Να Είσθε Χαρωποί Εργάται
1 Σήμερα έχομε κάθε λόγο να είμεθα χαρωποί εργάται. Ο Θεός μας, ο Ιεχωβά, είναι ένας ‘μακάριος Θεός’ και ο Ιησούς, ο συνεργαζόμενος με τον Πατέρα, είναι χαρωπός, διότι αποκαλείται «μακάριος και μόνος Δεσπότης.» (1 Τιμ. 1:11· 6:14, 15) Αν ακολουθούμε τα ίχνη του Ιησού ως μαθηταί του, τότε μετέχομε στη χαρά του. Ο απόστολος Παύλος κατάλληλα έγραψε: «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε.»—Φιλιππ. 4:4.
ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΧΑΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
2 Για να εκτελέσωμε την εντολή του Ιησού που αναγράφεται στις Πράξεις 1:8, να είμεθα δηλαδή μάρτυρες, εξακολουθούμε να δείχνωμε αγάπη στους ανθρώπους. Ο Ιησούς ετόνισε την ανάγκη ν’ αγαπούμε εν πρώτοις τον Ιεχωβά και, δεύτερον ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας.—Ματθ. 22:37-39.
3 Αν αγαπούμε αληθινά τους συνανθρώπους μας, θα βρίσκωμε χαρά καθώς τους βοηθούμε και αυτή η χαρά θα φανή στα λόγια μας. Η παρουσίασις της αληθείας από μας δεν θα γίνεται μ’ ένα ψυχρό τρόπο, διότι έτσι η στάσις μας θα ήταν σαν να λέγαμε ‘Είμαι εδώ, επειδή πρέπει να είμαι εδώ, όχι διότι θέλω να είμαι εδώ.’ Ούτε πρέπει να κάνωμε την παρουσίασί μας λέγοντας λέξι προς λέξι από μνήμης ένα κείμενο χωρίς να λαμβάνωμε υπ’ όψι τη νοημοσύνη, τα αισθήματα και την ευαισθησία του οικοδεσπότου. Αντιθέτως, πρέπει να δείχνωμε γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη για εκείνους στους οποίους μιλούμε επιζητώντας αληθινά να τους βοηθήσωμε να μάθουν την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Αυτό το ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους άλλους αν αντανακλάται από μέρους μας στην παρουσίασι των Γραφικών αληθειών, θα μας βοηθήση ν’ αποκομίσωμε μεγάλη χαρά από την επίδοσι μαρτυρίας για τα αγαθά νέα της Βασιλείας.
ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΧΑΡΑ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΕΥΣΙ
4 Γνωρίζομε ότι ο Ιεχωβά και οι άγγελοι χαίρουν όταν κάποιος γίνεται μαθητής. Κι εμείς, επίσης, θα βρούμε χαρά στη μαθήτευσι αν αντανακλούμε την αγάπη και το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τους ανθρώπους. Πρέπει ειλικρινά να ενδιαφερώμεθα για τους πιθανούς μαθητές, όχι απλώς ως «μελέτες» που πρέπει ν’ αναφέρωμε, αλλά ως άτομα. Αληθινά, θα διαπιστώσωμε ότι η χαρά στη διεξαγωγή συμμελετών και στη μαθήτευσι προέρχεται περισσότερο από μια γνήσια αγάπη για τους ανθρώπους παρά από την προσοχή που δίνομε σε ωρισμένες μεθόδους ή τρόπους ενεργείας. Οι άνθρωποι συνήθως ανταποκρίνονται σε μια γνήσια έκφρασι αγάπης και ενδιαφέροντος γι’ αυτούς.
5 Ο Ιησούς μάς έδωσε ένα καλό παράδειγμα. Γινόταν φίλος μ’ εκείνους τους οποίους εδίδασκε. (Ιωάν. 15:11-15) Κι εμείς, επίσης, πρέπει και οφείλομε, να προσπαθούμε να γίνωμε φίλοι εκείνων τους οποίους διδάσκομε στις οικιακές Γραφικές μελέτες. Μ’ αυτό τον σκοπό υπ’ όψι, οι συμμελέτες μας δεν πρέπει να είναι ψυχρές, συστηματικές ανασκοπήσεις ή συζητήσεις. Αντιθέτως, πρέπει να είναι θερμές, υποβοηθητικές, με καλή διδασκαλία και με έμφασι στην ανάπτυξι μιας καλής σχέσεως με τον Ιεχωβά. Πρέπει πάντοτε να ζητούμε να υποβοηθήσωμε εκείνους με τους οποίους μελετούμε, χωρίς να ικανοποιούμεθα απλώς με τη διδασκαλία Βιβλικών αρχών και εντολών, αλλά να τους δείχνωμε πώς πρέπει να εφαρμόζωνται αυτές οι αρχές στη ζωή και πώς να εκτελούνται οι δίκαιες εντολές του Θεού.
6 Αληθινά, αποκομίζομε πολλή χαρά καθώς βλέπομε ένα μαθητή να κάνη προόδους ως το σημείο της αφιερώσεως και του βαπτίσματος. Ο Παύλος έλαβε πείρα αυτής της χαράς και ησθάνετο μια ειδική στοργή για εκείνους που είχε βοηθήσει. (1 Θεσσ. 2:17-20) Και μετά το βάπτισμα ακόμη πολλοί έχουν ανάγκη βοηθείας. Ασφαλώς εμείς αποκομίζομε χαρά όταν βοηθούμε κάποιον να θεμελιωθή και να είναι στερεός στην πίστι. (Εφεσ. 3:17-19) Δείξτε προσωπικό ενδιαφέρον για τους νεοβαπτισμένους μαθητάς.
7 Ασφαλώς, η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και για τον πλησίον μας θα μας βοηθήση να έχωμε την ορθή στάσι στο να βοηθούμε τους άλλους. Η αγάπη και η χαρά συνδέονται στενά και είναι δύο καρποί του αγίου πνεύματος του Θεού. (Γαλ. 5:22) Εξακολουθήστε να εκφράζετε την αγάπη και το ενδιαφέρον σας για τους ανθρώπους καθόσον ασχολείσθε στο έργο μαρτυρίας, διδασκαλίας και μαθητεύσεως και ασφαλώς θα ευλογηθήτε με πολλή χαρά από τον μακάριο και χαρωπό Θεό μας, τον Ιεχωβά.