Η Τάσις Συνεχίζεται

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Κόστα Ρίκα

ΚΑΤΑ τη δεκαετία του 1960 μια θρησκευτική κίνησις έγινε φανερή. Το περιοδικό Δη Νιού Υορκ Τάιμς Ενσαϊκλοπήντικ Άλμανακ 1970 στις σελίδες 441 και 442 ανέφερε: «Όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και σ’ όλον τον κόσμο παρατηρείται μια σταθερή απομάκρυνσις από τη θρησκευτική ζωή και την ιερωσύνη. . . . η έξοδος από τα κοινόβια των κληρικών, τα μοναστήρια και τις μονές καλογραιών συνεχίζεται: το 1968 περίπου 2.700 Καθολικοί ιερείς στις Η.Π.Α. παρητήθησαν από την ενεργό υπηρεσία και 9.000 μοναχές εγκατέλειψαν τις μονές των.»

Επίσημες πηγές του Βατικανού αποκαλύπτουν ότι οι σπουδασταί των σεμιναρίων στον Δυτικό κόσμο εμειώθησαν κατά 2.000 μέσα σε τρία χρόνια. Ακόμη και στα προπύργια του Ρωμαιοκαθολικισμού η τάσις αυτή είναι προφανής. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης παρετήρησαν στις 21 Απριλίου 1968: «Παντού στην Καθολική Λατινική Αμερική η εκκλησία βρίσκεται σε μια κατάστασι κρίσεως. Έχουν αναπτυχθή σχίσματα σχεδόν σε κάθε χώρα.»

Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την Κόστα Ρίκα, όπου η μεγαλύτερη πλειονότης του πληθυσμού είναι Καθολική; Σύμφωνα με τον διευθυντή του Κεντρικού Σεμιναρίου, η Κόστα Ρίκα θα έπρεπε να έχη έναν ιερέα για κάθε 1.000 έως 2.000 Καθολικούς. Εν τούτοις υπάρχει μόνο ένας ιερεύς για κάθε 4.000 Καθολικούς ή μόλις ο μισός από τον επιθυμητό αριθμό. Και ποιες είναι οι προοπτικές για την αύξησι αυτού του αριθμού;

Δεν είναι καθόλου καλές. Στην Κόστα Ρίκα παρατηρείται μια σταθερή πτώσις του αριθμού των μαθητών στα εκκλησιαστικά σεμινάρια και στην χειροτόνησι των ιερέων. Επί παραδείγματι, το 1966 χειροτονήθηκαν 15 ιερείς· το 1967 μόλις 10· το 1968 μόνο 4 και το 1969, 6 και το 1970 μόλις 5. Επίσης οι εγγραφές στο Κεντρικό Σεμινάριο έχουν μειωθή. Το 1968 υπήρχαν 21· το 1969 μόνο 12, και το 1970 ο ίδιος αριθμός.

Γιατί Αυτή η Πτώσις

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την πτώσι. Αλλά βασικά ο λόγος είναι η έλλειψις εμπιστοσύνης στην Εκκλησία. Οι άνθρωποι βλέπουν τη διαφθορά, τη σύγχυσι επάνω στα δόγματα και την πολιτική, ακόμα και τον στασιασμό μεταξύ των εκκλησιαστικών ηγετών, και αυτό τούς κάνει ν’ αηδιάζουν.

Από τους λίγους νέους της Κόστα Ρίκα που παίρνουν αρκετά σοβαρά την Εκκλησία ώστε να εισέλθουν σ’ ένα σεμινάριο, πολλοί αλλάζουν γνώμη όταν δουν, καθώς εδήλωσε ένας νεαρός Καθολικός, «τα πράγματα όπως έχουν στην πραγματικότητα.» Μετά από μελέτη σ’ ένα σεμινάριο επί τέσσερα χρόνια, είπε ότι απογοητεύθηκε, και αποθαρρύνθηκε από την ανηθικότητα των ιερέων.

Πολλοί επίσης Κοσταρικανοί έχουν αηδιάσει από την έμφασι που δίνει η Εκκλησία στο χρήμα. Ένας αριθμός Καθολικών από τους οποίους ελήφθη συνέντευξις απεκάλεσαν την Εκκλησία «μια επιχείρησι.» Εκκλησιαστικοί λαχνοί, καρνάβαλοι και τυχερά παιγνίδια τύπου μπίγκο είναι κοινά και οι καλόγριες περιφέρονται από σπίτι σε σπίτι ζητώντας συνδρομές. Επίσης δεν είναι ασύνηθες να βλέπη κανείς παιδικά μέσα διασκεδάσεως και τυχερά εξαρτήματα να εγκαθίστανται σε ιδιοκτησία της εκκλησίας.

Πολλά άτομα νομίζουν ότι ακόμα και οι θρησκευτικές τελετές είναι σχεδιασμένες για ν’ αποδίδουν χρήματα. Όταν γίνεται μια Λειτουργία ή τελείται κάποιος γάμος, συλλέγονται χρήματα. Πράγματι, όταν ο ιερεύς μιας εξεχούσης εκκλησίας στην πρωτεύουσα Σαν Χοζέ πληρώνεται για να κάμη μια Λειτουργία σε μια ειδική ώρα, τότε αυτός συχνά προγραμματίζει μια άλλη Λειτουργία για την ίδια ώρα με σκοπό να συλλέξη διπλά χρήματα. Εννοείται ότι αυτός δεν αναφέρει στους «πελάτες» του ότι η Λειτουργία θα γίνη για δύο διαφορετικούς ομίλους ανθρώπων.

Έτσι συνέβη ώστε μια μέρα προγραμμάτισε μια Λειτουργία για ένα νεκρό και για ένα γάμο την ίδια ώρα, δυο θρησκευτικές τελετές που μεταξύ τους είναι ασυμβίβαστες! Καθώς μπορεί κανείς να φαντασθή, το αποτέλεσμα ήταν μεγάλη σύγχυσις. Οι ενδιαφερόμενοι εθύμωσαν και αηδίασαν. Και όταν κάποιος του τηλεφώνησε και ζήτησε να μάθη γιατί επρογραμμάτισε έτσι τα πράγματα, αυτός του έκλεισε το τηλέφωνο.—Λα Νασιόν, (Σαν Χοζέ) 24 Οκτωβρίου 1970.

Αλλ’ ίσως η μεγαλύτερη σύγχυσις και διαίρεσις μεταξύ τόσο των κληρικών όσο και των λαϊκών, προξενείται από τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις εντός της Εκκλησίας σχετικά με το σεξ. Επί παραδείγματι, οι εκ παραδόσεως Καθολικοί έχουν διδαχθή ότι το προπατορικό αμάρτημα ήταν η πρώτη σεξουαλική εμπειρία μεταξύ του Αδάμ και της Εύας. Αλλά τώρα η άποψις των προοδευτικών ή φιλελευθέρων Καθολικών είναι εντελώς διάφορος. Το σεξ δεν θεωρείται πλέον ως αμάρτημα αλλά σαν κάτι το υγιεινό. Και αν έτσι έχουν τα πράγματα, ρωτούν πολλοί, τότε γιατί η Εκκλησία απαγορεύει στους ιερείς της να νυμφεύωνται;

Ένα άλλο ζήτημα που αναφέρεται είναι ο έλεγχος των γεννήσεων. Πολλοί ιερείς και νομικοί δεν υποστηρίζουν πλήρως την απόφασι του Πάπα σ’ αυτό το ζήτημα κι εν τούτοις δεν θέλουν να το πουν καθαρά ότι σφάλλει. Έτσι κατέληξε ένας ιερεύς σε μια ομιλία του με θέμα «Σεξ και Θρησκεία» όταν είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτησι σε μια από τις ανώτερες σχολές του Σαν Χοζέ.

Η ερώτησις που ετέθη στον ιερέα ήταν «Ποια είναι η θέσις της εκκλησίας έναντι των αντισυλληπτικών;»

Ο ιερεύς απήντησε αναφερόμενος στην εγκύκλιο στην οποία ο Πάπας απηγόρευσε τον τεχνητό έλεγχο των γεννήσεων για τους Καθολικούς. Εν τούτοις, είπε ότι αυτή η εγκύκλιος δεν θα έπρεπε να ληφθή υπ’ όψιν με ένα άκαμπτο τρόπο. ‘Αυτό είναι ένα ζήτημα που επαφίεται στη συνείδησι του ατόμου,’ εξήγησε.

Αλλ’ ένας γιατρός από το ακροατήριο ρώτησε πώς η απάντησις του ιερέως θα μπορούσε να εναρμονισθή με τη διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας ότι ο Πάπας είναι αλάθητος όταν ομιλή επισήμως. Ο γιατρός παρέθεσε έπειτα το Ματθαίος 23:4 το οποίο ομιλεί για τους Φαρισαίους οι οποίοι δένουν «φορτία βαρέα και δυσβάστακτα και επιθέτουσι επί τους ώμους των ανθρώπων» και ρώτησε, «Μήπως και σεις οι Εκκλησιαστικοί ηγέται δεν αμαρτάνετε ως σύγχρονοι Φαρισαίοι, Πάτερ;»

Σ’ αυτό το σημείο το ακροατήριο που ήταν παρόν, 100 τοις εκατό Καθολικοί, ξέσπασε σε επευφημίες.

Έπαυσαν πλέον πολλοί Καθολικοί να αποδέχωνται τα όσα διδάσκει η Εκκλησία των καθώς παρατηρεί το Δη Νιού Υόρκ Τάιμς Ενσαϊκλοπήντικ Άλμανακ 1970! «Για το ζήτημα της αγαμίας όπως και για άλλα θέματα εν ολίγοις, τίθεται ζήτημα μεταρρυθμίσεως της Εκκλησίας και ακόμα πίστεως—-ή μάλλον ακριβέστερα ελλείψεως πίστεως—στις εκ παραδόσεως Ρωμαιοκαθολικές θέσεις.»

Τα Αποτελέσματα

Καθώς η σύγχυσις και η διαφωνία στους κόλπους της εκκλησίας όλο και προχωρεί, το ίδιο συμβαίνει και με την ηθική παρακμή. Στην Κόστα Ρίκα η συζυγική απιστία βρίσκεται σε άνοδο. Οι άνθρωποι τοποθετούν σιδερένια πλέγματα στα παράθυρά τους και αφίνουν κάποιον στο σπίτι πάντοτε για να προλάβουν κάποια κλοπή. Ακόμα και όταν οι άνθρωποι ευρίσκωνται στις εκκλησίες, προειδοποιούνται να φυλάττουν καλά τα πορτοφόλια τους.

Επίσης οι νεαροί μέσα στο θυμό και την αηδία τους στρέφονται στη βία κατά των εκκλησιαστικών κτιρίων και των ιερέων. Στο Εσκαζού η εκκλησία το περασμένο καλοκαίρι έπεσε θύμα βανδαλισμού. Λίγες νύχτες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1970, μια συμμορία προσεπάθησε να δολοφονήση έναν ιερέα. Σ’ ένα απόμερο δρόμο έρριψαν τεράστιους λίθους στο αυτοκίνητό του. Και τον Απρίλιο του 1971 περίπου πενήντα νεαροί κατέλαβαν μια εκκλησία επί τρεις ημέρες «εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για την καταπίεσι από την εκκλησία,» καθώς ανέφεραν.

Είναι προφανές ότι ο Καθολικός κόσμος είναι άνω κάτω για όσα βλέπει να συμβαίνουν στην Εκκλησία του. Αλλά πώς νομίζετε ότι αισθάνεται ο Θεός; Και αυτός επίσης είναι αηδιασμένος με τα θρησκευτικά συστήματα που δεν τον υπηρέτησαν και που η Γραφή δείχνει ότι πολύ σύντομα θα ενεργήση για την καταστροφή των.—Αποκ. 18:4.