Αλλαγή Στάσεως Απέναντι στην Εργασία
ΕΧΕΤΕ σημειώσει ότι οι απόψεις των εργαζομένων έχουν αλλάξει; Ίσως το παρετηρήσατε αυτό σε πολλούς πωλητάς, ειδικώς σε καταστήματα μεγαλουπόλεων, όπου η υπηρεσία συχνά κάνει πολλά πράγματα να είναι επιθυμητά. Είναι πιθανόν να ελάβατε ελαττωματικό εμπόρευμα, ή δυνατόν ακόμη να δεχθήκατε πρόστυχα πράγματα κατά καιρούς απλώς επειδή εγνωρίζατε ότι θα εχρειάζετο πολύς χρόνος όπως η εταιρία κάμη αντικατάστασι.
Σε πολλούς τομείς του εμπορίου, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να πληρώνωνται, αλλά οι οποίοι δεν θέλουν να εκτελούν την εργασία ή να την κάνουν όπως πρέπει. Υπάρχει ολοένα και περισσότερη αδιαφορία και η άποψις «με την ησυχία σου» στη δουλειά.
Ιδιαιτέρως μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι εργάται πρόβαλαν μεγαλύτερες απαιτήσεις για περισσότερα χρήματα και άλλα οφέλη, αλλά, όπως συμβαίνει με πολλά άτομα, η ποιότης του έργου των συχνά γίνεται ολοένα και λιγώτερο ικανοποιητική.
Οι εργοδόται σήμερα λέγουν ότι πολλοί εργάται απλώς δεν θέλουν να κάνουν την εργασία μιας σωστής ημέρας. Επί παραδείγματι, η Εταιρία Σκοπιά, όταν προσπαθούσε ν’ αγοράση ωρισμένο εμπόρευμα σε τιμή ευκαιρίας, της είπαν ότι δεν είναι βέβαιο πότε θα ήταν διαθέσιμο, ‘εφόσον αυτό εξαρτάται από το αν οι υπάλληλοι θα ήθελαν να εργασθούν’.
Η στάσις πολλών εργατών συχνά είναι στάσις αδιαφορίας. Ένας εργοδότης, είπε: «Όταν άρχισα το εμπόριο αναλαμβάνοντας δική μου δουλειά, υπήρχαν φορές οπότε χρειάσθηκα να καλέσω για βοήθεια το εργατικό συνδικάτο. Και ξέρετε, βρήκα μόνον ένα καλόν εργάτη από δέκα που εμίσθωσα. Οι άνθρωποι πραγματικά δεν ήθελαν να εργάζωνται. Θα ήμουν τυχερός αν μπορούσα να επιτύχω εργασία δεκαπέντε λεπτών από κάθε ώρα που εργάζονταν. Αν τους διώχνατε, δεν τους ένοιαζε. Θα εισέπρατταν την ασφάλεια της ανεργίας ή θα έλεγαν. ‘Στο διάβολο! Έχομε το συνδικάτο πίσω μας.’»
Με το ίδιο πνεύμα ένας εργολάβος γενικών κατασκευών από το Κεντάκυ εσχολίασε τη στάσι των εργατών απέναντι της εργασίας σήμερα: «Πολλοί εργάται σήμερα ενδιαφέρονται κατά το πλείστον για δυο πράγματα: για την ώρα που θα παύσουν τη δουλειά και για το ημερομίσθιο. Δεν ενδιαφέρονται για την εταιρία ή για ό,τι η εταιρία προσπαθεί να κάμη.»
Αυτός ο εργοδότης επίσης εσχολίασε την τάσι μεταξύ πολλών νεαρών ατόμων να θέλουν γρήγορα μια εξέχουσα θέσι χωρίς να καταβάλουν όλη την προσπάθεια που απαιτείται για να γίνη κανείς τεχνίτης. «Πρέπει να παρακολουθούμε από κοντά πολλούς απ’ αυτούς τους νεαρούς εργάτες και να τους δείχνωμε το κάθε τι, διότι αλλοιώς η εργασία δεν θα γίνη σωστή. Στα περασμένα χρόνια ένα αγόρι θα εργαζόταν μαζί με τον πατέρα του. Τέσσερα ή πέντε χρόνια μιας τέτοιας εκπαιδεύσεως αρκούσαν και το παιδί εμάθαινε πώς να χρησιμοποιή το μυαλό του και τα χέρια του. Αλλά δεν συμβαίνει έτσι και τόσο πολύ πλέον. Ο νέος γενικώς επιδιώκει έναν εύκολο τρόπο. Αλλά δεν υπάρχουν καθόλον να προσλαμβάνω έναν άνδρα των 40 ετών δεξιότητες ή για να εκπαιδεύση το σώμα και τη διάνοια για να εκτελή την εργασία.»
Αφού σκέφθηκε επάνω σε όσα μόλις είχε πει, εξακολούθησε: «Σήμερα, θα έπρεπε μάλλον να προλαμβάνω έναν άνδρα των 40 ετών ή και περισσότερο. Οι πεπειραμένοι είναι πολύ δύσκολο ν’ αντικατασταθούν.» Άλλοι παρετήρησαν επίσης ότι μεταξύ πολλών νεαρών εργατών σήμερα υπάρχει η πεποίθησις ότι ‘η εργασία είναι αναγκαία, αλλά όχι επιθυμητή’. Αυτό δυνατόν να συμβαίνη επειδή πολλοί νεαροί αποβλέπουν στις διασκεδάσεις. Δεν έχουν μόνον το πνεύμα της αναψυχής, που τους κάνει να εντρυφούν σε χονδροειδή αστεία, αλλ’ επίσης εύκολα αποσπάται η προσοχή τους από εκείνους που είναι γύρω τους· επομένως προκύπτει η ανάγκη κάποιος να τους επιβλέπη. Πολλοί έχουν καλές προθέσεις, αλλά δεν έχουν αναπτύξει καλές συνήθειες εργασίας, ώστε να παράγουν σταθερά καθ’ όλον το διάστημα της ημέρας.
Αλλαγή Απόψεων Έναντι της Εντιμότητος
Υπάρχουν αλλαγές απόψεων όχι μόνον προς την εργατικότητα και τη δεξιοτεχνία, αλλά και προς την εντιμότητα. Πολλοί εργάται κλέπτουν δηλώνοντας ως χρόνον εργασίας ώρες κατά τις οποίες ούτε καν ήσαν στη δουλειά. Επί παραδείγματι, όταν ένα σύστημα επικοινωνιών υποστή βλάβη, είναι ανάγκη όπως μια ομάς εκτάκτου ανάγκης από ανιχνευτάς βλαβών εξετάση τις γραμμές, εντοπίση τη βλάβη και την επισκευάση. Αυτή η εργασία συνήθως γίνεται χωρίς επόπτη. Έτσι όταν η βλάβη διορθωθή, ανήκει στους επισκευαστάς να καταγράψουν τον χρόνο παύσεως εργασίας. Έχει παρατηρηθή ότι πολλοί εργάτες συνηθίζουν να καταγράφουν περισσότερες ώρες επάνω στο φύλλο του χρόνου εργασίας από όσον πράγματι κατηνάλωσαν.
Πολλοί εργάται δεν έχουν καθόλου τύψεις συνειδήσεως για τον χρόνο καθώς και για άλλα πράγματα που κλέπτουν από τον εργοδότη των. «Η κλοπή είναι τόσο κοινή,» είπε ένας εργοδότης, «ώστε λαμβάνεται σαν κάτι δεδομένον.» Ένας βιομήχανος ειδών δέρματος φάνηκε να παραδέχεται την κλοπή σαν γεγονός της ζωής: «Οτιδήποτε οι εργάτες μπορούν να βάλουν στην τσέπη τους, το παίρνουν,» είπε μάλλον αδιάφορα. «Φαντάζονται ότι η εταιρία τούς το οφείλει. Πραγματικά δεν σκέπτονται ότι αυτό είναι κλοπή ή ότι είναι κακό πράγμα η κλοπή.»
Ένας συγκολλητής παρετήρησεν ότι αν τα εργαλεία του δεν ήταν στερεωμένα με αλυσίδες τη νύχτα ή κλειδωμένα σε ντουλάπια, πιθανώτατα θα τα έκλεβαν πριν ξημερώση. Ένας εργοδότης απεκάλυψεν ότι επί είκοσι έτη δεν μπορούσε να εγκαταλείψη το εργοστάσιό του και να πάρη μιαν άδεια διακοπών επειδή δεν υπήρχε κανένας στον οποίον μπορούσε να εμπιστευθή τα εμπορεύματά του. Μόνον αφού εμίσθωσε κάποιον που ζη σύμφωνα με τις Βιβλικές αρχές, ένα μάρτυρα του Ιεχωβά, πήρε την πρώτη του άδεια για διακοπές.
Ευθύνη Εργοδοτών
Γιατί η αλλαγή στάσεως έναντι της εργασίας; Είναι αρκετά εύκολο να θέση κανείς τη μομφή στους εργάτες, αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι η διοίκησις συχνά έχει συμβάλλει για τις στάσεις αυτές. Επί παραδείγματι, μερικές φορές υπάρχει πίεσις από ανθρώπους που κατέχουν ανώτερη θέσι να επιβραδύνουν οι εργάτες την εργασία. Μια κοπέλλα που εργαζόταν σ’ ένα βιβλιοδετείο «με το κομμάτι» βρέθηκε ότι παρέβη τις διατάξεις όταν εργαζόταν με την κανονική της ταχύτητα. Ο προϊστάμενός της διώρθωσε το δελτίο της παραγωγής της για να συμβαδίζη με τους άλλους στο τμήμα. Το πλεόνασμα το έβαλε στην παραγωγή της επομένης ημέρας, που την ανάγκασε να τηρήση αργότερο ρυθμό την επόμενη μέρα.
Εξ άλλου, μερικές φορές μια εταιρία ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την παραγωγή, προς βλάβην των συνηθειών εργασίας. «Πολλές Εταιρίες αυτές τις ημέρες δεν προσέχουν τι είδους δουλειά γίνεται εφ’ όσον αυτή μπορεί να περάση,» παραδέχθηκε ένας διευθυντής. «Εκείνο που θέλουν είναι παραγωγή.» Αυτό μπορεί ν’ απαιτήση γρήγορη αλλά ακατάστατη δουλειά, που συχνά πρέπει να ξαναγίνη.
Μερικές φορές υπάρχει μια στάσις «αδιαφορίας» μεταξύ του προσωπικού της διευθύνσεως, και αυτή μπορεί να οδηγή μόνον σε κακές συνήθειες εργασίας. «Λάβε την εργασία μου,» είπε ένας ηλεκτρολόγος. «Η ώρα ενάρξεως είναι στις 8, αλλά οι άνθρωποι δεν αρχίζουν να έρχωνται παρά στις 8.30 ή στις 9, και όμως η εταιρία δεν λέγει τίποτε. Αν η εταιρία δεν ενδιαφέρεται, τότε γιατί θα έπρεπε να ενδιαφέρωνται οι εργάται;»
Μια όμοια στάσις αδιαφορίας συχνά εκδηλώνεται έναντι της κλοπής. Ένας εργολάβος είπε ότι ‘υπάρχουν εταιρίες που δεν νοιάζονται για την κλοπή. Λογαριάζουν ότι μισθώνουν τον εργάτη με χαμηλότερο μισθό, κι έτσι αν αυτός κλέπτη, ο χαμηλότερος μισθός του αναπληρώνει περισσότερο την απώλεια.’
Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο στην αλλαγή στάσεως έναντι της εργασίας παρά η παράλειψις μερικών εργοδοτών να ενθαρρύνουν τις ορθές στάσεις.
Πιέσεις από το Σύστημα που Χειροτερεύει
Ενώ τόσο πολλοί εργάτες δεν θέλουν να κάμουν εργασία μιας σωστής ημέρας, υπάρχει πίεσις σε άλλους να συμμορφώνωνται με την επικρατούσα στάσι. Επί παραδείγματι, ένας νεαρός του κολλεγίου εργάσθηκε επί μια περίοδο πέντε εβδομάδων κατά την πρώτη απασχόλησί του σε συνεργατική επιχείρησι. Μια μέρα είπε στον διευθυντή υπηρεσίας προσωπικού του σχολείου του την πείρα του. Άρχισε λέγοντας: «Δεν πρέπει ν’ αναμένεται από τους σπουδαστάς να δίνουν στον εργοδότη τους την καλύτερή των εργασία της ημέρας;» «Γιατί ρωτάς;» ζήτησε να μάθη ο διευθυντής.
«Εγώ στην εργασία μου άρχισα να κάνω το καλύτερο που μπορούσα. Πολύ γρήγορα ένας από τους συναδέλφους μού είπε να μην εργάζωμαι τόσο γρήγορα. Δεν έδωσα προσοχή σ’ αυτόν· έπειτα άλλοι μ’ επλησίασαν και τελικά ο εργοδηγός μού μίλησε γι’ αυτό.»
«Κάνατε τότε πιο αργά;» ρώτησε ο διευθυντής.
«Ναι. Είδα ότι επρόκειτο να γίνω μη δημοφιλής στους άλλους εργάτες, αλλ’ αυτό δεν μ’ εμπόδισε να προσπαθώ να κάμω το καλύτερό μου.»
Αυτό, φυσικά, δεν είναι ένα μεμονωμένο επεισόδιο. Συνέβη πολλές φορές. Ένας ζηλωτής εργάτης πήγε να εργασθή στο τμήμα των αυτομάτων ελικοφόρων μηχανών ενός μεγάλου βιομηχανικού εργοστασίου. Βρήκε την εργασία εύκολη, κι έτσι την απελάμβανε εργαζόμενος πολύ γρήγορα. Μόνον λίγες ημέρες πέρασαν όταν ένας από τους παλαιοτέρους μηχανικούς τον επλησίασε και είπε: «Με την ησυχία σου, φιλαράκο, δεν υπάρχει βιασύνη. Κομμάτι πιο σιγά. Άκουσε τη συμβουλή μου· είναι πιο υγιεινό.»
Εργάτες σε πολλούς τομείς έλαβαν πείρα των ιδίων πιέσεων. Πολλοί έτσι έκαμαν λιγώτερη εργασία από ό,τι θα εκτελούσαν κανονικά. Άνθρωποι που απελάμβαναν την εργασία και που δεν μπορούσαν ν’ αντισταθούν στο να κάμουν περισσότερα, χρειάσθηκε να κρύβουν αποτελειωμένα προϊόντα κάτω από τον πάγκο της εργασίας, τρομάζοντας να τα παραδώσουν. Μπορούσε κανείς να ιδή εργάτες να περιφέρωνται με την ώρα επειδή είχαν φθάσει το «όριο» της ημέρας. Ερευνηταί διεπίστωσαν, εν τούτοις, ότι πολλοί εργαζόμενοι περιφρονούν την όλη υπόθεσι αυτού που ονομάζουν «λίγη δουλειά, πολλά λεφτά» «με την ησυχία σου στη δουλειά.»
Ένας άλλος λόγος για την αλλαγή στάσεως έναντι της εργασίας είναι η τάσις για «υπερανεπτυγμένες» επιχειρήσεις, όπου οι εργάται αισθάνονται παγιδευμένοι από τον γιγάντιο χαρακτήρα των. Πολλοί νεαροί παραπονούνται ότι το να εργάζεται κανείς σ’ αυτές τις επιχειρήσεις δεν είναι αποδοτικό, είναι μάλιστα απογοητευτικό. Συχνά δεν εκτιμάται το πολύ αναγκαίο αίσθημα της προσωπικής επιτεύξεως.
Ένας εργοδότης σε ηλεκτρική επιχείρησι, ο οποίος έχει σημειώσει αυτές τις αλλαγές των στάσεων μεταξύ των εργατών, απλώς είπε: «Ίσως φταίει το σύστημα.» Είναι αρκετά αληθινό ότι όλον το σύστημα πραγμάτων δίνει απόδειξι χειροτερεύσεως και υπάρχει μια ευρέως εξαπλωμένη ηθική κατάρρευσις. Πράγματι, η Αγία Γραφή, όταν μιλή για τις «έσχατες ημέρες,» προλέγει ότι σε όλη την επικράτεια των καθ’ ομολογίαν Χριστιανών θα ήρχετο ο καιρός οπότε ‘οι άνθρωποι θα ήσαν φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, αχάριστοι, ανόσιοι, αδιάλλακτοι, ανήμεροι, τετυφωμένοι.’ (2 Τιμ. 3:1-5) Τέτοιες ιδιότητες δεν συμβάλλουν στην καλύτερη στάσι έναντι της εργασίας.
Ολόκληρο το σύστημα πραγμάτων περιλαμβάνεται, λοιπόν, και οι ποικίλες στάσεις της αμεριμνησίας, της ανεντιμότητος, της αδιαφορίας, της αναξιοπιστίας, της ελλείψεως συνεργατικότητος, και ούτω καθεξής, είναι εκδηλώσεις του «πνεύματος του κόσμου,» και των ιδιοτήτων του «άρχοντος του κόσμου τούτου,» τον οποίον η Βίβλος ταυτίζει με τον Σατανάν τον Διάβολον.—1 Κορ. 2:12· Ιωάν. 12:31· 14:30· 16:11· Αποκάλ. 12:9.
Οφέλη από Ορθή Στάσι
Μολονότι οι στάσεις έναντι της εργασίας αλλάζουν, σεις δεν χρειάζεσθε να πηγαίνετε μαζί με το «πνεύμα του κόσμου» και να επηρεάζεσθε από αυτό. Μπορείτε να καλλιεργήτε καλές στάσεις φιλοπονίας, ευχαριστήσεως, φιλικότητος και συνεργασίας· με τέτοιες ιδιότητες κάνετε την εργασία σας πιο απολαυστική και απολαμβάνετε μεγαλύτερη ικανοποίησι.
Ναι, με καλές στάσεις έναντι της εργασίας σας, βρίσκετε πραγματική ευχαρίστησι στα επιτεύγματα. Ο Λόγος του Θεού η Αγία Γραφή, λέγει ότι ο άνθρωπος θα έπρεπε «να ευφραίνεται εις τα έργα του.» (Εκκλησ. 3:13, 22) Για να ευφραίνεσθε στην εργασία σας, είναι ανάγκη να την εκτελήτε καλά. Πράγματι, αδιάφορα ποια μπορεί να είναι η εργασία σας, μπορείτε ν’ αγωνίζεσθε να της δώσετε χαρακτήρα καλλιτεχνίας, εξοχότητος. Καλλιτέχνης είναι εκείνος που εκτελεί καλά οτιδήποτε έχει να εκτελέση. Βρίσκει ευχαρίστησι στο να μπορή να εκτελή τη δουλειά του.
Επί παραδείγματι, ένας ξυλουργός που εργάζεται καλά μπορεί πάντοτε να δείχνη την εργασία του με υπερηφάνεια. Αισθάνεται ότι το έργο του έχει αξία. Η οικογένειά του μπορεί επίσης να χαίρεται μαζί του. Μια οικοδέσποινα, επίσης, που αφοσιώνεται στη δουλειά της, ευχαριστείται να δείχνη στους άλλους τα έργα των χειρών της· αναπτύσσει ορθή στάσι έναντι όλου του έργου της στο σπίτι. (Παροιμ. 31:27, 28, 31) Ακόμη και μικρά παιδιά χαίρουν για την καλή εργασία που εκτελούν. Πράγματι, κάθε καλός εργάτης χαίρει. Διότι ποιος είναι που αληθινά ευχαριστείται με την ακατάστατη εργασία;—Εκκλησ. 2:24.
Ένα άλλο όφελος από τη στάσι έναντι της καλής εργασίας είναι ότι οι επιδεξιότητές σας και υπηρεσίες σας είναι πιθανώτερον να έχουν ζήτησι, ακόμη και όταν υπάρχη ανεργία, όπως συμβαίνει αυτό σε πολλές χώρες σήμερα. Εδώ παρατίθεται η γνώμη ενός εργοδότου του οποίου η επιχείρησις διακρίνεται για την ανώτερη ποιότητα του προσωπικού της:
«Ενδιαφερόμεθα πολύ περισσότερο για τη στάσι ενός ανθρώπου παρά για την πείρα του. Αν ένα άτομο έχη την ορθή στάσι, μπορείτε λογικώς να είσθε βέβαιος ότι θα εξακολουθήση να μαθαίνη, να προοδεύη και ν’ αναπτύσσεται. Επί πλέον, θα είναι πάντοτε το είδος του ατόμου με το οποίον ευχαριστούμεθα να συνεργαζώμεθα. Αν ένα άτομο δεν έχη μια καλή στάσι, δεν το θέλομε—αδιάφορα αν έχη πείρα ή ικανότητα. Αργά ή γρήγορα μια δυσάρεστη στάσις πάντοτε σημαίνει δυσκολία.»
Η στάσις για καλή εργασία δυνατόν να βοηθή κάποιον να έχη απασχόλησι, ενώ το άτομο με διάθεσι να κάνη ελλειπή εργασία δυνατόν να βρεθή χωρίς εργασία. Επειδή πολλές εμπορικές επιχειρήσεις σήμερα λειτουργούν με πολύ λίγο περιθώριο κέρδους, στάσεις για ελλειπή εργασία μεταξύ υπαλλήλων δυνατόν να συμβάλουν στη χρεωκοπία μιας εταιρίας. Για πολλούς λόγους, λοιπόν, το άτομο που έχει απόψεις για ελλειπή εργασία μπορεί να βρεθή χωρίς απασχόλησι. Πόσο ακριβής είναι η αρχή της Βίβλου: «Ό, τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.»—Γαλ. 6:7.
Ποιες είναι οι απόψεις σας για την εργασία; Αν επιθυμήτε να τις βελτιώσετε, μπορείτε να δεχθήτε στην καρδιά σας την καλή συμβουλή του Χριστιανού αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε: «Και παν ό,τι αν πράττετε, εκ ψυχής εργάζεσθε ως εις τον Ιεχωβά και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας.» (Κολ. 3:23, 24) Αυτή η Γραφική συμβουλή βοηθεί τους Χριστιανούς να αποκτήσουν το καλύτερο ελατήριο ή ωθούσα δύναμι όταν εργάζωνται. Με τέτοια στάσι ο εργάτης δεν θα κλέπτη τα εμπορεύματα του εργοδότου, ούτε θα κλέπτη τον χρόνον του εργοδότου με κακές συνήθειες εργασίας.—Εφεσ. 4:28.
Η αλλαγή της στάσεως έναντι της εργασίας θα έπρεπε να μας τηρή άγρυπνους όλους για να αντιστεκώμεθα στο «πνεύμα του κόσμου.» Διότι αντιμετωπίζομε ένα σύστημα πραγμάτων που βρίσκεται σε παρακμή και το οποίον γρήγορα θ’ αντικατασταθή από τη δίκαιη νέα τάξι του Θεού. (2 Πέτρ. 3:13) Εν τω μεταξύ, η στάσις για καλή εργασία θα σας φέρη χαρά και βαθειά προσωπική ικανοποίησι.