Διαθέτετε Χρόνο για να Είσθε ένας Καλός Γονεύς

ΕΙΝΑΙ ωραίο για ευσυνείδητους γονείς να ενδιαφέρωνται για να εξασφαλίζουν στα παιδιά των τις υλικές ανάγκες της ζωής—τροφή, στέγη και ενδύματα. Αυτό είναι κατάλληλο και αναγκαίον.

Αλλ’ ακόμη σπουδαιότερη είναι η ανάγκη να διαθέτουν οι γονείς χρόνο για να ικανοποιούν τις συναισθηματικές, διανοητικές και πνευματικές ανάγκες των παιδιών τους.—Ματθ. 4:4.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από την αγάπη και τη στοργή που οι γονείς μπορούν να δώσουν. Αυτό περιλαμβάνει στοργικούς εναγκαλισμούς και φιλιά, που να δείχνουν μ’ ένα φυσικό τρόπο ότι τα αγαπούν. Πράγματι, χωρίς αυτό, τα νήπια μπορεί να γίνουν ανήσυχα συναισθηματικώς, ακόμη και ανισόρροπα διανοητικώς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον έχει διαπιστωθή ότι είναι πολύ ωφέλιμο ακόμη και στα ορφανοτροφεία να έρχωνται νοσοκόμες, ή άλλες γυναίκες περιοδικώς να κρατούν τα παιδιά και να τους δείχνουν στοργή. Ναι, ο Ιεχωβά εδημιούργησε τα παιδιά με αυτή την ανάγκη και εφωδίασε τους ενηλίκους με την ικανότητα να παρέχουν αυτή τη στοργή.

Καθόσον τα παιδιά μεγαλώνουν, η ανάγκη να διαθέτουν οι γονείς χρόνο μαζί τους δεν ελαττώνεται. Ιδιαίτερα κατά τα πρώτα έτη της εφηβικής ηλικίας των, καθώς οι πιέσεις μεγαλώνουν, οι νεαροί συχνά βασανίζονται από προβλήματα, αμφιβολίες και ερωτήσεις. Το δημόσιο σχολείο δεν μπορεί να τα χειρισθή όλα αυτά. Και ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι αυτό δεν είναι κυρία ευθύνη του σχολείου. Είναι ευθύνη των γονέων να καθοδηγούν τα παιδιά τους. Αυτό μπορεί να γίνη μόνον με το να επικοινωνήτε μαζί τους.

Συζήτησις για τα Προβλήματά τους

Μεγάλο μέρος του ‘χάσματος της επικοινωνίας’ μεταξύ γονέων και παιδιών σήμερα είναι σφάλμα των γονέων. Πολλοί από αυτούς έχουν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει την ευθύνη των να διαθέτουν χρόνο με τα παιδιά των. Δεν βρίσκουν το χρόνο ν’ ακούσουν τα προβλήματα και τα ζητήματά των και να δώσουν σταθερή αλλά και φιλάγαθη συμβουλή. Μερικοί περιμένουν εωσότου το παιδί γίνη δέκα ή δεκαπέντε ετών για ν’ αρχίσουν αυτή της ζωτικής σπουδαιότητος επικοινωνία. Είναι όμως πολύ αργά τότε. Η επικοινωνία πρέπει ν’ αρχίζη στη νηπιακή ηλικία.

Αυτή η επικοινωνία πρέπει να περιλαμβάνη μια συζήτησι διπλής κατευθύνσεως. Οι γονείς δεν μπορούν πραγματικά να μάθουν τις ανάγκες των παιδιών των εκτός αν τις ακούσουν απ’ αυτά. Αυτό δεν γίνεται μόνο με το να υπαγορεύουν όλη την ώρα τι να κάνουν και τι να μη κάνουν. Τέτοια υπαγόρευσις θα μπορούσε να τα οδηγήση αλλού για μια ελεύθερη συζήτησι.

Σχετικά μ’ αυτό, ο Λόγος του Θεού λέγει: «Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.» (Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ) Με το να λέγουν συνεχώς οι γονείς στα παιδιά τι να κάνουν χωρίς να τα ενθαρρύνουν να εκφράζωνται, αυτά μπορεί να γίνωνται ολοένα και λιγώτερο πρόθυμα να επικοινωνούν—και απ’ αυτό προκύπτει το ‘χάσμα’.

Ακόμη και όταν ένας νεαρός κάνει κάτι εσφαλμένο και έχει ανάγκη διορθώσεως ή τιμωρίας, συχνά είναι ευεργετικό για τον γονέα να λογικεύεται με το παιδί, να του δείχνη τι κακό έκαμε, γιατί είναι κακό, ποιες είναι οι συνέπειες της πράξεως και γιατί μια άλλη πορεία ενεργείας είναι ανώτερη—όλα από την άποψι του Θεού. Αυτό χρειάζεται χρόνο, αλλά είναι μια καλή επένδυσις για το μέλλον του παιδιού.

Ζωτική η Ενότης των Γονέων

Σχετικά με την παροχή συμβουλής, την πειθαρχία ή ακόμη και την τιμωρία, μια ενωμένη στάσις εκ μέρους και των δύο γονέων είναι ζωτικής σπουδαιότητος.

Είναι συντριπτικό για τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς των να φιλονικούν ή να εκθέτουν ανοιχτά τις διαφορές, ειδικά όταν οι δυσκολίες περιλαμβάνουν τα παιδιά. Είναι ολέθριο για τον πατέρα να λέγη κάτι στα παιδιά του, και έπειτα η μητέρα να λέγη άλλο. Αυτό διαιρεί τα συναισθήματα των παιδιών και συχνά τη νομιμοφροσύνη των.

Πρέπει ν’ αποφεύγουν να εκθέτουν τις διαφορές μπροστά στα παιδιά, όπως την πανούκλα. Είναι ένα δηλητήριο που μπορεί να φονεύση την ενότητα και την ευτυχία της οικογενείας των. Είναι αλήθεια, θα υπάρξουν διαφορές γνώμης μεταξύ του ανδρός και της συζύγου του σε διάφορα ζητήματα. Αλλ’ αυτές πρέπει να τακτοποιούνται ΚΑΤ’ ΙΔΙΑΝ, μακρυά από τα παιδιά.

Το γεγονός ότι ο σύζυγος πρέπει να είναι «κεφαλή της γυναικός του» δεν σημαίνει ότι οι απόψεις του για το πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται τα ζητήματα είναι οι μόνες που έχουν κάποια σπουδαιότητα. (Εφεσ. 4:23) Είναι συνετός και στοργικός ο σύζυγος που ακούει όταν η σύζυγός του κάνη υποδείξεις και δίνει σοβαρή εκτίμησι σ’ εκείνο που λέγει.

Όσο για τη σύζυγο, αυτή πρέπει να ‘υποτάσσεται στον άνδρα της.’ (Εφεσ. 5:22, 23) Ο Θεός διώρισε τον άνδρα κεφαλή της οικογενείας και τον εξήρτισε γι’ αυτό. Επομένως, η γυναίκα δεν θα έπρεπε να προσπαθή να σφετερισθή ή υποσκάψη τη θέσι του συζύγου της ως κεφαλής με το να φιλονεική μαζί του μπροστά στα παιδιά. Όχι, θα έπρεπε να τιμά τη θέσι του. Αυτή δεν πρέπει να είναι ανταγωνιστής αλλά βοηθός, διότι όταν εδημιούργησεν ο Θεός τη γυναίκα για τον άνδρα είπε: «Θέλω κάμει, εις αυτόν βοηθόν ως συμπλήρωμα αυτού.»—Γεν. 2:18, ΜΝΚ.

Λήψις Τελικών Αποφάσεων

Εν τούτοις, ύστερα από την κατ’ ιδίαν συζήτησι ενός ιδιαιτέρου ζητήματος, τι θα γίνη αν υπάρχη ακόμη διαφορά γνώμης μεταξύ των συζύγων για το πώς να φέρωνται με τα παιδιά τους; Τι θα γίνη;

Τότε η πορεία ενεργείας που είναι περισσότερο επιτυχής, εκείνη που πραγματικά αποδίδει το καλύτερο, εκείνη που συμβουλεύει ο Λόγος του Θεού, είναι αυτή: «Καθώς η εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσονται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα.»—Εφεσ. 5:24.

Αυτό σημαίνει ότι είναι δικαίωμα και ευθύνη του συζύγου να λάβη την τελική απόφασι. Ακόμη και αν η σύζυγος δυνατόν να μη συμφωνή, θα πρέπει να την σεβασθή και να την υποστηρίζη αφού ο σύζυγος λάβη την απόφασί του. Φυσικά, αυτό γίνεται εφ’ όσον ο σύζυγος δεν της ζητεί να κάμη κάτι που παραβιάζει τους νόμους του Θεού. Αν ο σύζυγος έκανε αυτό, τότε η σύζυγος θα έπρεπε ‘να πειθαρχή εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.’—Πράξ. 5:29.

Ένας πλοίαρχος υπάρχει σε κάθε πλοίο. Ο Ιεχωβά διώρισε τον άνδρα σ’ αυτή την αρμοδιότητα για την οικογένεια. Βέβαια, αυτός θα κάμη λάθη· αλλά και αυτή θα κάμη. Όμως το πιο μεγάλο σφάλμα και για τους δυο θα ήταν να μη ακολουθούν τον τρόπο ενεργείας που διετάχθη από τον Θεό κ’ έτσι να παραμένουν διχασμένοι.

Η ενότης των γονέων θα έχη μια πολύ ωφέλιμη επίδραση στα παιδιά. Θ’ αυξήση την αγάπη τους και τον σεβασμό για τους γονείς των, για την εξουσία των γονέων και για τις διευθετήσεις του Ιεχωβά. Ακόμη και αν αυτό δεν γίνη, ακόμη και αν τα παιδιά αφήσουν να επηρεασθούν περισσότερο από τις εξωτερικές πιέσεις και απομακρυνθούν από τη συμβουλή των γονέων των, αφού μεγαλώσουν αρκετά ώστε ν’ αφήσουν το σπίτι, τότε οι γονείς μπορούν να παρηγορούνται γνωρίζοντας ότι έκαμαν το καλύτερο που μπορούσαν. Να ενθυμήσθε, καθώς δείχνει η Βίβλος, ότι ο Ησαύ δεν εξελίχθηκε τόσο καλά όπως ο Ιακώβ, μολονότι ο Ησαύ και ο Ιακώβ ήσαν δίδυμοι και είχαν την ίδια ανατροφή, αφού ήσαν υιοί των ευσεβών Ισαάκ και Ρεβέκκας.

Συνήθειες Εργασίας

Απαιτείται χρόνος επίσης για να δοθή πρακτική εκπαίδευσις στα παιδιά. Πρέπει όλα να συμβάλλουν κάπως στην ευημερία της οικογενείας, με το να αναλαμβάνουν δουλειές όπως είναι το καθάρισμα, το κούρεμα της χλόης, το στρώσιμο του τραπεζιού, το μαγείρεμα, το πλύσιμο των πιάτων, και ούτω καθεξής. Φυσικά, στην περίπτωσι μικρών παιδιών, η ικανότης των είναι περιωρισμένη και θα κάμουν λάθη. Αλλά μην αφήνετε αυτά τα λάθη να σας εμποδίσουν από το ν’ αρχίσετε αυτή την εκπαίδευσι ενωρίς.

Είναι τραγικό να βλέπη κανείς πώς πολλοί νεαροί, άνδρες και γυναίκες, είναι απροετοίμαστοι για τους αντιστοίχους ρόλους των στη ζωή. Μερικές νεόνυμφες ποτέ δεν μαγείρεψαν ένα φαγητό πριν από τον γάμο!

Οι καλοί γονείς αρχίζουν να αναθέτουν δουλειές στα παιδιά ενώ είναι ακόμη πολύ μικρά, σχεδιάζοντας μαζί την προοδευτική εκπαίδευσι των τέκνων των. Η μητέρα μπορεί να δίνη στο μικρό κορίτσι να κάνη μικρά πράγματα στην προετοιμασία των φαγητών ή να βοηθή στο στρώσιμο του τραπεζιού. Σιγά σιγά, όσο περνούν τα χρόνια, αυτό μπορεί να επεκτείνεται ωσότου το κορίτσι μάθη πώς να παρασκευάζη ολόκληρο το φαγητό. Πόσο ευγνώμονες θα είναι και αυτή και ο μέλλων σύζυγός της γι’ αυτή την εκπαίδευσι!

Ο στοργικός πατέρας θα διαθέτη χρόνο για να εκπαιδεύη τον γυιο του να αναλαμβάνη τις ευθύνες ενός ανδρός. Διδάσκετέ τον να κάνη δουλειές στο σπίτι από μικρή ηλικία. Ας χειρίζεται ένα πινέλο χρωματισμού, ένα σφυρί ή άλλα εργαλεία. Βοηθείτε τον να καταλάβη τη διαφορετική κατασκευή και τις ανάγκες της γυναίκας, ζητήματα που χρειάζεται να εκτιμά, αν κάποια μέρα πρόκειται ν’ απολαύση τη συζυγική ευτυχία.—1 Πέτρ. 3:7.

Επίσης, διδάσκετε τους νεαρούς κατάλληλο σεβασμό για τους άλλους, όπως συμβουλεύει ο Λόγος του Θεού: «Πρεσβύτερον μη επιπλήξης, αλλά πρότρεπε ως πατέρα· τους νεωτέρους, ως αδελφούς· τας πρεσβυτέρας ως μητέρας, ως αδελφάς, μετά πάσης καθαρότητος.»—1 Τιμ. 5:1, 2.

Η Γνώσις του Θεού

Χωρίς αμφιβολία, το πιο μεγάλο δώρο που μπορείτε να χαρίσετε στα τέκνα σας σαν καλοί γονείς είναι η ορθή γνώσις του Θεού. Και αυτό, επίσης, απαιτεί χρόνον. Πόσο σπουδαίο είναι; Η Βίβλος απαντά: «Αύτη είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Κανένα δώρο που θα μπορούσατε να χαρίσετε δεν θα μπορούσε ποτέ να εξισωθή με αυτό—την αιώνιο ζωή. Αλλά θέτετε τα τέκνα σας στον δρόμο για την αιώνιο ζωή με το να διδάσκετε σ’ αυτά τους σκοπούς και τις απαιτήσεις του Θεού.

Πόσο γρήγορα θα πρέπει ν’ αρχίσετε να διδάσκετε τα τέκνα σας για τον Θεό; Ο απόστολος Παύλος έγραψε για τον Τιμόθεο: «Από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν.»—2 Τιμ. 3:15.

Όταν λέγωμε να διδάσκετε τα τέκνα για τον Θεό, δεν εννοούμε να μετατοπίζετε αυτή την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Εννοούμε να καθίσετε κάτω στο σπίτι μαζί με Βιβλικά βοηθήματα μελέτης, σαν εκείνα που χρησιμοποιούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στα σπίτια των, και να διδάσκετε το παιδί σας σεις ο ίδιος, σαν γονεύς του. Αυτό πρέπει να γίνεται πολύ προτού τα παιδιά αρχίσουν να πηγαίνουν στο σχολείο.

Αλλά δεν είναι τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας πολύ μικρά για να διδάσκωνται τόσο σοβαρά πράγματα; Καθόλου! Πράγματι, πρόσφατη έρευνα αποδεικνύει ότι ήταν πάντοτε αληθές ότι τα παιδιά που προχωρούν πολύ καλά είναι συνήθως εκείνα για τα οποία οι γονείς διέθεσαν χρόνο να τα διδάσκουν πριν αρχίσουν τα χρόνια του σχολείου.

Τα παιδιά μαθαίνουν μια περίπλοκη γλώσσα τον καιρό που είναι τριών ή τεσσάρων ετών. Έτσι μπορούν ασφαλώς να μαθαίνουν για τον Θεό! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν τα μικρά παιδιά των τις οδούς του Θεού. Και όσο μεγαλώνουν είναι μια μεγάλη βοήθεια να τα διδάσκουν πώς να διαβάζουν και να γράφουν. Τον καιρό που τα παιδιά αρχίζουν το σχολείο θα έχουν προοδεύσει πολύ ωραία τόσο στη γνώσι του Θεού όσο και στην ανάγνωσι και γραφή, πράγμα που θα είναι βοηθητικό γι’ αυτά σε όλη τους τη ζωή!

Φέρει Αποτελέσματα

Το ότι μια τέτοια πρώιμη εκπαίδευσις οδηγεί σε καλά αποτελέσματα αποδεικνύεται από πολλές πείρες γονέων. Παραδείγματος χάριν, ένας μάρτυς του Ιεχωβά γράφει την πείρα του όταν επεσκέφθη μιαν άλλη οικογένεια Μαρτύρων, οι οποίοι είχαν μια κόρη τριών ετών και ένα γυιο μόνο δεκαοκτώ μηνών, Λέγει:

«Ένα βράδυ αφού γυρίσαμε στο σπίτι από τις συναθροίσεις της εκκλησίας των μαρτύρων του Ιεχωβά συνομιλούσα με το αγοράκι και το ρώτησα αν θα ήθελε να παίζη μ’ ένα λιοντάρι. Αμέσως αυτό κατάλαβε για τι πράγμα μιλούσα και είπε μ’ ένα τόνο που μόλις μπορούσα να εννοήσω: ‘Να φέρω το Βιβλίο μου.’ Έφερε το βιβλίο Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο. . . και βρήκε την εικόνα με τα λιοντάρια στη σελίδα 17.

«Το ρώτησα για άλλα ζώα και γύρισε στις σελίδες 40 και 41 που δείχνουν τα ζώα που μπαίνουν στην κιβωτό. Το ρώτησα αν ήξερε ποιος ήταν ο Αδάμ, και γύρισε στην εικόνα της σελίδος 21 και μου τον έδειξε. Μπορούσε επίσης ν’ αναγνωρίση την Εύα και τον όφι στις σελίδες 28, 29.

«Μίλησα επίσης στο κορίτσι, και αυτό μπορούσε να πη την ιστορία πολλών από τις εικόνες του βιβλίου Παράδεισος. Αυτά τα παιδιά δεν είναι πιο έξυπνα από άλλα παιδιά, αλλά η πείρα δείχνει με βεβαιότητα ότι ένα παιδί δεν χρειάζεται να φθάση ως τη σχολική ηλικία για να εννοή τον Λόγο του Θεού.»

Μόνο με το να διαθέτετε χρόνον για να διδάσκετε στα παιδιά τον Λόγο του Θεού μπορείτε πράγματι να καθορίσετε αν αρχίζουν να εννοούν και να εκτιμούν τους σκοπούς του Θεού. Αν διαθέσετε χρόνο για να οικοδομήσετε μια τέτοια εκτίμησι στις καρδιές τους από βρεφικής ηλικίας, τότε ίσως να θερίσετε την πλούσια αμοιβή να τα ιδήτε ν’ αναπτύσσωνται σε ωρίμους, θεοφοβούμενους νεαρούς άνδρες και γυναίκες. Καθώς και οι Παροιμίες 22:6 δείχνουν: «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.» Πόσο, ικανοποιητικό είναι ν’ ανατρέφη κανείς παιδιά που τιμούν τους γονείς των και τον Ιεχωβά!—Παροιμ. 23:24, 25.

Ναι, είναι μεγάλη δουλειά να είσθε ένας καλός γονεύς. Αλλά αξίζει πολύ τον χρόνο και την προσπάθεια. Όχι μόνον η οικογενειακή ζωή γίνεται αληθινά πιο ευτυχής, αλλά και τα παιδιά τίθενται στο δρόμο για αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Θεού. Και οι γονείς μπορούν να στέκωνται ενώπιον του Θεού με καθαρή συνείδησι, γνωρίζοντας ότι ευσυνείδητα εξεπλήρωσαν τις ευθύνες των ως γονέων.

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Διαθέτετε χρόνον για να είσθε μαζί με το παιδί σας;

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Η διάθεσις χρόνου για να είσθε ένας καλός γονεύς περιλαμβάνει να διδάσκετε στα παιδιά σας τον Λόγον του Θεού