Πώς η Επιστήμη Επηρεάζει τη Ζωή Σας;

ΜΕΡΙΚΑ άτομα έχουν την πεποίθησι ότι η επιστήμη κρατεί το κλειδί της απελευθερώσεως του ανθρώπου από πολλούς μεγάλους εχθρούς του. Αισθάνονται ότι η πείνα, η φτώχια, η ασθένεια και ίσως και αυτός ο θάνατος μπορούν κάποια μέρα να νικηθούν με την επιστήμη. Το ταξίδι του ανθρώπου στη σελήνη έχει ενθαρρύνει αυτή την πεποίθησι στη διάνοιά των.

Εν τούτοις πολλοί άλλοι έχουν τώρα άλλες σκέψεις σχετικά με το τι κάνει η επιστήμη. Διερωτώνται μήπως τελικά αποδειχθή ότι κάνη περισσότερο κακό παρά καλό. Η εφημερίς Κήρυξ της Μελβούρνης παρετήρησε: «Ο Αντιναύαρχος Χάιμαν Ρικόβερ, τα κατορθώματα του οποίου τον κατέστησαν γνωστό ως τον πατέρα του Αμερικανικού πυραυλοκίνητου υποβρυχίου, προειδοποίησε τον άνθρωπο . . . ότι η αχαλίνωτη χρήσις της τεχνολογίας ‘μπορεί να γίνη τελικά ο Φράνκενσταϊν που καταστρέφει τον δημιουργό του’.»

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιστήμη έχει παραγάγει πολλά πράγματα προς όφελος του ανθρώπου. Στον Δυτικό κόσμο η επιστήμη έχει επηρεάσει τη ζωή του καθενός σχεδόν με την παραγωγή πραγμάτων που είναι ωφέλιμα. Αν παρατηρήσετε μέσα στο σπίτι σας θα βρήτε πιθανώς κάτι για το οποίο η επιστήμη υπήρξε, τουλάχιστον κατά μέρος, υπεύθυνη—το ραδιόφωνο, η τηλεόρασις, το πλυντήριο, το ηλεκτρικό σίδερο, τα διάφορα υφάσματα, τα ηλεκτρικά φώτα, κι’ ένα πλήθος άλλων πραγμάτων.

Με κατάλληλο χειρισμό, τα προϊόντα της επιστήμης μπορεί να είναι μια βοήθεια στον άνθρωπο. Αλλ’ η ερώτησις που κάνουν τώρα πολλοί είναι αν η επιστήμη έχη ξεφύγει από τον έλεγχο. Τα άτομα αυτά βλέπουν ότι η επιστήμη έχει παραγάγει πράγματα που βασανίζουν το ανθρώπινο γένος. Διερωτώνται μήπως τα κακά αποτελέσματα ξεπεράσουν τελικά τα οφέλη.

Αποτελέσματα των Χημικών

Λόγω των επιδράσεών των στη δημοσία υγεία, πολλά χημικά υποβάλλονται τώρα σε αυστηρή εξέτασι από τις κυβερνήσεις και άλλες οργανώσεις. Αυτό αληθεύει ιδιαιτέρως για τα χημικά που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και στα εργοστάσια τροφίμων.

Το ένα κατόπιν του άλλου από τα πρόσθετα αυτά χημικά χρειάσθηκε ν’ αποσυρθούν από τη χρήσι. Παραδείγματα μερικών είναι οι βαφές ‘κίτρινου βουτύρου’ και άλλα που χρησιμοποιούνται για τη γλύκανσι των τροφίμων. Ακόμη και μπαχαρικά για την αύξησι της γευστικότητος, όπως είναι το γλουταμονοσόδιο, είναι ύποπτα. Μερικά χημικά έχουν επιφέρει σοβαρές βλάβες στα πειραματόζωα.

Το Ντι-Ντι-Τι και άλλα μικροβιοκτόνα επευφημήθησαν στην αρχή ως «σωτήρες,» που απελευθερώνουν τον άνθρωπο από φοβερές ασθένειες, όπως είναι η ελονοσία και ο κίτρινος πυρετός. Τα μικροβιοκτόνα αυτά στην αρχή συνετέλεσαν στην αύξησι της αποδόσεως των εσοδειών καταστρέφοντας τα έντομα. Αλλά τώρα πολλές κυβερνήσεις απεφάσισαν να σταματήσουν τη χρήσι μερικών απ’ αυτά τα χημικά.

Γιατί; Διότι απεδείχθη ότι καταστρέφουν πολλά από το ζωικό βασίλειο, μερικά είδη του οποίου έφθασαν μέχρις εξοντώσεως. Η μόλυνσις από το Ντι-Ντι-Τι έχει λάβει παγγήινες διαστάσεις. Ίχνη αυτού του μικροβιοκτόνου βρέθηκαν ακόμη και στα Ανταρκτικά ζώα. Πραγματικά, έχει λεχθή ότι δεν υπάρχει νερό ή χώρα ή ζωή οποιουδήποτε είδους που να μην έχη προσβληθή από το Ντι-Ντι-Τι. Σ’ αυτό περιλαμβάνεται και ο άνθρωπος. Και στα πειράματα που γίνονται, οι μεγάλες δόσεις εντομοκτόνων προξένησαν μεγάλες βλάβες στα ζώα.

Τα κακά αυτά αποτελέσματα εκείνων που ενόμιζαν ότι ήσαν προς όφελος του ανθρώπου, ανεστάτωσαν τις αρχές. Τι λοιπόν μπορεί να λεχθή για τις επιστημονικές ανακαλύψεις του ανθρώπου που αποβλέπουν εσκεμμένως στην εξόντωσι της ανθρώπινης ζωής; Έχουν αναπτυχθή χημικά για τους πολέμους που είναι τόσο θανατηφόρα ώστε μόνον ένα σταγονίδιο επί του δέρματος μπορεί να προκαλέση τον θάνατο. Μερικά βακτηρίδια που έχει καλλιεργήσει η επιστήμη μπορούν να εξαλείψουν ολόκληρους πληθυσμούς.

Βλαβερά Αποτελέσματα του Μηχανικού Αιώνος

Μολονότι παρήγαγε πράγματα που έχουν αποβή για το καλό του ανθρώπου, ο μηχανικός αυτός αιών της επιστήμης έχει επίσης κατασκευάσει και πράγματα προς βλάβην του ανθρώπου. Πρώτα απ’ όλα, για την κατασκευή των πραγμάτων εκείνων που αποβλέπουν στη βοήθεια του ανθρώπου χρειάσθηκαν μεγάλα εργοστάσια. Αυτό συνετέλεσε στο να συγκεντρωθούν μεγάλα πλήθη στις μεγάλες πόλεις. Τα θλιβερά αποτελέσματα της αστικής ζωής, ο συνωστισμός και η απογοήτευσίς της γίνονται περισσότερο φανερά κάθε έτος.

Επίσης, πολλά προϊόντα που παρήχθησαν για το όφελος του ανθρώπου, κατάντησαν φονικά. Στην Αμερική μόνο, τα αυτοκίνητα φονεύουν άνω των 50.000 ατόμων και τραυματίζουν εκατομμύρια κάθε έτος!

Επίσης, μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα βλάπτουν το περιβάλλον του ανθρώπου. Καταναλίσκουν τεράστιες ποσότητες καθαρού αέρος και καθαρού νερού. Ο αέρας αυτός μολύνεται κατόπιν με δηλητηριώδη αέρια και στερεά που εκτοξεύονται στην ατμόσφαιρα. Πολύ καθαρό νερό μολύνεται και χύνεται στα ποτάμια και στις λίμνες καθιστώντας τα νερά ακατάλληλα για τη χρήσι ανθρώπων ή ζώων.

Το πρόβλημα χειροτερεύει περισσότερο, διότι πολλές από τις μηχανές που κατασκευάζονται στα εργοστάσια γίνονται οι ίδιες πρόξενες μολύνσεως. Το αυτοκίνητο έρχεται πρώτο στο ζήτημα αυτό. Στο Τόκιο, οι αστυνομικοί της τροχαίας επιστρέφουν τακτικά στις βάσεις των για εισπνοή οξυγόνου. Για τους πεζούς, μηχανήματα που πωλούν οξυγόνον στα καταστήματα και στις στοές, προσφέρουν εισπνοές οξυγόνου για 25 περίπου σεντς. Και σύμφωνα με τον Γουίλλιαμ Στάιφ, ειδικόν επί των ζητημάτων αυτών, «περίπου 25 εκατομμύρια τόννοι μονοξειδίου του άνθρακος αναδίδονται στον αέρα των 10 πολυπληθέστερων περιοχών της Αμερικής κάθε έτος από τα τροχοφόρα.» Στην πόλι της Νέας Υόρκης μόνο τα τροχοφόρα αναδίδουν στον αέρα άνω των πέντε εκατομμυρίων τόννων το έτος!

Λέγουν ότι ένα άτομο που αναπνέει αέρα, ο οποίος περιέχει μόνο 80 μέρη στο εκατομμύριο μονοξειδίου του άνθρακος, πάνω από οκτώ ώρες θα προσβληθή η αιμοσφαιρίνη του σώματός του. Η αιμοσφαιρίνη μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς του σώματος και απομακρύνει τις ξένες ουσίες. Τα 80 μέρη του μονοξειδίου του άνθρακος λέγουν ότι καθιστούν το ένα έκτο της αιμοσφαιρίνης του σώματος προσωρινώς άχρηστο. Αυτό ισοδυναμεί με απώλεια ενός περίπου πάιντ αίματος.

Εν τούτοις, το μονοξείδιο του άνθρακος αποτελεί ένα μόνο από τα πολλά μολυντικά που εξαπολύονται στην ατμόσφαιρα από τις επιστημονικές εφευρέσεις του ανθρώπου. Το περιοδικό Τάιμ της 12ης Ιανουαρίου 1970 έγραφε: «Ο άνθρωπος γεμίζει τον αέρα με άνω των 800 εκατομμυρίων τόννων μολυντικών το έτος.» Ως αποτέλεσμα, οι επιστήμονες του Κέντρου Ερευνών της Ατμοσφαίρας στη Νέα Υόρκη λέγουν ότι το 1980 πρόκειται ν’ αποθάνουν σε μια μητροπολιτική περιοχή 10.000 περίπου άτομα λόγω μολύνσεως της ατμοσφαίρας. Η εφημερίς Ρέτζιστερ του Νιου Χέβεν, της 21ης Δεκεμβρίου 1969, αναφέρει ότι οι επιστήμονες αυτοί προείπαν τα ακόλουθα: «Σε 10 ή 15 χρόνια από σήμερα κάθε άνδρας, γυναίκα και παιδί του ημισφαιρίου θα πρέπει να φορή ένα αναπνευστικό κράνος για να μπορή να ζη έξω από το σπίτι του. Οι δρόμοι κατά μεγάλο μέρος θα έχουν ερημωθή. Τα περισσότερα ζώα και φυτά θα έχουν εξαφανισθή.»

Κατόπιν υπάρχει και το άλλο βλαβερό αποτέλεσμα του αιώνος των μηχανών—η μόλυνσις από τον θόρυβο. Ήχοι που σπάζουν τα νεύρα προέρχονται από παντού, από τις ηλεκτρικές θεριστικές μηχανές μέχρι των αεριωθουμένων αεροπλάνων. Η στάθμη αυτή του θορύβου λέγεται ότι διπλασιάζεται κάθε δεκαετία. Τώρα έχει φθάσει σε τέτοιες ανησυχητικές αναλογίες ώστε να θεωρήται επικίνδυνος στην υγεία όλων των εκτιθεμένων στην επίδρασί του ατόμων. Σύμφωνα με τον Δρα Λέστερ Σόνταγκ του Ινστιτούτου Ερευνών στο Οχάιο, ακόμη και τα αγέννητα βρέφη βλάπτονται από τη μόλυνσι του θορύβου.

Αν αυτά τα αθέλητα αποτελέσματα του μηχανικού αιώνος είναι τόσο βλαβερά και ανησυχητικά, τι έχομε να πούμε για τα όργανα εκείνα που έχει κατασκευάσει η επιστήμη για την εξάλειψι της ζωής; Τι θα λεχθή για τις ατομικές και υδρογονικές βόμβες, τα διηπειρωτικά βλήματα, τα τανκς, τα βομβαρδιστικά αεροπλάνα, τα υποβρύχια και ένα σωρό άλλα όπλα που ήδη έχουν χρησιμοποιηθή για ν’ αφαιρέσουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων; Έχει σώσει η επιστήμη αυτές τις πολλές ζωές;

Ιατρικές Απογοητεύσεις

Η απογοήτευσις ήδη διαγράφεται στην Ιατρική επιστήμη. Η ελπίδα που προβάλλεται από τέτοια πράγματα, όπως η μεταμόσχευσις της καρδιάς, δεν πραγματοποιείται.

Με την πρόοδο πολύπλοκων εργαλείων, έχει αναπτυχθή μια άλλη βλαβερή παρενέργεια—η ηλεκτροπληξία στα νοσοκομεία. Σε μια συγκέντρωσι της Ενώσεως Αμερικανικών Νοσοκομείων του Σικάγου ο Δρ Καρλ Γώλτερ ανέφερε ότι 1200 άτομα παθαίνουν ηλεκτροπληξία κάθε έτος στα νοσοκομεία. Ετόνισε την ειρωνεία της καταστάσεως ότι το προσωπικό των νοσοκομείων «ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τη διάσωσι της ζωής των ασθενών ώστε ποτέ δεν ξετυλίγει τον λαβύρινθο των ηλεκτροφόρων συρμάτων που γεμίζουν τους ισχυρούς μετασχηματιστάς.»

Οι μεταγγίσεις αίματος, που στην αρχή εθεωρούντο πολύ σπουδαίες, τώρα αποκαλύπτεται ότι είναι φορείς ασθενειών και επίσης αιτία θανάτου. Ο Δρ Μ. Σίμων, του Πωκήπσι Νέας Υόρκης ανέφερε: «Η υπολογιζομένη αναλογία θανάτων ετησίως από μεταγγίσεις υπερβαίνει τώρα τον αριθμό θανάτων από πολλά συνήθη νοσήματα, που απαιτούν χειρουργική επέμβασι όπως είναι ο καρκίνος του παχέος έντερου, η σκωληκοειδίτις ή η εντερική απόφραξις,

Αύξουσα Δυσφορία

Όλο και περισσότεροι επιστήμονες αρχίζουν ν’ αμφιβάλλουν για την ικανότητα του ανθρώπου να επιλύση τα τεράστια προβλήματά του με την επιστήμη. Κατά τους τελευταίους μήνας πολλά άρθρα έχουν δημοσιευθή σε επιστημονικές εφημερίδες που συζητούσαν αυτό τα πρόβλημα.

Το κοινόν αμφισβητεί ακόμη περισσότερο τον ρόλο της επιστήμης. Άτομα σε συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς θεωρούν την επιστήμη σαν μια απειλή για την υγεία και τη ζωή. Παρατηρούν τις ειδεχθείς εφευρέσεις, όπως είναι τα ατομικά όπλα, τα μικροβιοκτόνα μέσα που απειλούν τη ζωή των ζώων και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία του ανθρώπου, τα χημικά μέσα, όπως η θαλιδομίδη, που υπέθεσαν ότι θα βοηθούσαν αλλά προξένησαν αναπηρία, τα χημικά πρόσθετα των τροφών, που απεδείχθησαν βλαβερά, και η βιομηχανική μόλυνσις που δηλητηριάζει τον αέρα που αναπνέομε, το νερό που πίνομε και την τροφή που τρώμε.

Ο Δρ Χάρβεϋ Μπρουξ, πρύτανις της Μηχανολογικής και της εφηρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, παρετήρησε την έκτασι της αυξανομένης δυσφορίας του κοινού εναντίον της επιστήμης, και είπε: «Αυτή η εχθρότης έχει ξαπλωθή στις ημέρες μας από μια μικρή εκλεκτή τάξι λογίων σ’ ένα ευρύ τμήμα του μορφωμένου κοινού, ιδιαιτέρως σε μερικούς από τους περισσότερο μορφωμένους νέους μας.»

Έτσι, για όλο το καλό που έκαμε η επιστήμη, αντιμετωπίζει τώρα τη σκληρή πραγματικότητα ότι πολλές από τις εφευρέσεις της βλάπτουν το περιβάλλον και απειλούν την ζωή ανθρώπων και ζώων. Πόσο σαφές γίνεται ότι ο άνθρωπος, οσοδήποτε λογικός και ευφυής και αν είναι, δεν μπορεί να επιλύση τα προβλήματά του μόνος του.