Ελπίδα Μέσα στην Απόγνωση—Συνέλευση σε Στρατόπεδο Προσφύγων

ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ προσφύγων της Κακούμα βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Κένυας, κοντά στα σύνορα με το Σουδάν. Εκεί ζουν 86.000 και πλέον άνθρωποι. Η περιοχή είναι άνυδρη, και οι θερμοκρασίες την ημέρα φτάνουν τους 50°C. H βία ανάμεσα στις ομάδες των εκπατρισμένων είναι κάτι το συνηθισμένο. Για πολλούς το στρατόπεδο είναι τόπος απόγνωσης. Άλλοι, όμως, έχουν ελπίδα.

Στους πρόσφυγες συγκαταλέγονται αρκετοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι διακηρύττουν με ζήλο τα καλά νέα της Βασιλείας. Ανήκουν σε μια μικρή εκκλησία στο Λόντουαρ, 120 χιλιόμετρα προς τα νότια. Η επόμενη εκκλησία βρίσκεται οχτώ ώρες μακριά με το αυτοκίνητο.

Εφόσον οι πρόσφυγες δεν μπορούν να ταξιδέψουν ελεύθερα εκτός του στρατοπέδου, πολλοί δεν καταφέρνουν να παρακολουθούν τις συνελεύσεις που διεξάγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γι’ αυτόν το λόγο, έγιναν διευθετήσεις ώστε να διεξαχθεί μια ημέρα ειδικής συνέλευσης μέσα στο στρατόπεδο.

Ταξίδι προς τα Βόρεια

Για να υποστηρίξουν τη συνέλευση, 15 Μάρτυρες από την πόλη Ελντορέτ, 480 χιλιόμετρα νότια του στρατοπέδου, προσφέρθηκαν εθελοντικά να κάνουν το επίπονο ταξίδι στον άνυδρο βορρά, μαζί με κάποιον σπουδαστή της Γραφής ο οποίος πρόσφερε το λεωφορειάκι του και τον οδηγό του. Είχαν την εγκάρδια επιθυμία να ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν τους αδελφούς τους.

Το ταξίδι ξεκίνησε νωρίς κάποιο κρύο πρωινό στις ορεινές περιοχές της δυτικής Κένυας. Ο δύσβατος δρόμος ανηφόριζε μέσα από χωράφια και δάση και μετά κατηφόριζε προς την καυτή, θαμνώδη ερημιά. Κοπάδια από κατσίκια και καμήλες έβοσκαν στην αφιλόξενη γη. Άνθρωποι από διάφορες φυλές περπατούσαν φορώντας παραδοσιακές ενδυμασίες, και πολλοί κρατούσαν ρόπαλα, τόξα και βέλη. Ύστερα από ταξίδι 11 ωρών, οι Μάρτυρες έφτασαν στο Λόντουαρ, μια ζεστή και γεμάτη σκόνη πόλη περίπου 20.000 κατοίκων. Αφού τους υποδέχτηκαν με θέρμη οι Μάρτυρες οικοδεσπότες τους, οι ταξιδιώτες πήγαν να ξεκουραστούν ώστε να είναι έτοιμοι για ένα σαββατοκύριακο γεμάτο δράση.

Το επόμενο πρωί, οι επισκέπτες πήγαν να δουν μερικά από τα αξιοθέατα της περιοχής. Η ξενάγηση στη λίμνη Τουρκάνα, τη μεγαλύτερη της Κένυας, ήταν επιβεβλημένη. Αυτή η λίμνη, που περιβάλλεται από πολλά χιλιόμετρα σαβάνας, φιλοξενεί το μεγαλύτερο πληθυσμό κροκοδείλων στον κόσμο. Τα αλκαλικά νερά συμβάλλουν στη συντήρηση των λίγων ανθρώπων που ζουν κατά μήκος των ακτών της. Το βράδυ πέρασε ευχάριστα με την παρακολούθηση της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας και της Συνάθροισης Υπηρεσίας μαζί με την τοπική εκκλησία. Οι αδελφοί έχουν μια όμορφη Αίθουσα Βασιλείας, η οποία χτίστηκε το 2003 μέσω του οικοδομικού προγράμματος των Μαρτύρων για χώρες με περιορισμένους πόρους.

Η Ημέρα Ειδικής Συνέλευσης

Η Κυριακή επιλέχθηκε για την ημέρα ειδικής συνέλευσης. Η Εκκλησία Λόντουαρ και οι επισκέπτες αδελφοί είχαν πάρει άδεια να μπουν στο στρατόπεδο γύρω στις 8:00 π.μ. και γι’ αυτό οι Μάρτυρες ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν νωρίς. Διασχίζοντας το άγονο τοπίο, ο δρόμος οδηγούσε γεμάτος στροφές προς τα σύνορα με το Σουδάν. Απόκρημνα βουνά υψώνονταν πάνω από το δρόμο. Ο ορίζοντας άνοιξε όταν έφτασαν στο χωριό Κακούμα. Είχε βρέξει και ο χωματόδρομος που οδηγούσε στο στρατόπεδο ήταν πλημμυρισμένος σε κάποια σημεία. Τα περισσότερα σπίτια ήταν πλινθόκτιστα με στέγες φτιαγμένες από τσίγκο ή μουσαμά. Ομάδες από Αιθίοπες, Σομαλούς, Σουδανούς και άλλους ζουν ο καθένας στη δική του περιοχή. Οι πρόσφυγες υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τους ταξιδιώτες.

Η συνέλευση διεξάχθηκε σε κάποιο εκπαιδευτικό κέντρο. Οι ζωγραφιές στους τοίχους απεικόνιζαν τη φρίκη της προσφυγικής ζωής, αλλά εκείνη την ημέρα το πνεύμα που επικρατούσε στην αίθουσα ήταν γεμάτο ελπίδα. Όλες οι ομιλίες εκφωνήθηκαν στην αγγλική και στη σουαχίλι. Μερικοί ομιλητές οι οποίοι μιλούν με ευχέρεια και τις δύο γλώσσες έκαναν οι ίδιοι τη διερμηνεία. Κάποιος πρόσφυγας αδελφός από το Σουδάν εκφώνησε την εναρκτήρια ομιλία με θέμα «Εξέταση της Συμβολικής μας Καρδιάς». Τα άλλα μέρη τα χειρίστηκαν επισκέπτες πρεσβύτεροι.

Εξέχον χαρακτηριστικό κάθε συνέλευσης είναι το βάφτισμα. Στο τέλος της ομιλίας βαφτίσματος, όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στον μοναδικό υποψήφιο καθώς εκείνος σηκωνόταν όρθιος. Ο Ζιλμπέρ είχε φύγει μαζί με τον πατέρα του από την πατρίδα τους κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας του 1994. Στην αρχή έλπιζαν να βρουν ασφάλεια στο Μπουρούντι, αλλά συνειδητοποίησαν σύντομα ότι εξακολουθούσαν να κινδυνεύουν. Ο Ζιλμπέρ κατέφυγε στο Ζαΐρ, κατόπιν στην Τανζανία—ενώ μερικές φορές κρυβόταν στο δάσος—και τελικά στην Κένυα. Πολλά μάτια γέμισαν δάκρυα όταν ο ομιλητής τον καλωσόρισε ως αδελφό στην εκκλησία. Καθώς στεκόταν ενώπιον της μικρής σύναξης των 95 ατόμων, ο Ζιλμπέρ απάντησε με ένα καθαρό, γεμάτο πεποίθηση «Ντάιγιο!»—δηλαδή «Ναι!» στη σουαχίλι—στις δύο ερωτήσεις που του έκανε ο ομιλητής. Αυτός και κάποιοι άλλοι αδελφοί είχαν φτιάξει μια μικρή πισίνα σκάβοντας το έδαφος με τα χέρια και την είχαν επενδύσει με το μουσαμά που κάλυπτε προηγουμένως το κατάλυμά του στο στρατόπεδο. Δείχνοντας πόσο αδημονούσε να βαφτιστεί, το ίδιο κιόλας πρωί είχε γεμίσει ολομόναχος την πισίνα με νερό χρησιμοποιώντας έναν κουβά!

Ανάμεσα στα κυριότερα χαρακτηριστικά του απογευματινού προγράμματος ήταν και η αφήγηση εμπειριών σχετικά με την ιδιαίτερη κατάσταση των προσφύγων Μαρτύρων. Ένας αδελφός εξήγησε πώς πλησίασε κάποιον που αναπαυόταν κάτω από ένα δέντρο.

«Πείτε μου, είναι πάντοτε ασφαλές να κάθεστε κάτω από ένα δέντρο;»

«Ναι», απάντησε εκείνος. Κατόπιν πρόσθεσε: «Αλλά όχι τη νύχτα».

Ο αδελφός τού διάβασε τα εδάφια Μιχαίας 4:3, 4: «Θα κάθονται ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του, και δεν θα υπάρχει κανείς που να τους κάνει να τρέμουν». «Βλέπετε», εξήγησε, «στο νέο κόσμο του Θεού θα υπάρχει πάντοτε ασφάλεια». Ο άνθρωπος δέχτηκε ένα βοήθημα μελέτης της Γραφής.

Κάποια αδελφή η οποία ταξίδεψε στην Κακούμα είχε χάσει πρόσφατα τρία μέλη της άμεσης οικογένειάς της. Μιλώντας για τους αδελφούς στο στρατόπεδο, είπε: «Πρόκειται για χώρο με πάρα πολλές δυσκολίες αλλά αυτοί έχουν διατηρήσει την πίστη τους ισχυρή. Ζουν σε θλιβερό μέρος αλλά υπηρετούν με χαρά τον Ιεχωβά. Έχουν ειρήνη με τον Θεό. Εγώ παρακινήθηκα να διατηρώ την ειρήνη μου και να υπηρετώ τον Ιεχωβά. Δεν έχω κανέναν λόγο να παραπονιέμαι!»

Η ημέρα της συνέλευσης τελείωσε πολύ γρήγορα. Στην τελική ομιλία, ο ομιλητής ανέφερε ότι ήταν παρόντες εκπρόσωποι από οχτώ διαφορετικές χώρες. Ένας από τους πρόσφυγες Μάρτυρες παρατήρησε ότι αυτή η συνέλευση ήταν απόδειξη της ενότητας και της αγάπης που υπάρχει μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε έναν διαιρεμένο κόσμο. Αυτοί αποτελούν αληθινή Χριστιανική αδελφότητα.—Ιωάννης 13:35.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 25]

ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΑΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΔΑΝ

Από την έναρξη του εμφύλιου πολέμου στο Σουδάν το 1983, πέντε εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από το σπίτι τους. Σε αυτούς συγκαταλέγονται περίπου 26.000 παιδιά, τα οποία χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους. Χιλιάδες από αυτά κατέφυγαν σε στρατόπεδα προσφύγων στην Αιθιοπία, όπου παρέμειναν επί τρία περίπου χρόνια. Καθώς αναγκάστηκαν να μετακινηθούν ξανά, οδοιπόρησαν επί έναν χρόνο διαμέσου του Σουδάν προς τη βόρεια Κένυα, κατατρεγμένα από τους στρατιώτες, τους ληστές, τις αρρώστιες και τα άγρια ζώα. Μόνο τα μισά παιδιά επέζησαν σε αυτά τα επίπονα ταξίδια και αποτέλεσαν τελικά τον πυρήνα του στρατοπέδου της Κακούμα. Στις οργανώσεις παροχής βοήθειας έχουν γίνει γνωστά ως τα χαμένα αγόρια του Σουδάν.

Το στρατόπεδο προσφύγων της Κακούμα είναι τώρα πολυεθνική κατοικία για πρόσφυγες από το Σουδάν, τη Σομαλία, την Αιθιοπία και άλλες χώρες. Όταν κάποιος πρόσφυγας φτάνει στο στρατόπεδο, λαβαίνει μερικά βασικά υλικά για να χτίσει σπίτι και έναν μουσαμά για στέγη. Δύο φορές το μήνα, κάθε πρόσφυγας λαβαίνει περίπου 6 κιλά αλεύρι, 1 κιλό φασόλια, λίγο λάδι και αλάτι. Πολλοί πρόσφυγες εμπορεύονται μέρος αυτών των ειδών για να αποκτήσουν άλλες προμήθειες.

Μερικά από αυτά τα χαμένα αγόρια έχουν ξανασμίξει με τις οικογένειές τους ή έχουν επανεγκατασταθεί σε άλλες χώρες. Αλλά σύμφωνα με το Γραφείο Επανεγκατάστασης Προσφύγων, «χιλιάδες άλλα παιδιά έχουν παραμείνει στο γεμάτο σκόνη και μύγες στρατόπεδο προσφύγων στην Κακούμα, όπου είναι αναγκασμένα να εξασφαλίζουν τροφή με δυσκολία και να αγωνίζονται για να λάβουν εκπαίδευση».

[Ευχαριστίες]

Ευγενής παραχώρηση από Refugees International

[Χάρτης στη σελίδα 23]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΚΕΝΥΑ

Στρατόπεδο της Κακούμα

Λίμνη Τουρκάνα

Λόντουαρ

Ελντορέτ

Ναϊρόμπι

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι συνθήκες διαβίωσης στο στρατόπεδο είναι δύσκολες

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Το νερό δίνεται με δελτίο στο στρατόπεδο της Κακούμα

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Κενυάτες Μάρτυρες έκαναν το επίπονο ταξίδι προς το βορρά για να ενθαρρύνουν τους αδελφούς τους

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Ιεραπόστολος μεταφράζει ομιλία που εκφωνεί κάποιος ντόπιος ειδικός σκαπανέας

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Πισίνα βαφτίσματος

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 23]

Διανομή νερού και Στρατόπεδο Προσφύγων Κακούμα: Ευγενής παραχώρηση από Refugees International