Τι Συνέβη με τους Ιπταμένους Δίσκους;

Η ΟΛΗ υπόθεσις άρχισε το καλοκαίρι του 1947, όταν ο πιλότος ενός ιδιωτικού αεροπλάνου που πετούσε κοντά στο όρος Ραινιέ, στην Ουάσιγκτων, είδε μερικά δισκοειδή πράγματα να κινούνται διά μέσου του αέρος, το ένα κατόπιν του άλλου, σε μια κυματοειδή γραμμή, «σαν πιάτα γλυκίσματος που χοροπηδούν πάνω στο νερό.»

Η έκθεσις αυτή δημοσιεύθηκε σε πολλές εφημερίδες και γρήγορα την ακολούθησε ένα κύμα παρομοίων εκθέσεων από άλλα μέρη της χώρας. Έλεγαν ότι φωτεινά σημεία περιφέρονταν στον ουρανό, κατόπιν ότι έφευγαν σαν αστραπή κάνοντας στροφές ζιγκ-ζαγκ, πράγμα αδύνατο για οποιοδήποτε γνωστό αεροσκάφος. Ένας στολίσκος από ωοειδή φώτα έγινε ορατός και φωτογραφήθηκε στο Λούμποκ του Τέξας. Χειρισταί ραντάρ σε αεροδρόμια και σε αεροπλάνα που πετούσαν ψηλά άρχισαν να παρατηρούν στίγματα πάνω στις οθόνες των, που δεν ωμοίαζαν με οποιαδήποτε αεροπλάνα γνωστά για την παρουσία τους. Διέγραφαν παράξενες τροχιές και μερικές φορές εξαφανίζονταν απότομα.

Δημοσιεύθηκαν πολυάριθμες φωτογραφίες, κατά το πλείστον θαμπών φώτων μέσα στο σκοτάδι, αλλά μερικές έδειχναν πολύ ευκρινή διαγράμματα αντικειμένων σαν δίσκους στον ουρανό της ημέρας. Ένας αυτοκινητιστής, που περιώδευε στη χώρα, έλαβε κινηματογραφικές εικόνες μιας μυστηριώδους ομάδος λευκών κηλίδων που στριφογύριζαν πάνω από την έρημο, κοντά στο Τρέμοντον της πολιτείας Γιούτα.

Οι πρώτες εκθέσεις των εφημερίδων μετεχειρίζοντο τον όρο «ιπτάμενοι δίσκοι,» και το όνομα αυτό έφθασε να χρησιμοποιήται από το κοινό για όλα τα παράξενα αντικείμενα που φαίνονταν στον ουρανό. Πολλά όμως από τα πράγματα που έχουν γίνει ορατά, δεν έχουν τη μορφή δίσκου· γι’ αυτό, ονομάζονται ακριβέστερα «απροσδιόριστα ιπτάμενα αντικείμενα,» ή, χάριν συντομίας, UFO [αρχικά των Αγγλικών λέξεων «unidentified flying objects,» που έχουν αυτή τη σημασία].

Κατά καιρούς τα UFO έγιναν τόσο πολυάριθμα ώστε χιλιάδες ανθρώπων τα παρατηρούσαν με μια ομαδική σχεδόν υστερία. Οι εφημερίδες γέμιζαν τις στήλες των με συνεντεύξεις, με επίσημες εκθέσεις, με διαδόσεις και γνώμες. Τον Ιούλιο του 1952, μια πλημμύρα εκθέσεων σχετικών με εικόνες ραντάρ και παράδοξα φώτα γύρω στο αεροδρόμιο της Ουάσιγκτων, D.C., εξαπέλυσε ένα τέτοιο κύμα πανικού. Στην πόλι του Μεξικού, τον Σεπτέμβριο του 1965, τα οχήματα είχαν συνωστισθή μερικά βράδυα σε μια σειρά κατά την ώρα της μεγάλης κυκλοφορίας, και οι άνθρωποι πέρασαν τις νύχτες πάνω στις στέγες παρατηρώντας κινούμενα φώτα στον ουρανό.

Πολλές από τις περιγραφές των UFO’S έδειχναν ότι αυτά ήσαν υπό τον έλεγχο νοημόνων πλασμάτων και ότι εκινούντο ανταποκρινόμενα στους παρατηρητάς, που προσπαθούσαν να τα πλησιάσουν για να έχουν μια εικόνα από πιο κοντά. Μερικές φορές, αστυνομικοί σε περιπολικά αυτοκίνητα ανέλαβαν να ανακαλύψουν UFO που περιίπταντο χαμηλά. Διεπίστωσαν ότι τ’ αυτοκίνητά των δεν μπορούσαν να τα παρακολουθήσουν κι’ επέστρεψαν τρομοκρατημένοι από αφηγήσεις, ότι είχαν κυνηγηθή από το επιδιωκόμενο θήραμά τους. Στρατιωτικά καταδιωκτικά αεροπλάνα ανυψώθηκαν για να επιδιώξουν επαφή με στόχους που ήσαν ορατοί εκ του φυσικού ή με το ραντάρ. Στο Κεντώκη, κάποιο απόγευμα του 1948, ένας άτυχος πιλότος προσεπάθησε να συλλάβη ένα UFO. Ανυψώθηκε μπροστά απ’ αυτό και ανέφερε ότι ανέβαινε σε ύψος 6.000 μέτρων. Αυτές ήσαν οι τελευταίες του λέξεις. Βρέθηκε νεκρός μέσα στα συντρίμματα του αεροπλάνου του.

Θεωριολογία

Οι θεωρίες αφθονούσαν όσον αφορά την προέλευσι των μυστηριωδών «ιπταμένων δίσκων.» Μήπως οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν μυστικές δοκιμές ενός νέου τύπου οχήματος, που εκινείτο από ατομική ή μαγνητική ενέργεια, ή ακόμη από ενέργεια της βαρύτητος; Ή πιθανόν κάποια ξένη δύναμις είχε γίνει κάτοχος μιας τέτοιας κινητηρίου δυνάμεως κι’ έκανε επίδειξι της νεωστί σημειωθείσης επιτυχίας της στους ουρανούς των Ηνωμένων Πολιτειών. Ευρυτέρα εν τούτοις προπαγάνδα εγίνετο με τη θεωρία ότι επισκέπται από το εξωτερικό διάστημα είχαν φθάσει για να επιθεωρήσουν τη γη και να μελετήσουν τους κατοίκους της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιδέα αυτή είναι εκείνο που επροίκισε τους «ιπταμένους δίσκους» με το κύριο γόητρό τους. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος τώρα μόλις προετοιμάζετο να διακινδυνεύση τον επίγειο οίκο του για να εξερευνήση άλλους κόσμους, του έδωσε αφορμή να διερωτάται αν νοήμονα πλάσματα σ’ οποιοδήποτε χώρο, το είχαν κάμει αυτό προηγουμένως. Εξ άλλου αυτή η ιδέα διετάρασσε εκείνους που επίστευαν ότι ο άνθρωπος είναι μοναδικός στο σύμπαν, ως μια νοήμων, σαρκική δημιουργία του Θεού.

Μερικά άτομα ισχυρίσθηκαν ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι είχαν πράγματι προσγειωθή σε απόμερα σημεία, και έδειξαν ως απόδειξι την ισοπεδωμένη βλάστησι ή το καψαλισμένο έδαφος κοντά στην τοποθεσία της προσγειώσεως. Προεβλήθη ο ισχυρισμός ότι σε πλησιέστερες συναντήσεις με τα διαπλανητικά οχήματα, τα φώτα είχαν σβύσει και τα ρολόγια είχαν σταματήσει, ακόμη και οι μηχανές των αυτοκινήτων· συγχρόνως, τα μέταλλα απέκτησαν μαγνητισμό και το περιβάλλον έγινε ραδιενεργό. Μερικά άτομα επιστοποίησαν ότι είχαν επιβιβασθή στους «δίσκους,» ένας σε μια έρημο της Καλιφορνίας, ένας άλλος σε κάποιο αγρόκτημα της Βραζιλίας, και ότι συνήντησαν τους ταξιδιώτες από την Αφροδίτη. Μολονότι η μαρτυρία των ήταν ανεπιβεβαίωτη, υπήρξαν μερικοί εύπιστοι που ήσαν έτοιμοι να την πιστεύσουν. Έγιναν εισηγήσεις μιας θρησκευτικής απόψεως για τη δημιουργία μιας νέας λατρείας συγκεντρωμένης στους θεοειδείς υπερανθρώπους από την Αφροδίτη.

Οι περισσότεροι επιστήμονες έτειναν στο να εκδηλώσουν περιφρόνησι στην έξαψι του κοινού. Οι αστρονόμοι, ιδιαιτέρως, παρέμειναν ασυγκίνητοι.. Ετόνισαν ότι ήταν δική τους υπόθεσις το να παρατηρούν τους ουρανούς, αλλά δεν είχαν δη «ιπταμένους δίσκους.» Εκτός τούτου, ρώτησαν, από που θα ήρχοντο; Από τον Άρη; Από την Αφροδίτη; Απ’ ο,τι γνωρίζομε ήδη γι’ αυτούς τους πλανήτας, θα ήταν τελείως αδύνατο για οποιοδήποτε ανθρωποειδές πλάσμα να ζήση εκεί, εφόσον δεν υπάρχει αέρας ή νερό. Προσέτι, διαπλανητικές έρευνες, κατά τις οποίες έγινε έλεγχος της ατμοσφαίρας της Αφροδίτης κι’ ελήφθησαν φωτογραφίες του Άρεως εκ του πλησίον, ενίσχυσαν αυτή τη γνώμη. Η Αφροδίτη βρέθηκε τόσο θερμή ώστε να λυώνη τον ψευδάργυρο, ο Άρης ψυχρός και χωρίς ζωή, όπως η σελήνη. Ελάχιστοι ήσαν οι επιστήμονες που θεώρησαν το ζήτημα των UFO αρκετά ενδιαφέρον ώστε ν’ αφιερώσουν κάποιο ποσόν χρόνου για την έρευνά του, ή ακόμη να μιλήσουν γι’ αυτό δημοσία. Σπανίως ανεφέρετο στα περιοδικά των. Ένας αστρονόμος υπεβλήθη στον κόπο να γράψη ένα βιβλίο που έδειχνε πώς τα φαινόμενα του αντικατοπτρισμού μπορούσαν να παραγάγουν παρόμοια αποτελέσματα όμοια με τους «δίσκους» που χοροπηδούν και που τους είδαν στο Όρος Ραινιέ, ή με τα φώτα στο Λούμποκ.

Φάνηκε πιθανόν ότι οι περισσότεροι από τους «ιπταμένους δίσκους» που είχαν γίνει ορατοί, ήταν απλώς παρανοήσεις συνηθισμένων πραγμάτων, όπως είναι τα άστρα, οι μετεωρίτες, τα αεροπλάνα, τα μπαλλόνια και τα φαινόμενα του αντικατοπτρισμού, χωρίς ν’ αποκλεισθούν τα τεχνάσματα και οι παραισθήσεις. Αλλά το οριστικό ερώτημα παρέμεινε: Θα μπορούσαν, άραγε, όλα τα παράδοξα θεάματα που ανεφέρθησαν ν’ αποδοθούν σε τόσο κοινές αιτίες; Ή ήταν δυνατόν να υπάρχουν μερικοί γνήσιοι «ιπτάμενοι δίσκοι,» για τους οποίους οι επιστήμονες δεν μπορούσαν πραγματικά να δώσουν σχετική εξήγησι;