Ένας Λόγος για Ιατρική Μετριοφροσύνη

● ΥΠΑΡΧΟΥΝ στο ιατρικό επάγγελμα μερικοί που είναι επιρρεπείς να εκφράζωνται εντελώς δογματικά. Έτσι συχνά είναι απολύτως βέβαιοι ότι η κρίσις τους είναι ορθή και δεν θα έπρεπε ν’ αμφισβητήται από τους ’λαϊκούς.’ Αλλά ποια είναι τα γεγονότα;

Το άρθρο που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Ιατρικής της Πολιτείας Νέας Υόρκης της 1 Αυγούστου 1967 ετόνιζε τα σφάλματα που κάνουν οι γιατροί στη διάγνωσι ασθενών. Αυτό ετιτλοφορείτο «Έλλειψις Συσχετισμού Μεταξύ Προθανατίου και Μεταθανατίου Διαγνώσεως.» Δηλαδή δείχνει πού αντέφασκαν οι αυτοψίες προς τις διαγνώσεις που εγίνοντο από τον γιατρό όταν ο ασθενής ζούσε ακόμα. Αφού ανέφερε «τα βιβλία αφθονούν από παραδείγματα ασυμφωνιών προθανατίων έναντι των μεταθανατίων διαγνώσεων,» το άρθρον έδωσε μερικές στατιστικές σχετικώς με ένδεκα είδη συνθηκών ασθενών.

Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι σε πνευμονικόν εμβολισμό, όπως στην περίπτωσι ενός θρόμβου αίματος στο κυκλοφοριακό σύστημα των πνευμόνων, ολιγώτερες από 50 τοις εκατό των περιπτώσεων διεγνώσθησαν ακριβώς· οι περιπτώσεις πλανών εκυμαίνοντο μεταξύ 10 έως 89 τοις εκατό, που στηρίχθηκαν στη σειρά των θρομβοκυττάρων. Οι διαγνώσεις γαστροεντερικής αιμορραγίας, δηλαδή αιμορραγίας από τον στόμαχον ή τα έντερα, βρέθηκαν να πλανώνται στα 33 τοις εκατό των περιπτώσεων. Η πλειονότης των περιπτώσεων νεφρικής εμφράξεως (περιοχών νεκρού ιστού στους νεφρούς) δεν αναγνωρίσθηκαν προ του θανάτου· το ίδιο αλήθευε στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων μυοκαρδίτιδος, δηλαδή φλογώσεως του μυϊκού τοιχώματος της καρδιάς.

Στη Γαλλία, οι αυτοψίες επί 1.000 περιπτώσεων έδειξαν ότι μόνον 55,4 τοις εκατό είχαν διαγνωσθή ακριβώς εκ των προτέρων. Και σε 23,5 τοις εκατό των περιπτώσεων υπήρχαν σοβαρές δευτεροπαθείς συνθήκες παθήσεων που ανακαλύφθηκαν μόνον μετά θάνατον.

Μια περίπτωσις επί του σημείου: Μια γυναίκα που συνήθως είχε τάσι προς έμετον όταν έτρωγε, πέθανε από πνιγμονή ενώ έτρωγε σ’ ένα εστιατόριο. Δυο γιατροί έκαμαν διάγνωσι ότι ήταν μια σοβαρά μορφή καρδιακής προσβολής. Εν τούτοις, η αυτοψία έδειξε ότι είχε πνιγή από ένα κομμάτι μπιφτεκιού. Μια διάγνωσις θα μπορούσε να είχε σώσει τη ζωή της.

Αυτό το ιατρικό άρθρο περαιτέρω σχολιάζει «Ότι οι αυτοψίες συχνά διορθώνουν τις διαγνώσεις . . . είναι ένα αντικειμενικό σχόλιο για το πόσα ακόμη πρέπει να μάθη η ιατρική.»

Εφόσον έτσι έχει το πράγμα, δεν είναι η μετριοφροσύνη αρετή που τα μέλη του ιατρικού επαγγέλματος θα έπρεπε να καλλιεργούν;