Παραπομπές του Φυλλαδίου Εργασίας για τη Συνάθροιση Ζωή και Διακονία
6-12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 17, 18
«Να Δείχνετε Ευγνωμοσύνη»
(Λουκάς 17:11-14) 11 Και ενώ πήγαινε προς την Ιερουσαλήμ, περνούσε ανάμεσα από τη Σαμάρεια και τη Γαλιλαία. 12 Καθώς έμπαινε σε κάποιο χωριό, τον συνάντησαν 10 λεπροί άντρες οι οποίοι στάθηκαν σε απόσταση. 13 Και ύψωσαν τη φωνή τους και είπαν: «Ιησού, Δάσκαλε, ελέησέ μας!» 14 Όταν εκείνος τους είδε, τους είπε: «Πηγαίνετε και δείξτε τον εαυτό σας στους ιερείς». Κατόπιν, καθώς πήγαιναν, καθαρίστηκαν από τη λέπρα.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 17:12, 14
10 λεπροί άντρες: Στους Βιβλικούς χρόνους, οι λεπροί προφανώς συγκεντρώνονταν όλοι μαζί ή ζούσαν σε ομάδες, ώστε να βοηθάει ο ένας τον άλλον. (2Βα 7:3-5) Ο Νόμος του Θεού απαιτούσε να ζουν οι λεπροί σε απομόνωση. Ο λεπρός έπρεπε επίσης να προειδοποιεί τους άλλους για την παρουσία του φωνάζοντας: «Ακάθαρτος, ακάθαρτος!» (Λευ 13:45, 46) Σύμφωνα με ό,τι όριζε ο Νόμος, οι λεπροί στάθηκαν σε απόσταση από τον Ιησού.—Βλέπε Γλωσσάριο, «Λέπρα· Λεπρός».
δείξτε τον εαυτό σας στους ιερείς: Ο Ιησούς Χριστός, εφόσον βρισκόταν υπό τον Νόμο ενόσω ήταν στη γη, αναγνώριζε τη λειτουργία του Ααρωνικού ιερατείου και έλεγε σε εκείνους που θεράπευε από λέπρα να πάνε στον ιερέα. (Ματ 8:4· Μαρ 1:44) Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο, ο ιερέας έπρεπε να εξακριβώσει ότι ο λεπρός είχε γιατρευτεί. Στη συνέχεια, ο θεραπευμένος λεπρός πήγαινε στον ναό και έφερνε ως προσφορά, δηλαδή δώρο, δύο ζωντανά καθαρά πουλιά, ξύλο κέδρου, κόκκινη κλωστή και ύσσωπο.—Λευ 14:2-32.
(Λουκάς 17:15, 16) 15 Ένας από αυτούς, όταν είδε ότι γιατρεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας τον Θεό με δυνατή φωνή. 16 Και έπεσε με το πρόσωπο κάτω, στα πόδια του Ιησού, ευχαριστώντας τον. Μάλιστα αυτός ήταν Σαμαρείτης.
(Λουκάς 17:17, 18) 17 Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Δεν καθαρίστηκαν και οι 10; Πού είναι λοιπόν οι άλλοι 9; 18 Κανένας άλλος δεν επέστρεψε για να δώσει δόξα στον Θεό, παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;»
Γιατί Πρέπει να Δείχνουμε Εκτίμηση;
Μήπως ο Ιησούς παρέβλεψε το γεγονός ότι οι άλλοι δεν εξέφρασαν ευγνωμοσύνη; Η αφήγηση συνεχίζει: «Ο Ιησούς αποκρίθηκε και είπε: “Δεν καθαρίστηκαν οι δέκα; Πού είναι, λοιπόν, οι άλλοι εννιά; Δεν βρέθηκε κανείς να επιστρέψει και να δώσει δόξα στον Θεό, παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;”»—Λουκάς 17:17, 18.
Οι άλλοι εννιά λεπροί δεν ήταν πονηροί άνθρωποι. Προηγουμένως, είχαν εκφράσει ανοιχτά πίστη στον Ιησού και υπάκουσαν πρόθυμα στις οδηγίες του, σύμφωνα με τις οποίες έπρεπε να ταξιδέψουν ως την Ιερουσαλήμ για να δείξουν τον εαυτό τους στους ιερείς. Εντούτοις, παρότι ένιωσαν αναμφισβήτητα βαθιά εκτίμηση για την καλοσυνάτη πράξη του Ιησού, δεν εξέφρασαν αυτή την εκτίμηση στον ίδιο. Η συμπεριφορά τους απογοήτευσε τον Χριστό. Πώς ενεργούμε εμείς; Όταν μας περιποιείται κάποιος, σπεύδουμε να πούμε ευχαριστώ και, όπου είναι κατάλληλο, να δείξουμε εκτίμηση στέλνοντας μια ευχαριστήρια κάρτα;
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 17:7-10) 7»Ποιος από εσάς που έχει έναν δούλο ο οποίος οργώνει ή βόσκει τα ζώα θα του πει όταν αυτός γυρίσει από τον αγρό: “Έλα αμέσως στο τραπέζι να φας”; 8 Απεναντίας, δεν θα του πει: “Ετοίμασέ μου κάτι για να δειπνήσω, και βάλε μια ποδιά και υπηρέτησέ με ώσπου να φάω και να πιω, και κατόπιν μπορείς να φας και να πιεις εσύ”; 9 Μήπως θα αισθανθεί ευγνωμοσύνη για τον δούλο επειδή έκανε ό,τι του είχε ανατεθεί; 10 Έτσι και εσείς, αφού κάνετε όλα όσα σας έχουν ανατεθεί, να λέτε: “Άχρηστοι δούλοι είμαστε. Κάναμε αυτό που οφείλαμε να κάνουμε”».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 17:10
άχρηστοι: Ή αλλιώς «τιποτένιοι· ανάξιοι». Το σημείο που ήθελε να τονίσει ο Ιησούς σε αυτή την παραβολή δεν είναι ότι οι δούλοι, οι μαθητές του, έπρεπε να θεωρούν τον εαυτό τους τιποτένιο ή ανάξιο. Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα, η λέξη «άχρηστοι» υποδηλώνει ότι οι δούλοι έπρεπε να είναι μετριόφρονες και να μη θεωρούν ότι άξιζαν ειδική αναγνώριση ή έπαινο. Μερικοί λόγιοι θεωρούν ότι αυτή η λέξη χρησιμοποιείται εδώ ως υπερβολή και σημαίνει «είμαστε απλώς δούλοι που δεν αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή».
(Λουκάς 18:8) Σας λέω ότι θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γρήγορα. Αλλά όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε τέτοια πίστη στη γη;»
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 18:8
τέτοια πίστη: Ή αλλιώς «τέτοιου είδους πίστη»· τὴν πίστιν, Κείμενο. Στο πρωτότυπο κείμενο, η χρήση του οριστικού άρθρου τὴν πριν από τη λέξη πίστιν δείχνει ότι ο Ιησούς δεν αναφερόταν στην πίστη με γενική έννοια, αλλά σε ένα συγκεκριμένο είδος πίστης, όπως εκείνο που είχε η χήρα στην παραβολή του Ιησού. (Λου 18:1-8) Αυτό το είδος πίστης περιλάμβανε την πίστη στη δύναμη της προσευχής καθώς και την πίστη ότι ο Θεός θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη στους εκλεγμένους του. Ο Ιησούς προφανώς άφησε αναπάντητη την ερώτηση για την πίστη ώστε να σκεφτούν οι μαθητές του ποια ήταν η ποιότητα της δικής τους πίστης. Η παραβολή σχετικά με την προσευχή και την πίστη ήταν ιδιαίτερα κατάλληλη επειδή ο Ιησούς είχε μόλις περιγράψει στους μαθητές του τις δοκιμασίες που θα αντιμετώπιζαν.—Λου 17:22-37.
13-19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 19, 20
«Μάθετε από την Παραβολή για τις Δέκα Μνες»
(Λουκάς 19:12, 13) 12 Είπε λοιπόν: «Κάποιος άνθρωπος ευγενούς καταγωγής ταξίδεψε σε μακρινή χώρα για να εξασφαλίσει για τον εαυτό του βασιλική εξουσία και να επιστρέψει. 13 Αφού φώναξε 10 δούλους του, τους έδωσε 10 μνες και τους είπε: “Κάντε εμπόριο με αυτές μέχρι να έρθω”.
Η Παραβολή για τις Δέκα Μνες
Η παραβολή αρχίζει ως εξής: «Κάποιος άνθρωπος ευγενούς καταγωγής ταξίδεψε σε μακρινή χώρα για να εξασφαλίσει για τον εαυτό του βασιλική εξουσία και να επιστρέψει». (Λουκάς 19:12) Ένα τέτοιο ταξίδι διαρκεί πολύ καιρό. Σαφώς, ο Ιησούς είναι ο «άνθρωπος ευγενούς καταγωγής» που θα ταξιδέψει σε «μακρινή χώρα», στον ουρανό, όπου ο Πατέρας του θα του δώσει βασιλική εξουσία.
Στην παραβολή, προτού ο «άνθρωπος ευγενούς καταγωγής» αναχωρήσει, φωνάζει δέκα δούλους και δίνει στον καθέναν μια ασημένια μνα, λέγοντας: «Κάντε εμπόριο με αυτές μέχρι να έρθω». (Λουκάς 19:13) Η ασημένια μνα αντιστοιχεί σε ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Ισοδυναμεί με μισθούς τριών και πλέον μηνών για έναν αγροτοεργάτη.
Οι μαθητές ίσως διακρίνουν ότι μοιάζουν με τους δέκα δούλους της παραβολής, διότι ο Ιησούς τούς έχει ήδη παρομοιάσει με εργάτες στον θερισμό. (Ματθαίος 9:35-38) Βέβαια, δεν τους έστειλε να θερίσουν σιτηρά. Το αποτέλεσμα του θερισμού τους θα είναι άλλοι μαθητές οι οποίοι θα μπορούν να βρουν μια θέση στη Βασιλεία του Θεού. Οι μαθητές χρησιμοποιούν όποιους πόρους έχουν για να παραγάγουν και άλλους κληρονόμους της Βασιλείας.
(Λουκάς 19:16-19) 16 Παρουσιάστηκε λοιπόν ο πρώτος και είπε: “Κύριε, η μνα σου απέφερε 10 μνες”. 17 Αυτός του είπε: “Πολύ καλά, άξιε δούλε! Επειδή αποδείχτηκες πιστός σε ένα πολύ μικρό ζήτημα, έχε εξουσία πάνω σε 10 πόλεις”. 18 Ήρθε κατόπιν ο δεύτερος, λέγοντας: “Η μνα σου, Κύριε, απέφερε πέντε μνες”. 19 Είπε και σε αυτόν: “Έχε και εσύ πέντε πόλεις υπό την επίβλεψή σου”.
Η Παραβολή για τις Δέκα Μνες
Αν οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι μοιάζουν με τους δούλους κατά το ότι χρησιμοποιούν πλήρως τους πόρους τους για να κάνουν περισσότερους μαθητές, μπορούν να είναι βέβαιοι πως ο Ιησούς θα χαρεί και θα τους ανταμείψει για την επιμέλειά τους. Φυσικά, δεν έχουν όλοι οι μαθητές του Ιησού τις ίδιες περιστάσεις στη ζωή ούτε τις ίδιες ευκαιρίες ή ικανότητες. Ωστόσο ο Ιησούς, ο οποίος λαβαίνει «βασιλική εξουσία», θα αναγνωρίσει και θα ευλογήσει τις προσπάθειες που καταβάλλουν όσια στο έργο μαθήτευσης.—Ματθαίος 28:19, 20.
(Λουκάς 19:20-24) 20 Ήρθε όμως και κάποιος άλλος, λέγοντας: “Κύριε, να η μνα σου· την κρατούσα κρυμμένη σε ένα πανί. 21 Βλέπεις, σε φοβόμουν, επειδή είσαι σκληρός άνθρωπος· παίρνεις αυτό που δεν κατέθεσες και θερίζεις αυτό που δεν έσπειρες”. 22 Αυτός του είπε: “Από τα ίδια σου τα λόγια σε κρίνω, πονηρέ δούλε. Ώστε ήξερες ότι είμαι σκληρός άνθρωπος και παίρνω αυτό που δεν κατέθεσα και θερίζω αυτό που δεν έσπειρα; 23 Γιατί λοιπόν δεν έβαλες τα χρήματά μου σε μια τράπεζα ώστε, όταν θα ερχόμουν, να τα έπαιρνα με τόκο;” 24 »Και είπε σε εκείνους που στέκονταν εκεί: “Πάρτε του τη μνα και δώστε την σε αυτόν που έχει τις 10 μνες”.
Η Παραβολή για τις Δέκα Μνες
Αυτός ο δούλος υφίσταται απώλεια επειδή δεν εργάστηκε για να αυξήσει τον πλούτο του βασιλείου του κυρίου του. Οι απόστολοι περιμένουν να κυβερνήσει ο Ιησούς στη Βασιλεία του Θεού. Επομένως, από ό,τι λέει για αυτόν τον τελευταίο δούλο, πιθανότατα αντιλαμβάνονται ότι, αν δεν είναι επιμελείς, δεν θα έχουν θέση σε εκείνη τη Βασιλεία.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 19:43) Επειδή θα σε βρουν ημέρες κατά τις οποίες οι εχθροί σου θα στήσουν γύρω σου οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους και θα σε περικυκλώσουν και θα σε πολιορκήσουν από παντού.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 19:43
οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους: Ή αλλιώς «φράχτη από πασσάλους». Πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση όπου συναντάται η λέξη χάραξ στο πρωτότυπο κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Ορίζεται ως «αιχμηρό παλούκι ή στύλος που χρησιμοποιείται για την περίφραξη μιας περιοχής· πάσσαλος» και ως «στρατιωτική κατασκευή που αποτελείται από πασσάλους· φράχτης από πασσάλους». Τα λόγια του Ιησού επαληθεύτηκαν το έτος 70 Κ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι, κατ’ εντολήν του Τίτου, έστησαν ένα πολιορκητικό τείχος, ή αλλιώς φράχτη από πασσάλους, γύρω από την Ιερουσαλήμ. Ο αντικειμενικός σκοπός του Τίτου ήταν τριπλός—να εμποδίσει τους Ιουδαίους να διαφύγουν, να τους εξωθήσει να παραδοθούν και να αναγκάσει τους κατοίκους να υποταχθούν υποβάλλοντάς τους σε λιμοκτονία. Προκειμένου να βρουν υλικά για την κατασκευή αυτού του οχυρώματος γύρω από την Ιερουσαλήμ, οι Ρωμαίοι στρατιώτες αποψίλωσαν την ύπαιθρο.
(Λουκάς 20:38) Αυτός δεν είναι Θεός των νεκρών, αλλά των ζωντανών, επειδή για αυτόν όλοι είναι ζωντανοί».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 20:38
επειδή για αυτόν όλοι είναι ζωντανοί: Ή αλλιώς «επειδή από την άποψή του όλοι είναι ζωντανοί». Η Γραφή δείχνει ότι όσοι ζουν αλλά είναι αποξενωμένοι από τον Θεό είναι νεκροί από την άποψή του. (Εφ 2:1· 1Τι 5:6) Παρόμοια, οι επιδοκιμασμένοι υπηρέτες του Θεού που πεθαίνουν είναι ακόμα ζωντανοί από την άποψη του Ιεχωβά, εφόσον ο σκοπός του να τους αναστήσει είναι βέβαιο ότι θα εκπληρωθεί.—Ρω 4:16, 17.
20-26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 21, 22
«Πλησιάζει η Απελευθέρωσή Σας»
(Λουκάς 21:25)»Επίσης, θα υπάρξουν σημεία στον ήλιο, στη σελήνη και στα άστρα, και πάνω στη γη οδύνη εθνών που θα βρίσκονται σε αδιέξοδο εξαιτίας του βουητού και της ταραχής της θάλασσας.
Η Βασιλεία του Θεού Εξαλείφει τους Εχθρούς Της
9 Ουράνια φαινόμενα. Ο Ιησούς προλέγει: «Ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και η σελήνη δεν θα δώσει το φως της και τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό». Σίγουρα κανείς δεν θα αποβλέπει στους θρησκευτικούς ηγέτες για φως—δεν θα αναγνωρίζονται πια ως πηγές φωτός. Αναφερόταν ο Ιησούς και σε υπερφυσικά φαινόμενα στους ουρανούς; Ίσως. (Ησ. 13:9-11· Ιωήλ 2:1, 30, 31) Ποια θα είναι η αντίδραση των ανθρώπων σε όσα θα βλέπουν; Θα νιώθουν «οδύνη» επειδή «θα βρίσκονται σε αδιέξοδο». (Λουκ. 21:25· Σοφ. 1:17) Ναι, οι εχθροί της Βασιλείας του Θεού—από “βασιλιάδες μέχρι δούλους”—θα «λιποθυμούν από το φόβο και την προσδοκία αυτών που πρόκειται να έρθουν» και θα τρέχουν να καλυφτούν. Δεν θα βρουν όμως καμία ασφαλή κρυψώνα για να γλιτώσουν από την οργή του Βασιλιά μας.—Λουκ. 21:26· 23:30· Αποκ. 6:15-17.
(Λουκάς 21:26) Οι άνθρωποι θα λιποθυμούν από τον φόβο τους και την αναμονή για αυτά που πρόκειται να συμβούν στην κατοικημένη γη· διότι οι δυνάμεις των ουρανών θα κλονιστούν.
(Λουκάς 21:27, 28) 27 Και τότε θα δουν τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται μέσα σε σύννεφο με δύναμη και μεγάλη δόξα. 28 Αλλά καθώς αυτά θα αρχίσουν να γίνονται, ανορθωθείτε και σηκώστε το κεφάλι σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας».
Να Είστε Αποφασισμένοι να “Παραμένει η Αδελφική σας Αγάπη”!
17 “Να έχετε μεγάλο θάρρος”. (Διαβάστε Εβραίους 13:6) Η εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά μάς δίνει θάρρος, όποιες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουμε. Αυτό το θάρρος, με τη σειρά του, μας επιτρέπει να έχουμε θετική στάση. Η αδελφική μας αγάπη, σε συνδυασμό με αυτή τη θετική στάση, θα μας καθιστά ικανούς να εποικοδομούμε και να παρηγορούμε τους ομοπίστους μας. (1 Θεσ. 5:14, 15) Ακόμα και όταν ο κόσμος βρεθεί στην πιο ζοφερή στιγμή του στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, εμείς θα μπορέσουμε να “ανορθωθούμε και να σηκώσουμε τα κεφάλια μας”, γνωρίζοντας ότι η απελευθέρωσή μας πλησιάζει.—Λουκ. 21:25-28.
«Πλησιάζει η Απελευθέρωσή Σας»!
13 Πώς θα αντιδράσουν τα κατσίκια όταν συνειδητοποιήσουν ότι τα περιμένει «αιώνια εκκοπή»; «Θα χτυπούν τον εαυτό τους θρηνώντας». (Ματθ. 24:30) Αλλά ποια θα είναι η αντίδραση των αδελφών του Χριστού και των πιστών συντρόφων τους; Με πλήρη πίστη στον Ιεχωβά Θεό και στον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, θα υπακούσουν στην εντολή του Ιησού: «Καθώς αυτά θα αρχίσουν να γίνονται, ανορθωθείτε και σηκώστε τα κεφάλια σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας». (Λουκ. 21:28) Ναι, θα έχουμε θετική στάση—θα είμαστε βέβαιοι για την απελευθέρωσή μας.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 21:33) Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, αλλά τα λόγια μου δεν πρόκειται να παρέλθουν.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 21:33
Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν: Κάποια άλλα εδάφια δείχνουν ότι ο ουρανός και η γη θα υπάρχουν για πάντα. (Γε 9:16· Ψλ 104:5· Εκ 1:4) Επομένως τα λόγια του Ιησού εδώ θα μπορούσαν να αποτελούν υπερβολή, κάτι που σημαίνει ότι ακόμα και αν συνέβαινε το αδύνατον και όντως παρέρχονταν ο ουρανός και η γη, τα λόγια του Ιησού και πάλι θα εκπληρώνονταν. (Παράβαλε Ματ 5:18) Ωστόσο, ο ουρανός και η γη εδώ μπορεί κάλλιστα να αναφέρονται στους συμβολικούς ουρανούς και στη συμβολική γη που αποκαλούνται «ο προηγούμενος ουρανός και η προηγούμενη γη» στο εδάφιο Απ 21:1.
τα λόγια μου δεν πρόκειται να παρέλθουν: Ή αλλιώς «τα λόγια μου οπωσδήποτε δεν θα παρέλθουν». Στο πρωτότυπο κείμενο υπάρχει η φράση οὐ μὴ παρελεύσονται. Η χρήση των δύο αρνητικών μορίων πριν από το ρήμα εκφράζει κατηγορηματική άρνηση μιας ιδέας, τονίζοντας παραστατικά τη μόνιμη ισχύ των λόγων του Ιησού.
(Λουκάς 22:28-30) 28»Εσείς είστε που έχετε παραμείνει προσκολλημένοι σε εμένα κατά τις δοκιμασίες μου· 29 και εγώ κάνω διαθήκη με εσάς, όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα, για μια βασιλεία, 30 ώστε να τρώτε και να πίνετε στο τραπέζι μου στη Βασιλεία μου και να καθίσετε σε θρόνους για να κρίνετε τις 12 φυλές του Ισραήλ.
Θα Γίνετε «Βασιλεία Ιερέων»
15 Αφού ο Ιησούς θέσπισε το Δείπνο του Κυρίου, έκανε μια διαθήκη με τους πιστούς μαθητές του, η οποία αναφέρεται συνήθως ως η διαθήκη για Βασιλεία. (Διαβάστε Λουκάς 22:28-30) Ανόμοια με τις άλλες διαθήκες, στις οποίες ο Ιεχωβά είναι ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη, αυτή είναι μια προσωπική διαθήκη ανάμεσα στον Ιησού και στους χρισμένους ακολούθους του. Όταν είπε «όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα», ο Ιησούς προφανώς εννοούσε τη διαθήκη που είχε κάνει μαζί του ο Ιεχωβά για να είναι «ιερέας για πάντα σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ».—Εβρ. 5:5, 6.
16 Οι 11 πιστοί απόστολοι είχαν “παραμείνει προσκολλημένοι στον Ιησού κατά τις δοκιμασίες του”. Η διαθήκη για Βασιλεία τούς διαβεβαίωνε ότι θα ήταν μαζί του στον ουρανό και θα κάθονταν σε θρόνους για να κυβερνήσουν ως βασιλιάδες και να υπηρετήσουν ως ιερείς. Ωστόσο, αυτό το προνόμιο δεν θα περιοριζόταν μόνο σε εκείνους τους 11. Ο δοξασμένος Ιησούς εμφανίστηκε στον απόστολο Ιωάννη σε όραμα και είπε: «Σε εκείνον που νικάει θα επιτρέψω να καθήσει μαζί μου στο θρόνο μου, όπως και εγώ νίκησα και κάθησα μαζί με τον Πατέρα μου στο θρόνο του». (Αποκ. 3:21) Επομένως, η διαθήκη για Βασιλεία συνάπτεται με τους 144.000 χρισμένους Χριστιανούς. (Αποκ. 5:9, 10· 7:4) Αυτή είναι η διαθήκη που θέτει τη νομική βάση για να κυβερνήσουν μαζί με τον Ιησού στον ουρανό. Θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε με μια νύφη ευγενούς καταγωγής που πρόκειται να παντρευτεί έναν βασιλιά και έτσι να συμμετάσχει στη βασιλική του εξουσία. Μάλιστα οι Γραφές αναφέρονται στους χρισμένους Χριστιανούς ως «νύφη» του Χριστού, μια «αγνή παρθένα» αρραβωνιασμένη με τον Χριστό.—Αποκ. 19:7, 8· 21:9· 2 Κορ. 11:2.
27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ–2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 23, 24
«Να Είστε Πρόθυμοι να Συγχωρείτε τους Άλλους»
(Λουκάς 23:34) Αλλά ο Ιησούς έλεγε: «Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν». Επίσης, έριξαν κλήρο για να μοιράσουν τα ρούχα του.
«Να Γνωρίσετε την Αγάπη του Χριστού»
16 Ο Ιησούς αντανακλούσε τέλεια την αγάπη του Πατέρα του με έναν ακόμη σημαντικό τρόπο—ήταν “πρόθυμος να συγχωρεί”. (Ψαλμός 86:5) Αυτή η προθυμία ήταν φανερή ακόμη και όταν βρισκόταν στο ξύλο του βασανισμού. Ενώ υφίστατο έναν επαίσχυντο θάνατο, με καρφιά να τρυπούν τα χέρια και τα πόδια του, για ποιο πράγμα μίλησε ο Ιησούς; Μήπως κραύγασε στον Ιεχωβά να τιμωρήσει τους εκτελεστές του; Αντίθετα, ανάμεσα στα τελευταία λόγια του Ιησού ήταν τα εξής: «Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν».—Λουκάς 23:34.
(Λουκάς 23:43) Και αυτός του αποκρίθηκε: «Αληθινά σου λέω σήμερα, θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».
Συγχωρεί ο Θεός Σοβαρές Αμαρτίες;
Ο Ιεχωβά δεν παρατηρεί μόνο την αμαρτία αλλά και τη στάση του αμαρτωλού. (Ησαΐας 1:16-19) Σκεφτείτε για λίγο τους δύο κακοποιούς οι οποίοι ήταν κρεμασμένοι σε ξύλο δίπλα στον Ιησού. Και οι δύο είχαν διαπράξει προφανώς σοβαρά εγκλήματα, επειδή ο ένας παραδέχτηκε: «Εμείς . . . λαβαίνουμε στο πλήρες ό,τι μας αξίζει για αυτά που κάναμε· αλλά αυτός [ο Ιησούς] δεν έκανε τίποτα το άτοπο». Τα λόγια του κακοποιού δείχνουν ότι γνώριζε κάτι για τον Ιησού. Πιθανότατα δε εκείνη η γνώση συνέβαλε σε μια ωφέλιμη αλλαγή στη στάση του. Αυτό φαίνεται από όσα είπε κατόπιν, αυτή τη φορά εκλιπαρώντας τον Ιησού: «Θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Πώς ανταποκρίθηκε ο Χριστός σε εκείνη την εγκάρδια ικεσία; «Αληθινά σου λέω σήμερα», είπε, «θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».—Λουκάς 23:41-43.
Σκεφτείτε για λίγο: Οι τελευταίες δηλώσεις του Ιησού ως ανθρώπου περιλάμβαναν την έκφραση ελέους προς έναν άνθρωπο ο οποίος είχε παραδεχτεί ότι άξιζε την ποινή του θανάτου. Πόσο ενισχυτικό είναι αυτό! Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, λοιπόν, ότι τόσο ο Ιησούς Χριστός όσο και ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά, θα δείξουν συμπόνια προς όλους όσους εκδηλώνουν ειλικρινή μετάνοια, άσχετα με τις προηγούμενες πράξεις τους.—Ρωμαίους 4:7.
(Λουκάς 24:34) οι οποίοι έλεγαν: «Πράγματι, ο Κύριος αναστήθηκε και εμφανίστηκε στον Σίμωνα!»
«Να Γνωρίσετε την Αγάπη του Χριστού»
17 Ίσως ένα ακόμη πιο συγκινητικό παράδειγμα της συγχώρησης του Ιησού μπορούμε να δούμε στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε στον απόστολο Πέτρο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πέτρος αγαπούσε πολύ τον Ιησού. Στις 14 Νισάν, την τελευταία νύχτα της ζωής του Ιησού, ο Πέτρος τού είπε: «Κύριε, είμαι έτοιμος να πάω μαζί σου και στη φυλακή και στο θάνατο». Εντούτοις, μόλις λίγες ώρες αργότερα, ο Πέτρος αρνήθηκε τρεις φορές ακόμη και ότι γνώριζε τον Ιησού! Η Γραφή μάς λέει τι συνέβη όταν ο Πέτρος αρνήθηκε τον Ιησού τρίτη φορά: «Στράφηκε ο Κύριος και κοίταξε τον Πέτρο». Συντετριμμένος από το βάρος της αμαρτίας του, ο Πέτρος «βγήκε έξω και έκλαψε πικρά». Όταν ο Ιησούς πέθανε αργότερα την ίδια μέρα, ο απόστολος μπορεί κάλλιστα να αναρωτιόταν: “Με συγχώρησε άραγε ο Κύριός μου;”—Λουκάς 22:33, 61, 62.
18 Ο Πέτρος δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ για την απάντηση. Ο Ιησούς αναστήθηκε το πρωί της 16ης Νισάν και, προφανώς την ίδια μέρα, επισκέφτηκε προσωπικά τον Πέτρο. (Λουκάς 24:34· 1 Κορινθίους 15:4-8) Γιατί έδωσε τέτοια ιδιαίτερη προσοχή ο Ιησούς στον απόστολο που Τον είχε αρνηθεί τόσο σθεναρά; Ίσως ο Ιησούς να ήθελε να διαβεβαιώσει τον μετανοημένο Πέτρο ότι ο Κύριός του τον αγαπούσε ακόμη και τον θεωρούσε πολύτιμο. Αλλά ο Ιησούς έκανε και άλλα πράγματα για να καθησυχάσει τον Πέτρο.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 23:31) Αν αυτά τα κάνουν όταν το δέντρο είναι χλωρό, τι θα γίνει όταν θα έχει ξεραθεί;»
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 23:31
όταν το δέντρο είναι χλωρό, . . . όταν θα έχει ξεραθεί: Ο Ιησούς αναφέρεται προφανώς στο Ιουδαϊκό έθνος. Αυτό έμοιαζε με δέντρο που πέθαινε αλλά ήταν ακόμη λίγο χλωρό, εφόσον βρίσκονταν ακόμη εκεί ο Ιησούς καθώς και αρκετοί Ιουδαίοι που πίστευαν σε αυτόν. Ωστόσο, σε λίγο ο Ιησούς θα εκτελούνταν, και οι πιστοί Ιουδαίοι θα χρίονταν με άγιο πνεύμα και θα γίνονταν μέρος του πνευματικού Ισραήλ. (Ρω 2:28, 29· Γα 6:16) Εκείνον τον καιρό, το κυριολεκτικό έθνος του Ισραήλ θα ήταν πνευματικά νεκρό, θυμίζοντας ένα ξεραμένο δέντρο.—Ματ 21:43.
(Λουκάς 23:33) Όταν έφτασαν στον τόπο που ονομαζόταν Κρανίο, τον κάρφωσαν εκεί στο ξύλο μαζί με τους εγκληματίες, έναν στα δεξιά του και έναν στα αριστερά του.
nwtsty—πολυμέσα
Καρφί σε Οστό Φτέρνας
Σε αυτή τη φωτογραφία φαίνεται το αντίγραφο ενός ανθρώπινου οστού φτέρνας διατρυπημένο από ένα σιδερένιο καρφί μήκους 11,5 εκατοστών. Το πρωτότυπο εύρημα εντοπίστηκε το 1968, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στη βόρεια Ιερουσαλήμ, και χρονολογείται από τη ρωμαϊκή εποχή. Συνιστά αρχαιολογική απόδειξη που φανερώνει ότι πιθανότατα χρησιμοποιούνταν καρφιά στις εκτελέσεις ώστε να καθηλωθεί το άτομο σε έναν ξύλινο πάσσαλο. Αυτό το καρφί ίσως είναι παρόμοιο με τα καρφιά που χρησιμοποίησαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες για να καθηλώσουν τον Ιησού Χριστό στο ξύλο. Το οστό με το καρφί βρέθηκε σε ένα πέτρινο κιβώτιο, μια οστεοθήκη, στην οποία τοποθετούνταν τα ξερά κόκαλα ενός νεκρού μετά την αποσύνθεση της σάρκας του. Αυτό δείχνει ότι κάποιος που εκτελούνταν σε ξύλο μπορούσε να ταφεί.