Πώς Μπορούν οι Πατέρες να Μείνουν Δεμένοι με τους Γιους Τους;

«ΜΠΑΜΠΑ, πώς ξέρεις τόσο πολλά;» Σας ξάφνιασε ποτέ το αγοράκι σας με μια τέτοια ερώτηση; Εκείνη τη στιγμή, πιθανότατα καμαρώσατε ως πατέρας. Αν, όμως, ο γιος σας προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα​—αν εφάρμοσε τη σοφή συμβουλή σας και ωφελήθηκε—​τότε σίγουρα η καρδιά σας σκίρτησε από ακόμη μεγαλύτερη χαρά.a​—Παροιμίες 23:15, 24.

Ωστόσο, έχει παραμείνει αμείωτος ο θαυμασμός του για εσάς με το πέρασμα των χρόνων; Ή μήπως φαίνεται να φθίνει η εκτίμησή του στο πρόσωπό σας καθώς μεγαλώνει; Πώς μπορείτε να μείνετε δεμένοι με το γιο σας καθώς γίνεται άντρας; Κατ’ αρχάς, ας εξετάσουμε μερικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πατέρες.

Τρεις Συνηθισμένες Δυσκολίες

1. ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΡΟΝΟΥ: Σε πολλές χώρες, οι οικογένειες συντηρούνται κυρίως από τους πατέρες. Συνήθως, αυτοί αναγκάζονται λόγω της εργασίας τους να λείπουν τις περισσότερες ώρες. Σε ορισμένα μέρη, περνούν εξαιρετικά λίγο χρόνο με τα παιδιά τους. Λόγου χάρη, μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι στη Γαλλία οι πατέρες ασχολούνται κατά μέσο όρο λιγότερο από 12 λεπτά τη μέρα με τα παιδιά τους.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ: Πόσο χρόνο περνάτε εσείς με το γιο σας; Τις επόμενες μία ή δύο εβδομάδες, σημειώστε πόσο ασχολείστε μαζί του συνολικά κάθε μέρα. Ίσως μείνετε έκπληκτοι με τα αποτελέσματα.

2. ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΤΥΠΟΥ: Μερικοί άντρες δεν είχαν ιδιαίτερες σχέσεις με τον πατέρα τους. «Δεν είχα καλή επικοινωνία με τον πατέρα μου», λέει ο Ζαν-Μαρί από τη Γαλλία. Πώς τον επηρέασε αυτό; «Μου δημιούργησε προβλήματα που ούτε φανταζόμουν», αναφέρει. «Για παράδειγμα, δυσκολεύομαι να κάνω με τους γιους μου μια ουσιαστική συζήτηση». Σε άλλες περιπτώσεις, κάποιοι άντρες γνωρίζουν πολύ καλά τον πατέρα τους, αλλά η σχέση πατέρα και γιου είναι προβληματική. Ο 43χρονος Φιλίπ λέει: «Επειδή ο πατέρας μου δυσκολευόταν να μου δείχνει στοργή, απαιτείται προσπάθεια από μέρους μου ώστε να είμαι πιο στοργικός με το γιο μου».

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ: Πιστεύετε ότι η σχέση που έχετε με τον πατέρα σας επηρεάζει το πώς φέρεστε στο γιο σας; Έχετε πιάσει τον εαυτό σας να αντιγράφει συνήθειες του πατέρα σας​—καλές ή κακές; Με ποιον τρόπο;

3. ΕΛΛΕΙΨΗ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ: Σε μερικές κοινωνίες, ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή παιδιών υποτιμάται. «Στον τόπο μου», λέει ο Λούκα, ο οποίος μεγάλωσε σε κάποια χώρα της Δυτικής Ευρώπης, «η φροντίδα των παιδιών θεωρούνταν δουλειά της συζύγου». Σε άλλες κοινωνίες, οι πατέρες παροτρύνονται να διαπαιδαγωγούν αυστηρά τα παιδιά τους​—αλλά ως εκεί. Παραδείγματος χάρη, ο Ζορζ, που μεγάλωσε σε μια χώρα της Αφρικής, λέει: «Στη δική μας κοινωνία, οι πατέρες δεν παίζουν με τα παιδιά τους φοβούμενοι ότι θα μειωθεί η εξουσία τους. Γι’ αυτό, δεν μπόρεσα ποτέ να χαρώ την παρέα του γιου μου».

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ: Στην περιοχή σας, ποιο ρόλο αναμένεται να παίζουν οι πατέρες; Μήπως διδάσκονται ότι η ανατροφή των παιδιών είναι γυναικεία υπόθεση; Παροτρύνονται να δείχνουν αγάπη και στοργή στους γιους τους ή μήπως τέτοιες απόψεις αποδοκιμάζονται;

Αν ως πατέρας αντιμετωπίζετε τουλάχιστον μία από αυτές τις δυσκολίες, πώς μπορείτε να τα καταφέρετε; Εξετάστε τις ακόλουθες εισηγήσεις.

Αρχίστε Ενόσω ο Γιος σας Είναι Μικρός

Οι γιοι φαίνεται πως γεννιούνται με την επιθυμία να μιμούνται τον πατέρα τους. Ενόσω, λοιπόν, ο γιος σας είναι μικρός, αξιοποιήστε αυτή την επιθυμία. Πώς; Και πότε μπορείτε να βρίσκετε χρόνο για εκείνον;

Όποτε είναι δυνατόν, να περιλαμβάνετε το γιο σας στις καθημερινές σας ασχολίες. Για παράδειγμα, αν κάνετε δουλειές στο σπίτι, ζητήστε του να σας βοηθήσει. Δώστε στο αγοράκι σας μια σκουπίτσα ή ένα φτυαράκι. Σίγουρα θα ενθουσιαστεί με την ιδέα ότι θα δουλέψει πλάι στο ίνδαλμα και πρότυπό του​—τον μπαμπά του! Ίσως η δουλειά κρατήσει λίγο παραπάνω, αλλά έτσι θα ενισχύσετε το δεσμό μεταξύ σας και θα του μάθετε να είναι εργατικός. Πριν από πολύ καιρό, η Αγία Γραφή παρότρυνε τους πατέρες να περιλαμβάνουν τα παιδιά τους στις καθημερινές ασχολίες και, με αυτή την αφορμή, να επικοινωνούν μαζί τους και να τα διδάσκουν. (Δευτερονόμιο 6:6-9) Η παραπάνω συμβουλή εξακολουθεί να ισχύει.

Εκτός από το να δουλεύετε με το αγοράκι σας, να βρίσκετε χρόνο και για να παίζετε μαζί του. Το παιχνίδι δεν είναι απλώς μια ευκαιρία να περνάτε καλά μαζί. Σύμφωνα με έρευνες, όποτε οι πατέρες παίζουν με τα παιδάκια τους, τα παρακινούν να αγαπούν περισσότερο την περιπέτεια και να είναι πιο θαρραλέα.

Όταν πατέρας και γιος παίζουν μαζί, επιτελείται κάτι ακόμη πιο σημαντικό. «Το παιχνίδι», λέει ο ερευνητής Μισέλ Φιζ, «είναι ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας ενός αγοριού με τον πατέρα του». Εκείνες τις στιγμές, ο πατέρας μπορεί να δείξει στοργή στο γιο του τόσο με λόγια όσο και με πράξεις. Με αυτόν τον τρόπο, τον διδάσκει να δείχνει και εκείνος στοργή. «Όταν ο γιος μου ήταν μικρός», αναφέρει ο Άντρε, ένας πατέρας από τη Γερμανία, «παίζαμε πολλές φορές μαζί. Επειδή τον αγκάλιαζα, έμαθε να ανταποδίδει την αγάπη μου».

Ο πατέρας είναι δυνατόν να ενισχύει τους δεσμούς αγάπης με το γιο του και όταν έρχεται η ώρα του ύπνου. Να του διαβάζετε τακτικά κάποια ιστορία, και να τον ακούτε καθώς σας μιλάει για τις χαρές και τις στενοχώριες του εκείνη τη μέρα. Αν ενεργείτε έτσι, θα του είναι πιο εύκολο να συνεχίσει να επικοινωνεί μαζί σας καθώς μεγαλώνει.

Συνεχίστε να Επιδιώκετε Κοινά Ενδιαφέροντα

Στην εφηβεία, κάποιοι γιοι ίσως αδιαφορούν για τις προσπάθειες που κάνει ο πατέρας τους να επικοινωνήσει μαζί τους. Αν ο γιος σας δίνει την εντύπωση ότι αποφεύγει τις ερωτήσεις σας, μη θεωρήσετε ότι δεν θέλει να συζητάτε καθόλου. Ίσως δείξει μεγαλύτερη διάθεση να ανοιχτεί αν εσείς προσαρμόσετε τον τρόπο επικοινωνίας σας.

Ο Ζακ, ένας πατέρας από τη Γαλλία, μερικές φορές δυσκολευόταν να επικοινωνήσει με το γιο του, τον Ζερόμ. Αντί, όμως, να τον πιέζει να μιλήσει, προσάρμοσε την προσέγγισή του​—τον πήγαινε να παίξουν ποδόσφαιρο. «Αφού αθλούμασταν», λέει ο Ζακ, «καθόμασταν στο γρασίδι να ξεκουραστούμε λίγο. Συνήθως τότε άνοιγε την καρδιά του. Και μόνο το ότι ήμασταν μαζί και ότι εκείνη την ώρα ασχολούμουν αποκλειστικά με αυτόν, πιστεύω πως μας έδεσε πολύ».

Τι θα κάνετε αν ο γιος σας δεν είναι αθλητικός τύπος; Ο Άντρε αναπολεί με νοσταλγία τις ώρες που κοίταζε τα άστρα με το γιο του. «Τις κρύες νύχτες βγάζαμε έξω δύο σεζλόνγκ», αναφέρει. «Μετά, φορούσαμε χοντρά ρούχα και, κρατώντας ένα φλιτζάνι τσάι, κοιτούσαμε τον ουρανό. Μιλούσαμε για Εκείνον που δημιούργησε τα άστρα. Μιλούσαμε για προσωπικά ζητήματα. Μιλούσαμε σχεδόν για τα πάντα».​—Ησαΐας 40:25, 26.

Τι γίνεται αν δεν σας αρέσουν κάποια πράγματα που ενδιαφέρουν το γιο σας; Τότε θα πρέπει να παραμερίσετε τις προσωπικές σας προτιμήσεις. (Φιλιππησίους 2:4) «Ενδιαφερόμουν για τα αθλήματα πολύ περισσότερο από ό,τι ο γιος μου, ο Βον», λέει ο Ίαν, από τη Νότια Αφρική. «Σε εκείνον άρεσαν τα αεροπλάνα και οι υπολογιστές. Άρχισα, λοιπόν, να ενδιαφέρομαι και εγώ για αυτά. Τον πήγαινα σε αεροπορικές επιδείξεις και έπαιζα μαζί του με έναν προσομοιωτή πτήσης στον υπολογιστή. Πιστεύω ότι, επειδή κάναμε μαζί πράγματα που μας άρεσαν, ο Βον μού μιλούσε πιο άνετα».

Να Ενισχύετε την Αυτοπεποίθησή Του

«Κοίτα, μπαμπά, κοίτα!» Φώναξε ποτέ αυτά τα λόγια το αγοράκι σας όταν κατάφερε κάτι για πρώτη φορά; Αν είναι πλέον έφηβος, επιζητεί ακόμη την επιδοκιμασία σας τόσο ανοιχτά; Ίσως όχι. Ασφαλώς, όμως, την έχει ανάγκη προκειμένου να γίνει ισορροπημένος ενήλικος.

Προσέξτε το παράδειγμα που έθεσε ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός όσον αφορά την πολιτεία του με έναν γιο του. Όταν ο Ιησούς επρόκειτο να μπει σε μια ειδική περίοδο της επίγειας ζωής του, ο Θεός εκδήλωσε δημόσια τη στοργή του για εκείνον, λέγοντας: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθαίος 3:17· 5:48) Ομολογουμένως, έχετε την υποχρέωση να διαπαιδαγωγείτε και να διδάσκετε το γιο σας. (Εφεσίους 6:4) Αλλά αναζητάτε και ευκαιρίες να τον επιδοκιμάζετε για ό,τι καλό λέει και κάνει;

Ορισμένοι άντρες δυσκολεύονται να εκδηλώνουν επιδοκιμασία και στοργή. Ενδεχομένως μεγάλωσαν σε οικογένειες όπου οι γονείς επικεντρώνονταν στα λάθη παρά στα επιτεύγματα. Αν αληθεύει το ίδιο για εσάς, θα χρειαστεί να καταβάλλετε συνειδητή προσπάθεια για να ενισχύετε την αυτοπεποίθηση του γιου σας. Με ποιον τρόπο; Ο Λούκα, που αναφέρθηκε προηγουμένως, κάνει τακτικά διάφορες δουλειές στο σπίτι μαζί με το 15χρονο γιο του, τον Μανουέλ. «Πότε πότε», αναφέρει ο Λούκα, «λέω στον Μανουέλ να αρχίσει μόνος του και, αν με χρειαστεί, θα τον βοηθήσω. Συνήθως, τα καταφέρνει χωρίς εμένα. Αυτό του δίνει ικανοποίηση και τονώνει την αυτοπεποίθησή του. Όταν το αποτέλεσμα είναι καλό, τον επαινώ. Όταν δεν τα πηγαίνει όπως θα ήθελε, και πάλι τον συγχαίρω για την προσπάθειά του».

Μπορείτε ακόμη να τονώσετε την αυτοπεποίθηση του γιου σας βοηθώντας τον να πετύχει μεγαλύτερους στόχους στη ζωή. Τι γίνεται, όμως, αν ο γιος σας δεν πετυχαίνει κάποιους στόχους όσο γρήγορα θα θέλατε; Ή τι θα λεχθεί αν οι στόχοι του, παρότι δεν είναι κακοί, διαφέρουν από αυτούς που θα επιλέγατε εσείς για εκείνον; Τότε ίσως χρειάζεται να επανεκτιμήσετε τις προσδοκίες σας. Ο Ζακ, που αναφέρθηκε προηγουμένως, λέει: «Προσπαθώ να βοηθώ το γιο μου να θέτει εφικτούς στόχους. Αλλά προσπαθώ επίσης να διασφαλίσω ότι είναι δικοί του στόχοι, όχι δικοί μου. Έπειτα, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι πρέπει να επιδιώκει αυτά που θέλει με το δικό του ρυθμό». Αν ακούτε τις απόψεις του γιου σας, τον επαινείτε για τα δυνατά του σημεία και τον παροτρύνετε να ξεπερνάει τις αποτυχίες του, θα τον βοηθάτε να πετυχαίνει τους στόχους του.

Αναπόφευκτα, η σχέση σας θα έχει τα αγκάθια και τις δυσκολίες της. Αλλά σε βάθος χρόνου, ο γιος σας πιθανότατα θα θέλει να μείνει δεμένος μαζί σας. Εξάλλου, ποιος δεν θέλει να μείνει δεμένος με κάποιον που τον βοηθάει να τα καταφέρει;

[Υποσημείωση]