομήσει χρήματα από κάμποσο καιρό για το επτάωρο ταξίδι με βάρκα από το γειτονικό νησί Μαλέιτα στην πόλη αυτή Χονιάρα στο νησί Γκουανταλκανάλ. Έφτασαν μεταφέροντας τσάντες με λαχανικά, κολοκασίες, γλυκοπατάτες, κάσσαβα, ακόμα και μερικά ζωντανά κοτόπουλα και γουρούνια. Ένα γεύμα προγραμματίστηκε για το απόγευμα του Σαββάτου μετά την αφιέρωση και κάθε εκκλησία ήθελε να συμμετάσχει.

Ο Κλεμ, αν και περασμένος στα χρόνια και τελείως κουφός, εξακολουθεί ν’ αφιερώνει πολλές ώρες κάθε μήνα σαν ειδικός σκαπανέας για να βοηθήσει στην επέκταση του Λόγου του Θεού. Είπε στους 688 παρόντες στο πρόγραμμα της αφιερώσεως την ιστορία του για τα προβλήματα του πρώτου καιρού. Μετά ακούστηκε μια μαγνητοφωνημένη ταινία από κάποιον που είχε κι αυτός παίξει μεγάλο ρόλο στην αρχή της δεκαετίας του 1950—τον Λε Καρνή.

Το 1955, ο Λε Καρνή ανάφερε, ‘Σ’ ένα εξαντλητικό ταξίδι 14 χιλιομέτρων (εννέα μιλίων) έπρεπε να παλέψω με πλημμύρες, κροκόδειλους και κουνούπια προτού φτάσω στην περιοχή.’ Ήταν ο πρώτος Μάρτυρας επισκέπτης από το εξωτερικό που ήρθε στα Νησιά του Σολομώντος. Με τη βοήθειά του πολλοί νησιώτες διέκριναν τις ψεύτικες διδασκαλίες και την υποκρισία των παραδοσιακών θρησκειών. Είχαν δει τα νησιά τους να βάφονται στο αίμα από δυο «θρησκευτικά» έθνη στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γιατί το Γκουανταλκανάλ έγινε η εστία στον πόλεμο για το Νότιο Ειρηνικό.

Μια μέρα, ενώ ο Καρνή ήταν σ’ ένα ποταμόπλοιο, ένα άγνωστο αγόρι της περιοχής κάθισε πίσω του και μιλούσε. Έλεγε στα Απω-Ανατολίτικα Αγγλικά: «Πάρα πολλές θρησκείες, δεν είναι όλες αληθινές. Λένε ‘να μη σκοτώνετε’, αλλά όλες πολεμάνε. Εμένα δεν μου αρέσουνε. Εγώ πιστεύω όλα όσα κι εσύ. Θα μπορούσες να μου προμηθεύσεις μια Γραφή;» Πώς τα είχε ακούσει αυτά το νεαρό αυτό παιδί; «Τα άλλα παιδιά μού τα λένε,» είπε. Έτσι, ο Λόγος του Θεού με διάφορα μέσα «ηύξανε και ίσχυε».

Οι Δάσκαλοι του Λόγου του Θεού

Ένας αδύνατος άντρας με βαθύ μελαχρινό πρόσωπο, και κατάλευκα σαν το χιόνι μαλλιά, ο Τζων Κάτφορτ, μίλησε στη συγκέντρωση για την αφιέρωση. Ήταν ο πρώτος περιοδεύων επίσκοπος που υπηρέτησε στα Νησιά του Σολομώντος. Είπε για τα ταξίδια του στο τέλος της δεκαετίας του 1950 στο νησί Μαλέιτα. Αυτά περιλάμβαναν το ταξίδι μιας ολόκληρης μέρας στο κατάστρωμα μιας μικρής λέμβου, και μετά, 10 ώρες περπάτημα σκαρφαλώνοντας τα βουνά στα μονοπάτια της ζούγκλας. Συχνά γινόταν μούσκεμα από τις τροπικές βροχοθύελλες. Σε πολλές περιοχές στα Νησιά του Σολομώντος η βροχή κάθε μήνα υπολογίζεται από 25 ως 30 εκατοστά.

Ο Τζων δίδαξε κι άλλους να διαδώσουν το Λόγο του Θεού. Πόσο χαρούμενος ήταν να βλέπει πολλούς από κείνους που είχανε πάει μαζί του σ’ αυτά τα επικά ταξίδια κατά μήκος του νησιού Μαλέιτα, να συνεχίζουν να υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά μετά από περισσότερο από 20 χρόνια. Μίλησε για την εποχή που οι ενδιαφερόμενοι άνθρωποι τους κρατούσαν αργά τη νύχτα κάνοντας ερωτήσεις. Τελικά μερικοί από τους αδελφούς έπρεπε να κοιμηθούν λίγο, ενώ κάποιος άλλος συνέχιζε να απαντά στα Γραφικά ερωτήματα. Αλλά η επιμονή τους αυτή έφερε αποτελέσματα.

‘Διεξάγω Βιβλικές συζητήσεις με 60 άτομα! Πάνω από 655 άτομα ενδιαφέρονται τώρα να μελετήσουν τη Βίβλο. Παρακαλώ στείλτε βοήθεια!’ Αυτά έγραψε ένας από τους ειδικούς σκαπανείς σε μια επιστολή στην Εταιρία το 1959. Ο Τζιμ Σμιθ, που κι αυτός έστειλε ένα μαγνητοφωνημένο μήνυμα στο πρόγραμμα της αφιερώσεως, μιλούσε για τον καιρό εκείνο που στο νησί της Βόρειας Μαλέιτα πάνω από 1.000 άτομα αποφάσισαν δια μιας ν’ αφήσουν την παλιά τους θρησκεία και να μελετήσουν τη Βίβλο με Μάρτυρες του Ιεχωβά (αν και δεν συνέχισαν στην πραγματικότητα όλοι και δεν έγιναν Μάρτυρες). Πολλοί απ’ αυτούς διδάχτηκαν με εικονογραφημένες ομιλίες σε μαυροπίνακες προκειμένου να ξεπεράσουν το πρόβλημα του αναλφαβητισμού.

Ολόκληρα Χωριά Θέλουν να Μάθουν

Ο Λόγος του Θεού «κραταιώς ηύξανε» και ολόκληρα χωριά ήθελαν με ζήλο να διδαχτούν από τους Μάρτυρες. Ανάμεσα σ’ αυτούς που ήρθαν για να βοηθήσουν στη διδαχή αυτών των πρόθυμων ακροατών, ήταν ένα ζευγάρι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Τσαρλς και Κάρολυν Ίσμπιλ, που πέρασαν αρκετό χρόνο στα Νησιά του Σολομώντος. Στη διάρκεια του προγράμματος της αφιερώσεως μίλησαν για το πώς υπεραντισταθμίζονταν οι σωματικές δυσκολίες που είχαν, βαδίζοντας πολλές ώρες σε χωματόδρομους και με το μονότονο διαιτολόγιο, από την έντονη επιθυμία των ενδιαφερομένων να απορροφήσουν τη Γραφική αλήθεια και την αγάπη των αδελφών που τους συντρόφευαν.

Ούτε και η 20χρονη ακόμα απαγόρευση των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα! εμπόδισε την πνευματική αύξηση. Όταν σταμάτησε η απαγόρευση το 1974 και η διάθεση των περιοδικών αναπήδησε από 3.000 το 1975 σε πάνω από 12.000 μετά από τρία χρόνια, φάνηκε ότι χρειάζονταν μεγαλύτερες εγκαταστάσεις για χώρους αποθήκης και αποστολής. Αλλά ποιος θα έκτιζε το οικοδόμημα που χρειαζόταν; Δεν υπάρχουν στα Νησιά του Σολομώντος πολλοί επιδέξιοι επαγγελματίες και οι ελάχιστοι αδελφοί μ’ αυτή την ικανότητα ήταν πλήρως απασχολημένοι στη φροντίδα των οικογενειών τους.

Οι Εργάτες για την Οικοδόμηση

Πάρθηκε η απόφαση να χρησιμοποιηθούν 10 νεαροί αδελφοί κάτω από την εποπτεία ενός Αυστραλέζου Μάρτυρα, ο οποίος ήταν οικοδόμος, του Ρόντνυ Φρέιζερ. Αλλά πολλοί απ’ αυτούς τους νεαρούς δεν είχαν ποτέ προηγουμένως χρησιμοποιήσει οικοδομικά εργαλεία. Όμως, αυτά που πέτυχαν ήταν καταπληκτικά. Έπρεπε να σκάψουν μια κοραλλιογενή βραχώδη περιοχή 139 τετραγωνικών μέτρων (1.500 τετρ. ποδών) σε βάθος μεγαλύτερο από το διπλάσιο του ύψους τους. Αυτό το έκαναν με κασμά, φτυάρι και λοστό. Η ομάδα αυτή συνεργάστηκε στενά κι έμαθε να χύνει τσιμέντα και να τοποθετεί πλάκες.

Οι αδελφοί από τις εκκλησίες στα νησιά βοηθούσαν τα Σαββατοκύριακα. Μάρτυρες από τις έξω περιοχές πρόσφεραν φαγητό και χρήματα. Κι άλλοι επιδέξιοι Μάρτυρες από την Αυστραλία ενώθηκαν στο εργατικό δυναμικό και βοήθησαν στην ταχύτερη πρόοδο. Τελικά, μετά από τρία χρόνια περίπου εργασίας, όλοι μπορούσαν με χαρά να βλέπουν το ολοκληρωμένο οικοδόμημα. Το κτίριο βρισκόταν σ’ ένα κατηφορικό τετράγωνο στο τέρμα ενός δρόμου, και περιβαλλόταν από οπωροφόρα δέντρα και ανθισμένους θάμνους. Παρουσίαζε μια εμφάνιση που ταίριαζε στη χρήση του.

«Το τμήμα μας είναι το καλύτερο κτίριο στην πόλη!» ήταν ο χαρούμενος ισχυρισμός των Μαρτύρων στα Νησιά του Σολομώντος που ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις.

Πράγματι ‘ο λόγος του Ιεχωβά με κραταιό τρόπο’ επεκτάθηκε στα Νησιά του Σολομώντος. Οι θαυμάσιες εγκαταστάσεις του τμήματος θα υπενθυμίζουν συνεχώς τη συνεχή επίδραση του λόγου του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων σ’ αυτά τα νησιά της ζούγκλας.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Τζων Κάτφορτ, ένας από τους πρώτους περιοδεύοντες επισκόπους σε επίσκεψη στα Νησιά του Σολομώντος, διδάσκοντας τις Γραφικές αλήθειες