Ουρανοξύστες του Αφρικανικού Λόγγου

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Ροδεσία

ΤΟ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ζώο στον κόσμο—αυτή είναι η διάκρισις που απολαμβάνει η καμηλοπάρδαλις. Ένας απ’ αυτούς τους ουρανοξύστες του Αφρικανικού λόγγου μπορεί να φθάση ύψος δεκαεννέα πόδια. Ακόμη και μια νεογέννητη καμηλοπάρδαλις έχει ύψος έξη πόδια! Ναι, μετά τα δέντρα, αυτοί οι ουρανοξύστες της άνυδρης Αφρικανικής υπαίθρου είναι τα υψηλότερα ζωντανά πράγματα στη γη.

Αυτό που οι περισσότεροι παρατηρούν όταν πρωτοβλέπουν μια καμηλοπάρδαλι είναι ο πολύ μακρύς λαιμός της και τα λεπτά, μακρυά πόδια της. Ο λαιμός φαίνεται σαν να είναι έξω από κάθε αναλογία με το υπόλοιπο σώμα του ζώου, αλλά δεν είναι τόσο ο μακρύς λαιμός που δημιουργεί αυτή την εμφάνισι, όσο η πολύ κοντή ραχοκοκκαλιά του ζώου.

Ο Μακρύς Λαιμός

Ο λαιμός, που σ’ ένα ηλικιωμένο ζώο μπορεί να έχη μάκρος έξη έως οκτώ πόδια, έχει τον ίδιο αριθμό σπονδύλων όπως ο λαιμός άλλων ζώων, όπως είναι ο ιπποπόταμος, δηλαδή, επτά. Βέβαια, αυτοί οι επτά σπόνδυλοι του λαιμού είναι τεραστίων διαστάσεων, αν συγκριθούν με τους σπονδύλους άλλων ζώων. Εν τούτοις, ο λαιμός της καμηλοπαρδάλεως είναι εκπληκτικά εύκαμπτος.

Κυττάζοντας απλώς την καμηλοπάρδαλι, θα κάμετε τη σκέψι ότι χρειάζεται μια ισχυρή καρδιά για να εξαποστέλλη αίμα μέσα από όλο τον μακρύ αυτόν λαιμό ώς τον εγκέφαλο. Και πράγματι η καρδιά είναι μεγάλη, μέχρι δύο πόδια μάκρος με τοιχώματα πάχους τριών ιντσών και ζυγίζει μέχρι εικοσιπέντε πάουντς (12 περίπου χλγρ.)! Ο παλμός της καρδιάς της καμηλοπαρδάλεως είναι επίσης ασυνήθης για ένα τόσο μεγάλο ζώο, πάλλοντας 150 έως 170 φορές το λεπτό, σε σύγκρισι με τις εβδομήντα δύο περίπου φορές σ’ έναν ενήλικο άνδρα.

Κάτι που έβαζε σε αμηχανία τους ανθρώπους επί μακρό διάστημα ήταν γιατί δεν έσπαζαν τα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι της όταν χαμήλωνε απότομα το κεφάλι της στη γη, και γιατί δεν ζαλιζόταν όταν το ξανασήκωνε πάλι ψηλά απότομα. Ο λόγος είναι ότι η καμηλοπάρδαλις είναι καλά εφωδιασμένη με βαλβίδες στις αρτηρίες και στις φλέβες. Επιπλέον, η καμηλοπάρδαλις έχει ένα σπογγοειδές δίκτυο από αγγεία που ονομάζεται το «δίκτυο θαύμα» και που προστατεύει τον εγκέφαλο από απότομο πλημμύρισμα αίματος. Αυτός ο θαυμαστός «μετασχηματιστής» ας τον ονομάσωμε έτσι, διακόπτει τη ροή αίματος διά μέσου τής καρωτίδος, της κυρίας αρτηρίας προς τον εγκέφαλο. Το διαμοιράζει σε λεπτά ρυάκια που τελικά φθάνουν στον εγκέφαλο χωρίς επιβλαβή πίεση. Θαυμαστό σχέδιο πραγματικά!

Ίσως θα νομίζατε ότι επειδή η καμηλοπάρδαλις έχει μακρύ λαιμό, θα μπορή να φθάνη το έδαφος εύκολα. Αλλ’ αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι μυς και οι σύνδεσμοι του λαιμού είναι προσκολλημένοι σε μακρούς σπονδύλους στην ραχιαία πλευρά των θωρακικών σπονδύλων που καθιστά δύσκολο στην καμηλοπάρδαλι να φθάση το έδαφος χωρίς ν’ ανοίξη τα μπροστινά της πόδια ή να λυγίση τα γόνατά της. Αυτό είναι εξαιρετικά δυσάρεστο και καθιστά την καμηλοπάρδαλι τρωτή σε επιθέσεις. Έτσι κάθε φορά που η καμηλοπάρδαλις παίρνει αυτή τη στάσι για να πιη νερό ή να γλύψη αλάτι, ανεβοκατεβάζει το κεφάλι της για να βεβαιωθή ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τριγύρω.

Καταβροχθισταί των Δενδροκορφών της Υπαίθρου

Το εκπληκτικό ύψος της καμηλοπαρδάλεως είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται για το είδος της τροφής που προτιμά. Βλέπετε, αυτοί οι ουρανοξύστες του Αφρικανικού λόγγου αγαπούν να κορφολογούν τα πιο υψηλά φύλλα της αγκαθωτής ακακίας, που έχουν ύψος από δεκαπέντε ώς είκοσι πόδια από το έδαφος. Η κ. Καμηλοπάρδαλις είναι καλά εξηρτισμένη να γευματίζη μ’ αυτά τα νόστιμα φύλλα, γιατί η γλώσσα της που έχει μάκρος δεκαοκτώ ίντσες κόβει εύκολα τρυφερά κλαδάκια και φύλλα από τα δέντρα. Πώς τα καταφέρνει, όμως, με τα μυτερά αγκάθια της ακακίας; Φαίνεται ότι αυτά δεν ενοχλούν την κ. Καμηλοπάρδαλι πιθανόν λόγω των τριχωτών χειλιών της, που έχουν μια σκληρή εσωτερική επιφάνεια.

Αυτοί οι μυρικαστικοί ουρανοξύστες του Αφρικανικού λόγγου είναι ένα από τα λίγα άγρια ζώα που δεν ήρθαν σε σύγκρουσι με τους κτηνοτρόφους. Τα πρόβατα και τα μοσχάρια δεν μπορούν να τραφούν από τα φύλλα των δενδροκορφών!

Όσο όμως αγαπά τη νόστιμη τροφή των φύλλων της, τόσο η καμηλοπάρδαλις απεχθάνεται το πυκνό δάσος. Γι’ αυτό βρίσκεται στην ανοιχτή, άνυδρη ύπαιθρο που λέγεται «λόγγος.» Η προτίμησίς της για την ανοιχτή ύπαιθρο γίνεται κατανοητή όταν συλλογισθείτε το μεγάλο ύψος της καμηλοπαρδάλεως και την αξιόλογη όρασί της. «Η καμηλοπάρδαλις έχει την οξύτερη όραση από όλα τα ζώα του κυνηγιού στην Αφρική,» λέγει ο ζωολόγος Τζιώρτζ Γ. Γκούντγουιν, και τα μάτια της μπορούν να βλέπουν σχεδόν προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς να στρέφη το κεφάλι της. Έτσι η κ. Καμηλοπάρδαλις μπορεί να ιδή από μακρυά τον επερχόμενο κίνδυνο και ν’ απομακρυνθή γρήγορα. Έχει παρατηρηθή ότι όταν λιοντάρια, που προσπαθούν να επιτεθούν εναντίον μιας καμηλοπαρδάλεως, διαπιστώσουν ότι έγιναν αντιληπτά, εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Όταν λεοντάρια κατορθώνουν να σκοτώσουν μια καμηλοπάρδαλι, αυτό συμβαίνει συνήθως σε δασώδη περιοχή όπου η όρασις του ζώου έχει παρεμποδισθή.

Συναρπαστικά Γεγονότα

Πολλά είναι τα συναρπαστικά γεγονότα γι’ αυτά τα πανύψηλα πλάσματα. Επί παραδείγματι, η καμηλοπάρδαλις μπορεί ν’ αναπτύξη ταχύτητα τριάντα δύο μιλίων την ώρα στην ανοικτή ύπαιθρο. Ακόμη κι’ αν υπάρχουν αρκετά δέντρα στο δρόμο, η καμηλοπάρδαλις και πάλι αναπτύσσει ταχύτητα, αποφεύγοντας τη σύγκρουσι με το να κινή το κεφάλι και το λαιμό της κάτω από τα κλαδιά και ανάμεσα από τα δέντρα. Τη γρήγορη κ. Καμηλοπάρδαλι δεν την προφθαίνει κανείς εύκολα, ακόμη και με άλογο. Διατρέχει την απόσταση με μακρύ πηδηχτό καλπασμό με μεγάλα βήματα, τρέχοντας μ’ αυτό που έχει περιγραφή ως «θαυμαστή ομορφιά σχήματος και ρυθμού δράσεως.»

Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μωρά των καμηλοπαρδάλεων έρχονται στον κόσμο με ένα πέσιμο! Γιατί στη γέννησί τους πέφτουν στο έδαφος από ύψος πεντέμισυ ποδών. Η πείρα στους ζωολογικούς κήπους απέδειξε ότι απ’ αυτό δεν παθαίνουν κανένα κακό και πέντε λεπτά μετά τη γέννησι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους, και να τραφούν ύστερα από είκοσι λεπτά. Όταν μεγαλώση, μια μεγαλόσωμη καμηλοπάρδαλις ζυγίζει μεταξύ 3.000 και 4.000 πάουντς

Ο ύπνος δεν είναι απλό πράγμα για τις καμηλοπαρδάλεις. Λόγω του ύψους των συχνά προτιμούν να κοιμούνται όρθιες. Μερικές καμηλοπαρδάλεις, όμως, ξαπλώνουν για να κοιμηθούν.

Η κ. Καμηλοπάρδαλις έχει μια συμπαθητική φυσιογνωμία, με μεγάλα σκούρα καφέ μάτια που τα σκιάζουν μαύρες βλεφαρίδες. Στο κεφάλι της υπάρχουν δύο κέρατα. Αυτά είναι μοναδικά στην καμηλοπάρδαλι. Είναι συμπαγές κόκκαλο, όμοιο με σκληρότητα με το ελεφαντοστούν του χαυλιόδοντος του ελέφαντος, και καλύπτεται με δέρμα σ’ όλη τη ζωή της καμηλοπαρδάλεως. Υπάρχει πάντοτε τουλάχιστον ένα ζευγάρι κέρατα και μερικά είδη έχουν κι’ ένα τρίτο κέρατο, μεταξύ των οφθαλμών, μπροστά από το συνηθισμένο ζευγάρι του μετώπου.

Ένα άλλο ασυνήθιστο χαρακτηριστικό γι’ αυτά τα πανύψηλα πλάσματα είναι η πίεσις του αίματός τους—η υψηλότερη στον κόσμο, τριπλάσια σχεδόν από την πίεση του ανθρώπου. Αλλ’ αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά αξιοσημείωτα πράγματα που έχουν οι καμηλοπαρδάλεις. Αυτοί οι ουρανοξύστες του Αφρικανικού λόγγου μαρτυρούν για ένα θαυμαστό Σχεδιαστή: «Διότι τα αόρατα αυτού γίνονται φανερά . . . νοούμενα διά των ποιημάτων.»—Ρωμ. 1:20.