Η Παραγωγική Γη των Βέντα

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ δέκα χρόνια, η σύζυγός μου και εγώ υπηρετούμε ως ολοχρόνιοι ευαγγελιστές ανάμεσα στους Βέντα. Οι Βέντα κατοικούν νότια του ποταμού Λιμπόπο, στο βόρειο τμήμα της Νότιας Αφρικής, και ο λαός τους αποτελείται από διάφορες φυλές οι οποίες διέσχισαν τον ποταμό Λιμπόπο τους περασμένους αιώνες. Μερικοί Βέντα υποστηρίζουν ότι οι πρόγονοί τους εγκαταστάθηκαν εδώ πριν από 1.000 και πλέον χρόνια.

Πράγματι, αυτή η περιοχή αποτελούσε κάποτε μέρος ενός παλιού πολιτισμού ο οποίος ονομαζόταν Βασίλειο των Μαπουνγκούμπουε. Επρόκειτο για τον πρώτο μεγάλο αστικό οικισμό της Νότιας Αφρικής ο οποίος έλεγχε την τεράστια κοιλάδα του ποταμού Λιμπόπο, από την Μποτσουάνα στα δυτικά ως τη Μοζαμβίκη στα ανατολικά. Από το 900 Κ.Χ. περίπου ως το 1100 Κ.Χ., οι Μαπουνγκούμπουε προμήθευαν στους Άραβες εμπόρους ελεφαντόδοντο, κέρατα ρινόκερου, δέρματα ζώων, χαλκό, ακόμη και χρυσάφι. Από ένα βασιλικό τύμβο που ονομάζεται Μαπουνγκούμπουε έχουν ανασκαφτεί διάφορα επιχρυσωμένα αντικείμενα σκαλισμένα με δεξιοτεχνία. Αυτά συμπεριλαμβάνονται «στις παλαιότερες ενδείξεις ύπαρξης χρυσωρυχείων στο νότιο μέρος της Αφρικής», αναφέρει μια εγκυκλοπαίδεια.

Τώρα πια δεν υπάρχουν εδώ ορυχεία χρυσού. Σήμερα, η γη των Βέντα είναι πασίγνωστη για την παραγωγικότητά της. Νότια του όρους Σότπανσμπερχ υπάρχει μια εξαιρετικά εύφορη κοιλάδα που αποδίδει πλούσιες σοδειές φρούτων όπως το αβοκάντο, η μπανάνα, το μάνγκο και η γκουάβα. Εκτός από διάφορα προϊόντα όπως οι ξηροί καρποί πίκαν και μακαντέμια, υπάρχει και πληθώρα λαχανικών. Μεταξύ αυτών είναι και το άγριο μουρόχο, το οποίο μοιάζει στη γεύση με το σπανάκι και αρέσει πολύ στους ντόπιους.

Οι Βέντα είναι ειρηνικός και φιλόξενος λαός. Δεν είναι ασυνήθιστο να ζητήσει ο επικεφαλής του σπιτικού από τη νοικοκυρά να μαγειρέψει κοτόπουλο για κάποιον απρόσμενο επισκέπτη. Αυτό τρώγεται μαζί με βούσουα, ένα βασικό είδος τροφής φτιαγμένο από καλαμπόκι. Στο τέλος της επίσκεψης, ο επικεφαλής του σπιτικού συνοδεύει για λίγο τον επισκέπτη του κατά την αναχώρησή του. Αυτός είναι ο παραδοσιακός τρόπος εκδήλωσης σεβασμού στον επισκέπτη. Τα παιδιά διδάσκονται να χαιρετούν τους επισκέπτες με ευγένεια, κάνοντας μια ελαφριά υπόκλιση και τρίβοντας τις παλάμες των χεριών τους. Σε αυτή τη σελίδα, βλέπετε δύο γυναίκες Βέντα να χαιρετούν η μία την άλλη με αυτόν τον εθιμοτυπικό τρόπο.

Δύσκολη Γλώσσα

Δεν είναι εύκολο για ανθρώπους ευρωπαϊκής προέλευσης να μάθουν τη γλώσσα βέντα. Μια δυσκολία είναι ότι πολλές λέξεις γράφονται με τον ίδιο τρόπο αλλά προφέρονται διαφορετικά. Κάποια μέρα, ενώ εκφωνούσα μια Γραφική ομιλία σε κάποια εκκλησία βέντα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, προσπαθούσα να ενθαρρύνω το ακροατήριο να μιλούν σε κάθε άτομο. Κάποιος από τους παρόντες δεν μπόρεσε να μη γελάσει επειδή, αντί να πω «από το ένα άτομο στο άλλο», είπα «από το ένα δάχτυλο στο άλλο».

Όταν προσπάθησα για πρώτη φορά να μιλήσω τη γλώσσα βέντα στο δημόσιο έργο μαρτυρίας, μια κυρία που ανήκει στους Βέντα απάντησε: «Δεν ξέρω αγγλικά». Πίστευα ότι αυτά που είχα πει στη γλώσσα βέντα μόλις προ ολίγου ήταν κατανοητά, αλλά εκείνη νόμιζε πως μιλούσα αγγλικά! Σε μια άλλη περίπτωση, καθώς πλησίαζα σε ένα σπίτι, ζήτησα από κάποιο παιδί να φωνάξει τον επικεφαλής της οικογένειας. Στη γλώσσα βέντα, η αντίστοιχη λέξη είναι τόχο. Κατά λάθος, είχα πει τοχό, δηλαδή είχα ζητήσει να μιλήσω στη μαϊμού του σπιτιού! Λάθη σαν αυτά με αποθάρρυναν, αλλά, με επιμονή, τόσο η σύζυγός μου όσο και εγώ μπορούμε τώρα να μιλάμε τη γλώσσα βέντα σχετικά καλά.

Πνευματική Καρποφορία

Η γη των Βέντα αποδεικνύεται παραγωγική από πνευματική άποψη. Τη δεκαετία του 1950, σχηματίστηκε μια εκκλησία Μαρτύρων του Ιεχωβά που περιλάμβανε μετανάστες οι οποίοι είχαν έρθει από γειτονικές χώρες για να εργαστούν σε ένα ορυχείο χαλκού στην πόλη Μεσίνα. Η γεμάτη ζήλο δραστηριότητά τους έφερε πολλούς Βέντα σε επαφή με τις Γραφικές αλήθειες. Δέκα χρόνια αργότερα, υπήρχε ένας όμιλος Μαρτύρων Βέντα οι οποίοι διεξήγαν συναθροίσεις σε ένα ιδιωτικό σπίτι στην πόλη Σιμπάσα.

Για να επιταχυνθεί η αύξηση, το τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στη Νότια Αφρική έστειλε ολοχρόνιους ευαγγελιστές σε αυτόν τον παραγωγικό αγρό. Σύντομα, ο όμιλος της Σιμπάσα αυξήθηκε και έγινε μια μεγάλη εκκλησία. Εκείνον τον καιρό, οι Χριστιανικές συναθροίσεις διεξάγονταν σε μια αίθουσα σχολείου. Εντούτοις, με τη βοήθεια των Μαρτύρων του Ιεχωβά της περιοχής του Πίτερσμπερχ, περίπου 160 χιλιόμετρα προς το νότο, οικοδομήθηκε μια Αίθουσα Βασιλείας στο Τοχογιάντου, μια γειτονική πόλη.

Υπάρχουν πάνω από 500.000 άνθρωποι που μιλούν τη γλώσσα βέντα στο βόρειο τμήμα της Νότιας Αφρικής. Όταν άρχισε εδώ το έργο κηρύγματος της Βασιλείας, στη δεκαετία του 1950, δεν υπήρχε κανένας Μάρτυρας Βέντα. Τώρα υπάρχουν πάνω από 150. Αλλά πολλές περιοχές εξακολουθούν να είναι ανέπαφες και υπάρχει πολύ έργο να γίνει. Το 1989 αρχίσαμε να επισκεπτόμαστε ένα χωριό Βέντα που ονομάζεται Χαμούτσα. Εκείνον τον καιρό ζούσε εκεί μόνο ένας Μάρτυρας. Τώρα στο χωριό αυτό ζουν πάνω από 40 διαγγελείς της Βασιλείας. Εργαζόμαστε εντατικά για να ολοκληρώσουμε την Αίθουσα Βασιλείας μας, και πάλι χάρη στη βοήθεια των Μαρτύρων από τις εκκλησίες του Πίτερσμπερχ καθώς και στις συνεισφορές των αδελφών που προέρχονται από πιο εύπορες χώρες.

Ζούμε σε ένα τροχόσπιτο που βρίσκεται εγκαταστημένο σε κάποιο αγρόκτημα. Κρατάμε τη ζωή μας απλή, και έτσι έχουμε περισσότερο χρόνο για να μεταδίδουμε στους ντόπιους τα καλά νέα. (Μάρκος 13:10) Ως αποτέλεσμα, έχουμε ευλογηθεί πλούσια με το προνόμιο να βοηθήσουμε πολλά άτομα να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά Θεό. Ένα παράδειγμα είναι κάποιος άντρας ονόματι Μάικλ, ο οποίος είδε το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη στο σπίτι κάποιου φίλου του.a Άρχισε να το διαβάζει και αμέσως αναγνώρισε ότι αυτή είναι η αλήθεια. Έτσι, έγραψε στην Εταιρία Σκοπιά ζητώντας περισσότερα Γραφικά έντυπα. Στην επιστολή του, ο Μάικλ εξήγησε ότι είχε βαφτιστεί πρόσφατα ως μέλος της τοπικής Αποστολικής εκκλησίας. «Έχω καταλάβει», συνέχισε, «ότι δεν βρίσκομαι στο σωστό δρόμο για τη Βασιλεία του Θεού. Αποφάσισα να γίνω μέλος σας, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό». Κατόπιν, έδωσε τη διεύθυνσή του και ζήτησε να σταλεί κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά για να τον βοηθήσει. Κατάφερα να βρω τον Μάικλ και άρχισα μαζί του οικιακή Γραφική μελέτη. Σήμερα είναι βαφτισμένος Μάρτυρας και υπηρετεί όσια τον Ιεχωβά.

Το Δεκέμβριο του 1997 παρακολουθήσαμε τη Συνέλευση Περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Πίστη στο Λόγο του Θεού», η οποία διεξάχθηκε σε ένα στάδιο στο Τοχογιάντου. Οι παρόντες ήταν 634 και βαφτίστηκαν 12 καινούρια άτομα. Είχα το προνόμιο να εκφωνήσω δύο ομιλίες στη γλώσσα βέντα. Αυτό ήταν ένα πραγματικό ορόσημο στη διάρκεια της χαρούμενης δεκαετίας που έχουμε ζήσει σε αυτή την παραγωγική γη!—Από Συνεργάτη.

[Υποσημείωση]