Τα Μάτια που Προσαρμόζονται στις Ανάγκες Των
● «Βρήκα ότι τα μάτια της φύσεως πολύ ενωρίτερα έχουν προβλέψη πολλές ανθρωποποίητες διευκολύνσεις που αντιστοιχούν με τις γρίλλιες των παραθύρων, τα χρωματιστά γυαλιά, τα διπλά παράθυρα, τους διπλοεστιακούς φακούς και τους υαλοκαθαριστήρες, όπως επίσης και με χαρακτηριστικά των λεπτότατων φωτογραφικών μηχανών,» έγραψε η Κονστάνς Π. Ουώρνερ στο Νάσιοναλ Τζεογκράφικ Μάγκαζιν. Αυτή η χήρα ενός οφθαλμολόγου εδαπάνησε πολλά χρόνια φωτογραφίζοντας τα μάτια διαφόρων ζώων· συνέχισε λέγοντας: «Μένω έκθαμβη μπροστά στη λογική που λάμπει από τα μάτια της φύσεως. Τα καθένα απ’ αυτά προσαρμόζεται στις ανάγκες του κατόχου του. . .
«Ο σκύλος των πεδιάδων που χώνεται στις λαγοφωλιές, παραδείγματος χάριν, έχει τα μάτια του ψηλά στο κεφάλι του και σε μεγάλη απόστασι μεταξύ των, όπως πολλά άλλα κυνηγητικά ζώα. Αυτά τα μάτια μπορούν να διακρίνουν αντικείμενα σ’ ένα πλήρη κύκλο χωρίς κάποια κίνησι που θα επρόδιδε. Η ανατομία του βολβού του ματιού αυτού του σκύλου των πεδιάδων αποκαλύπτει ένα φακό χρώματος κεχριμπαριού, που φιλτράρει την ακτινοβολία των πεδιάδων. . .
«Το κοινό χέλι ζη σε γλυκό και αλμυρό νερό, μέσα σε πέτρες, στη λάσπη και μερικές φορές ακόμα και σε ξηρό περιβάλλον. Τα μάτια του στριφογυρίζουν και προφυλάσσονται καλά κάτω από σκληρά διαφανή μεγάλα παράθυρα, που είναι διαφανή μέρη στο δέρμα της κεφαλής του.
«Ο Βάτραχος της Κούβας, που η μύτη του ομοιάζει με φτυάρι, όταν χώνεται στην υπόγεια φωλιά του κλείνει το επάνω του βλέφαρο σκεπάζοντας το κάτω και σχηματίζοντας έτσι ένα μέσον στεγανοποιήσεως κατά της ακαθαρσίας που συναγωνίζεται οποιονδήποτε σφραγισμένο φάκελλο. Το τέρας του Τζίλα του Σάουθουεστ σκάβει μέσα σε σκληρή άμμο για να βρη νερό και αυγά άλλων ζώων. Τα μικροσκοπικά του μάτια περιβάλλονται με λέπια που μοιάζουν σαν χάνδρες και προστατεύονται από ένα παχύ τρίτο βλέφαρο που μοιάζει με βαρύ λευκό σατέν ύφασμα.
«Τα πτηνά μού έχουν δείξει προστατευτικές μεμβράνες—τρίτα βλέφαρα—σε απίστευτες ποικιλίες χρωμάτων, μορφών και τύπων. Η νήσσα με την κουκούλα έχει ένα είδος γυάλινης μεμβράνης που είναι κατάλληλη για τις υποβρύχιες επιδρομές της για ψάρια. Η αγριόπαπια του βορρά σκαλίζει τον σκοτεινό βυθό της θάλασσας αναζητώντας αστερίες θαλάσσης, αχινούς και άλλες ακανθώδεις τροφές· το τρίτο βλέφαρό της φαίνεται σαν να είναι από κερί και θαμπό.
«Το ταχύ γεράκι έχει ένα καθαρό σαν κρύσταλλο τρίτο βλέφαρο που μπορεί ν’ αντέχη σε μια βουτιά δυνάμεως 180 μιλίων την ώρα. Το τρίτο βλέφαρο της όχι τόσο ταχείας καρακάξας γυαλίζει πάνω από το μάτι της. Θαμπό και όμορφα σταυροχαραγμένο. Το τρίτο βλέφαρο του Αμερικάνικου πετρίτη έχει ραβδώσεις όμοιες με της φλούδας κρεμμυδιού.
Ο ανάβλεψ είναι ένα ψάρι της Κεντρικής Αμερικής που «τρέχει στα επιφανειακά νερά και οι βολβώδεις βολβοί των ματιών του είναι χωρισμένοι στη μέση, προσαρμοσμένοι να βλέπουν στον αέρα και στο νερό. Αυτός ο διαχωρισμός απαιτεί δύο εστιακές αποστάσεις από έναν φακό». Αλλ’ αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για το ψάρι αυτό διότι έχει έναν ωοειδή διπλοεστιακό φακό. Οι οπτικές ακτίνες του αέρος περνούν από τη μικρή διάστασι· οπτικές ακτίνες του νερού περνούν από τη μεγάλη».
Ήταν όλη αυτή η τελειότης των ματιών αποτέλεσμα μιας τυφλής συμπτώσεως; Θα ήταν ανόητο να σκεφθή κανείς έτσι. Μάλλον αυτή δίνει μια αλάθητη μαρτυρία του νοήμονος σχεδιασμού του έργου του Θεού.—Παροιμ. 20:12.