Σχεδιασμένος για να Ζη Αιωνίως

ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ δημιουργήθηκε να ζη για πάντα, θα έπρεπε ν’ αναμένωμε να εύρωμε απόδειξι αυτού του σχεδίου στο σώμα του και στον εγκέφαλό του. Έχει ο άνθρωπος τον διανοητικό και φυσικό εξοπλισμό που δείχνει ένα σχέδιο για ζωή, με τη βοήθεια του Θεού, όχι για εκατοντάδες ή ακόμη για χιλιάδες χρόνια, αλλά για πάντα;

Για ν’ αξίζη τον κόπο η αιώνια ζωή και να είναι επιθυμητή, ο άνθρωπος θα εχρειάζετο έναν εγκέφαλο που θα μπορούσε να τον εξυπηρετή για πάντα. Θα έπρεπε να είναι ένας εγκέφαλος που θα μπορούσε να προσλαμβάνη κατ’ ουσίαν απεριόριστες ποσότητες πληροφοριών. Πρέπει να είναι ένας εγκέφαλος που θα έκανε ικανόν τον άνθρωπον να οικοδομή συνεχώς επάνω σε προηγούμενη γνώσι ώστε να μπορή να κάνη συνεχή πρόοδο.

Έχει ο άνθρωπος αυτό το είδος του εγκεφάλου; Ναι, και είναι το μόνον επίγειο πλάσμα που έχει τέτοιον εγκέφαλο. Μεταξύ της επιγείου δημιουργίας ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι μοναδικός. Η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου του 1970 (Τόμος 2, σελ. 459) λέγει γι’ αυτό: «Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει πολύ ανώτερο σχηματισμό από τον εγκέφαλο οποιουδήποτε ζώου.»

Πράγματι, υπάρχει ένα γιγάντιο χάσμα μεταξύ του ανθρωπίνου εγκεφάλου και του εγκεφάλου οποιουδήποτε ζώου, πράγμα που δείχνει ότι αυτοί εσχεδιάσθησαν για διαφόρους σκοπούς. Κανένα ζώο δεν έχει την ικανότητα να οικοδομή συνεχώς επάνω σε προηγουμένη γνώσι. Ενώ τα ζώα μπορούν να εκπαιδεύωνται ως ένα ωρισμένο βαθμό, δεν μπορούν όμως να μεταβιβάζουν αυτή την ειδική εκπαίδευσι στα τέκνα των· κάθε γενεά ποιμενικών σκύλων ή κυνηγετικών σκύλων πρέπει να εκπαιδεύεται από τον άνθρωπο όπως οι προηγούμενες γενεές. Τα ζώα οδηγούνται πρωταρχικώς από ένστικτα τοποθετημένα μέσα των από τον Δημιουργό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον σ’ όλους τους αιώνες, τα πτηνά εξακολουθούν να χτίζουν φωλιές, οι κάστορες να χτίζουν φράγματα και οι μέλισσες κυψέλες. Ποτέ δεν προοδεύουν περισσότερο απ’ αυτό.

Ο άνθρωπος μόνον έχει τον εγκέφαλο που τον καθιστά ικανό να οικοδομή πάνω στη γνώσι του παρελθόντος. Να γιατί αυτός μόνος μπορεί να δεσμεύη τη φωτιά, τον ηλεκτρισμό και την ατομική ενέργεια. Να γιατί αυτός μόνος μπορεί να κατασκευάζη και να χρησιμοποιή μηχανές, ηλεκτρονικούς υπολογιστάς—ακόμη και ν’ ανεβαίνη ο ίδιος στη σελήνη. Δεν οδηγείται κυρίως από ένστικτο, αλλ’ από δυνάμεις λογικής.

Ναι, ο άνθρωπος μόνος έχει εγκέφαλον που θα τον καθιστούσε ικανόν να συνεχίζη τη μάθησι και να προοδεύη αιωνίως, αλλ’ όχι τα ζώα. Ο Δημιουργός εφωδίασε το καθένα με το είδος του εγκεφάλου που εχρειάζετο: τον άνθρωπο με εγκέφαλο που να τον χρησιμοποιή για πάντα· το ζώο με εγκέφαλο που να τον χρησιμοποιή για μια βραχεία περίοδο ζωής.

Μια Καταπληκτική Ικανότης

Η ικανότης του ανθρωπίνου εγκεφάλου είναι χωρίς αμφιβολία τρομερή. Στο άρθρο της Παγκόσμιας Εγκυκλοπαιδείας του Βιβλίου (στην Αγγλική) εκτίθεται ότι αν οι επιστήμονες μπορούσαν να σχεδιάσουν ένα ηλεκτρονικόν υπολογιστή που να συναγωνίζεται μ’ ένα ανθρώπινον εγκέφαλο, ο υπολογιστής θα έπρεπε να είναι μεγάλος όσο το Εμπάιρ Σταίητ Μπίλντιγκ στην πόλι της Νέας Υόρκης!

Το κύριο μέρος του εγκεφάλου είναι το κύτταρο που λέγεται νευρών. Υπολογίζεται ότι ο άνθρωπος έχει περίπου 10 δισεκατομμύρια (10.000.000.000) νευρώνες στον εγκέφαλό του. Γι’ αυτό το περιοδικό Λάιφ (28 Ιουνίου 1963) έγραψε:

«Οι νευρώνες στον εγκέφαλο κάνουν χιλιάδες συνδέσεις μεταξύ των. Αλλά οι αναρίθμητες έκτακτες συνδέσεις που ο μεγαλύτερος ανθρώπινος φλοιός προμηθεύει, πολλαπλασιάζει κατ’ ουσίαν μέχρι του απείρου την ικανότητα του εγκεφάλου να δέχεται και ν’ αναλύη τα δεδομένα. Και είναι αυτή η τέλεια μαζική δύναμις για χειρισμό των δεδομένων που τοποθετεί τον άνθρωπο σε μια τάξι η οποία είναι ασυγκρίτως ανώτερη από οποιοδήποτε άλλο ζωντανό πλάσμα.»

Η ικανότης καθενός από αυτούς τους νευρώνες είναι συγκλονιστική. Ο Βιοχημικός Ισαάκ Ασήμωφ διεκήρυξε:

«Ένα υγιές, ώριμο ανθρώπινο ον κανονικής νοημοσύνης δυνατόν να έχη άνω των 20 εκατομμυρίων μόρια RNA [τα οποία πιστεύεται ότι χρησιμεύουν σαν ‘σύστημα αρχειοθετήσεως’ για τη μνήμη] σε κάθε νευρώνα. . . . Ένα μόριον RNA που αποτελείται απλώς από 25 κρίκους θα μπορούσε να έχη καθένα από τους ένα εκατομμύριο δισεκατομμύρια διαφόρους συνδυασμούς. . . . Πράγματι, κάθε μόριον RNA περιέχει πολλές εκατοντάδες μονάδων—όχι απλώς 25».—Νιου Γιόρκ Τάιμς Μάγκαζιν, 9 Οκτωβρίου 1966.

Ακριβώς ποια δυναμικότητα δίνει αυτή η κατασκευή του νευρώνος στον ανθρώπινον εγκέφαλο; Ο Ασήμωφ προσθέτει:

«Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το RNA παρουσιάζει ένα σύστημα αρχειοθετήσεως τελείως ικανό να χειρίζεται οποιοδήποτε φορτίον μαθήσεως και μνήμης που το ανθρώπινον ον είναι πιθανόν να θέτη επάνω του—και ένα δισεκατομμύριο φορές περισσότερα από αυτή την ποσότητα, επίσης.»

Σκεφθήτε το! Ο εγκέφαλος είναι ικανός να χειρίζεται όχι μόνον οποιοδήποτε φορτίον που ένα άτομο μπορεί να θέση επάνω του σε μια περίοδο ζωής εβδομήντα έως ογδόντα ετών, αλλά χίλια εκατομμύρια φορές περισσότερο! Έτσι, μπορεί να εξυπηρετή χίλια εκατομμύρια φορές από όσο είναι το χρονικό διάστημα της ζωής, πράγμα που σημαίνει ότι, με τη βοήθεια του Θεού, μπορεί να εξυπηρετή αιωνίως.

Είναι λογικό ότι ο Θεός θα δημιουργούσε τον άνθρωπο με ένα τέτοιον φαντασιώδη εγκέφαλο αν δεν επρόκειτο ποτέ να χρησιμοποιήται στο πλήρες; Γιατί να δημιουργήση έναν εγκέφαλο του οποίου ο άνθρωπος θα μπορούσε να χρησιμοποιή μόνον ένα κλάσμα μόνον για εβδομήντα ως ογδόντα έτη; Είναι πολύ λογικώτερο, και αυτό είναι που η Βίβλος δείχνει, ότι ο Ιεχωβά Θεός εσχεδίασε τον άνθρωπο να ζη αιωνίως επί της γης και του έδωκε έναν εγκέφαλο που θαυμάσια θα ταίριαζε μ’ αυτό το σκοπό.

Εν τούτοις, ένας εγκέφαλος, που είχε σχεδιασθή να λειτουργή αιωνίως, έχει ανάγκη ενός σώματος που μπορεί επίσης να λειτουργή αιωνίως. Έχει το ανθρώπινο σώμα τη δυνατότητα για αιώνιο ζωή;

Ανανέωσις των Κυττάρων

Το ανθρώπινο σώμα είναι σε μια συνεχή κατάστασι αλλαγής. Καθώς είδαμε προηγουμένως, τα παλαιότερα κύτταρα αποθνήσκουν και απομακρύνονται. Νέα κύτταρα σχηματίζονται για να λάβουν τη θέσι των. Αυτό συγκρατεί το σώμα όπως είναι.

Μπορείτε να σημειώσετε αυτή την ενέργεια στα μαλλιά σας ή στα νύχια των δακτύλων σας. Δυνατόν να τα κόψετε σήμερα, αλλά γρήγορα θα χρειασθούν κόψιμο πάλιν επειδή σταθερώς μεγαλώνουν. Άλλα κύτταρα του σώματος κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Καθώς παρετήρησεν ο επιστημονικός εκδότης των Τάιμς της Νέας Υόρκης Ουώλτερ Σάλλιβαν:

«Τα κύτταρα των σωμάτων μας (με λίγες εξαιρέσεις, όπως είναι τα κύτταρα του εγκεφάλου) συνεχώς αναπληρώνονται. Φαίνεται ότι, αν αποκλείσωμε το ατύχημα ή την ασθένεια, αυτό θα μπορούσε να συνεχίζεται επ’ άπειρον, αλλά λόγω κάποιας υπούλου επιρροής η ενέργεια της αντικαταστάσεως είναι ατελής.»—Δεν Είμεθα Μόνοι (στην Αγγλική) 1964, 282.

Η ζωή των διαφόρων κυττάρων διαφέρει. Παραδείγματος χάριν, τα λευκά αιμοσφαίρια του αίματος ζουν περίπου 13 μέρες, τα ερυθρά αιμοσφαίρια περίπου 120 μέρες.

Στο βιβλίο Ο Ανθρώπινος Εγκέφαλος (1955, στην Αγγλική, σελ. 3) ο Τζων Πφάιφφερ λέγει: «Σταθερές αλλαγές συμβαίνουν ακόμη και στα οστά, τα οποία φαίνονται να είναι ο πιο αδρανής ιστός από όλους. Υπελογίσθη ότι κάθε επτά έτη ή περίπου τόσο, το σώμα επιτυγχάνει μια πλήρη αλλαγή όλης της ουσίας του. Με άλλα λόγια, το σώμα σας δεν περιέχει ούτε ένα από τα μόρια που αποτελούσε τον εαυτό σας πριν από επτά έτη.»

Επομένως, η λειτουργία για να διατηρή το σώμα ζωντανό αιωνίως, υπάρχει μέσα στον άνθρωπο: η ανανέωσις των κυττάρων. Γι’ αυτή τη λειτουργία ο Τ. Μ. Σόννεμπορν του ζωολογικού τμήματος του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας είπε: «Είναι σαφές ότι τα κύτταρα που κανονικά μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται στο σώμα είναι ικανά για προφανώς απεριόριστη αύξησι και αναπαραγωγή. . ..Έτσι η δυνατότης αθανασίας υπάρχει στο κυτταρώδες επίπεδο.» Η λειτουργία, λοιπόν, υπάρχει. Αλλά χρειάζονται περισσότερα: η απομάκρυνσις της ατέλειας που οφείλεται στην αμαρτία, ώστε τα κύτταρα του ανθρώπου να μην αστοχούν ν’ αναπαράγωνται κατάλληλα ύστερα από ένα ωρισμένον αριθμό ετών. Ο Θεός μπορεί να σηκώση την κατάρα της αμαρτίας και του θανάτου που τώρα αντιμετωπίζομε και έκαμε ήδη προμήθειαν για να την απομακρύνη, καθώς θα ιδούμε.

Ανανέωσις του Εγκεφάλου

Πλείστοι επιστήμονες επίστευαν ότι οι νευρώνες, τα μεγαλύτερα εγκεφαλικά κύτταρα, δεν ανανεώνονταν. Ενόμιζαν ότι έπρεπε να διαρκούν σε όλη τη ζωή κάθε ατόμου, και αν ένας χαλούσε δεν μπορούσε ν’ αντικατασταθή. Εν τούτοις, στο βιβλίο Ο Εγκέφαλός σας—ο Αρχιυπολογιστής (1962, σελ. 52 στην Αγγλική) διαβάζομε:

«Επί πολλά έτη επίστευαν ότι τα νευρικά κύτταρα, ανόμοια με άλλα είδη κυττάρων στο σώμα, δεν μπορούσαν να διαιρεθούν. Ένα κατεστραμμένο νευρικό κύτταρο ενόμιζαν ότι είναι χαμένο για πάντα, και ότι η βλάβη στον εγκέφαλο δεν μπορούσε ποτέ να επισκευασθή. Τελευταίως σε κάποια έρευνα στους εγκεφάλους ποντικών, βρέθηκαν σε βλαμμένα τμήματα νέα νευρικά κύτταρα. . ..

«Αυτό δείχνει ότι δυνατόν να υπάρχη πιθανότης ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να είναι ικανός να επισκευάζη μερικές από τις βλάβες του.»

Επίσης, ενώ η ανανέωσις των κυττάρων του εγκεφάλου ή η επισκευή σε μεγάλη κλίμακα δυνατόν να μη λαμβάνη χώραν τώρα με την ατελή κατάστασι του ανθρώπου, ποιος μπορεί να πη ότι αυτό δεν θα γίνεται στον προσδιωρισμένον καιρό του Θεού;

Ακόμη και αν επρόκειτο να δεχθούμε ως γεγονός τον ισχυρισμό ότι τα κύτταρα του εγκεφάλου δεν υπόκεινται και ουδέποτε θα υπόκεινται στην ίδια διεργασία της διαιρέσεως και ανανεώσεως όπως άλλα κύτταρα, μήπως αυτό θα εσήμαινε ότι αυτά δεν ανανεώνονται καθόλου; Όχι, σύμφωνα με το φθινοπωρινό τεύχος του 1969 του περιοδικού Αμερικανός Επιστήμων (στην Αγγλική, σελ. 288), στο οποίον ο ειδικός επί των νεύρων Παύλος Γουίς ανέφερε:

«Εσκόνταψα σε μια παρατήρησι, εντελώς κατά τύχην, η οποία ολοσχερώς ανέτρεψε εκείνη την [προηγουμένως διακρατούμενη] ατάραχη εικόνα των νεύρων μας. Ό,τι εθεωρείτο σαν ένα στατικό μόνιμο μέρος, όλως ξαφνικά απεκαλύφθη σε μένα σαν μια κατασκευή με συνεχή ροή, ενασχολημένη σε ακατάπαυστη, ολοχρόνια ανάπτυξι, και πράγματι ανάπτυξι με ταχύτητα που συναγωνίζετο τα ταχύτατα πολλαπλασιαζόμενα κύτταρα του ενηλίκου σώματος.»

Εξήγησεν ότι τα κύτταρα του εγκεφάλου ανανεώνονται, αλλά όχι με διαίρεσι και πολλαπλασιασμό, όπως γίνεται με τα άλλα κύτταρα του σώματος. Αντιθέτως, αυτά συνεχώς παράγουν νέο υλικό για ν’ αντικαθιστά ό,τι πετούν τα κύτταρα του εγκεφάλου καθώς διευθύνουν τις λειτουργίες για τα άλλα μέρη του σώματος. Αυτό μπορεί να συγκριθή με το να έχη κανείς όλα τα μέρη για να κατασκευάση μια πλήρη νέα μηχανή, αλλά, αντιθέτως, να τα χρησιμοποιή ως ανταλλακτικά μέρη για μια υπάρχουσα μηχανή του αυτού είδους.

Γι’ αυτή την ασυνήθη λειτουργία που ο Γουίς υποδηλοί ότι γίνεται στον εγκέφαλο λέγει: «Τα κύτταρα του εγκεφάλου μας δεν θα είναι τα ίδια την επόμενη, αυτά που είναι σήμερα.» Επομένως, τα κύτταρα του εγκεφάλου συνεχώς ανανεώνουν την ουσία των, ενώ ταυτοχρόνως διατηρούν άθικτους τους ‘αύλακες’ που ο κάτοχος έκαμε μέσω της μορφώσεώς του και του περιβάλλοντος.

Οποιαδήποτε κι’ αν είναι η περίπτωσις σχετικώς με τα κύτταρα του εγκεφάλου, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Δημιουργός μπορεί να προμηθεύση οτιδήποτε αυτά χρειάζονται για να συντηρούνται και να επισκευάζονται αιωνίως.

Αποκαταστημένος στην Αρχική Κατάστασι

Όταν ο Θεός εδημιούργησε τον άνδρα και τη γυναίκα, τους έδωκε τη δυνατότητα και την προοπτική να ζουν αιωνίως. Οι διάνοιές των και τα σώματά των ήσαν άψογα, ικανά να λειτουργούν αιωνίως. Επρόκειτο να έχουν στοργική κυριαρχία της γης και κάθε ζωής επ’ αυτής. Αυτή ήταν η αρχική των κατάστασις. Αλλ’ όταν εστασίασαν εναντίον του Θεού άρχισε η λειτουργία του εκφυλισμού.

Ωστόσο, εκεί στο παρελθόν, κοντά στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, οι άνθρωποι ζούσαν πολύ περισσότερο από όσο εμείς σήμερα. Αυτό συνέβη επειδή αυτοί ήσαν πλησιέστερα προς την τελειότητα παρά εμείς τώρα. Σημειώστε τις ηλικίες μερικών από εκείνους που έζησαν προ του παγγήινου κατακλυσμού των ημερών του Νώε:

Όνομα Ηλικία κατά τον Θάνατον

Αδάμ 930

Σηθ 912

Ενώς 905

Καϊνάν 910

Μααλεήλ 895

Ιάρεδ 962

Μαθουσάλας 969

Καθώς περνούσαν οι αιώνες, το μήκος της ζωής εβραχύνετο, ειδικά μετά τον κατακλυσμό. Ο Σημ έζησε 600 έτη. Αργότερα ο Αβραάμ έζησεν 175 έτη. Κατά τον καιρό του Μωυσέως το διάστημα της ζωής είχε πέσει σ’ ένα μέσον όρο 70 ή 80 ετών.—Ψαλμ. 90:10· Γεν. 5:3-27· 11:10, 11· 25:7.

Από αυτή την ιστορία, λοιπόν, μπορούμε να ιδούμε ότι μερικοί άνθρωποι στο παρελθόν έζησαν περισσότερο από δέκα φορές όσο τα παρόντα 70 ή 80 έτη. Εφόσον η διάνοια και το σώμα του ανθρώπου ελειτούργησαν επί 1.000 περίπου έτη, μάλιστα αφού άρχισε η ατέλεια, είναι βεβαίως δυνατόν γι’ αυτά να λειτουργούν αιωνίως όταν απελευθερωθούν από την αμαρτία και τεθούν κάτω από την ευλογία και τον έλεγχο του Θεού.

Ο ψαλμωδός της Βίβλου είπε στον Θεό: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην.» (Ψαλμ. 139:14) Ναι, ο Θεός εφωδίασε τον άνθρωπον με θαυμάσια μοναδικό συνδυασμό εγκεφάλου και σώματος. Αυτός εσχεδίασε τους ανθρώπους να ζουν για πάντα εδώ στη γη.

Αλλά μερικοί δυνατόν να νομίζουν ότι η αιώνιος ζωή με τελειότητα θα είναι ανιαρή, κουραστική. Είναι αυτό πράγματι αληθινό;

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος εσχεδιάσθη να εξυπηρετή χίλια εκατομμύρια φορές από όσο είναι το διάστημα της ζωής—πραγματικά αιωνίως