Η Μεγάλη Ηλικία Δεν Αποτελεί Εμπόδιο για την Εκμάθησι της Αλήθειας
ΣΥΧΝΑ άτομα προχωρημένης ηλικίας εκφράζουν την άποψι ότι είναι πολύ ηλικιωμένα για να μάθουν νέα πράγματα. Εν τούτοις, ακόμη και άτομα ηλικίας μεταξύ 80 και 90 ετών έχουν κάμει αλλαγές στις πιο ζωτικές απόψεις της ζωής των, δηλαδή στη λατρεία του Θεού. Η μεγάλη ηλικία καθώς και άλλα εμπόδια, δεν τους εμπόδισαν να μάθουν τη Γραφική αλήθεια όπως διδάσκεται από τους Χριστιανούς μάρτυρες του Ιεχωβά.
Επί παραδείγματι, υπάρχει η περίπτωσις μιας ηλικιωμένης Γιουγκοσλάβας που ζη στην Αυστρία. Μιλούσε πολύ άσχημα Γερμανικά και δύσκολα μπορούσε να διαβάση σ’ αυτή τη γλώσσα. Το σπίτι της ήταν γεμάτο με φωτογραφίες «αγίων.» Αλλά ήταν πολύ ειλικρινής και συμφώνησε να μελετήση τη Γραφή με ένα μάρτυρα του Ιεχωβά. Στην αρχή χρειάσθηκε μισή περίπου ώρα για να εξετασθή μια μόνο παράγραφος στην έκδοσι που εχρησιμοποιείτο ως βάσις για τη μελέτη, διότι έπρεπε να διδαχθή πώς να διαβάζη Γερμανικά.
Μολονότι δεν εκαλύπτετο πολλή ύλη στη διάρκεια κάθε μελέτης, η ηλικιωμένη αυτή γυναίκα ωφελείτο θετικά. Το ενδιαφέρον της διεγέρθηκε αρκετά για να την παρακινήση να παρακολουθή τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτό απαιτούσε μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της. Έπρεπε να περπατά μιάμιση ώρα για να φθάση στην πλησιέστερη στάσι λεωφορείου και απ’ εκεί να διανύση με το λεωφορείο πέντε μίλια ως την Αίθουσα Βασιλείας. Αυτά που η ηλικιωμένη αυτή γυναίκα έμαθε από τη Γραφή, την υπεκίνησαν επίσης να απαλλαγή από τους «αγίους» της, να διακόψη τους πολιτικούς δεσμούς και κάθε σχέσι με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς και να σταματήση το κάπνισμα. Αν και ήταν ογδόντα δύο ετών ηλικίας, έλαβε την απόφασι να μεταδώση και σε άλλους την αλήθεια και να βαπτισθή.
Στη Βολιβία, η σύζυγος ενός από τους περιοδεύοντας διακόνους των μαρτύρων του Ιεχωβά επισκέφθηκε μια γυναίκα ογδόντα ενός ετών που διάβαζε την Καθολική Γραφή της. Όταν ερωτήθηκε αν θα ήθελε να κατανοή τη Γραφή, αυτή η ηλικιωμένη γυναίκα απήντησε: ‘Βεβαιότατα. Χρόνια διαβάζω τη Γραφή σαν παπαγάλος. Θα ήθελα να κατανοήσω αυτά που γράφει.’
Άρχισε μια Γραφική μελέτη. Επί τρεις ημέρες διεξήχθησαν μελέτες από τη σύζυγο του περιοδεύοντος διακόνου. Όταν αυτή έφυγε σε άλλο μέρος με τον σύζυγό της, κάποιος άλλος συνέχισε τη μελέτη. Ακριβώς ύστερα από οκτώ ημέρες η ηλικιωμένη γυναίκα έκαψε όλες τις θρησκευτικές φωτογραφίες της, κατέστρεψε όλα τα είδωλά της και ειδοποίησε τον τοπικό ιερέα ότι τώρα ήταν μία μάρτυς του Ιεχωβά, και δεν ήθελε πια να την ξέρουν ως Καθολική. Άρχισε να λέγη και στους άλλους τα πράγματα που έμαθε και να παρακολουθεί όλες τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά.
Μια γυναίκα ογδόντα ενός ετών στη Γαλλία έκαμε παρόμοια γρήγορη πρόοδο. Στη διάρκεια του πρώτου μηνός μελέτης της Γραφής με τους μάρτυρες του Ιεχωβά έκαψε ένα χαρτοκιβώτιο με βιβλία για απόκρυφες μεθόδους. Κατέστρεψε επίσης τριάντα τέσσερα θρησκευτικά μετάλλια, μερικά αγάλματα, το κομπολόι της και τον εσταυρωμένο της, που προηγουμένως τον έβαζε επάνω της κάθε νύχτα για να την προφυλάσση από τα κακά μάγια. Πέντε μήνες μετά την πρώτη μελέτη άρχισε να παρακολουθή όλες τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Κατόπιν άρχισε να συμμετέχη στη διακονία από σπίτι σε σπίτι και αργότερα βαπτίσθηκε.
Σε μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής ένας Μάρτυς διευθέτησε να μελετήση τη Βίβλο με μια γυναίκα ογδόντα τεσσάρων ετών. Σκέφθηκε μόνος του: ‘Τι καλό θα προκύψη απ’ αυτό; Δεν μπορεί ούτε να διαβάση και ο γαμπρός της εναντιώνεται.’ Στη δεύτερη μελέτη, όμως, ήσαν παρόντα τρία ακόμη άτομα και κατόπιν έφθασε να παρευρίσκονται ως δεκατέσσερα άτομα. Λόγω της εναντιώσεως του γαμπρού της, η γυναίκα νοίκιασε μόνη της ένα δωμάτιο και είπε στον Μάρτυρα: ‘Τώρα ο γαμπρός μου ας θυμώνη όσο θέλει, αλλά δεν μπορεί να μας σταματήση να μελετάμε σπίτι μου.’ Όταν την ρώτησε τι έκαμε ώστε να έλθουν τόσα πολλά άτομα στη μελέτη, απήντησε: «Μα, αυτά που μαθαίνομε είναι τόσο καλά ώστε, για να μη τα ξεχάσω, πηγαίνω στους γείτονές μου μόλις φεύγεις και τους λέω αυτά που έμαθα.’
Από την τρίτη μελέτη αυτή η ηλικιωμένη γυναίκα άρχισε να παρακολουθή τακτικά τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, παίρνοντας πάντοτε μαζί της τα ενδιαφερόμενα άτομα. Μολονότι πρέπει να συντηρήται οικονομικώς μόνη της, είναι μια ζηλώτρια διαγγελεύς του αγγέλματος της Γραφής. Τώρα ως μια βαπτισμένη μάρτυς του Ιεχωβά, στην ηλικία των ογδόντα έξη ετών λέγει: ‘Μαθαίνω να διαβάζω και να γράφω. Η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να διαβάζω τον Λόγο του Θεού μόνη μου για να λέγω στους ανθρώπους περισσότερα για τον Πατέρα μας, τον Ιεχωβά.’
Πόσο αληθινοί είναι οι λόγοι του Ιησού: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου!» (Ιωάν. 10:27) Ασφαλώς η ηλικία δεν σταματά τα άτομα με ευθεία καρδιά να αναλάβουν θετική δράσι ανταποκρινόμενα στην αλήθεια που εκτίθεται στη Γραφή.