Γιατί Επιτρέπει ο Θεός να Υποφέρουμε;

ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ;

Μαίρη: Γεια σας, κ. Σοφία. Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω.

Σοφία: Και εγώ.

Μαίρη: Την προηγούμενη φορά, μιλήσαμε σχετικά με το πώς νιώθει ο Θεός για όσα υποφέρουμε.a Μου είπατε ότι είναι κάτι που σας απασχολεί εδώ και καιρό, ιδίως μετά το τροχαίο της μητέρας σας. Αλήθεια, πώς πάει η μητέρα σας;

Σοφία: Μια έτσι, μια αλλιώς. Σήμερα είναι καλά.

Μαίρη: Χαίρομαι. Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να κάνετε κουράγιο με όλα αυτά.

Σοφία: Δεν φαντάζεστε. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα υποφέρει.

Μαίρη: Φυσικό είναι να σκέφτεστε έτσι. Όπως θα θυμάστε, την προηγούμενη φορά αφήσαμε αναπάντητη την ερώτηση γιατί ο Θεός επιτρέπει να συνεχίζουμε να υποφέρουμε αν έχει τη δύναμη να βάλει τέλος στα βάσανά μας.

Σοφία: Σωστά.

Μαίρη: Προτού δούμε την απάντηση της Αγίας Γραφής, τι θα λέγατε να θυμηθούμε κάποιες σκέψεις από την προηγούμενη συζήτησή μας;

Σοφία: Εντάξει.

Μαίρη: Πρώτα από όλα, μάθαμε ότι ακόμη και ένας πιστός άντρας των Βιβλικών χρόνων αναρωτήθηκε γιατί επιτρέπει ο Θεός να υποφέρουμε. Ο Θεός, όμως, δεν τον επέπληξε για αυτό ούτε του είπε ότι χρειαζόταν απλώς περισσότερη πίστη.

Σοφία: Αυτό δεν το είχα ξανασκεφτεί.

Μαίρη: Μάθαμε επίσης ότι ο Ιεχωβά Θεός δεν θέλει να μας βλέπει να υποφέρουμε. Για παράδειγμα, η Γραφή λέει πως όταν ο λαός του περνούσε στενοχώριες «αυτός στενοχωριόταν».b Δεν είναι παρηγορητικό να ξέρουμε ότι ο Θεός μάς συμπονάει όταν υποφέρουμε;

Σοφία: Και βέβαια είναι.

Μαίρη: Τελικά, καταλήξαμε ότι, αφού ο Δημιουργός μας έχει άπειρη δύναμη, σίγουρα είναι ικανός να παρέμβει όποτε θέλει και να βάλει τέλος στα βάσανά μας.

Σοφία: Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Γιατί επιτρέπει ο Θεός όλα αυτά τα άσχημα πράγματα αφού έχει τη δύναμη να τα σταματήσει;

ΠΟΙΟΣ ΕΛΕΓΕ ΑΛΗΘΕΙΑ;

Μαίρη: Κατ’ αρχάς, για να απαντήσουμε στην ερώτησή σας, ας πάμε στο πρώτο βιβλίο της Γραφής, τη Γένεση. Ξέρετε την ιστορία για τον Αδάμ, την Εύα και τον απαγορευμένο καρπό;

Σοφία: Ναι, τη μάθαμε στο σχολείο. Ο Θεός είπε να μη φάνε από ένα συγκεκριμένο δέντρο, αλλά εκείνοι δεν τον άκουσαν και έφαγαν.

Μαίρη: Ακριβώς. Ας δούμε, όμως, πιο προσεκτικά τι οδήγησε τον Αδάμ και την Εύα στην αμαρτία. Αυτό συνδέεται άμεσα με το γιατί υποφέρουμε. Διαβάζετε παρακαλώ τα εδάφια Γένεση 3:1-5;

Σοφία: Γιατί όχι. «Το φίδι ήταν το πιο προσεκτικό από όλα τα θηρία του αγρού που είχε κάνει ο Ιεχωβά Θεός. Αυτό άρχισε, λοιπόν, να λέει στη γυναίκα: “Είπε πράγματι ο Θεός ότι δεν πρέπει να τρώτε από κάθε δέντρο του κήπου;” Τότε η γυναίκα είπε στο φίδι: “Από τον καρπό των δέντρων του κήπου μπορούμε να τρώμε. Ωστόσο, για το αν θα τρώμε από τον καρπό του δέντρου που είναι στη μέση του κήπου, ο Θεός είπε: «Δεν πρέπει να φάτε από αυτό ούτε και να το αγγίξετε για να μην πεθάνετε»”. Τότε το φίδι είπε στη γυναίκα: “Οπωσδήποτε δεν θα πεθάνετε. Διότι ο Θεός γνωρίζει πως, την ίδια ημέρα που θα φάτε από αυτό, είναι βέβαιο ότι τα μάτια σας θα ανοιχτούν και εσείς θα γίνετε σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό”».

Μαίρη: Ευχαριστώ. Ας αναλύσουμε λίγο αυτά τα εδάφια. Προσέξτε ότι στη γυναίκα, την Εύα, μίλησε ένα φίδι. Σε άλλο σημείο, η Γραφή δείχνει ότι στην πραγματικότητα μέσω του φιδιού τής μίλησε ο Σατανάς ο Διάβολοςc και τη ρώτησε για την εντολή του Θεού όσον αφορά ένα συγκεκριμένο δέντρο. Προσέξατε ποια ποινή είχε καθορίσει ο Θεός αν ο Αδάμ και η Εύα έτρωγαν από αυτό;

Σοφία: Θα πέθαιναν.

Μαίρη: Ακριβώς. Αμέσως μετά, ο Σατανάς κατηγόρησε τον Θεό για κάτι πολύ σοβαρό. Κοιτάξτε τι είπε: «Οπωσδήποτε δεν θα πεθάνετε». Αποκάλεσε τον Θεό ψεύτη!

Σοφία: Πρώτη φορά ακούω αυτό το σημείο της ιστορίας.

Μαίρη: Και όταν ο Σατανάς αποκάλεσε τον Θεό ψεύτη, ήγειρε ένα ζήτημα που θα χρειαζόταν χρόνο για να τακτοποιηθεί. Καταλαβαίνετε γιατί;

Σοφία: Δεν θα το έλεγα.

Μαίρη: Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι μια μέρα έρχομαι και σας λέω ότι είμαι πιο δυνατή από εσάς. Πώς θα αποδεικνύατε ότι αυτό δεν ισχύει;

Σοφία: Ίσως με κάποια δοκιμή.

Μαίρη: Πολύ ωραία. Ίσως δοκιμάζαμε ποια από τις δυο μπορεί να σηκώσει ένα βαρύ αντικείμενο. Άρα, εύκολα αποδεικνύεται ποιος είναι πιο δυνατός.

Σοφία: Συμφωνώ.

Μαίρη: Τι θα γινόταν, όμως, αν έλεγα, όχι ότι είμαι πιο δυνατή, αλλά πιο ειλικρινής από εσάς; Αυτό είναι κάτι άλλο, σωστά;

Σοφία: Ναι, μάλλον.

Μαίρη: Στο κάτω κάτω, η ειλικρίνεια δεν είναι σαν τη δύναμη η οποία αποδεικνύεται με μια απλή δοκιμή.

Σοφία: Όχι.

Μαίρη: Ο μόνος τρόπος για να τακτοποιηθεί το ζήτημα θα ήταν να περάσει αρκετός καιρός ώστε να μας παρατηρούν οι άλλοι και να δουν ποια είναι στ’ αλήθεια πιο ειλικρινής.

Σοφία: Λογικό ακούγεται.

Μαίρη: Δείτε πάλι την αφήγηση της Γένεσης. Ισχυρίστηκε ο Σατανάς ότι είναι πιο δυνατός από τον Θεό;

Σοφία: Όχι.

Μαίρη: Ο Θεός άνετα θα αποδείκνυε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο Σατανάς, όμως, ισχυρίστηκε ότι είναι πιο ειλικρινής από τον Θεό. Ουσιαστικά, είπε στην Εύα: “Ο Θεός σάς λέει ψέματα. Εγώ σας λέω την αλήθεια”.

Σοφία: Ενδιαφέρον.

Μαίρη: Επειδή, λοιπόν, ο Θεός είναι σοφός, ήξερε ότι ο καλύτερος τρόπος για να τακτοποιηθεί το ζήτημα θα ήταν να αφήσει να περάσει χρόνος. Τελικά, θα φαινόταν ξεκάθαρα ποιος έλεγε αλήθεια και ποιος ψέματα.

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Σοφία: Ναι, αλλά όταν η Εύα πέθανε, δεν αποδείχτηκε ότι ο Θεός έλεγε αλήθεια;

Μαίρη: Από μια άποψη, ναι. Η πρόκληση του Σατανά, όμως, είχε και άλλες πλευρές. Ξαναδείτε το εδάφιο 5. Παρατηρείτε τι άλλο είπε στην Εύα;

Σοφία: Ότι αν έτρωγε από τον καρπό θα ανοίγονταν τα μάτια της.

Μαίρη: Σωστά, και ότι θα γινόταν «σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό». Ο Σατανάς, λοιπόν, ισχυρίστηκε ότι ο Θεός στερούσε κάτι καλό από τους ανθρώπους.

Σοφία: Κατάλαβα.

Μαίρη: Και αυτή επίσης ήταν μεγάλη πρόκληση.

Σοφία: Τι εννοείτε;

Μαίρη: Με όσα είπε ο Σατανάς, υπονόησε ότι η Εύα​—και κατ’ επέκταση όλοι οι άνθρωποι—​θα τα πήγαινε καλύτερα χωρίς τη διακυβέρνηση του Θεού. Και πάλι, ο Ιεχωβά ήξερε ότι ο καλύτερος τρόπος για να απαντήσει στην πρόκληση ήταν να αφήσει τον Σατανά να αποδείξει ότι είχε δίκιο. Του επέτρεψε, λοιπόν, να κυβερνήσει προσωρινά τον κόσμο. Έτσι εξηγούνται τα τόσα βάσανα γύρω μας​—επειδή πραγματικός κυβερνήτης του κόσμου είναι ο Σατανάς, όχι ο Θεός.d Αλλά υπάρχουν καλά νέα.

Σοφία: Δηλαδή;

Μαίρη: Η Γραφή διδάσκει δύο θαυμάσιες αλήθειες για τον Θεό. Πρώτον, ο Ιεχωβά νοιάζεται για εμάς όταν υποφέρουμε. Λόγου χάρη, δείτε τα λόγια του Βασιλιά Δαβίδ στο εδάφιο Ψαλμός 31:7. Ο Δαβίδ υπέφερε πολύ στη ζωή του, αλλά προσέξτε τι είπε προσευχόμενος στον Θεό. Το διαβάζετε παρακαλώ;

Σοφία: Ναι. «Θα χαίρομαι με τη στοργική σου καλοσύνη, εφόσον είδες την ταλαιπωρία μου· έμαθες για τις στενοχώριες της ψυχής μου».

Μαίρη: Παρότι, λοιπόν, ο Δαβίδ υπέφερε, έβρισκε παρηγοριά γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά έβλεπε όλα όσα περνούσε. Δεν είναι παρηγορητική αυτή η σκέψη​—ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει τα πάντα, ακόμη και οδυνηρά μας αισθήματα που οι άλλοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν απόλυτα;

Σοφία: Ναι, είναι.

Μαίρη: Η δεύτερη θαυμάσια αλήθεια είναι ότι ο Θεός δεν θα επιτρέψει να υποφέρουμε επ’ άπειρον. Η Γραφή διδάσκει ότι σύντομα θα τερματίσει την πονηρή διακυβέρνηση του Σατανά. Επίσης, θα αντιστρέψει εντελώς όλα τα άσχημα πράγματα που έχουν συμβεί, όπως αυτά που υποφέρετε εσείς και η μητέρα σας. Αν θέλετε, την άλλη εβδομάδα θα σας δείξω γιατί μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός όντως θα βάλει σύντομα τέλος στα βάσανά μας.e

Σοφία: Ωραία.