Γάμος—Τύπου Χονγκ Κονγκ

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στο Χονγκ Κονγκ

ΟΙ ΓΑΜΟΙ του Χονγκ Κονγκ περιλαμβάνουν πολλές παραδόσεις της Κίνας. Αλλά οι διάφορες οικογένειες τηρούν διαφορετικές παραδόσεις αναλόγως της επαρχίας της Κίνας από την οποίαν κατάγονται. Επίσης η Δυτική επιρροή έχει επιφέρει αλλαγές. Έτσι οι γάμοι διαφέρουν και κανείς δεν μπορεί να πη δογματικά τον ακριβή τύπο ενός γάμου του Χονγκ Κονγκ. Εν τούτοις υπάρχουν μερικά γαμήλια έθιμα τα οποία θεωρούνται ως αυτονόητα εδώ, ενώ άτομα από άλλα μέρη μπορεί να τα θεωρούν αρκετά παράξενα.

Επί μακρόν ήταν Κινεζικό έθιμο οι γονείς του νέου να έρχωνται σε επαφή με τους γονείς της κόρης μέσω ενός μεσάζοντος για να διευθετήσουν τον γάμο, κάνοντας αυτό πριν να γνωρισθή το νεαρό ζεύγος. Σήμερα, εν τούτοις, η ερωτοτροπία στο Χονγκ Κονγκ γίνεται συνήθως κατά τον Δυτικό τρόπο. Πράγματι, τα ραντεβού των νέων αρχίζουν από την εφηβική ηλικία, αν και η πλειονότης των γάμων συνάπτονται από ζεύγη ηλικίας 25 έως 30 ετών.

Καθορισμός της Ημερομηνίας

Όταν ένα ζεύγος το οποίον ερωτοτροπεί αποφασίζει να νυμφευθή, ο νέος συνήθως πηγαίνει στους γονείς της κόρης γι’ αυτό το ζήτημα. Μερικές φορές οι γονείς του νέου, ή σε σπάνιες περιπτώσεις ένας μεσάζων γνωστός και στις δύο οικογένειες, θα μεσολαβήσουν υπέρ του νέου. Σ’ αυτήν την επαφή μεταξύ των δύο οικογενειών συζητούνται οι λεπτομέρειες του γάμου, η προίκα και άλλες απαιτήσεις. Σ’ αυτά τα ζητήματα οι γονείς της κόρης έχουν τον λόγο.

Όταν φθάσουν στην εκλογή ημερομηνίας για τον γάμο, οι γονείς μπορούν να συμβουλευθούν ένα μάντη που μπορεί να διαλέξη μια «τυχερή ημέρα.» Ή μπορεί να καταλήξουν στην «τυχερή ημέρα» ψάχνοντας το Κινεζικό ημερολόγιο. Αυτό είναι βασικά ένα Βιβλίο αστρολογίας που έχει καταχωρημένη κάθε ημέρα του έτους και τι θα έπρεπε ή δεν θα έπρεπε να γίνη εκείνη την ημέρα. Η «καλή τύχη» θεωρείται πολύ σπουδαία και από μη Χριστιανούς αλλά ακόμη και από μέλη των θρησκειών του Χριστιανισμού στο Χονγκ Κονγκ. Κάθε πιθανή οδός εξερευνάται για να φέρη «καλή τύχη.»

Το Κινεζικό σεληνιακό έτος 1969-70, το «έτος του κοτόπουλου,» εθεωρείτο ένα «τυχερόν έτος» για γάμο, διότι υπήρχαν δυο εορτές της ανοίξεως. Έτσι, υπήρχε ένας τεράστιος κατάλογος αναμονής ζευγών για να καταχωρήσουν τους γάμους των αυτό το έτος. Αλλά το σεληνιακό έτος 1970-71, το «έτος του σκύλου,» ονομάζεται τυφλόν έτος αφού δεν υπάρχουν εορτές της ανοίξεως. Έτσι θεωρείται ένα «κακό έτος» για γάμους.

Οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά Θεού γνωρίζουν, εν τούτοις, ότι η Βίβλος αυστηρά απαγορεύει οτιδήποτε σχετίζεται με την αστρολογία, την πρόβλεψι του μέλλοντος ή τους ψευδείς θεούς της «Καλής Τύχης» και του «Πεπρωμένου.» (Δευτ. 18:10-12, Ησ. 65:11, 12) Έτσι αποφασίζουν την ημερομηνία γάμου των όπως ευκολύνει αυτούς τους ιδίους, τους γονείς των και τους φίλους των. Και αντί ν’ αποβλέπουν σε κάποιον θεό «Καλής Τύχης,» αποβλέπουν μάλλον στον Δημιουργό Ιεχωβά Θεό για ευλογίες και ευτυχές μέλλον.

Προίκα

Αφού τακτοποιηθή η ημερομηνία του γάμου, αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις γι’ αυτό που θα μπορούσε να ονομασθή το τίμημα της νύφης ή προίκα. Το τίμημα της νύφης επληρώνετο από δούλους του Θεού στους Βιβλικούς χρόνους και έτσι το έθιμο καθαυτό δεν είναι απορριπτέον από τους Χριστιανούς. Αν πρόκειται να νυμφευθή η πρώτη και μεγαλύτερη θυγατέρα, το τίμημα γι’ αυτήν θα είναι πιθανόν μεγαλύτερο απ’ ό,τι θα ήταν, λόγου χάριν, για την τετάρτη θυγατέρα.

Η προίκα συνήθως είναι το ωρισμένο ποσόν χρημάτων το οποίον πληρώνεται απ’ ευθείας στους γονείς της κόρης ή για ένα γαμήλιο συμπόσιο σ’ ένα εστιατόριο. Οι γονείς της κόρης ορίζουν συνήθως τον αριθμό των τραπεζιών καθώς και τι πρέπει να περιλαμβάνουν μερικά πιάτα του συμποσίου, όπως μανιτάρια, κοτόπουλο και αυτιά της θάλασσας [ένα όστρακο του Ινδικού ωκεανού].

Ένα τραπέζι στο συμπόσιο του γάμου παίρνει δώδεκα άτομα. Οι γονείς της νύφης, παραδείγματος χάριν, μπορούν να ζητήσουν πληρωμή για είκοσι ή και περισσότερα τραπέζια προς $35 έως $70 το τραπέζι, αναλόγως του εδεσματολογίου και του εστιατορίου. Αλλ’ αυτό είναι μόνο για τους συγγενείς και φίλους της οικογενείας της κόρης. Η οικογένεια του νέου μπορεί να έχη ένα ίσο αριθμό τραπεζιών.

Εν τούτοις αυτό είναι μόνον μέρος της πληρωμής της προίκας. Η οικογένεια της νύφης μπορεί να ζητήση επίσης μια γαμήλια τούρτα ωρισμένου βάρους, η οποία να παραδοθή κάποια «τυχερή ημέρα» πριν από το γάμο για να διανεμηθή σε φίλους και συγγενείς.

Η οικογένεια μπορεί επίσης να θέλη να σταλούν σ’ αυτούς την τρίτη ημέρα μετά τον γάμο ένα ή περισσότερα ολόκληρα ψημένα γουρουνόπουλα. Στην αρχαία Κίνα το ψητό γουρουνόπουλο εστέλλετο την τρίτη ημέρα μετά τον γάμο σαν απόδειξι ότι ο νέος βρήκε την κόρη παρθένον. Το έθιμο της τρίτης ημέρας δεν τηρείται πάντοτε σήμερα, και σ’ αυτόν τον διαρκώς περισσότερον ανήθικον κόσμο ούτε το γουρουνόπουλο δείχνει κατ’ ανάγκην παρθενία. Σήμερα το γουρουνόπουλο μπορεί να σταλή την πρώτη ημέρα μετά τον γάμο ή ακόμη να συμπεριληφθή στο εδεσματολόγιο του συμποσίου.

Κανένα μέρος της απαιτηθείσης προίκας δεν εκπλήσσει τον νέο. Ανέμενε ότι θα πλήρωνε ένα τίμημα. Αλλά δεν ενδίδει τόσο εύκολα. Γίνονται διαπραγματεύσεις [παζάρια] για τον αριθμό των τραπεζιών, το βάρος της τούρτας και το ψητό γουρουνόπουλο και ούτω καθ’ εξής. Αν υπάρχη μεσάζων, τότε ο μεσάζων κάνει τις διαπραγματεύσεις.

Συνήθως οι διαπραγματεύσεις λήγουν σε φιλική διευθέτησι με υποχωρήσεις και από τα δυο μέρη. Πολλές φορές όμως επέρχεται ρήξις στις σχέσεις που καταλήγει ακόμη και στην ματαίωσι του γάμου. Ή οι συμπέθεροι έχουν χωριστά συμπόσια. Βεβαίως οι γονείς του νέου ενδιαφέρονται για τα χρήματα που περιλαμβάνονται, αφού συχνά αυτοί βοηθούν τον γυιο τους να πληρώση την προίκα, και μερικές φορές αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα. Μερικοί γονείς θεωρούν ότι αν πληρώσουν για τον γάμο, τα παιδιά έχουν την ευθύνη να φροντίζουν γι’ αυτούς στα γηρατειά τους.

Αν ο νέος τηρήση αυστηρά μερικές παραδόσεις, πιθανόν να χρειασθή να πληρώση για νέα φορέματα για όλα τα μέλη της οικογενείας της νύφης. Μπορεί να πληρώση επίσης για το νυφικό, το οποίο είναι συχνά το παραδοσιακό Δυτικό λευκό. Η νύφη μπορεί ν’ αλλάξη ενδυμασία μερικές φορές κατά την ημέρα του γάμου. Σ’ αυτές τις ενδυμασίες περιλαμβάνεται και το Κινεζικό Κουά Κουάν. Αυτό το παραδοσιακό φόρεμα, που αποτελείται από ένα πανωφόρι και μια μακρυά φούστα, στοιχίζει $200 έως $1.200. Τα περισσότερα ζεύγη το ενοικιάζουν με $15 έως $120 την ημέρα.

«Καλά, αλλά οι γονείς της κόρης δεν έχουν να πληρώσουν τίποτε;» μπορεί να ρωτήσετε. Ναι, συνήθως το κάνουν. Αφού τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τον γάμο, γίνεται συνήθως μια συζήτησις, σχετικά με το τι θα δώσουν οι γονείς της κόρης στους νεόνυμφους. Μερικές φορές είναι έπιπλα για το νέο σπίτι, εκτός του νυφικού κρεββατιού, το οποίον πρέπει να αγορασθή μόνο από τον νέο. Αν οι γονείς της κόρης είναι ευκατάστατοι, μπορούν να δώσουν ένα διαμέρισμα με το ενοίκιο πληρωμένο για ένα έτος ή, σε μερικές περιπτώσεις, πληρωμένο εξ ολοκλήρου.

Η Ημέρα του Γάμου

Τελικά φθάνει η ημέρα του γάμου! Ο γαμπρός πρώτα πηγαίνει να πάρη τη νύφη. Όταν φθάνη, φίλοι και μέλη της οικογενείας της νύφης μπορεί να μην τον αφήσουν να μπη, αν δεν πληρώση πρώτα «τυχερά χρήματα.» Αυτά τα χρήματα, τοποθετημένα σε κόκκινα δέματα, δίδονται σ’ αυτόν που ανοίγει την πόρτα ή στον καθένα μέσα στο σπίτι. Μόνον μετά την πληρωμή ο γαμπρός μπορεί να παραλάβη τη νύφη του. Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν συμμετέχουν σε καμμιά τέτοια συνήθεια που έχει σχέσι με την «τύχη,» και συνήθως το εξηγούν εκ των προτέρων σε όσους έχουν σχέσι με τον γάμο.

Κατόπιν η γαμήλια πομπή κατευθύνεται στο ληξιαρχείο για την τελετή. Στο Χονγκ Κονγκ, τα ζεύγη μπορούν να καταχωρηθούν νομίμως ως νυμφευμένοι σε ένα από τα ληξιαρχεία της κυβερνήσεως ή πηγαίνοντας σε μια από τις λίγες μεγάλες εκκλησίες εξουσιοδοτημένες γι’ αυτόν τον σκοπό. Το ζεύγος πρέπει να κάμη αίτησι αρκετόν καιρό πριν για να τελεσθή η τελετή στο ληξιαρχείο την ημέρα και την ώρα που επιθυμούν. Έτσι δεν υπάρχουν αργοπορημένες νύφες εδώ, διότι αλλιώς χάνουν τη σειρά τους!

Οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά πρόθυμα συμμορφώνονται με αυτόν τον νόμο καταχωρήσεως του γάμου, διότι γνωρίζουν ότι μόνον τέτοιοι νομίμως καταχωρημένοι γάμοι επιδοκιμάζονται από τον Θεό. Εκτός της νομίμου τελετής, συνήθως διευθετούν ώστε ένας Χριστιανός διάκονος να εκφωνήση μια ομιλία βασισμένη στη Βίβλο σχετικά με τον γάμο και τις ευθύνες που τον συνοδεύουν. Αυτό γίνεται είτε στο ληξιαρχείο ή πριν από το γαμήλιο συμπόσιο.

Μερικά άτομα στο Χονγκ Κονγκ, όμως, μπορεί να θέλουν να νυμφευθούν μία «τυχερή ημέρα,» αλλά ανακαλύπτουν ότι είναι πολύ αργά για να καταχωρηθή ο γάμος τους εκείνη την ημέρα. Έτσι κάνουν ένα γάμο σύμφωνα με το Κινεζικό έθιμο, και κατόπιν, εν τω μεταξύ, ζουν μαζί πριν ο γάμος τους καταχωρηθή. Αλλ’ αφού αυτά τα ζεύγη δεν είναι νομίμως νυμφευμένα, το να ζουν μαζί δεν είναι κατάλληλο Γραφικώς.

Μετά τον γάμο, η Κινεζική θρησκεία απαιτεί η νύφη να επιστρέψη στο σπίτι φορώντας Κουά Κουάν και να κάουτάου, δηλαδή να υποκλιθή μπροστά στον βωμό των θεών του μαγειρίου, του ουρανού, της γης ή οποιωνδήποτε άλλων θεών που λατρεύονται από την οικογένεια. Κατόπιν πρέπει να υποκλιθή στους νεκρούς προγόνους που αντιπροσωπεύονται από μια πλάκα, βωμό ή εικόνες στον τοίχο. Τελικά υποκλίνεται σε μέλη της οικογενείας και τους προσφέρει τσάι με ένα τελετουργικό τρόπο. Οι λάτρεις του Θεού της Αγίας Γραφής, βεβαίως, δεν συμμετέχουν σ’ αυτό το έθιμο αφού καταδικάζεται στον Λόγον του Θεού ως ειδωλολατρία.—Έξοδ. 20:3-5.

Το Γαμήλιο Συμπόσιο

Το συμπόσιο αποτελείται από δέκα ή περισσότερα πιάτα και συνήθως γίνεται αργά τη νύχτα. Οι συγγενείς και φίλοι προτιμούν αργά, διότι τους δίδεται η ευκαιρία να πάνε στο εστιατόριο νωρίς το απόγευμα και να παίξουν χαρτιά ώσπου να έλθη η ώρα του φαγητού, γύρω στις 10 μ.μ. Βεβαίως, τα Χριστιανικά ζεύγη δεν επιτρέπουν το χαρτοπαίγνιο στο γαμήλιο συμπόσιό των, αφού η χαρτοπαιξία δεν επιδοκιμάζεται στη Βίβλο.

Το ζεύγος συνήθως λαμβάνει δώρα χρηματικά και άλλα είδη πριν από το γάμο, στη διάρκεια του γάμου και μετά τον γάμο. Αυτό υποβοηθεί να καλυφθούν τα έξοδα. Αλλά οι γάμοι στο Χονγκ Κονγκ, όπως βλέπετε, είναι συχνά πολυέξοδοι. Έτσι οι νεόνυμφοι μόλις καταφέρνουν ν’ ανταποκριθούν στα έξοδα ή πιθανόν να έχουν επιβαρυνθή μ’ ένα χρέος. Για να πληρώσουν τα έξοδα του γάμου τους μερικά ζεύγη χρειάσθηκε ν’ ακυρώσουν το ταξίδι του μηνός του μέλιτος στο εξωτερικό και άλλα σχέδια.

Οι Χριστιανοί, αν και δεν αντιτίθενται σε γαμήλια έθιμα τα οποία δεν αποδοκιμάζονται από τον Θεό, προσπαθούν να χρησιμοποιούν ορθή κρίσι για να μην κάνουν χρέη τα οποία θα μπορούσαν να εμποδίσουν την υπηρεσία των προς τον Θεό. Έτσι οι γάμοι των—τύπου Χονγκ Κονγκ—είναι ευτυχή, αξιομνημόνευτα γεγονότα όπως θα έπρεπε να είναι οι γάμοι παντού.