Ειρήνη στην Άπω Ανατολή—Πότε;
ΟΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ «ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ» ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ χώρες της Άπω Ανατολής υπάρχει σοβαρός κοινωνικός αναβρασμός. Οι σύγχρονες ιδέες και οι αρχαίες παραδόσεις αλληλοσυγκρούονται. Το χέρι του υλισμού και του υλιστικού τρόπου ζωής κάνει νεύμα προς εκατομμύρια ανθρώπων καλώντας τους από την απλή αγροτική ζωή προς τις τεράστιες πόλεις. Η προαιώνιος ηρεμία της Ανατολής φαίνεται ότι εξαφανίζεται.
Στην κοινωνική αναστάτωσι προστίθενται πολιτικές τάσεις, που δημιουργούν φόβο και αγωνία. Οι περισσότερες χώρες έχουν τις τοπικές τους ταραχές. Μερικές έχουν φυλετικές διαμάχες, που από καιρό σε καιρό ξεσπούν με αιματοχυσία. Πάνω απ’ όλα, υπάρχει η αυξανομένη απειλή του να γίνη η Κίνα πυρηνική δύναμις.
Θα μπορέσουν ποτέ η ειρήνη και η φιλειρηνική στάσις να υπερισχύσουν σ’ αυτή την περιοχή του κόσμου; Είναι δυνατόν για τις εθνικές και φυλετικές ομάδες να βρουν κάποια κοινή ελπίδα αρκετά ισχυρή, ώστε να τεθή υπεράνω όλων των ζητημάτων που τώρα τις διαιρούν; Μπορούν μήπως να συνέλθουν και να βρουν κάποια βάσι για αμοιβαία εμπιστοσύνη και υποβοήθησι προχωρώντας σ’ ένα μονοπάτι για ειρήνη;
Κατά τα τέλη του έτους 1969 πολλοί άνθρωποι στην Άπω Ανατολή άρχισαν να έχουν λόγους για μια καταφατική απάντησι σ’ αυτά τα ερωτήματα. Πώς συνέβη αυτό; Λόγω της επιρροής των Διεθνών Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Επί Γης Ειρήνη,» σε μεγάλα αστικά κέντρα της Ανατολής. Από μια πόλι κατόπιν της άλλης έφθαναν εκθέσεις που μιλούσαν για το ενδιαφέρον, ναι, για την κατάπληξι που εξεδήλωσαν πλήθη ανθρώπων, οι οποίοι μέχρι τώρα είχαν πάρει πολύ ελαφρά τους Μάρτυρας. Προκειμένου να κατανοήσωμε τη σημασία αυτών των εξελίξεων, είναι υποβοηθητικό να εξετάσωμε τι έλαβε χώραν στις πόλεις των συνελεύσεων.
Η Νότιος Κορέα Μαθαίνει Για Μια Διαρκή Ειρήνη
Η συνέλευσις της Σεούλ, πρωτευούσης της Νοτίου Κορέας, είναι μια περίπτωσις για εξέτασι. Στις συνεδριάσεις του πρώτου απογεύματος, πάνω από 14.500 άκουσαν την ομιλία «Πιστοί Συνήγοροι του Λόγου του Θεού.» Με χαρά εδέχθησαν το νέο βιβλίο Είναι Πράγματι η Γραφή ο Λόγος του Θεού; στην Κορεατική γλώσσα, που έθεσε σε κυκλοφορία ο ομιλητής στο τέλος της ομιλίας του.
Όπως τονίσθηκε από τον ομιλητή όσο και από το βιβλίο, «όχι η Χριστιανοσύνη που βασίζεται στη Γραφή, αλλά ο Χριστιανικός κόσμος με τις διηρημένες εκκλησίες του πρέπει να θεωρηθή ένοχος για την προκατάληψι που εδημιούργησε σε εκατομμύρια άτομα εναντίον της Γραφής,» εμποδίζοντας έτσι αυτά τα πλήθη ν’ αποκτήσουν ειρήνη με τον Θεό. Χωρίς αυτή την ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξη πραγματική ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους και στα έθνη.
Εδώ, όπως σ’ όλες αυτές τις συνελεύσεις της περιοχής του Ειρηνικού, η εμφάνισις στο πρόγραμμα ενός ή περισσοτέρων αξιωματούχων των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν, διήγειρε πολύ το ενδιαφέρον των παρευρεθέντων στη συνέλευσι.
Πολλές ήσαν οι ενδιαφέρουσες πείρες που ακούσθηκαν μεταξύ των αντιπροσώπων. Λόγου χάριν, ένας Μάρτυς είπε ότι ήταν προηγουμένως στρατιώτης του Νοτιοκορεατικού στρατού και εξεπαιδεύετο στην εκτόξευσι βλημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν για πρώτη φορά ήλθε σ’ επαφή με το άγγελμα ειρήνης της Γραφής. Τώρα, αντί να κατευθύνη θανατηφόρα βλήματα εναντίον αστικών πληθυσμών, είναι ένας συνήγορος ειρήνης μεταξύ ανθρώπων απ’ όλα τα έθνη και τις φυλές.
Τη Δευτέρα το απόγευμα, η κυριωτέρα ομιλία ήταν αυτή που είχε τον τίτλο, «Ειρήνη με τον Θεό εν μέσω της ‘Μεγάλης Θλίψεως’.» Α! ναι, ειρήνη με τον Θεό είναι η ζωτική ανάγκη μέσα σ’ έναν χωρίς ειρήνη κόσμο! Ένα προσεκτικό ακροατήριο έμαθε ότι τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι ευκαιρία να γνωρισθούμε με τον αιώνιο Θεό που φέρει το όνομα Ιεχωβά. Η γνωριμία αυτή αποτελεί το κλειδί, όχι μιας επιφανειακής κοσμικής ειρήνης, αλλά μιας σταθεράς και διαρκούς ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων.
Ο αριθμός των βαπτισθέντων ως μαθητών του «Άρχοντος της ειρήνης» στη διάρκεια αυτής της συνελεύσεως ήταν 1.511—δεκαπέντε τοις εκατό του ολικού αριθμού των μαρτύρων στην Κορέα! Παρατηρηταί από τον λόφο, που βρίσκεται ψηλότερα από τη δεξαμενή του βαπτίσματος, μπορούσαν να δουν, πέρα απ’ αυτή την ειρηνική σκηνή, ένα γήπεδο παρελάσεων όπου μερικοί στρατιώται έκαναν γυμνάσια. Τι αντίθεσις!
Στην Κορέα, όπου ήσαν μόνον οκτώ Μάρτυρες το 1949, υπάρχουν τώρα πάνω από 10.000. Αυτοί βρήκαν ειρήνη κοντά στον Θεό. Παρά τις επιθέσεις, τις διεισδύσεις, τους πυροβολισμούς και τους φόνους κατά μήκος των βορείων συνόρων της χώρας—συνθήκες που κρατούν τους περισσοτέρους Νοτιοκορεάτας σε κατάστασι φόβου—πραγματοποιήθηκε εδώ μια συνέλευσις που τόνισε ιδιαιτέρως την πίστι στον Λόγο του Θεού και κατέδειξε την πηγή της ειρήνης για την οποία συνηγορεί.
Πρέσβεις Ειρήνης στην Ιαπωνία
Πριν τελειώση η συνέλευσις της Σεούλ, μια άλλη χαρούμενη συγκέντρωσις είχε αρχίσει στο Ποδηλατοδρόμιο Κορακουέν του Τόκιο. Σε όλες αυτές τις Συνελεύσεις «Επί Γης Ειρήνη» παρουσιάσθηκε το ίδιο πρόγραμμα. Όταν σκεφθή κανείς ότι η Ιαπωνία έχει σύνολο 7.843 Μαρτύρων, είναι αξιοσημείωτο το ότι στις περισσότερες συνεδριάσεις παρευρίσκοντο 10.000 έως 12.000 άτομα. Ακόμη περισσότερο αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι 1.200 απ’ αυτούς τους Ιάπωνας Μάρτυρας, αφού έθεσαν σε δευτερεύουσα μοίρα τις κοσμικές ασχολίες, δαπανούν κατ’ ελάχιστον όριον εκατό ώρες κάθε μήνα στο έργο της διαδόσεως του Γραφικού αγγέλματος της ειρήνης σε όλη την Ιαπωνία.
Ένα χαρμόσυνο γεγονός έλαβε χώραν, όταν 798 άτομα παρουσιάσθηκαν ως υποψήφιοι για βάπτισμα—μεταξύ δε αυτών ένα αγόρι δέκα ετών κι ένας βοηθός καθηγητής ενός Πανεπιστημίου της Ιαπωνίας. Το αγόρι, το μόνο μέλος της οικογενείας του που ενδιαφέρετο για Γραφική μελέτη, εξήγησε ότι είχε λάβει την άδεια των γονέων του και του διδασκάλου του για να έλθη στη συνέλευσι του Τόκιο.
Μια νεαρά Μάρτυς, που είχε διωχθή από απίστους γονείς σε βαθμό ώστε να εγκαταλείψη το σπίτι και να μεταβή σε άλλη πόλι για να βρη εργασία, ήταν εδώ στη συνέλευσι. Η μητέρα της, όταν άκουσε για τη συγκέντρωσι του Τόκιο, απεφάσισε να παρευρεθή σ’ αυτή, με σκοπό να παρακολουθήση για να βρη την κόρη της. Είχε εντυπωσιασθή τόσο ευνοϊκά απ’ ό,τι άκουσε και είδε, ώστε την επομένη έφερε μαζί της τον σύζυγό της στο στάδιο. Τώρα έχουν βρει την κόρη τους και θέλουν επίσης να μελετήσουν τη Γραφή και να βρουν ειρήνη κοντά στον Θεό.
Στην τελική συνεδρίασι το ακροατήριο άκουσε με αγαλλίασι ότι σύντομα θα άρχιζε εργασία σχετικά με την έκδοσι της Μεταφράσεως του Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γράφων στην Ιαπωνική. Γιατί τόση αγαλλίασις; Διότι τώρα ο λαός της Ιαπωνίας θα ήταν σε θέσι να διαβάζη σε σαφή, κατανοητή γλώσσα τον Λόγο του Θεού, κι’ έτσι να μάθη την οδό της ειρήνης κοντά στον μεγάλο του Συγγραφέα. Ενθουσιώδη χειροκροτήματα επίσης υπεδέχθησαν την ανακοίνωσι ότι το τμήμα της Εταιρίας στο Τόκιο είχε ήδη γίνει πολύ μικρό και ότι προετοιμάζοντο σχέδια για ευρυχωρότερα κτίρια έξω από την πόλι.
Ήταν μια αξιοσημείωτη ειρηνική συνέλευσις—πιο πολύ ακόμη, αν συγκριθή με τις οχλοκρατικές εκδηλώσεις που εκυριάρχησαν στο Τόκιο ύστερα από δύο μόλις ημέρες, όταν παρέλυσαν οι δημόσιες μεταφορές, τραυματίσθηκαν εξήντα άτομα και συνελήφθησαν 1.500 οχλοκράται. Για πολλούς, ήταν παρηγορητικό να μάθουν ότι μια χιλιετής βασιλεία ειρήνης είναι η υπόσχεσις που δίδεται από τον Θεό της Βίβλου, του οποίου οι υποσχέσεις ποτέ δεν ματαιώνονται.
Η Ταϊβάν Ακούει Καλές Ειδήσεις Ειρήνης
Η σκηνή τώρα αλλάζει στην αίθουσα συνελεύσεων του Εθνικού Κέντρου Τεχνών της Ταϊβάν, στην Ταϊπέι. Το νησιωτικό αυτό προπύργιο της Εθνικιστικής Κίνας επρόκειτο αμέσως κατόπιν ν’ ακούση για την «επί γης ειρήνη» μέσω της διεθνούς συνελεύσεως που είχε προγραμματισθή στην πρωτεύουσά της για τις 18 έως 21 Οκτωβρίου.
Δεδομένου ότι οι Μάρτυρες δεν είναι εδώ τόσο πολύ γνωστοί όπως σε άλλα μέρη της Ανατολής, ο διεθνής χαρακτήρ της συνελεύσεως συνετέλεσε πολύ στο να λάβουν οι εντόπιοι κάτοικοι μια ευρύτερη άποψι της οργανώσεως των Μαρτύρων. Αντιπρόσωποι ήλθαν από οκτώ άλλα έθνη, εκτός από τους αντιπροσώπους των τριών μεγαλυτέρων εθνικών ομάδων της Ταϊβάν—τους Κινέζους, τους Ταϊβανούς και τους Αμί. Η Νοτιοανατολική Ασία επίσης αντιπροσωπεύθηκε καλά—Η Σιγκαπούρη, η Ινδονησία, η Μαλαισία και οι Φιλιππίνες.
Ένα νέο βιβλίο στην Κινεζική, μια χαρτόδετη έκδοσις του «Λύχνος εις Τους πόδας μου Είναι ο Λόγος Σου.» ετέθη σε κυκλοφορία σ’ αυτή τη συνέλευσι. Το θέμα του είναι: Ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού θέτει το υπόδειγμα, σύμφωνα με το οποίο η οργάνωσις, που ασκεί αληθινή λατρεία, πρέπει να οργανωθή και να εργασθή. Αυτός είναι ο τρόπος για να επιτευχθή αυτό με ειρήνη και ενότητα. Το βιβλίο αυτό είχε τυπωθή στην Ταϊβάν και παραδοθή στον τόπο της συνελεύσεως, μόλις σαρανταοκτώ ώρες προτού διανεμηθή σ’ ένα πλήθος γεμάτο ευγνωμοσύνη.
Κατόπιν ήλθε η σειρά του Βιβλικού δράματος με τίτλο: «Ενισχυθήτε για να Διακρατήσετε Ακεραιότητα.» Αυτό παίχθηκε ζωηρά πάνω στη σκηνή. Έδειξε πώς κάθε μέρος της πνευματικής πανοπλίας, που περιγράφεται στο έκτο κεφάλαιο του Γραφικού βιβλίου της επιστολής προς Εφεσίους, είναι ουσιώδες για κείνους που θα παρέμεναν πιστοί στον Θεό της ειρήνης και για τούτο θα είχαν την εύνοιά του. Πόσο ευγνώμονες ήσαν όλοι αυτοί για το ότι, σε μια χώρα που σπαράσσεται από πολύ σοβαρές πολιτικές διαφορές ο Ιεχωβά είχε προμηθεύσει μια ειρηνική και εποικοδομητική συνέλευσι σαν μια πρόγευσι αυτού που πρόκειται να έλθη—ενός καιρού, οπότε όλη η γη, περιλαμβανομένης και της Ταϊβάν, θ’ απολαμβάνη ειρήνη!
Τα Αγαθά Νέα Αναγγέλλονται στο Χονγκ-Κονγκ
Στις 17 Οκτωβρίου, αντιπρόσωποι της συνελεύσεως άρχισαν να καταφθάνουν στην αποικία του Βρεττανικού στέμματος, το Χονγκ-Κονγκ, με τα ψηλά κτίρια και τον πολυβριθή πληθυσμό, που έχει εγκατασταθή πρόσκαιρα στην παραλιακή ζώνη της Κομμουνιστικής Κίνας. Οι εντόπιοι Μάρτυρες άρχισαν να αισθάνωνται τον διεθνή χαρακτήρα της συνελεύσεως, όταν τριανταπέντε αντιπρόσωποι από τη Σιγκαπούρη και τη Μαλαισία έφθασαν στον Αερολιμένα Κάι Τακ. Τους συνήντησαν και τους ωδήγησαν κατ’ ευθείαν στους τόπους καταλυμάτων, που είχαν διευθετηθή στα σπίτια των πνευματικών αδελφών των στο Χονγκ-Κονγκ.
Η δημοσία ομιλία δόθηκε τη δεύτερη μέρα. Ο μεγαλύτερος αριθμός ακροατών μέχρι τότε ήταν 303. Προς χαράν όλων εκείνων που ήσαν παρόντες, ο αριθμός ανήλθε σε 678 όταν δόθηκε η δημοσία διάλεξις «Η Πλησιάζουσα Ειρήνη των Χιλίων Ετών.» Αυτό εσήμαινε ότι άτομα μιάμισυ φορά περισσότερα από τον συνολικό αριθμό των εντοπίων Μαρτύρων ενδιεφέροντο να μάθουν για την προμήθεια του Θεού σχετικά με την «επί γης ειρήνη»!
Τη Δευτέρα, η θέσις σε κυκλοφορία του βιβλίου Είναι Πράγματι η Βίβλος ο Λόγος του Θεού; στην Αγγλική επροξένησε μεγάλη ευχαρίστησι στους παρόντας. Δεν ήταν μήπως θαυμάσιο να έχουν κάτι που ν’ αντιμετωπίζουν τις αντιρρήσεις που προβάλλονται από επιστήμονας, ιστορικούς και θρησκευτικούς κριτικούς; Πειστικές αποδείξεις για το ότι η Γραφή είναι θείας προελεύσεως κάνουν όλο και περισσότερη επιτακτική την ανάγκη όπως οι υγιείς αρχές της τεθούν σε εφαρμογή, με σκοπό την επίτευξι ειρήνης και ενότητας.
Ένας τουριστικός γύρος, που έγινε χάριν των Δυτικών αντιπροσώπων, τους έφερε πολύ κοντά στον Κομμουνιστικό τομέα—στο Καλάμινο Παραπέτασμα. Είδαν, ως φραγμό, ένα συρματόπλεγμα κι ένα στενό ποτάμι. Θα εισέδυε άραγε εκεί το ειρηνικό άγγελμα της Γραφής; Ναι, αν αυτό είναι θέλημα του Ιεχωβά, διότι σ’ όλη την καλή γη ο Θεός θα φέρη σύντομα με τον δικό του τρόπο, διαρκή ειρήνη και δικαιοσύνη.
Το Χονγκ-Κονγκ είχε πράγματι συμμετοχή στη διαφωτιστική δημοσιότητα που εξυπηρέτησε τις Συνελεύσεις «Επί Γης Ειρήνη.» Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί ταπεινοί άνθρωποι εντυπωσιάσθηκαν από την ενότητα και την ειρήνη, που είναι τόσο έκδηλες μεταξύ των λάτρεων του Ιεχωβά, και που τόσο λείπουν από μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Η Ελπίς Επεκτείνεται στους Φιλιππινέζους
Η Δημοκρατία των Φιλιππίνων έχει τις δικές της εσωτερικές ταραχές, όπως συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις χώρες. Οι εκλογές συνοδεύονται σχεδόν πάντοτε από βίαιες εκδηλώσεις και φόνους. Πράγματι, το Αρχηγείο Χωροφυλακής στη Μανίλα ανέφερε ότι στην περίοδο των οκτώ εβδομάδων, που προηγήθησαν από τις εκλογές του Νοεμβρίου, πενήντα εννέα άτομα είχαν σφαγή και εξήντα είχαν τραυματισθή.
Δεν ήταν, λοιπόν, κατάλληλο να προγραμματισθή, για τις 22 έως 26 Οκτωβρίου, μια Συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά για χάριν της Μανίλας; Αλλά δεν θα ήταν ένα και μόνο στάδιο αρκετό για το μεγάλο πλήθος που ανεμένετο. Διότι ο αριθμός των Μαρτύρων της χώρας είχε αυξηθή στα τελευταία δέκα χρόνια από 30.077 σε 49.257! Γι’ αυτό υπεγράφη ένα συμβόλαιο για να χρησιμοποιηθή το «Ράιζαλ Μεμόριαλ Αθλέτικ Κόμπλεξ,» που περιελάμβανε ένα ποδοσφαιρικό στάδιο, χωρητικότητος 30.000, κι’ ένα στάδιο μπέιζμπωλ χωρητικότητος 20.000. Αυτό απεδείχθη πολύ πρακτικό, διότι το μικρότερο στάδιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθή για συνεδριάσεις στη γλώσσα Τάγκαλογκ, ενώ μια διπλή εξέδρα στο ποδοσφαιρικό στάδιο θα εξυπηρετούσε τις άλλες δύο μεγαλύτερες γλωσσικές ομάδες—Ιλόκο και Σεμπουάνο. Συναθροίσεις επίσης διευθετήθησαν για κείνους που μιλούσαν τη Χιλιγκαίυνον, την Πανγκασινική, τη Μπικόλ και τη Σάμαρ-Λέυτε.
Το πρωί του Σαββάτου, έπειτα από μια ομιλία που τόνιζε την ανάγκη ν’ αφιερώση ένας ανεπιφύλακτα τη ζωή του στον Ιεχωβά Θεό ως το πρώτο βήμα για να είναι σε ειρήνη μαζί του, 1.835 άτομα βαπτίσθηκαν ενώπιον πλήθους μαρτύρων, εκτός από τις 6.381 οι οποίοι είχαν κάμει αυτό το βήμα στις Φιλιππίνες στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους που τελείωσε στις 31 Αυγούστου 1969.
Πάνω από 40.000 παρηκολούθησαν τις συναθροίσεις το πρωί της Κυριακής. Κατόπιν, καθώς το απόγευμα προχωρούσε, τα στάδια άρχισαν να γεμίζουν. Όταν κατελήφθησαν όλα τα καθίσματα, όσοι ήσαν στο δρόμο εξακολούθησαν να μπαίνουν και να κάθωνται πάνω στη χλόη μπροστά στην εξέδρα. Όταν έγινε η παρουσίασις του ομιλητού, ήταν κάτι το θαυμάσιο να βλέπη κανείς αυτό το τεράστιο πλήθος να περιμένη προσεκτικά. Προφανώς, είχαν διακαή επιθυμία να μάθουν για τη χιλιετή βασιλεία ειρήνης που η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού θα φέρη στους αξίους του ανθρωπίνου γένους. Διεπιστώθη ότι ήσαν παρόντες 64.715—αριθμός που ξεπέρασε κάθε προσδοκία!
Ευνοϊκά σχόλια γι’ αυτή τη συνέλευσι θα μπορούσε κανείς ν’ ακούση από κάθε πλευρά. Ένας συγγραφεύς εσχολίασε ως εξής στα Εσπερινά Νέα (Μανίλας) στις 24 Οκτωβρίου: «Τώρα απομένει να δούμε σ’ αυτή τη χώρα μια συνέλευσι τόσο εύτακτη κι’ εντυπωσιακή, σαν εκείνη που συνήθως διεξάγεται από μέλη των Μαρτύρων του Ιεχωβά. . . . Σε αντίθεσι προς τις γνωστές πολιτικές συγκεντρώσεις, οι αντιπρόσωποι είναι ευγενικοί, τακτικοί και προσεκτικοί στους ομιλητάς των που τους παροτρύνουν να παραμείνουν στην πίστι, εν μέσω των αναστατώσεων του κόσμου.»
Αληθινά, αυτή η συνέλευσις έφερε μεγάλη τιμή στο όνομα του Ιεχωβά. Ήταν σαν μια μεγάλη πόλις σε κίνησι επί πέντε ημέρες—μια πόλις απηλλαγμένη από ανταγωνισμούς, αταξίες και φιλονεικίες. Ο λαός της Μανίλας έλαβε μια προκαταβολική άποψι της πραγματικής «επί γης ειρήνης,» για την οποία δίδεται υπόσχεσις ότι σύντομα θα γίνη πραγματικότης στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού.
Ειρηνική Διείσδυσης στις Νήσους Παπούα
Ακριβώς μέσα σε μια θαμνώδη περιοχή, περίπου δεκατέσσερα μίλια από τον λιμένα Μόρεσμπυ, έπρεπε να κτισθή μια ολόκληρη πόλις για να προμηθεύση επαρκείς ευκολίες για μια άλλη συνέλευσι. Οι γηγενείς Παπούα, χρησιμοποιώντας υλικά θάμνων που ήσαν πρόχειρα, μετέτρεψαν σύντομα τα σχέδια σε πραγματικότητα.
Με τη χρήσι υπαιθρίων πυρών, παρεσκευάσθησαν φαγητά για τους αντιπροσώπους—6.500 φαγητά εν συνόλω στη διάρκεια της τετραήμερης συγκεντρώσεως σ’ αυτό το νησί. Στους έξω, προξενούσε κατάπληξι να παρατηρούν πώς άνθρωποι εξήντα τεσσάρων διαφορετικών γλωσσικών ομάδων έτρωγαν, ζούσαν κι’ ελάτρευαν μαζί ειρηνικά. Όλοι οι παρόντες στη συνέλευσι απήλαυσαν πράγματι μια ειρήνη και ευτυχία που δεν μπορεί να φθάση κανένας άλλος όμιλος. Πράγματι, όχι προ πολλού καιρού, οι Παπούα εγκαινίασαν μια Αθλητική Εβδομάδα για την περιοχή του Νοτίου Ειρηνικού, κατασκευάζοντας ειδικά κτίρια για να στεγάσουν επισκέπτας από τη Νέα Γουινέα και άλλα μέρη. Εν τούτοις, λόγω του φόβου και της ελλείψεως εμπιστοσύνης μεταξύ των διαφόρων φυλετικών ομάδων, τα κτίρια αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν καθόλου.
Τα προγράμματα των συναθροίσεων παρουσιάσθηκαν στην Αγγλική, στη Μελανησιακή-Πίτζιν και στην Μοτού. Τα τοπικά δημοσιογραφικά μέσα έδωσαν εξαιρετικά σχόλια. Οι ακροαταί εκυμαίνοντο γύρω στους χίλιους καθημερινώς. Οι Παπούα και οι νησιώτες από μακρινά και κοντινά μέρη, έδειξαν ζωηρό ενδιαφέρον σχετικά με την ελπίδα της «επί γης ειρήνης» που βασίζεται στη Γραφή και σχετικά με το πώς η ειρήνη αυτή θα ήρχετο φέροντας ανακούφισι από τους φόβους και τις στενοχώριες των.
Είναι δύσκολο να φαντασθή κανείς ότι μέχρι του 1952 υπήρχε ένας μόνον Μάρτυς σε όλη την περιοχή που υπηρετείται από το τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στις νήσους Παπούα. Το περασμένο έτος επετεύχθη ένα ανώτατο όριο 1.481 ενεργών Μαρτύρων. Αυτή η συνέλευσις επρομήθευσε μια εξαιρετική αφετηρία για την περαιτέρω ευρύτερη διάδοσι σε όλον τον Νότιο Ειρηνικό της μεγάλης ελπίδος για μια αιώνια ειρήνη μέσω της βασιλείας του Θεού.
Άγγελμα Ελπίδος στους «Αντίποδας»
Η 26 Οκτωβρίου ήταν μια μοναδική ημέρα όσον αφορά τις Συνελεύσεις «Επί Γης Ειρήνη» στην περιοχή του Ειρηνικού. Συνέπιπτε με την τελευταία ημέρα της συνελεύσεως της Μανίλας, με την επομένη της τελευταίας ημέρας της συνελεύσεως του Πορτ Μόρεσμπυ, και με την εναρκτήριο ημέρα μιας εξαήμερης συνελεύσεως στο Σοουγκράουντς της πόλεως Μελβούρνης της Αυστραλίας. Εκείνοι που θα παρακολουθούσαν τη συνέλευσι ήλθαν από όλα τα μέρη της χώρας, μερικοί μάλιστα ταξίδεψαν 2.500 έως 3.000 μίλια μόνο για τη μετάβασι για να φθάσουν εκεί. Επίσης, υπήρχαν μερικές εκατοντάδες υπερπόντιοι αντιπρόσωποι.
Τόσο διεθνής ήταν η συνέλευσις, ώστε έπρεπε να διευθετηθούν συναθροίσεις για όσους κατανοούσαν τη Φιλλανδική, την Ελληνική, τη Γερμανική, την Ιταλική, την Πολωνική και την Κροατική γλώσσα. Οι γλωσσικοί φραγμοί δεν τους διεχώρισαν, ούτε παρεμπόδισαν μ’ οποιονδήποτε τρόπο τους ανθρώπους όλων αυτών των εθνών ν’ απολαύσουν τώρα ενότητα και ειρήνη. Δύο ειδικές συνεδριάσεις διεξήχθησαν χάριν των επισκεπτών της Δύσεως, όπου παρουσιάσθησαν ομιλίες, πείρες και φωτογραφικά «σλάιντς,» που έδειχναν την πρόοδο του έργου της Βασιλείας στην Αυστραλία από της ενάρξεώς του.
Ζωηρό ενδιαφέρον έδειξαν όλοι για τις τεράστιες αποστάσεις μεταξύ αραιοκατωκημένων περιοχών, που πρέπει να καλυφθούν, ώστε το ευαγγέλιο της ειρήνης να φθάση στ’ αυτιά των ανθρώπων. Ένας ολοχρόνιος Μάρτυς είχε καλύψει περίπου 100.000 μίλια με το καμιόνι του στα περασμένα τριάμισυ χρόνια. Ο τομεύς του περιλαμβάνει περίπου 300.000 τετραγωνικά μίλια. Σ’ αυτόν τον αγρό έρχεται σ’ επαφή με πολλούς από τους ιθαγενείς. Για να υπερνικήση, σε κάποιο βαθμό, το πρόβλημα της αγραμματωσύνης, φέρει μαζί του «σλάιντς» και έγχρωμες εικόνες, που εξηγούν σ’ αυτούς τους ειλικρινείς ιθαγενείς το πώς μπορούν κι’ αυτοί επίσης ν’ απολαύσουν ειρήνη με τον Παντοδύναμο Δημιουργό.
Ένα ακροατήριο, που υπερέβαινε αρκετά τις 25.000, άκουσε την τελική ομιλία της συνελεύσεως της Μελβούρνης. Σ’ αυτή την ευκαιρία, ο ομιλητής παρετήρησε ότι ειρήνη είχε επικρατήσει σ’ αυτή και σε όλες τις άλλες διεθνείς συνελεύσεις που διεξήχθησαν από τους Μάρτυρας εφέτος. Αναμφιβόλως, αυτό ωφείλετο στην ενοποιητική δύναμι του Λόγου του Θεού που είχε διεισδύσει σε τίμιες καρδιές. Ωφείλετο επίσης στην πεποίθησι, ότι η υπόσχεσις του Θεού για μια παγκόσμια ειρήνη σύντομα θα πραγματοποιηθή πλήρως. Η δεσπόζουσα σκέψις στις διάνοιες των παρόντων στη συνέλευσι, καθώς άρχισαν αυτό που για πολλούς επρόκειτο ν’ αποδειχθή ένα μακρινό ταξίδι επιστροφής με βοϊδάμαξα, ήταν: Θα επεδίωκαν και θα διατηρούσαν ειρήνη ο ένας με τον άλλον και με όλους τους ανθρώπους και, υπεράνω όλων, με τον Θεόν των Ιεχωβά.
Ειδήσεις Ειρήνης για τη Νέα Ζηλανδία
Το Ιπποδρόμιο στο Πάρκο Αλεξάνδρας του Ώκλαντ συνήθως γεμίζει από ανυπόμονα πλήθη—ανθρώπους που σκοπεύουν να κερδίσουν ένα στοίχημα, ανθρώπους που δεν τους νοιάζει να ρίξουν σκουπίδια σ’ όλο το γήπεδο. Αλλά στις 4 Νοεμβρίου, αυτό το στάδιο του τροχασμού είδε ένα πλήθος διαφορετικού είδους. Δεν υπήρχαν σπρωξίματα, ούτε κραυγές, ούτε κάπνισμα. Ήταν η «Επί Γης Ειρήνη» Διεθνής Συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της Νέας Ζηλανδίας έχει ένα Ευρωπαϊκό υπόβαθρο, ενώ σημαντικά λιγώτεροι από δέκα τοις εκατό είναι Μαορί, που ανήκουν στην Πολυνησιακή φυλή. Αλλ’ αδιακρίτως φυλετικής προελεύσεως, πολλοί Νεοζηλανδοί δέχονται ευχαρίστως τον Λόγο του Θεού ως βάσιν της πίστεώς των και χαίρονται με την ελπίδα της Βασιλείας της αιωνίου ειρήνης. Στην εναρκτήριο ημέρα στο Ιπποδρόμιο ήλθαν οι αντιπρόσωποι με επιβατηγά αυτοκίνητα και λεωφορεία, ούτως ώστε έως το απόγευμα το ακροατήριο είχε φθάσει τον αριθμό των 7.115—ήδη κατά 1.000 περισσότερους από το ανώτατο όριο του ακροατηρίου κατά την τελευταία διεθνή συνέλευσι που έγινε εδώ το 1963.
Το ωραίο διακοσμητικό σχέδιο της σκηνής περιελάμβανε τις Μαοριτικές λέξεις υποδοχής, ΧΑΙΡΕ ΜΑΪ, γραμμένες με άνθη. Προ πολλών ετών οι περισσότεροι Μαορί έγιναν Χριστιανοί κατ’ όνομα, μολονότι σε πολλές περιπτώσεις διακρατούν ακόμη παραδοσιακές ειδωλολατρικές ιδέες, όπως το ταμπού. Αλλά τώρα πολλοί απ’ αυτούς έχουν γίνει ένθερμοι σπουδασταί της Γραφής και συμμετέχουν τακτικά στη διάδοσι του αγγέλματος της ειρήνης ως μάρτυρες του Ιεχωβά. Ένας απ’ αυτούς, που έδωσε συνέντευξι από σκηνής, είπε ότι από τους 200 κατά σάρκα συγγενείς του που είναι Μάρτυρες, οι 193 ήσαν παρόντες εκεί στην ίδια συνέλευσι.
«Εκζήτησις του Αγαθού Θελήματος του Θεού» ήταν το θέμα μιας ομιλίας την Παρασκευή το πρωί. Κατέδειξε την οδό για κείνους που επιθυμούν να βρίσκωνται σε ειρήνη με τον Θεό—την οδό της αφιερώσεως. Πράγματι, πολύ περισσότεροι Νεοζηλανδοί και άλλοι είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στον Θεό, διότι, αμέσως μετά απ’ αυτή την ομιλία 421 υποψήφιοι για βάπτισμα ωδηγήθησαν στα λεωφορεία, για να μεταβούν στην μεγάλη Πισίνα Μάουντ Ήντεν που είχε θερμανθή κι’ εκεί βαπτίσθηκαν.
Η παραδεισιακή ομορφιά των νησιών αυτών έφερε στο νου τον καιρό εκείνο της ιστορίας, όταν το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι απελάμβανε ειρήνη με τον Θεό στον παράδεισο της Εδέμ. Πόσο κατάλληλος ήταν, λοιπόν, ο τίτλος της ευρέως διαφημισθείσης δημοσίας διαλέξεως σ’ αυτή τη συνέλευσι—«Η Οδός της Επανόδου στην Ειρήνη του Παραδείσου»! Πόσο συνεκινήθη το ακροατήριο των 8.400 ατόμων, καθώς εξηγούντο από τη Γραφή εδάφια το ένα κατόπιν του άλλου, για να δειχθή το πώς και πότε θ’ αποκατασταθή εκείνη η παραδεισιακή κατάστασις!
Η ειρηνική διευθέτησις, το οικοδομητικό πρόγραμμα, η πρακτική διοργάνωσις όλων των ευκολιών της συνελεύσεως, συνετέλεσαν πολύ στο να έλθουν οι παρευρεθέντες στη συνέλευσι σε στενώτερη επαφή ο ένας με τον άλλον και με την παγκόσμια εκκλησία του Θεού—ειδικά με το να προσέρχωνται προσωπικά στις συναθροίσεις και να ακούουν πείρες Συμμαρτύρων από τόσο πολλές χώρες. Όλοι είχαν τη βαθειά πεποίθησι, ότι ο Ιεχωβά πραγματικά χαρίζει ευημερία στον λαό του με ειρήνη και πνευματική αφθονία. Ενθαρρύνονται και αναζωογονούνται για να προχωρήσουν, διαδίδοντας το ευαγγέλιο της ειρήνης σε άλλους ειλικρινείς που επιποθούν τη βασιλεία του Θεού για να εγκαταστήση παγκόσμια ειρήνη.
Τα Νησιά Μπορούν να Χαίρωνται
«Ας ευφραίνεται το πλήθος των νήσων,» είναι μια Βιβλική πρόσκλησις που μπορεί να επαναληφθή σήμερα με μεγαλύτερη ακόμη δύναμι. (Ψαλμ. 97:1) Τα μακρινά νησιά του Ειρηνικού μπορούσαν ασφαλώς ν’ ανταποκριθούν σ’ αυτή την πρόσκλησι στη διάρκεια της περιόδου από 9 έως 12 Νοεμβρίου 1969, όταν διεξήγοντο οι συνελεύσεις, συγχρόνως στην Σούβα του Φίτζι και στην Παπήιτη της Ταϊτής. Η Αγγλική ήταν η γλώσσα που κυρίως χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη, ενώ στην άλλη χρησιμοποιήθηκαν η Γαλλική και η Ταϊτινή.
Μολονότι όλ’ αυτά τα νησιά έπρεπε ν’ αποτελούν σκηνές ευτυχούς ικανοποιήσεως, αυτό δεν συμβαίνει καθόλου. Ιδιαιτέρως στο Φίτζι υπάρχει ένα λανθάνον φυλετικό αίσθημα. Οι Ινδοί μετανάσται και ο γηγενής πληθυσμός δυσπιστούν ο ένας προς τον άλλον. Εξ άλλου, εκείνοι που βρίσκονται σε ειρηνική κατάστασι με τον Θεό και που είναι ηνωμένοι ως μάρτυρές του, συνεργάζονται ευτυχισμένα για να κηρύττουν τα’ αγαθά νέα της ειρήνης σε άλλους. Η ατμόσφαιρα αυτών των συγκεντρώσεων το αντανακλούσε αυτό.
Ένα προσεχτικό ακροατήριο από 1.621 άτομα στη Σούβα άκουσε τη δημοσία διάλεξι και χάρηκε μαθαίνοντας ότι ο σκοπός του Θεού να εγκαταστήση την ειρήνη σε όλη τη γη πρόκειται σύντομα να πραγματοποιηθή. Διετέθησαν επίσης περίπου σαράντα λεπτά για ευχάριστα τραγούδια που έψαλαν τρία ξεχωριστά χορωδιακά συγκροτήματα, το καθένα στο δικό του παραδοσιακό χρώμα—ένα από το Φίτζι, ένα από τις Σαμόα κι’ ένα από την Τόνγκα. Πόσο μεγαλειώδες ήταν ν’ ακούη κανείς τα γηγενή αυτά ταλέντα με τις εναρμονισμένες φωνές, που εχρησιμοποιούντο για ν’ αντηχήσουν τους αίνους Εκείνου που είναι ο μόνος άξιος—του Ιεχωβά, του Θεού της ειρήνης!
Ένας γηγενής Φιτζιανός εξέφρασε αυτό που αναμφιβόλως ήταν το αποτέλεσμα αυτής της συνελεύσεως πάνω σ’ εκείνους που είχαν μερίδα στις πολλές της ευλογίες: «Το σημειωματάριο μου είναι γεμάτο και το μυαλό μου κινδυνεύει να διαρραγή με όλα όσα έχω ιδεί και ακούσει σ’ αυτή τη συνέλευσι! Θα σκάσω αν δεν αρχίσω σύντομα να λέγω σε άλλους γι’ αυτά τα πράγματα!»
Η «Επί Γης Ειρήνη» Συνέλευσις στην Παπήιτη της Ταϊτής ήταν επίσης ένα μεγάλο γεγονός, όχι μόνο για τους τοπικούς Μάρτυρας, αλλά για τους νησιώτες γενικώς. Ήταν η πρώτη διεθνής συνέλευσις που διεξήχθη εδώ από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και ήταν η πρώτη συνέλευσις που απαιτούσε μεγαλύτερες ευκολίες απ’ όσες μπορούσε να προσφέρη μια Αίθουσα Βασιλείας. Η αίθουσα διαλέξεων, γνωστή ως «Σαλ ντε Μπασκέτ,» κοντά στο Στάδιο Φαουτάουα, ήταν το μέρος για το οποίο είχε συναφθή συμβόλαιο. Υπήρχαν πράγματι αντιπρόσωποι από άλλα νησιά πολύ περισσότεροι από τους μάρτυρας της Ταϊτής. Ο τοπικός τύπος εσημείωσε το γεγονός, ότι είχαν φθάσει αντιπρόσωποι από δώδεκα άλλες χώρες του κόσμου, και εν συνεχεία εξήγησε: «Για τους Μάρτυρας του Ιεχωβά, το κύριο πράγμα είναι να καταδείξουν ότι η Γραφή είναι εφαρμόσιμος στην καθημερινή ζωή ενός ατόμου, για τους νέους ως επίσης και για τους γονείς. . . . Σύμφωνα με τη Βιβλική χρονολογία, αυτή η χιλιετηρίς της ειρήνης, το θέμα της δημοσίας διαλέξεως—μεταξύ των ανθρώπων των ιδίων και μεταξύ ανθρώπων και ζώων—δεν είναι πολύ μακρυά, άλλα σε λίγα μόνο χρόνια. Ποιος δεν θέλει να πιστεύη στην ειρήνη;»
Οι Ταϊτινοί απήλαυσαν πράγματι τα Βιβλικά δράματα που παρουσιάσθηκαν πάνω στη σκηνή, διότι σ’ ένα απ’ αυτά με τίτλο «Ενισχυθήτε για να Διακρατήσετε Ακεραιότητα,» το ακροατήριο έφθασε ένα ανώτατο όριο από 610 άτομα. Εντυπώσεις με έγχρωμες φωταγωγήσεις έκαμαν πιο ρεαλιστική τη σκηνική δράσι. Οι παρατηρήται έμαθαν πόσο ζωτική είναι η χρήσις όλων των προμηθειών για Χριστιανική συναναστροφή και Γραφική μελέτη, πράγματα τα οποία είναι προσιτά ώστε να έχη ένας την πνευματική δύναμι να διατηρήση την ειρήνη με τον Θεό ανάμεσα σ’ έναν άνομο κόσμο.
Ένας υπάλληλος του αεροδρομίου, μολονότι ήταν συνηθισμένος να βλέπη καθημερινά τη φιλοξενία και τη ζωηρή υποδοχή που εγίνετο συνήθως στους επισκέπτας, εντυπωσιάσθηκε βαθιά από ό,τι είδε σ’ αυτή την περίπτωσι. Είπε: «Είμαι πράγματι συγκινημένος βλέποντας το πώς μια πίστις μπορεί να κρατήση τόσο ηνωμένους πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι μάλιστα δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Θα έπρεπε να είμεθα όλοι μάρτυρες του Ιεχωβά, διότι λόγω της αγάπης σας είσθε διαφορετικοί από εμάς τους άλλους.»
Η Χαβάη Υποδέχεται Εκπροσώπους Ειρήνης
Η σύγχρονη πόλις της Χονολούλου, μέσα στο ωραίο νησιωτικό της σκηνικό, ήταν η επομένη που επρόκειτο να δεχθή εκπροσώπους σε μια Συνέλευσι «Επί Γης Ειρήνη.» Από την πρώτη ακόμη μέρα, στις 11 Νοεμβρίου, το Διεθνές Κέντρο της Χονολουλού ήταν ασφυκτικά γεμάτο μ’ ένα πλήθος από 9.061 άτομα. Είχε ληφθή πρόνοια για συμπληρωματικές διευθετήσεις σε περίπτωσι υπερσυρροής ακροατών στη γειτονική Αίθουσα Εκθέσεων, που πράγματι ήσαν αναγκαίες, διότι 15.443 άτομα ήλθαν για ν’ ακούσουν τη δημοσία διάλεξι.
Ο ομιλητής έκαμε λόγο για τον εκπεφρασμένο σκοπό του Θεού να μεταμορφώση ολόκληρη τη γη σ’ έναν Παράδεισο. Αλλά και κάτι άλλο· ετέθη επίσης το ερώτημα, Ποιοι θα βρουν τον δρόμο της επιστροφής σε μια ειρηνική σχέσι με τον Θεό, που κάποτε απελάμβαναν ο Αδάμ και η Εύα; Κάθε ένας που ήλπιζε να το επιτύχη αυτό, θα έπρεπε να κάμη τα βήματα που διαγράφονται μέσα στον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Και υπήρχαν μερικοί στη συνέλευσι που είχαν αποφασίσει να κάμουν ακριβώς αυτό, διότι 314 άτομα παρουσιάσθηκαν για βάπτισμα, ως ένδειξι της αφιερώσεως στον Θεό. Ήταν πράγματι ένα αξιομνημόνευτο θέαμα, καθώς βαπτίζονταν στα γαλανά νερά του Ειρηνικού.
Το πρωί του Σαββάτου σε μια ειδική συνάθροισι με ομιλίες, πείρες και αναμνήσεις, δόθηκαν μερικά ιστορικά στοιχεία του έργου της Βασιλείας στη Χαβάη. Ο Έλλις Β. Φοξ, τώρα ογδόντα ετών, είπε πώς είχε έλθει στη Χονολουλού το 1915 και είχε σπείρει μερικούς από τους πρώτους σπόρους. Καθώς μιλούσε σ’ ένα ακροατήριο από 9.671 άτομα, πόσο τον ευχαριστούσε να βλέπη μια πραγματοποίησι των λόγων που είχαν γραφή από τον Βιβλικό συγγραφέα Ιάκωβο: «Ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών»!—Ιακ. 3:18.
Πολύ ταιριαστά, η συνέλευσις έφθασε στο τέλος της ανάμεσα στις παραλλαγές των χρωμάτων μιας χαρακτηριστικής δύσεως ηλίου στη Χαβάη και των ελαφρών κανονικών (αληγών) ανέμων, που έσειαν απαλά τους φοίνικες. Μέσα στις διάνοιες των αντιπροσώπων που αναχωρούσαν είχε εντυπωθή βαθιά η πεποίθησις ότι η από μακρού υποσχεμένη εποχή ειρήνης πλησιάζει τώρα. Ο μεγαλειώδης σκοπός του Ιεχωβά όσον αφορά τους αξίους από το ανθρώπινο γένος, θα πραγματοποιήση σύντομα για την αιώνια χαρά τους. Τότε το κάθε τι που έχει πνοή θα εκτελή ό,τι είχε προορισθή γι’ αυτό—να αινή τον Θεό που δίνει ειρήνη!
Ένα Ειρηνικό Μέλλον Είναι Βέβαιο
Ναι, αυτές οι «Επί Γης Ειρήνη» Συνελεύσεις έδωσαν απάντησι στο ερώτημα που υπήρχε στις διάνοιες πολλών: Πότε η ειρήνη και η απαλλαγή από φόβο και αγωνία θα έλθουν στις πολλές εθνικότητες και φυλές της Άπω Ανατολής;
Η ενότης και η φιλάγαθη συνεργασία των μαρτύρων του Ιεχωβά που προέρχονται από πολλά φυλετικά, εθνικά και πατριαρχικά υπόβαθρα, καθώς ζούσαν κι’ ελάτρευαν μαζί εν ειρήνη στη διάρκεια αυτών των πολλών συνελεύσεων, προσέφερε δυνατή μαρτυρία για την ικανότητα του πνεύματος του Θεού να ενώνη ανθρώπινα πλάσματα ακριβώς τώρα, με τρόπο που τίποτε άλλο δεν είναι σε θέσι να το κάμη. Παρατηρηταί μπορούσαν να δουν ότι ήταν δυνατόν να εφαρμοσθούν οι Γραφικές αρχές, και ότι η εφαρμογή τους παράγει λαμπρά αποτελέσματα, ακόμη και ανάμεσα σ’ έναν άθεο κόσμο. Πόσο αληθινοί είναι οι λόγοι του Ψαλμωδού: «Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα»!—Ψαλμ. 119:165.
Αλλά κατόπιν υπήρχε, επίσης, το άγγελμα ολοκλήρου του προγράμματος της συνελεύσεως. Ο Θεός εξάπαντος θα απομακρύνη όλους εκείνους που διαταράσσουν την ειρήνη και θα εγκαθιδρύση πάνω στη γη μια χιλιετή βασιλεία ειρήνης, και μάλιστα στο λίαν προσεχές μέλλον. (Αποκάλ. 20:6) Οι άνθρωποι και τα έθνη δεν έχουν την ικανότητα να το εμποδίσουν αυτό. (Δαν. 2:44) Θα είναι για την ευλογία εκείνων που ειλικρινά ποθούν ειρήνη και δικαιοσύνη. Αυτοί πρέπει, χωρίς εξαίρεσι, να είναι σε ειρηνική σχέσι με τον Θεό, γνωρίζοντας το θέλημά του και καταβάλλοντας τις καλύτερες προσπάθειές των για να το εκτελούν στη ζωή τους. Τώρα, ενώ περιβάλλονται ακόμη από ιδιοτελείς ανθρώπους και πονηρές συνθήκες είναι ο καιρός που ο καθένας μπορεί ν’ αποδείξη την αγάπη του για τον Θεό και την πίστι του στη διαρκή ειρήνη, που αυτός θα φέρη σε όλη τη γη.
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Στη Σεούλ της Νοτίου Κορέας οι παρόντες στη Συνέλευσι απολαμβάνουν τις τελικές παρατηρήσεις από τον Πρόεδρο της Εταιρίας Σκοπιά Ν. Ο. Νορρ.
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Ιαπωνίδες Μάρτυρες παίζουν ύμνους προς αίνον του Ιεχωβά στο κότο, ένα όργανο όμοιο με άρπα.
[Εικόνες στη σελίδα 20]
Φιτζιανή χορωδία ψάλει ένα αποχαιρετιστήριο άσμα στους συνέδρους που επισκέφθηκαν τη Σούβα.
Ολοχρόνιοι κήρυκες στη συνέλευσι του Χονγκ-Κονγκ χάρηκαν πολύ όταν πήραν το νέο βιβλίο στην Κινεζική γλώσσα «Ζωή Αιώνιος—εν τη Ελευθερία των Υιών του Θεού».
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Μερικοί από τις 64.715 στη δημόσια ομιλία στη Μανίλα των Φιλιππίνων.
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Άποψις της εξέδρας στη συνέλευσι του Ώκλαντ που δείχνει τα λόγια υποδοχής στη γλώσσα Μαορί.
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Πρατήριον αναψυκτικών στη Χονολουλού—σε ρυθμό της Χαβάη.