Κηρύττοντας Θαρραλέα τα Καλά Νέα
1 Σαν Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε θαρραλέοι και ειλικρινείς στο κήρυγμα του αγγέλματος της Βασιλείας. Πρώτ’ απ’ όλα, εκπροσωπούμε τον Ιεχωβά. Δεύτερον, η σπουδαιότητα του ίδιου του αγγέλματος απαιτεί να μιλάμε με πεποίθηση. Η βεβαίωση ότι αυτός είναι μαζί μας και θα μας γεμίσει με δύναμη θα πρέπει να μας κάνει να διακηρύττουμε την αλήθεια άφοβα. (Ιερ. 1:17, 19) Επιπρόσθετα, το παράδειγμα των άλλων που υπέμειναν κάνοντας το θέλημα του Θεού παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια μπορεί να μας δώσει δύναμη.
2 Η εκτίμηση της σπουδαιότητας των καλών νέων θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να τα διακηρύττουμε με ελευθερία λόγου. Αυτές οι αλήθειες της Βασιλείας δεν είναι από μια ανθρώπινη πηγή, αλλά ‘μέσω θείας αποκάλυψης’. (Γαλ. 1:11, 12) Η Βασιλεία είναι η λυδία λίθος με την οποία όλο το ανθρώπινο γένος πρόκειται να κριθεί. Έτσι, ο Ιησούς έδειξε ότι το άφοβο κήρυγμά μας των καλών νέων ήταν σπουδαιότερο ακόμη και από την παρούσα ζωή μας.—Μάρκ. 8:34, 35.
ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ
3 Η εναντίωση στο άγγελμα απλώς αυξάνει την απόφασή μας να κηρύξουμε με θάρρος. (1 Θεσ. 2:2) Η ακριβής γνώση για τον Ιεχωβά και η πίστη στο Λόγο του παράγουν μια εσωτερική δύναμη που διώχνει το φόβο για εκείνους που μπορεί να προσπαθήσουν να μας εμποδίσουν. (1 Πέτρ. 3:13, 14) Δεν ενθαρρυνόμαστε επίσης από την υπόσχεση του Ιησού ότι θα είναι μαζί μας έως τη συντέλεια του συστήματος πραγμάτων; (Ματθ. 28:20) Καθώς κηρύττουμε θαρραλέα, μπορούμε να πούμε με πεποίθηση όπως και ο ψαλμωδός: «Ο Ιεχωβά είναι με το μέρος μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»—Ψαλμ. 118:6, ΜΝΚ.
4 Η προσεκτική εξέταση του ιστορικού των πιστών αντρών μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα μια θαρραλέα από μέρους μας εγκαρτέρηση στην υπηρεσία του Θεού. Ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είχαν γίνει γνωστοί για την παρρησία τους στο κήρυγμα. (Πράξ. 4:13· 5:29) Μόλις ο Παύλος είχε μεταστραφεί άρχισε να δίνει μαρτυρία ‘με θάρρος’ και συνέχισε να το κάνει αυτό. (Πράξ. 13:46· 14:3) Μπορούμε κι εμείς επίσης να αντλήσουμε δύναμη από το «τοσούτον νέφος» των μαρτύρων πριν από τη Χριστιανική εποχή, όπως επίσης από σύγχρονα παραδείγματα των αδελφών μας σε τέτοια μέρη όπως η Μαλάουι, η Τουρκία, η Κορέα, και μέρη της Ανατολικής Ευρώπης. Το ιστορικό της πίστης τους και του θάρρους τους στο κήρυγμα μάς διεγείρει να συνεχίσουμε θαρραλέα.—Εβρ. 12:1.
ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
5 Έχουμε κάθε λόγο να μιλάμε με θάρρος καθώς προσφέρουμε το βιβλίο Επιβίωση τον Αύγουστο. Αν και μερικοί οικοδεσπότες μπορεί να δείξουν κάποιο ενδιαφέρον στο άγγελμα, σε άλλους προφανώς θα αντιμετωπίσουμε ένα μέτρο αδιαφορίας και απάθειας. Πώς θα ανταποκριθούμε; Μήπως η στάση εκείνων που συναντούμε θα μας κάνει να διστάσουμε να κηρύξουμε με πεποίθηση και χωρίς φόβο; Μήπως θα επιτρέψουμε στις μη ευνοϊκές συνθήκες στην κοινότητα να μειώσουν το ζήλο μας; Αν εκτιμούμε την αξία του αγγέλματος που φέρνουμε και βλέπουμε την ανάγκη του ανθρώπινου γένους για βέβαιη προσδοκία επιβίωσης, δεν θα οπισθοχωρήσουμε.
6 Η προσευχή είναι ένα άλλο μέσον με το οποίο αναπτύσσουμε θαρραλέα επιμονή στη διακονία. Ο Παύλος παρατήρησε ότι «προσευχόμενοι εν παντί καιρώ διά του Πνεύματος» θα μπορούσε να καταλήξει στο «να δοθή εις εμέ λόγος . . . μετά παρρησίας . . ., καθώς πρέπει να λαλήσω». (Εφεσ. 6:18-20) Στη διάρκεια καιρών θλίψης, ο Ιεχωβά γρήγορα απάντησε στην ικετευτική κλήση που έκανε ο ψαλμωδός με το να ‘τον ενισχύσει με δύναμη στην ψυχή του’. (Ψαλμ. 138:3) Είθε οι ενωμένες μας προσευχές προς χάρη του ενός για τον άλλο να ετοιμάσουν το δρόμο για όλους μας ώστε να δείχνουμε ‘όλο και περισσότερο θάρρος στο να κηρύττουμε άφοβα το λόγο’.—Φιλιπ. 1:14.