«Ο Λόγος ο σος Αλήθεια Εστί»

«Μη Κλέψεις»

«ΥΨΟΥΜΕΝΟΝ Κύμα Κλοπής Εμπορευμάτων—Χωρίς Τέλος εν Όψει.» Αυτός ήταν ο τίτλος ενός κυρίου άρθρου που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Γιουνάητεντ Σταίητς Νιους Εντ Ουώρλντ Ρηπόρτ της 2 Μαρτίου 1970. Έγραφε ότι αυτός ο τύπος κλοπής είχε τριπλασιασθή σε μια δεκαετία, «και έγινε ένας από τους ταχύτερα αυξανόμενους τύπους όλων των κλοπών.» «Μόνον ένα κλάσμα όλων των περιπτώσεων κλοπών εμπορευμάτων αναφέρονται, πράγματι στην αστυνομία,» συνέχισε, και χιλιάδες εκατομμυρίων δολλάρια σε χρήμα και. εμπορεύματα κλέπτονται ετησίως.

Αυτή η έκθεσις επίσης έλεγε ότι σ^’ ένα κατάστημα όπου 175 πελάτες ετέθησαν υπό παρακολούθησιν, ένας στους εννέα έκλεψε κάτι. Μια έρευνα 1.000 μαθητών γυμνασίου στην πολιτεία Ντελαγουαίρ απεκάλυψε ότι 50 τοις εκατό παραδέχθηκαν ότι έκλεψαν τουλάχιστον μια φορά. Ένας έμπορος της Δυτικής Ακτής είπε ότι, σύμφωνα με τους χειριστάς εξακριβωτήρων ψευδών, «75 τοις εκατό όλων των υπαλλήλων κλέπτουν οτιδήποτε, από χρήματα έως εμπορεύματα. Αυτό μοιάζει μ’ ένα τεράστιο παγόβουνο—βλέπομε μόνο την κορυφή.»

Η κλοπή είναι ένας τύπος ιδιοτελείας που εκδηλώνεται με πολλές μορφές, ενώ η κλοπή εμπορευμάτων και. η κλοπή από υπαλλήλους είναι μόνον δυο απ’ αυτές. Οι άνθρωποι κλέπτουν από εταιρίες ασφαλειών κάνοντας ψευδείς ή υπερβολικές αξιώσεις απωλειών. Οι πολίται κλέπτουν από την κυβέρνησί των με τη φοροδιαφυγή, με το να εισάγουν λαθραίως εμπορεύματα στη χώρα των χωρίς να πληρώνουν δασμούς και με το να λαμβάνουν χωρίς να δικαιούνται παροχές ανεργίας. Μερικοί ταμίες στα τμήματα παραλαβής παντοπωλείων έχει γνωσθή ότι εξαπάτησαν πελάτες κατά διαφόρους τρόπους.

Σήμερα οι κλέπτες μέρα-μεσημέρι ληστεύουν ανθρώπους στο δρόμο σε πολλές πόλεις, όπως είναι η Νέα Υόρκη. Έτσι, ενώ ένας όμιλος ανθρώπων περίμεναν σε ουρά να κάμουν ένα γύρο σ’ ένα τυπογραφικό εργοστάσιο πλησίασε ένα αυτοκίνητο, βγήκε απ’ αυτό ένας άνθρωπος, άρπαξε μια τσάντα από μια γυναίκα που στεκόταν στην ουρά, πήδησε πάλι μέσα στο αυτοκίνητο και εξαφανίσθηκε σε λίγα δευτερόλεπτα. Ακόμη και σε πολυσύχναστες αποβάθρες υπογείων σιδηροδρόμων ένας κλέπτης συχνά πλησιάζει έναν ξένον, του δείχνει ένα μαχαίρι στην παλάμη του χεριού του, του αφαιρεί το πορτοφόλι και έπειτα τον χαιρετά κουνώντας το χέρι μ’ ένα εύθυμο γεια σου!

Γιατί συμβαίνουν τόσο πολλές κλοπές σήμερα; Η Βίβλος προείπε αυτή την αύξησι καθώς και τον λόγο γι’ αυτήν. Με λίγα λόγια, δείχνει ότι ο Σατανάς ο Διάβολος και οι δαίμονές του ερρίφθησαν στη γη όπου με μεγάλη λύσσα κάνουν κάθε τι που μπορούν για να διαφθείρουν την ανθρώπινη φυλή, επειδή γνωρίζουν ότι ολίγον καιρόν έχουν.—Ματθ. 24:12· 2 Τιμ. 3:1-5· Αποκάλ. 12:7-12.

Μεταξύ των λόγων που θα μπορούσαν ν’ αναφερθούν για την ευρεία εξάπλωσι της κλοπής σήμερα είναι η ροπή προς τα ναρκωτικά και το χαρτοπαίγνιο. Έπειτα πάλι, μερικοί κλέπτουν επειδή είναι πολύ οκνηροί ώστε να εργάζωνται, ακριβώς όπως υπάρχουν και γυναίκες που ασχολούνται στην κλοπή εμπορευμάτων χάριν «συγκινήσεων,» χάριν της διεγέρσεως του να κάμουν κάτι παράνομο και ν’ απομακρυνθούν με το κλοπιμαίο. Έλλειψις κατάλληλης εκπαιδεύσεως εκ μέρους των γονέων είναι επίσης αιτία για τις πολλές κλοπές από νεαρούς.

Εκείνοι που κλέπτουν συχνά προσπαθούν να εξηγήσουν ή να παρουσιάσουν ως λογικές τις πράξεις των. Πολλοί νομίζουν ότι είναι καθ’ όλα εν τάξει να κλέπτουν από μεγάλα καταστήματα ή επιχειρήσεις, αλλ’ αυτό δεν παύει να είναι κλοπή. Άλλοι δικαιολογούν την κλοπή λόγω πτωχείας ή άλλων κοινωνικών αδικιών, αλλά δύο άδικα δεν κάνουν ένα δίκαιο. Άλλοι, πάλι, δικαιολογούν τις κλοπές τους επειδή μπορεί να μην είναι μεγάλες. Αλλά ο Λόγος του Θεού λέγει: «Ο εν τω ελαχίστω άδικος και εν τω πολλώ άδικος είναι.»—Λουκ. 16:10.

Όταν έχωμε υπ’ όψιν τη ροπή του ατελούς ανθρώπου ν’ αφαιρή πράγματα που ανήκουν σε άλλους, πόσο σοφή είναι η ογδόη από τις Δέκα Εντολές που λέγει: «Μη κλέψης.» (Έξοδ 20:15) Ενώ αυτός ο νόμος δόθηκε στους υιούς Ισραήλ, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές ομοίως σαφώς απαγορεύουν την κλοπή. Χαρακτηριστική είναι η εντολή που αναφέρεται από τον απόστολο Παύλο: «Ο κλέπτων, ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού, δια να έχη να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα.» Πόσο καλύτερο είναι να δίνη κανείς σε άτομα που έχουν ανάγκη παρά να κλέπτη!—Εφεσ. 4:28.

Το πρώτο ανθρώπινο πλάσμα που έκλεψε, θα μπορούσε να λεχθή, ήταν η Εύα. Βλέποντας ότι ο απαγορευμένος καρπός στην Εδέμ ‘ήτο καλός εις βρώσιν, και επιθυμητός,’ υπεχώρησε στον πειρασμό και άρχισε να τρώγη απ’ αυτόν. Κατόπιν παρεκίνησε τον σύζυγό της να ενωθή μαζί της στην κλοπή της. Τι τίμημα επλήρωσαν!—Γεν. 3:1-24.

Ένας άλλος κλέπτης που έφθασε σε κακό τέλος ήταν ο Ισραηλίτης Αχάν, ο οποίος έκλεψε μερικά από τα πράγματα που ήσαν αφιερωμένα στον Ιεχωβά όταν κατελήφθη η Ιεριχώ από τους Ισραηλίτες. Και αυτός επίσης επλήρωσε την κλοπή του με τη ζωή του. Ήταν επίσης και ο προδότης Ιούδας ο Ισκαριώτης. Αυτός στιγματίσθηκε ως κλέπτης από τον απόστολο Ιωάννη, ο οποίος έγραψε: «Ήτο κλέπτης, και είχε το γλωσσόκομον, και εβάσταζε τα βαλλόμενα εις αυτό.» Ετερμάτισε τη ζωή του με αυτοκτονία.—Ιησ. Ναυή 7:1-26· Ιωάν. 12:6· Ματθ. 27:5.

Πώς μπορεί ένα άτομο να πολεμήση την τάσι να λαμβάνη παρανόμως ό,τι ανήκει σε άλλους; Με το να λέγη μέσα του όλους τους λόγους που περιλαμβάνουν το γιατί δεν θα έπρεπε να ενεργήση έτσι. Πρώτα απ’ όλα, ο φόβος του Ιεχωβά Θεού θα έπρεπε να φυλάττη έναν από το να κλέπτη, επειδή, η κλοπή επισύρει τη δυσαρέσκεια του Θεού, και είναι λογικό να εκτίθεται σ’ αυτόν τον κίνδυνο; «Μήπως είμεθα ισχυρότεροι αυτού [του Θεού]»; Ναι, «ο φόβος του Ιεχωβά είναι να μισή τις το κακόν,» και η κλοπή βεβαίως είναι κακόν.—1 Κορ. 10:22· Παροιμ. 8:13.

Δεύτερον, ένα άτομο θα έπρεπε ν’ αποφεύγη την κλοπή επειδή έχει ως αποτέλεσμα μια κακή συνείδησι. Καλύτερα είναι να ζη κανείς χωρίς ωρισμένα πράγματα παρά να τ’ αποκτά με δαπάνη να χάση μια αγαθή συνείδησι. Οι Χριστιανοί παραγγέλλονται να έχουν αγαθή συνείδησι: «Έχοντες συνείδησιν αγαθήν, ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς, καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας εν Χριστώ διαγωγήν.»-1 Πέτρου 3:16.

Επί πλέον, η κλοπή δημιουργεί κακές σχέσεις μ’ εκείνον από τον οποίον ένα άτομο έκλεψε κάτι. Δεν μπορεί κανείς να κλέπτη από έναν άλλον και να παραμένη εγκάρδια φιλικός προς εκείνον. Και έπειτα υπάρχει πάντοτε ο φόβος ή η πιθανότης να συλληφθή ο κλέπτης. Ο απόστολος Πέτρος επίσης προειδοποιεί: «Μηδείς υμών ας μη πάσχη ως . . . κλέπτης.». . . . . . .-1 Πέτρου 4:15

Πράγματι, η λογική μόνη θα έπρεπε να διδάσκη έναν ότι η κλοπή είναι κακό πράγμα. Ακριβώς όπως ένας δεν θα ήθελε κάποιος άλλος να πάρη απ’ αυτόν ό,τι απέκτησε νομίμως, έτσι θα έπρεπε να μη θέλη να πάρη από έναν άλλον ό,τι εκείνος έχει αποκτήσει νομίμως. Ο Χρυσούς Κανών δίνει το νόημα: «Καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.»—Λουκ. 6:31.

Μεγάλη βοήθεια είναι η αυτάρκεια. Εκείνος που εκτιμά ότι «μέγας πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετά αυταρκείας» δεν θα μπη σε πειρασμό να κλέψη. Και πρέπει να παραδεχθή ότι μια βοήθεια για την καταπολέμησι της τάσεως να κλέπτη είναι να παραμένη μακρυά όσο είναι δυνατόν από ευκαιρίες κλοπής.—1 Τιμ. 6:6-8.

Ανακεφαλαιώνοντας, θα μπορούσε πολύ καλά να λεχθή ότι οι δυο μεγάλες εντολές ‘να αγαπούμε τον Ιεχωβά Θεό με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμι και ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας’ θα φυλάξουν τον άνθρωπο από κλοπή. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. «Η αγάπη κακόν δεν κάνει εις τον πλησίον.»—Μάρκ. 12:29-31· Ρωμ. 13:10.

Όπως συμβαίνει και με άλλα ελαττώματα από τα οποία ο ατελής άνθρωπος καταθλίβεται, και η κλοπή μπορεί να υπερνικηθή. Ο απόστολος Παύλος λέγει για μερικούς που ανήκαν στην εκκλησία της Κορίνθου, που υπερνίκησαν αυτό το ελάττωμα. Αυτό μπορεί να γίνη και γίνεται επίσης και σήμερα.